De gyn zijn ook tegen ons dat we de touwtjes in eigen handen hebben. Ik had al moeite met mijn eerste uitstrijkje! En langzaam groeide ik ernaartoe, van IUI naar IUI. Ik heb er in totaal zes gehad. Ik had nooit gedacht dat ik er 'gemakkelijker' in werd. En tja, toen het na zes keer IUI niet lukte, besloten we tot IVF zonder enige twijfel! Mijn grenzen zijn dus eigenlijk langzaam verlegd, omdat ik zo graag een kindje wilde. En uiteindelijk is het gelukt, en gaan we voor een tweede. En nu zeg ik: als het niet lukt voor een 2e dan stop ik ermee. Maar, of ik er over een half jaar nog steeds zo over denk, weet ik niet.
Wij staan nog helemaal aan het begin van de MMM en hebben natuurlijk al wel gesprekken gehad over hoe ver willen we gaan? Mijn man wil pertinent dat het kindje echt van ons beide is dus geen donor. Ik ben daar nog niet echt mee bezig omdat het nog niet zo ver is en hopelijk ook niet zo ver komt. Mijn man heeft verminderde zaadkwaliteit. Hoe slecht horen we pas bij de tweede test volgende maand. Overigens kan de kwaliteit dan ook verbeterd zijn. Ikzelf heb PCO dus mocht de tweede zaadtest niet goed zijn dan gaan we sowieso al de kant van 'kunstmatig'op. Hoe en wat dat zien we dan wel. We willen gewoon alles stapje voor stapje gaan doorlopen. En kijken tegen die tijd wat we willen en wat we denken aan te kunnen op dat moment. Iedereen hier heel veel sterkte met haar beslissing. Je kunt het beste oordelen als je er zelf voorstaat. Liefs Zora
@ Jannes en Anouk Bedankt voor jullie lieve reactie. Jullie woorden doen me goed! Ik wens jullie ook veel sterkte met alles wat de toekomst brengt. En Jannes, ik zie dat jij zwanger bent. Geweldig joh, en geniet er lekker van. Want ik zie dat het bij jou ook niet vanzelf is gegaan. Liefs, Loes
had dit nog niet eens gelezen maar adoptie is voor ons eigenlijk al geen optie. het (geadopteerde) kind en de oudste ouder mogen niet meer dan 40 jaar schelen. mijn man is 47, dus dan zouden wij alleen nog maar vanaf 7 jaar kunnen adopteren. je haalt dan dus echt een ouder kindje in huis. en mijn man heeft al een zoontje van (nu 8 ) die bij zijn mama woont. ik denk dat het voor hem helemaal niet leuk is als een kindje van zijn leeftijd opeens bij papa en Rachel gaan wonen. en daarnaast steek ik die tijd dan liever in mijn stiefzoontje.
Voor mij is het heel simpel. Ik zal nooit junkie gedrag gaan tonen. 5 keer IUI, 3 keer IVF lukt het niet? Dan zijn we ook gelukkig samen. Absoluut never nooit adoptie voor ons! Zo denken wij erover.