Ik verbaas me wel eens over de vanzelfsprekendheid waarmee mensen naar fysio en allerhande therapeuten laten verwijzen voor wat ze dan noemen 'm'n schouders zitten vast'. Ik verbaas me over mensen die zich oeverloos laten doorbehandelen om een paar weken of maanden te winnen. Ik verbaas me over mensen die verwachten dat de thuiszorg voor taxichauffeur gaat spelen. Over mensen die allerlei hulpmiddelen in huis halen zonder ze te gebruiken. Lastig. Ik ben hier zelf vrij resuluut in en daarnaast vrij liberaal: ik vind dat anderen het voor zich moeten beslissen. Maar niet iedereeen heeft de middelen om vrije keuzes te kunnen maken. Dat maakt het lastig.
Maar vind je dan dat je recht hebt op een uitkering omdat jij stopt met werken? Ik ben het eens dat je zelf ook moet zorgen voor je kind, maar mensen met gezonde kinderen moeten ook werken. Daarom dat ik vind dat ouders met kinderen met een beperking ook gewoon moeten kunnen gaan werken.
Wat men vergoedt krijgt is het probleem niet, maar de kosten die de bedrijven vragen voor alles. Als iemand sondevoeding krijgt of aan de beademing zit dan moet je zelf elke maand alles bestellen wat je nodig bent en dan zie je de prijzen erbij staan en wat ze vragen voor alles is gewoon niet normaal. Winst maken wil elk bedrijf natuurlijk maar kostprijs hoeft toch niet 100x over de kop voor zorg producten, de verzekeraars en overheid moeten dat is aanpakken en niet akkoord gaan met zulke prijzen. Dan is de zorg een stuk betaalbaarder.
Ik vind het super fijn dat in nl de zorg voor een kind met beperking goed geregeld is. Wij hebben vorig jaar als gezin 15000 euro zorgkosten gemaakt dat zoubik echt niet zelf op kunnen hoesten zo FF ineens. Wel vind ik het bijzonder dat we voor alle therapieën en de baby rollator van onze dochter niets hoeven bij te dragen. Dit zou in mijn ogen best deels kunnen middels eigen bijdrage. Als wij daar 50a100 euro per maand voor zouden moeten bijleggen scheelt dat de samenleving weer en als dat voor iedereen zo is kan dat veel schelen maar goed we maken sowieso meer kosten dan gemiddeld die we gewoon zelf betalen. Tsja het zal ook aan de draagkracht vh gezin liggen. Ik vind wel dat de samenleving bij mag dragen aan een rustigere leefomgeving voor een kind maar de samenleving hoeft dus ook niet alles te betalen (ontlasten Vd mantelzorger vind ik ook creëren van rustigere omgeving voor een kind dus dat zou best een bijdrage mogen krijgen van de overheid als dit niet geregeld kan worden binnen de eigen sociale kring)
Onbeperkte IUI's en 3 IVF/ICSI-pogingen zijn ook geen eerste levensbehoefte Zijn ook dingen waar je helemaal zelf voor kiest en waar je voor kunt sparen. Óók als je naast die standaard vergoedingen duizenden euro's zelf betaalt. Is wel lekker makkelijk om zulke dingen te roepen, terwijl je zelf ook heel dankbaar gebruikmaakt van zorg die niet nodig is om je in leven te houden..
Vetgedrukte Ik weet niet hoe het vroeger zat en of het per gemeente anders is. Maar ik weet wel dat het op dit moment niet per definitie zo is. Als jij je huis moet verbouwen voor je kind kun je inderdaad de gemeente inschakelen en ze noemen dit een vergoeding. Echter, daarna komt het verhaal. Je moet dan de gemeente elke maand een x bedrag terug betalen tot je de volledige 'vergoeding' terug betaald hebt. Klinkt in mijn oren niet meer als vergoeding, maar als een lening. Met verhuizen net zo....
Dat is verschillend per gemeente dan, vermoed ik. Hier zouden we een bedrag voor verhuiskosten krijgen, en dan spreek ik voor mijzelf, zij het niet dat er een tegenpartij was en de gemeente naar hen wijst en de tegenpartij naar de gemeente. (Idem betreffende het aanpassen van de auto en alle andere zaken overigens)
Het is al meer dan 10 jaar geleden hoor, maar waar ik me over verbaasd heb is juist het gemak waarmee hulpmiddelen worden uitgedeeld. Mijn schoonmoeder kwam vanuit het revalidatiecentrum naar huis. Ze kreeg van daar een (aangepast) rollator mee. Ze is twee weken thuis: staat er iemand voor de deur met een rollator. Dus ze vertelt dat ze die niet hoeft, want die had ze al. Nou, dat kon wel zo zijn, maar die instantie (weet niet meer welke) had doorgekregen dat mevrouw een aangepaste rollator moest krijgen. Die kwamen ze nu brengen en ze namen hem niet meer mee terug. Daar zit je dan, met één functionerende arm en twee rollators Mijn moeder werkte destijds bij een verpleeghuis en vertelde dat ze daar ook omkwamen in de rollators. Elke keer als er een bewoner overleed, liet die natuurlijk dingen achter. Die nabestaanden zaten niet op een rollator te wachten. Vaak zeiden ze dan dat het verpleeghuis dat wel mocht hebben, voor een andere bewoner. Maar ja: die andere bewoners hadden ze ook al. Ze werden niet teruggenomen door de instantie die ze uitdeelde. En elke bewoner die er één nodig had, kreeg gewoon weer een nieuwe. Inmiddels is dat wel anders geloof ik. Maar dat is een klein voorbeeld van de enorme verspilling die soms in de zorg zit. Het is niet altijd dat mensen te veel aanvragen. Het is gewoon ook zo dat er niet altijd oog is voor besparing / duurzaamheid.
Nee zeker niet. Inderdaad geen recht op een uitkering. Zelf dus kiezen voor het stoppen en daarmee dus ook dan voor maar 1 inkomen. Als je samen bent kun je dus daarvoor zelf kiezen. Je "moet" dan dus niet werken. In het geval van een alleenstaande ouder wordt dat dus moeilijk...en misschien zelfs onmogelijk. Er moet dus ook een soort vangnet zijn voor ouders die moeten werken en dus een hele goede opvang nodig hebben. Werken moet inderdaad wel mogelijk zijn.
Het eerst voorbeeld zal een communicatiefout zijn geweest, ik neem aan dat niet alle hulpbehoevende schoonmoeders twee aangepaste rollators hebben. Een rollator wordt vandaag de dag niet meer vergoed! En 'vroeger' kreeg je idd vaak een nieuwe, omdat de kostprijs van zo'n ding na kijken en evt remmen bijstellen, handvatten vervangen etc in de buurt vd aanschafprijs lag. Daarnaast worden er steeds minder hulpmiddelen vergoed, en waar je eerder deze zorgkosten dan wel bij de belasting op mocht geven is dit voor veel hulpmiddelen ook afgeschaft. Wat je nog wel op mag geven moet boven een bijzonder hoge drempel komen. Echt... Reken het voor de grap eens uit. Sommige mensen denken geloof ik dat gehandicapt staat voor het winnen vd staatsloterij. Zien overal voorzieningen verstekt worden, tegemoedkomingen uitgedeeld worden. Misschien kan/wil iemand eens een soort begroting laten zien met de werkelijke kosten en daarin ook de verminderde inkomsten, hogere hypotheek vanwege groter/ aangepast huis etc? De hoge heren in Den Haag bepalen wat ze voor iedereen een redelijk inkomen vinden. Maar de een heeft hoge reiskosten, nr twee kinderopvang nodig, nr drie zorgkosten en ga zo maar door. Door aan de schuifjes te zitten kun je daar iemand voor compenseren. Deze schuifjes heten bijv onbelaste reiskostenvergoeding, kinderbijslag, -opvangtoeslag, bijzondere bijstand, wmo etc
Dat is inderdaad heeeel anders nu, tupp. Aangepaste auto krijg je niet hoor , je kan een nieuwe!! ( geen oudere auto , want dat mag niet zomaar) auto kopen en dan aanvragen of je echt zou kunnen hebben op vergoeding van een aanpassing. En wat al eerder genoemd is het is niet zozeer dat er kosten aan verbonden zijn maar bijna alles waar "hulp"/" handicap" bijstaan doet qua prijs hetzelfde als dat er "huwelijk" bijstaat. Ik heb dus een rolstoel in bruikleen van de gemeente , is nu naar een jaar niet meer adequaat omdat ik 25 kilo ben afgevallen . maar nu een andere ,ook evt 1 uit een magazijn, dus 1 die van iemand anders geweest is kan ik vergeten. Ik ben afgevallen door ziekte, niet uit vrije wil. Een handbike gaan we zelf kopen, aangezien als ik die in bruikleen zou willen ik de handbike in 3,5/4 jaar via maandelijkse eigen bijdrage volledig afbetaal incl onderhoud en dan nog een 1,5/3 jaar eigen bijdrage mag betalen en daarna de handbike terug geven. En dan doen we dat weer opnieuw. Dan zou ik dus de gemeente extra betalen en geen eigendom krijgen over de handbike. Ben geen gekke Gerrit . Wat serieus veel geld kost in de zorg is de mate van kennis van degene die aanvragen behandelen die is echt heeeeel erg benedenmaats. Daardoor kosten dingen extra tijd en extra geld , want meer onderhoud en klachten aan niet goed uitgedachte dingen/ geen adequate hulpmiddelen. Zware emotion wielen liever willen betalen (6700'- euro hè . )Omdat in de papieren staat dat dat de volgende stap is, terwijl het 14 jarige meisje zegt met spinergy banden (600,-) lukt het wel om zelf te rollen, deze bestaande ( net als onder leenrolstoel) wielen hebben teveel weerstand, spinergys niet en emotion wielen moet je zelf alsnog de eerste halve slag draaien en dat kan ik niet.. En dan moet ze vechten om de 6100,- euro goedkopere wielen te krijgen omdat het niet zo in de papieren staat. Uiteindelijk door degene van de gemeente het te laten voelen met de leverancier van emotion en mijn spinergy's uitgeleend aan haar , daardoor kwam het besef dat het best zwaar is om 2 elektrische wielen de eerste zet te geven en dat rolweerstand een hele hoop zegt over hoeveel kracht je moet zetten. En na 1,5 jaar is dan nu een passende rolstoel is besteld. :x voor een meiske wat gewoon naar school wil, maar dus ook al een tijdje niet kan want haar rolstoel paste niet meer.
Ik heb niet heel het topic zovuldig gelezen maar ook nergens dit nog terug gevonden (geloof ik) tegenwoordig heb je een nieuwe wetgeving de WMO, deze is opgericht om meer te kijken naar wat kan het individue zelf en wat kan zijn/haar netwerk en wanneer komt er pas overheid bemoeienis. Deze wet is heel idealistisch en zou prachtig zijn als die perfect opgevolgd zou worden. Maar helaas wat blijkt, ook al werd de wet 6 jaar geleden al aangekondigd is het in de praktijk erg lastig nog allemaal. Ik vind dat sommige erg makkelijk denken. Maar mijn beeld is engzinds gekleurd omdat ik zelf hulpverlener ben binnen de ggz op een beschermde woonvorm. Deze mensen waar ik mee werk maken heel veel aanspraak op de potjes van de overheid. En waarom? Omdat als deze mensen niet intensief begeleidt worden de rest van de gemeenschap enorm veel last krijgt van deze doelgroep. En, als je kijkt naar alle bezuinigingen. Hoeveel berichten lees/hoor je niet in het nieuws over verwarde mensen? Dus het is zo makkelijk om te roepen dat de staat veelste veel geld geeft aan iedereen. Maar ik geloof niet dat men echt stil staat hoe groot vlak die zorgstaat beslaat en dat het niet alleen voorzieningen zijn. Er maken heel veel mensen gebruik van die zorgstaat. Dus dat is niet 1 antwoord. Daar is gedeeltelijk de WMO voor in het leven geroepen omdat men uitgaat dat wij een participatie maatschappij hebben. En o ja, de mensen waar ik mee werk betalen ook gewoon zorgverzekering hoor. Daar worden hun therapieën en medicatie door vergoed
Over hulpmiddelen. Een vriendinnetje van mijn dochter heeft een heel progressieve stofwisselingsziekte. Op het speciaal onderwijs was er speciaal meubilair aangevraagd en na heel veel gedoe had ze het eindelijk. Omdat het progressief is moest ze overstappen op een mytylschool. Meubilair ging mee. Maar na een tijdje bleek dat de school het meubilair zelf moest aanschaffen opeens stond er een vrachtwagen voor de deur en terwijl ze in de klas zat werd haar tafel en stoel meegenomen . Echt heel triest. Als ik nieuwe krukken wil mag ik ze ook zelf betalen.
Er zijn wel degelijk mensen die dat wel vinden. Zo zijn er bijvoorbeeld voorstellen geweest vanuit de SP om mensen in de bijstand een vergoeding te geven voor een flatscreen. Omdat het zo oneerlijk is om geen flatscreen tv te hebben. Dat zijn de uitwassen waar ik aan dacht.
Ik vind dat je mensen zoveel mogelijk in staat moet stellen om mee te doen in de samenleving. Daar waar ruimte is voor een eigen bijdrage (evt afbetaling) vind ik dat logisch. Wat ik bijvoorbeeld niet logisch vind: ouders die met een pgb hun eigen kind gaan verzorgen en zichzelf daarvoor betalen. Pgb is zodat je kunt blijven werken en je iemand in kunt huren voor extra zorg. Of de flatscreens die ik hierboven noem. En natuurlijk vind ik dat we mensen die het voor langere of kortere tijd niet zelf kunnen moeten voorzien van een dak boven hun hoofd en eten op tafel. Maar niet op zo'n manier dat je in de bijstand netto ongeveer evenveel te besteden hebt als iemand met werk of een eigen bedrijf. En ook mag je een tegenprestatie naar vermogen verwachten van iedereen die steun van de samenleving vraagt.
Mooi verwoord. Ik ben het hier ook mee eens. Het is fijn dat er een hoop mogelijkheden zijn als je in een lastige situatie zit, maar mensen moeten er niet al te veel op gaan rekenen dat een ander het allemaal wel betaald. Of het als een recht gaan zien. Dat vind ik ook met andere zaken als bijvoorbeeld bijstand, maar een ander voorbeeld waar ik nogal een sterke mening over heb is de ouderenzorg. Daar wordt zoveel over geklaagd. En het wordt ook allemaal minder, maar ik denk dat het zo slecht nog niet is dat we een beetje worden gedwongen weer onze eigen boontjes te doppen en voor elkaar te zorgen. Verzorgingsstaat is in mijn ogen niet alleen de overheid die alles maar regelt en financiert, maar ook de burgers zelfs die verantwoordelijkheid voor elkaar nemen. Zo hebben wij altijd gezegd dat als onze ouders oud worden, ze bij ons komen wonen en wij voor ze zorgen. Dat vind ik heel normaal, ook al zul je er op moeten inleveren wat betreft privacy, geld, gezinsleven of wat je maar wilt noemen. De hele individualisering is helemaal uit de hand gelopen wat mij betreft.
Als hulp kan zorgen dat situatie thuis houdbaar is voor alle gezinsleden is dat mijn inziens beter als kind uit huis. Waarschijnlijk ook goedkoper.
Hier ben ik het helemaal mee eens. Iedereen klaagt over de ouderenzorg maar er is niemand die zijn eigen verantwoording neemt. Maar ja ze zijn wel zelf van de zorg van pa of ma af. Ik denk dan zoek ze zelf eens wat vaker op en neem ze mee op uitstapjes of verzorg ze eens zelf en douche ze wat vaker. Ik vind ook dat wij hier in Nederland teveel gewend zijn aan wat de staat allemaal wel niet betaald. Mensen staan er niet bij stil dat heel veel sociale verzieningen die wij als vanzelfsprekend zien, door de overheid betaald worden. Mijn schoonouders ook klagen steen en been. Maar ondertussen ontvangen ze wel allebei een wia uitkering, krijgen alle mogelijke toeslagen en tegemoetkomingen en dan nog klagen ze dat het zo slecht gesteld is hier in Nederland. Terwijl ze allebei de ene peuk na de andere zitten te roken en heel de tafel vol met eten hebben staan Daar kan ik echt helemaal niks mee.
De zorg vind ik sowieso krom geregeld. In mijn werk ben ik tegen gekomen dat een patiënt met een bepaalde ziekte een huishoudelijke hulp vergoed kreeg. Maar zelf nog wel even een pup kocht waar ze wel alkes voor kin doen. Terwijl een andere patiënt meerdere banen had om alles te kunnen betalen. En toen hij mantelzorger werd voor zijn terminale partner. Nergens aan spraak op kon maken!!!! Dat soort dingen vind ik krom. Het is goed dat er potjes zijn en se overheid helpt maar dat wil niet zeggen dat het altijd bij de juiste mensen komt!