Ja precies. Het werken loont dus niet meer. En daardoor loopt de staat ook een heleboel belasting mis.
Ligt aan het bedrijf. Ik heb geen enkel negatieve ervaring ermee gehad, publiek en commercieel. Ben hoogzwanger teruggevraagd op mijn werk en gelijk een vast contract. Nou is dat misschien een extremer voorbeeld, maar gelukkig gaat het niet altijd zoals jij schetst.
Ik denk dat mijn man vaak nog hoger zit qua belastingen als twee werkende ouders waarvan moeders een parttime baantje heeft. Trouwens zat 'arme' werkende gezinnen die aardig wat toeslagen krijgen.
En nog iets. Waarom moet een gezin met eenverdiener relatief meer belasting betalen dan een gezin met hetzelfde inkomen met tweeverdieners? Stelling: mijn man verdient in zijn eentje 2200 p/m en ik niks. Mijn buurman verdient 1800 p/m en de buurvrouw 400 p/m. Waarom moeten wij dan in verhouding meer betalen dan de buren? Om te stimuleren dat ik aan het werk zou gaan? Dan betalen we alleen maar nog meer.
Jazeker, zo is er idd altijd wat. Maar ik ga ook niet zeggen dat de kinderbijslag afgeschaft moet worden. Omdat ik denk dat opgroeiende kinderen dan veel kansen wordt ontnomen. En kinderen zijn de toekomst he, die zorgen misschien straks ook weer voor de mensen die geen kinderen hebben. En de opvang gratis maken, zal de overheid misschien wel wat opleveren, maar in de gevallen waarvan de moeder thuis blijft zoals ik al noemde, scheelt het de overheid ook weer bakken met geld. En zo kan je blijven doorgaan natuurlijk. Kinderbijslag moet blijven, al is het alleen maar om meer gelijke kansen te blijven behouden voor ALLE kinderen. Maar dat is mijn mening.
Ja, maar dan krijg jij ook geen toeslagen denk ik? Dan ben je vast ook niet afhankelijk van de kbs lijkt mij. Oh en ik heb maar een parttime baantje, maar mijn man betaalt ook heel veel belasting, dat staat toch los van elkaar. En verder, juist de "arme" werkende gezinnen zijn in mijn ogen de enige die de toeslagen verdienen. Dat handje ophouden schiet bij mij echt verkeerd. Niet werken prima, maar dan ook accepteren dat je minder te besteden hebt. En niet alles inkomensafhankelijk maken, zo loont werken toch niet meer?
Nou ja dan zul jij geluk hebben, of bent wat mondiger. Maar ik hoor het meer in mijn omgeving. Nu ga ik zelf na de zomervakantie weer aan de studie(op eigen kosten) en hoop mij om te scholen en via stage weer aan de bak te komen.
Nee maar het maakt het wel een stuk makkelijker. Ik geef toe dat ik altijd de kinderbijslag heb gespaard voor mijn kinderen. Nu gaat er na de zomervakantie een dochter naar het HBO en een dochter naar de universiteit en ben ik blij dat ik dat heb gedaan altijd. Toen wij het financieel heel zwaar hadden, was er zelf geen mogelijkheid meer tot sparen en het was toch een zorg minder dat ik met de kinderbijslag toch kon sparen voor de studies.
Kansen ontnomen doordat er geen kinderbijslag zou zijn? Dan zou ik me toch even achter de oren krabben als dat het gevolg is van 66 per maand minder. Terwijl je dan wel gratis opvang ( en ik pleit ook voor gratis onderwijs) zou krijgen. Ik ken weinig andere middelen die het opgroeiende kind betere kansen biedt dan opvang (en mogelijk werkende ouders die meer verdienen) en onderwijs.
Basisonderwijs is al gratis bij mijn weten. Je betaald aan de school of eigenlijk ouderraad alleen een 'vrijwillige' ouderbijdrage.
Middelbare school volgens mij ook. Behalve je boeken (a 500 per jaar oid) en je laptop en je schoolreisjes etc. Komt nog aardig wat overheen volgens mij tegen die tijd.
Ik ben echt tegen het afschaffen van de kbs. Zoals Mumija zegt. Ik vind het een slecht idee. En leuk, gratis kinderopvang, maar ik werk, en wij regelen het zo dat die opvang niet nodig is. KBS voor 3 kinderen kan ik wel hard gebruiken want door huurverhoging en bezuinigingen bij mijn man op werk zijn wij er in de loop der jaren 800 euro netto per maand op achteruit gegaan. Leuk als die enige extra als kbs dan ook wegvalt.
Dat mag je vinden. Maar ik ken veel mensen die de kbs altijd gespaard hebben voor de studies (oa). In die zin zouden kinderen kansen ontnomen kunnen worden, die er dus voor kiezen om niet te gaan studeren. Of beneden hun niveau. Er kunnen heel veel goede dingen van de kinderbijslag gedaan worden. En ik ben het niet oneens dat de staat het ook wel een beetje mag blijven stimuleren dat er kinderen geboren worden.
Mijn man heeft ook geleend voor zijn studie, omdat zijn ouders niet konden sparen voor hem en studeren niet nodig vonden. Dat is ook een prima optie. Tja, het is niet altijd leuk, maar het heeft hem een goede baan opgeleverd en daarmee is het terugbetalen ook geen probleem.
En je houdt niks over als je werkt? Ik werk maar 3 dagen in de week en heb geen superbaan (gewoon gemiddeld denk ik). We betalen relatief veel aan de kinderopvang want mijn man heeft een goede baan en toch houd ik nog 800 per maand over van mijn salaris. Levert dus toch ook wat op?
Om eerlijk te zijn vinden wij (vriend en ik dan) dat dat je eigen beslissing is. Ik snap heel goed dat je niet alles kunt zien d.m.v. echo's en bloedonderzoeken. En er kan ook iets mis gaan tijdens de bevalling, of misschien wel later met een ongeluk. Sommige zaken heb je niet in de hand. Voor dat soort situaties moet er zeker hulp zijn. Maar mijn vriend en ik zien het verder anders. En dat zal best mensen kwetsen, en andere weer niet. Daarom is het ook een persoonlijke mening. Wij hebben beslist geen kind(eren) op de wereld te willen zetten met bepaalde handicaps. (mits je buiten je macht ligt zoals ik hierboven al zei) Net zoals dat wij beslist hebben om niet de MMM in te gaan mocht een 2e er niet inzitten. ONZE mening is dat het lichaam het niet doet om een bepaalde reden en het nooit gezond kan zijn voor de mensheid al die hulp om kinderen te krijgen. Mijn vriend heeft gewerkt met mensen met een zwaar lichamelijke en geestelijke beperking. Mensen waarvan de torso gedraaid was, man van 50 met het vermogen van een kind van 2. Die mensen zaten in een zorginstelling. En het is niet overal slecht, maar genoeg verhalen en situaties van dichtbij meegemaakt waar dat (heel) anders is. Wat heb je er als ouders aan om een kind zo op de wereld te zetten? Wie wordt daar gelukkiger van? Wij zouden dat niet zijn, en in onze ogen doe je daar een kind ook geen plezier mee, of ze dit nu meekrijgen of niet. Mijn vriend en ik hebben dit toen uitvoerig besproken toen ik zwanger was van onze zoon en hebben dit toen zo beslist. Ik hoop het nooit mee te (hoeven) maken en vind het vreselijk voor mensen die dat wel moeten. En ja ik snap dat het mensen kan kwetsen maar dit is onze persoonlijke mening waarvan ieder gelukkig vrij is om die te hebben.