Hier begint hij vaak in de cosleeper en valt aan de borst weer in slaap. Ik ben slaap al snel weer en merk niet eens of hij klaar is met drinken.
Onze kleine man is nu 10 dagen oud. Eerste week in het ziekenhuis geweest ivm geelzucht en light terapie en daar heeft hij ook eigenlijk alleen of op mijn borst of in mijn armen geslapen. Nu thuis wil hij absoluut niet in zijn bedje slapen of plat op de rug. Hebben een babysitter (niet eentje met een onstabiele zacht ligdeel), je kunt de hoogte verstellen en hebben hem lichtjes omhoog staan. Hij slaapt er heerlijk in en soms na een uurtje kan hij nog wel eens een beetje eten uitspugen en dannis het toch fijner dat hij wat rechtop zit. De voedvrouw zei dat dit geen probleem was om hem hierin te katen slapen. Wij hebben een vrij groot bed en hebben de babysitter horizontaal tegen het hoofdeind staan, ik lig ernaast en mijn man eronder. Hebben zomgoed overzicht over hem als hij begint te spuggen.
Ha meiden ik mag mij ook in dit topic melden. Vigo is nu 5 dagen oud en wil na zijn fles van 24.00 uur alleen nog maar op mijn borst slapen. Hij slaapt de hele dag in de box en op de rusttijden tussen 13 en 15.30 in zijn ledikantje. Hij slaapt inprincipe vanaf dag 1 al door, maar omdat hij snachts maximaal 5 uur zonder voeding mag geef ik hem dus in de ochtend om 5 uur de fles. Na die fles slaapt hij weer wel tot 9.00 uur in zijn ledikant, maar na de 24 uur voeding dus niet. Gek he wat zal dat toch zijn, toch gewoon eenzaam ofzo???? Ik probeer het wel hoor, dan ga ik aan zijn ledikant staan en fluister tegen hem, raak hem aan enzo en dat stelt hem wel gerust maa zodra ik dan in mijn eigen bed lig ( wel in dezelfde kamer) gaat hij piepen en huilen. Dit ritueel herhaal ik een paar x maar uiteindelijk pak ik hem dan maar bij me. Zodra ik mijn hand onder zijn nekje schuif weet hij al dat ik hem op ga pakken en is hij direct stil ze weten het al zo goed he Maar ik vraag me wel af of dit straks weer af te leren is?? Iemand daar ervaring mee?
Ja hoor! Ik liet de oudste zonodig bij me slapen, dus die probeerde ik steeds in haar bedje maar als het niet lukte, nam ik haar bij me en legde ik haar later een keer weg als ik wakker werd. De jongste kreeg ik gewoon niet weggelegd, ook niet in de cosleeper. Na een maandje ofzo lukte dat wel. Hier val ik vaak in slaap tijdens het voeden maar als ik wakker blijf, leg ik haar weer terug. Tegen de ochtend laat ik haar vaak liggen want dan wordt ze er vaak wel wakker van.
Wij hebben het in het begin ook gedaan, omdat ze zo onze nabijheid nodig had. Zelfs in het wiegje op onze slaapkamer was in het begin niet genoeg. We hebben haar toen tussen onze kussens in gelegd met haar eigen dekentje, zo konden wij onze deken niet over haar heen trekken en lag ze toch dichtbij ons. Ik las ergens in een folder dat het HEEL slecht is als je je kind bij je in bed laat slapen.. Whaha. :') Oh, ik zie ook heus wel de gevaren en let daar ook op, maar ik sliep in het begin zo licht dat je echt niet over haar heen rolt. En door haar eigen dekentje en het feit dat ze zo hoog in bed lag was ik echt niet bang dat ze geen zuurstof zou krijgen. We hebben dat denk ik een paar weken gedaan, soms nog een nachtje tussendoor. Later sliep ze rustig in haar eigen wiegje bij ons op de kamer en zo afgebouwd. Nu slaapt ze al een tijdje heel fijn in haar eigen ledikantje op haar eigen kamertje
Ja hoor! Als ze zo klein zijn is mama de enige plaats waar ze zich echt veilig voelen. Mijn dochter heeft de eerste 2 maanden ook bovenop mij geslapen, maar daarna altijd zonder problemen in haar wiegje. Bedenk maar, hun ritme verandert het eerste jaar zo enorm vaak en snel, van 'gewenning' of verwennen is nog echt geen sprake. Straks zul je het missen, zo'n warm hummeltje bovenop je.
Hier heeft zl de eerste maand ook op onze borst geslapen en daarna ging bij steeds wat beter in zijn eigen bedje (op onze kamer) slapen. Nu slaapt hij echt niet meer op onze borst hoor, dus van afleren is niet eens sprake. Dat je zoontje rustig wordt van het opgetild worden is niet omdat hij dan 'zijn zin krijgt', maar omdat hij blij is dat hij lekker warm bij mama of papa mag liggen en niet eenzaam in het donker in zijn koude bedje. Lekker knuffelen samen, ook al is het doodvermoeiend (i know!).
Zo'n kleintje heeft gewoon nog mamahonger, je kan het dan echt nog niet verwennen hoor. Snappen ze nog niet, ze willen gewoon bij hun mama zijn. Ze hebben immers 9 maanden lang in je buik gezeten, vind het dan niet meer dan logisch dat ze dan daarna ook nog bij je willen zijn. Lekker aan toegeven Hier slaat de jongste ook sinds de geboorte tussen ons in, we zijn beiden heel alert en rollen niet op hem. Hij wou gewoon mij voelen en ruiken. Zo heeft hij tot 10 weken gelegen, nu ligt hij in een co-sleeper gemaakt van zijn ledikantje. Nog steeds lekker bij ons en als er wat is kunnen we hem zo pakken en bij ons leggen, heerlijk! Wij hebben het nu zo