Blij dat de jaarwisseling er weer op zit. Ergens voelt het als een opluchting, hoe raar het ook klinkt dat het jaar voorbij is. Van de andere kant ook raar om dat jaar af te sluiten. De avond met zijn 2en doorgekomen en om 12uur even naar buiten om te buren een hand te geven. Viel me eigenlijk reuze mee, achteraf gezien. Maar denk dat het ook wel komt doordat mijn gevoel de laatste dagen weer afgevlakt is. Kan niet bij mijn emoties. Zal nog wel vaker gebeuren maar ik voel me daar zo rot onder! Kwamen we gister bij de buren van een paar huizen verder op. Wat zegt ze: het laatste jaar met zijn tweetjes... Die weet er dus duidelijk nog niks van. Heb er maar niks over gezegd. Hopelijk is iedereen de jaarwisseling op zijn manier goed doorgekomen. Vergeten doen we 2011 inderdaad nooit. Het blijft in ons hart zitten. Mixedbeeb: Ik praat zelf niet hardop tegen mijn meisje*. Wel in mezelf als ik bij haar urn sta. Maar fijn dat het jou helpt en dan is het goed toch!
@ Missjopie; ik vind het woord 'abortus' ook not done, neem het dus ook nooit in de mond.... Maar een zw-afbreking (op medische gronden) is ook een abortus... Maar het klinkt cruw en ongewenst en dat was het natuurlijk helemaal niet! Daarbij werd bij ons in het ziekenhuis ook gesproken over een zw-afbreking ipv abortus.... @ Jonneke; gets wat vervelend van die buren, ze denken nog steeds dat je zwanger bent? Fijn dat je de avond naar omstandigheden goed bent doorgekomen. Vervelend dat je even op slot staat wat betreft gevoel, mijn ervaring is dat het er op een gegeven moment toch uit komt...
Oh jonneke, wat naar dat je buren niks wisten,o ngemakkelijke situatie .... @ Lara, hoop dat 2012 jou een stuk meer geluk brengt meid.... Iig zijn die feestdagen voorlopig even klaar! @ missjopie, ik pb je even m'n mail! Top.... En inderdaad het woord abortus is totaal misplaatst. Het woord miskraam vind ik ook afschuwelijk... Toevallig gisteren ( in een normaal gesprek hoor) nog moeten uitleggen aan vrienden dat ik echt ben bevallen. Zo vreemd dat mensen dat niet beseffen. Hoop dat 2012 jou ook veel geluk brengt, al blijft dit natuurlijk zwaar zonder je moeder.. Voor belly geldt hetzelfde, heftig hoor. Meiden, veel geluk en kracht voor 2012!
Jonneke wat een vervelende situatie met de buren...ongemakkelijk lijkt me. Missjopie, ik snap dat je je boos maakt over het woord abortus in deze situatie, zoals eerder gezegd, is het woord mijn inziens misplaatst. Ik praat trouwens niet de hele dag tegen ons mannetje hoor, misschien dat dit nu zo overkomt Maar wel als ik bij zijn grafje ben. Peet, hoe gaat het, vallen de laatste loodjes zwaar of valt het mee?
Hej. Ik klets wel, haha, tegen m'n buik en tegen de vlinder in de tuin! Haal ze ook nog wel eens door elkaar. Volgens mij een familiekwaal. M'n moeder ging eerst ook een aantal namen af voordat ze bij de mijne kwam ( echt maar 3 kinderen, maar zelfs namen van zussen van haar vlogen voorbij)... Maar goed, ik klets ook tegen de hond en de katten, ben misschien een halve gare.. Laatste loodjes ga ik wel merken, ik kan m'n draai niet echt vinden in bed. We liggen elkaar in de weg. En zuurbranden.... Hij moet toch nig even blijven zitten! Vd week komt de kraamhulp, denk checken ofzo of je alles hebt? Weten jullie dat? We hebben ook een borstvoedingsbijeenkomst. Duurt 2,5 uur.... Geen idee dat daar zoveel over te melden is...
Lieve meiden, allereerst een gelukkig 2012. Ik hoop dat dit jaar ons veel geluk gaat brengen, na alle ellende van het afgelopen jaar. Ik lees dat een aantal van jullie de feestdagen goed zijn doorgekomen, voor anderen was het moeilijker. Hier is het goed gegaan, alhoewel ik het 2e Kerstdag wel even moeilijk heb gehad. Mijn schoonouders hadden Valentijns foto ingelijst samen met de andere kleinkinderen. Dat vond ik zo mooi! Hij hoort echt bij de familie. En mijn schoonzus vertelde dat ze bij Serious Request een nummer voor ons had aangevraagd, die wij ook op de uitvaart hebben gedraaid. Toen hield ik het niet meer droog. Verder vielen de dagen mee, alhoewel ik regelmatig heb gedacht aan hoe anders het allemaal had kunnen zijn. Dat gevoel zal wel zo blijven, tot de uitgerekende datum. Verder zijn we op meubeljacht geweest en we zijn goed geslaagd. Ook het behang is inmiddels uitgezocht, ook van de toekomstige babykamer. We vonden het een raar idee om die kamer niet te behangen dus hebben we voor neutraal behang gekozen (zilver en licht grijs met witte vogeltjes). Hopelijk komt er snel een kindje in te liggen. @ Missjopie: Jullie hebben, zo te lezen, op een mooie manier afscheid genomen. Knap dat je een gedicht voor hebt gedragen. Het was het laatste wat je kon doen voor je moeder. Ik hoop dat je de dagen een beetje door komt. Nogmaals veel sterkte! @ Belly: Nog gecondoleerd met je vader, wens je veel sterkte! @ Mixedbeeb: Gelukkig dat je weer ongesteld bent geworden. Ik vind het ook lastig dat er veel mensen om ons heen zwanger worden. Ik gun het ze echt, maar het blijft moeilijk. Ik praat regelmatig tegen onze zoon. Vind het erg prettig. @ Lara: Erg mooi dat jullie een wensballon hebben opgelaten. Jullie kleine ventje zal het vast hebben gezien. Hopelijk kunnen jullie het bespreekbaar maken met de schoonfamilie, want het is idd pijnlijk als hij niet wordt genoemd. Herkenbaar dat het kriebelt voor een brusje te gaan. Wanneer horen jullie de uitslagen? @ Vlinderevelien: Gefeliciteerd met jullie mooie echo! Dit geeft jullie vast veel rust. De 20 weken echo zal nu lang niet meer zo spannend zijn. Geniet er lekker van. @ Andere zwangere meiden: Goed te lezen dat het met jullie kleine ukkies ook goed gaat! Met Peet en Frenzy gaat het nu echt hard! Het aftellen is begonnen. @ Jonneke: Vervelend dat de buurvrouw nog van niks weet, lastige situatie. Ik herken het wel dat je emoties afvlakken en heb me daar ook schuldig over gevoeld. Maar eigenlijk moet je je niet schuldig voelen. Jullie meisje weet dat jullie ontzettend veel van haar houden en haar missen, maar jullie kunnen niet continu verdrietig blijven. Het is goed dat je ook probeert verder te gaan. Ze zal vast en zeker trots op jullie zijn hoe sterk jullie zijn.
@ vlinder, fijne schoonouders. Erg lief en weten precies dus de juiste toon te zetten. Laatst kwam ik de moeder van een vriendin tegen ( in de rij bij de Hema) zij zag mijn dikke buik, feliciteerde me, zei gelijk; de tweede hè meid! Kijk daar houd ik van, mijn eerste hoort erbij en ik vind het zo fijn als anderen dat ook zo zien. Jouw schoonouders hebben dat zeer goed door, heerlijk lijkt me dat. @ missjopie; gezien! Gaaf! Zeker omdat onze babykamer verder ook niet zo veel toeters en bellen heeft, past het uitstekend! Was het makkelijk om zonder knoeien ( ik ben niet zo precies) het sjabloon in te verven? Begrijp verder dat dit nu het moment is in je cyclus welke je normaal gesproken zou benutten..... Snap idd dat jehoofd daar echt niet naar staat. Je krijgt het wel voor je kiezen zo... Hoe houdt je vader zich? Heb je eigenlijk nog broers of zussen? Liefs p
idd vlinder wat doet je schoonfamilie dat goed zeg!! daar kunnen vele anderen een voorbeeld aan nemen! peet; je kunt elke sticker geloof ik als sjabloon bestellen in meerdere groottes. wij hebben op de muren idd verder niet veel toeters en bellen. als je een sjabloon koopt plak je alles op de muur. wat normaal de muursticker zou zijn mist nu. je plkat nu dus 'de omtrek' zeg maar op de muur. goed aanduwen. pot verf erbij ff inkleuren, en later de 'omtrek'sticker er af halen. ik heb het met mn dikke buik zitten doen en was echt zo klaar. en omdat je gewoon latex gebruikt mag je dat geloof ik gewoon terwijl je zwanger bent. weet het niet meer zeker hoor, maar dat weet jij vast wel. wij hebben er dus 3. was niet super super goedkoop, maar wel heel erg leuk zoals je denk ik wel hebt kunnen zien, ondanks de fotos niet heel goed zijn. verder was ik volgens mij redelijk vruchtbaar de dag voor en de dag van de crematie. ik ben dit keer natuurlijk niet met ovutesten in de weer geweest maar had wel weer wat slijm. we hebben toch 1x geklust dus we zien wel. is het nu niet, dan komt dat later wel. ik hoef ineens ook wat minder snel. mss gaan we nog een lang weekend skiën als het niet is over een paar weken. en carnaval komt er weer aan. als ik dan ook nog niet zwanger ben neem ik mijn papa lekker mee op sleeptouw. ik denk dat ie dat best fijn vind. mijn vader en moeder waren namelijk nog altijd echte carnavalsvierders. ik zie het dus allemaal wel. ff tijd voor mezelf en vooral ook voor papa. zo ben ik er dus duidelijk minder 'mee bezig'. ik heb nog gezegd dat ik dat eigenlijk ook wilde maar liever had ik gehad dat mijn moeders dood daar natuurlijk niet voor nodig was geweest.
Je weet het nooit, misschien was het die ene keer wel raak. En is het nu niet, dan komt het vast later. Je hebt nu al zoveel aan je hoofd, dus logisch dat je je er minder mee bezig hebt gehouden. Knap dat je, ondanks al het verdriet, toch de lichtpuntjes kunt blijven zien!
Ja die reactie van de buurvrouw. Ik dacht eerst nog heb ik dat wel goed verstaan? Ik stond net daarvoor met een andere buurvrouw te praten die ik nog niet gesproken had maar het wel wist. Die zei nog tegen mij dat ze hoopte dat het dit jaar wel mocht lukken dus ik dacht dat de andere buurvrouw het ook gehoord had. Ik ga haar van de week wel even aanspreken als ik haar tegen kom. Het is niet dat ik er niet over wilde praten maar niet op dat moment. Vlinder: klinkt als mooi behang wat je uitgezocht hebt! En wat fijn dat je schoonouders ook een foto van Valentijn in een lijstje hebben zitte. Moet wel een fijn gevoel geven lijkt me. Ja, die afgevlakte emoties. Ik weet dat het erbij hoort en voel me er niet schuldig over maar ik vind het zo vervelend. Ik voel me er gewoon rot onder. Net of niets me iets kan schelen. Ik weet natuurlijk ook wel dat dat niet is maar toch... Peet: lastig dat je er zo veel last van hebt maar het is voor een goed doel. De kraamzorg komt volgens mij kijken ja of alles in orde is. (bed op hoogte, spulletjes in huis, vragen beantwoorden en uitleggen wat je kan verwachten enzo). En wat fijn dat je aangesproken werd bij de hema door die moeder van een vriendin die sprak over jullie 2e! Het is natuurlijk ook zo en dat mag genoemd worden. Maar ik denk dat veel mensen daar te voorzichtig in zijn. Bang om iets verkeerds te zeggen. Dan is het toch fijn als het uitgesproken wordt door sommigen. Vrijdag werd ik gebeld door een vriendin die ik sinds ik daar op kaamvisite geweest ben niet meer heb gesproken. Haar vriend is de beste vriend van mijn vriend. Mijn vriend baalde dat zijn vriend er nooit naar vroeg. Nu vertelde die vriendin dus dat zij het net zo goed moeilijk vonden als wij om contact te zoeken. Zij net een gezond kindje, wij nog volop in het verdriet. Zo fijn als mensen dat dan gewoon uitspreken. Dan kun je het er tenminste over hebben. Missjopie: kan me heel goed voorstellen dat je nu met andere dingen bezig bent en het zwanger worden nu niet op de voorgrond staat. Hopelijk brengt 2012 jullie heel veel geluk. Jullie hebben jullie portie nu wel gehad. Groot gelijk wanneer jullie er even lekker tussenuit gaan. Dat zal je nu wel even nodig hebben!!
Heel fijn als mensen idd dingen uitgespreken, dat lucht vaak echt wel op. Hopelijk heb je snel een 'goede' gelegenheid om je buuv in te lichten jonneke want zij zal zich ook wel heel erg lullig voelen als ze t van je hoort.
@ Mixbeeb; snap dat je bij het grafje tegen je ventje spreekt... Ik praat het meest tegen Loek als ik vedrietig ben (dan wel als ik alleen ben of in gedachte zeg maar...) @ Peet; haha herkenbaar, hier haal ik ze ook door elkaar, vooral nu we de naam voor deze kleine hebben. Maar in het begin zei ik heel vaak; als Loek er straks is.... Fijn die opmerking van de moeder van je vriendin, doet je goed he, dat zijn mensen die het begrijpen... Al denk ik dat heel veel mensen het ook gewoon niet begrijpen uit 'ontwetendheid'. Voordat ik zwanger was van Loek had ik ook totaal geen besef van hoe het is om een kindje te verliezen. En sommige mensen kunnen zich beter inleven dan andere.... @ Vlinder1983; wat een prachtig gebaar van je schoonmoeder en schoonzus; dat moet je goed gedaan hebben! @ Misjoppie; de kans is er dus wel meid, en mocht het raak zijn, dan is het je moeder die van bovenaf helpt! En wat mooi, hoe je omschrijft hoe je vader op sleeptouw wil nemen met de carnaval. Maar stiekem hoop ik dat je dat lekker gaat doen met jip en janneke wijn! Kan je alsnog lol maken met je pa! Ik vind je sterk en erg krachtig! @ Jonneke; wel goed dat je er even op terug gaat komen, voorkomt vervelende gesprekken over een half jaar.... Hier wonen we in een klein dorp, ik hoefde maar op drie plekken een kaartje in de bus te doen en heel het dorp wist het (en de meerderheid wist niet eens dat ik zwanger was...) Maar vond het wel fijn dat mensen het weten.
Heey dames, Ik wens jullie allemaal een heel gezond en gelukkig 2012... hopen op een hoop gezonde kindjes voor ons allemaal... Er is zoveel geschreven, ik lees het morgen allemaal bij... XXX
@MissJopie, met veel respect de laatste week gelezen hoe jij je staande houdt na het onbeschrijfelijke verlies van je moeder, wat moedig van je om een gedicht voor te lezen bij de crematie, en wat ontroerend dat je moeder zelf nog een gedicht heeft geschreven die voorgelezen is, ik hoop dat je veel steun hebt van de mensen om je heen, kan je niets anders dan veel geluk toewensen, maar alles op tijd en plaats, snap goed dat je nu eerst ruimte nodig bent voor het verwerken van alles, sterkte meid! @Jonneke, heb je de buurvrouw al gesproken? Kan me goed voorstellen dat het je bezig houdt, was ook een vervelend moment, hoe gaat het nu met je? Komen de emoties weer wat los? Soms is het ook allemaal teveel, en raak je even op slot denk ik, soort zelfbescherming misschien? Ik heb me ook groot moeten houden met de jaarswisseling, deze met de schoonfam ingeluid, voelde me zo alleen! Nieuwjaarsdag kon ik niets anders dan huilen.. Bij mij kwam de buurman voorbij van mijn schoonmoeder (eentje waarbij ik al uitstraal waag het niet om mij te gaan kussen, grr) Gaat hij me feliciteren met de zwangerschap, en voegt er even aan toe op een nare ondertoon; en nu maar hopen dat het goed gaat he... Vond het zo gemeen, sta je daar al huilent naar het vuurwerk te kijken, vond het zo'n moeilijk moment..herinnert iemand die je vrijwel niet kent, dat je ook in deze zwangerschap er nog niet bent...grr (nee het voelde niet als een goedbedoelde opsteker, waar haal je het lef vandaag om een moeder op zo'n moment hiermee te confronteren) @Eef, je schreef dat je afgelopen vrijdag het termijn van James voorbij bent gegaan, wat ontzettend vreemd moet dat zijn, het houdt mij ook bezig, vooral omdat het toch zo snel gaat, schrik er soms van, voor mij is 14 feb de datum dat ik Lieke's termijn voorbij ga, misschien wel een bijzondere gedachte, de dag van de liefde.. Hoe gaat het met je? Je kunt al bijna beginnen met aftellen, spannend hoor! (moest ook aan jou denken Vlinder, dan is het ook jullie dag) @Vlinder, je omschreef het behang voor de babykamer, lijkt mij ook erg mooi, en ik geloof dat jullie kamertje niet voor niets gereserveerd wordt voor een nieuw kindje in jullie leven, er staat misschien al een zieltje op jullie te wachten...Wat mooi dat jullie Valentijn een plekje heeft gekregen tussen de foto's van alle kleinkinderen, bij mijn moeder en schoonmoeder staat ons dochtertje er ook tussen, ook mijn schoonzus heeft een foto in de kamer staan, het is zo'n troost als je op visite bent, telkens weer... Is dit bij de meesten van jullie dan niet zo? Dat er een foto van jullie kindje staat? Niet dat ik het zo vanzelfsprekend vind, maar vind het zo belangrijk! @Peet, de kraamzorg kwam bij mij destijds alleen voor een gesprekje en een soort van checklist, ze geloofde wel dat we alles voor elkaar hadden, nog wat dingetjes volgens mij of ik daar en daar wel aan had gedacht. Een borstvoedingscursus van 2,5 uur? Ben ook wel benieuwd wat ze je allemaal vertellen, ik had zo'n houding van de natuur weet toch wel hoe het moet? Ha ha dus in mijn kraamweek viel me dat toch wel iets tegen hoor, heb nog een kolf moeten huren om de melkproductie op gang te brengen, joepie stuwingen kreeg ik ervan, kreeg zoonlief teveel binnen, dus tips zijn nooit weg van hoe & wat.. Ik heb het met alle liefde gedaan, even doorbijten in het begin ivm met kloofjes (grr) maar de rush die je ervan krijgt is geweldig, zo'n 1 gevoel met je kindje... Ja je leest het al, ik verlang enorm naar terug, heb het afgelopen jaar ook veel moeite gehad toen ik ons meisje niet kon voeden.. Succes met de laatste loodjes, jullie liggen elkaar dus mooi in de weg super om te lezen dat je ventje klaar ligt met de duim in zijn mondje, nu al verliefd he! @Frenzy, hier dus ook moeite om de deur van 2011 achter me dicht te doen, wou wel heel graag de deur van 2012 openen, met alle mooie vooruitzichten, maar viel me dus erg tegen op de deur te sluiten, dat viel rauw op mijn dak, en heb ook meer moeite gehad dan de kerstdagen, Lieke voelt ineens zover weg, en dat wil ik niet, al is het niet echt zo, maar het benoemen dat het "alweer" vorig jaar is dat we haar verloren hebben vind ik zwaar... Ik weet trouwens nog niet wat ik met de babykamer ga doen, heb niet dezelfde ideeen als met Lieke, we weten idd of we een zoon/dochter krijgen, ben superblij ermee, helemaal in de wolken, maar houdt het nog even voor onszelf, dat voelt nu goed. Fijn om te lezen dat jullie een wensballon hebben opgelaten voor Loek en jullie Floepert, heb je ook al een mooi tekstje voor op het geboortekaartje? Kom zoveel moois tegen mbt tot een broertje/zusje in de hemel die meekijkt.. @Mixedbeeb,ik herken het ook dat ik tegen mijn meisje klets, meestal in gedachten, maar soms ook bij haar urn en foto, ik wrijf altijd over d'r wangetje heen, zoals ik dat deed toen ze overleden was, vind het juist goed om er zo mee om te gaan, doen wat voor jezelf goed voelt. Jullie dus een rustige jaarswisseling gehad, ik heb nog wel troost gehad aan mijn zoontje, hij maakt erna dat je toch niet helemaal alleen bent, wat koester je dat nu he, heb jij dat ook? @Lara, knap dat jullie voor jezelf hebben gekozen met oud & nieuw, ik las je woorden, en dacht shit, dat had ik ook wel gewilt! Zo mooi hoe je hebt verwoord dat onze engeltjes met elkaar spelen op een plek waar het mooi en zorgeloos is... Ik geloof dat ook! @Roompje, hoe gaat het met je cyclus? Las dat je onverwacht een bloeding had gekregen, terwijl jullie juist nu van de vruchtbare dagen gebruik willen maken? @Belly, ik hoop dat jullie zoontje bij zijn opa mag zijn, dat is wel een fijne gedachte lijkt mij.. Wens jullie alle geluk voor een nieuw wondertje! Oeps wat een lang bericht dames, nog bedankt voor jullie reacties op mijn foto van Lieke, ze is een pracht meid, en daar ben ik trots op!
@ Vlinder, wat een mooi en fijn gebaar van je schoonfamilie! Bij ons zal dit denk ik niet gebeuren bij mijn schoonmoeder, niet omdat ons kleine mannetje er niet bij hoort trouwens, heeft meer met cultuur te maken denk ik, vind het wel jammer maar ik respecteer het ook (het is ongewoon dat er foto's worden gemaakt van overledenen). @ Evelien, wat een vervelende situatie ook, kan me zo goed voorstellen dat het helemaal niet goed is gevallen die opmerking, sommige mensen zijn gewoon zo sociaal beperkt denk ik dan maar, hopelijk voel je je snel beter. bij mijn ouders staat wel een foto van ons knulletje, ik denk dat er ook nog wel een foto bij mijn opa en oma komt te staan. Ik geloof ook dat onze kindjes samen zijn, geeft een goed gevoel. Onze peuter geeft inderdaad heel veel liefde en geluk, hij is mijn kracht eigenlijk, ik ben zo blij dat hij in ons leven is. @Roompje, hoe gaat het nu? al wat meer duidelijkheid over je cyclus? @Peet, wat leuk om te lezen dat je zo bezig bent met de kinderkamer, hopelijk vind je een leuke muursticker of sjabloon. Door dat geklets over baby spullen begint het hier toch stiekem ook wel weer te kriebelen. @MissJopie, wat sterk van je dat je een gedicht hebt kunnen voorlezen, heel mooi. Ik hoop voor je dat het toch in een keer raak is! Liefs mixedbeeb
Nee, Evelien ik heb de buurvrouw nog niet gesproken. Maar ik kom ze ook niet zo heel veel tegen. Ben sinds deze week 3uurtjes per dag aan het werk en ik merk dat dat al veel energie kost. Ga er dus ook niet speciaal voor langs maar als ik haar tegenkom zal ik het zeggen. Het is niet mijn directe buurvrouw maar daarnaast dus heeft niet zo'n haast vind ik. Jouw jaarwisseling is ook best moeilijk geweest als ik dat zo lees. Vervelend hoor van die buurman om zo'n opmerking te maken! Mijn emoties komen nog niet los. Denk dat het sinds kort na de geboorte van de tweeling van mijn zus op slot zit. Dus alweer 2wkn, best lang vind ik zelf. En wat fotos betreft. Mijn ouders en schoonouders hebben beide wel een fotoboekje met fotos van ons meisje* maar hebben geen foto's in huis staan. Ik heb dat zelf ook niet hoor, fotos in het zicht staan. Ik weet niet of ik het op dit moment nog te confronterend vindt of dat ik het gewoon helemaal niet wil. Daar ben ik nog niet helemaal over uit. Wel staat het fotoalbum gewoon op de kast en kan ik het altijd pakken als ik het wil. Toen jullie weer aan het werk gingen hoe hebben jullie dat toen opgebouwd? Ik merk dat ik vind dat het allemaal erg langzaam gaat. Eerst dacht ik dat ik eind december alweer fulltime aan het werk zou zijn. Merkte begin december al wel dat dat niet meer haalbaar was. Toen dacht ik dat eind januari wel weer moest lukken. Maar deze week zit ik op 3 uurtjes per dag en ik vind het voor nu echt genoeg. Na 3 uurtjes ben ik geestelijk gewoon echt op. Het is nu 11wkn geleden allemaal. Eind januari weer 36uur per week werken is dus nog niet haalbaar denk ik. Ik bekijk het dan vanaf nu ook maar per week. Maar ging dit bij jullie ook zo langzaam? Ook van vriendinnen die een voldragen zwangerschap hebben doorlopen hoor ik nu wel terug dat het ook gewoon bij de bevalling hoort en dat je normaal niet voor niks 3 maanden verlof hebt. Maar ik dacht dat dat altijd meer was om in een ritme te komen tijd met je baby door te brengen maar dus ook wel echt om 3 maanden bij te komen van die bevalling. PFF... Ben moe, ga effe niks doen!
Hey Jonneke, qua werken is voor iedereen anders, ik begon vrij vlot weer, maar ik werk parttime, en heb het geluk mijn ouders als baas te hebben, alle begrip dus als ik het even niet trek.. Ik werk alleen op kantoor en doe de facturering en boekhouding van hun bedrijf, en omdat ik een drukke kleuter in huis heb ben ik al blij met even eruit voor mezelf. Jij hebt volgens mij nogal een pittige baan, vervelend is het als het nog niet zo wil lukken, maar verwacht idd niet teveel van jezelf, je bent nog maar kort geleden bevallen, en dat heeft zeker een impact op je lichamelijke herstel, het ontzwangeren, en emotioneel heb je helemaal veel te verduren gehad. En nog steeds, want pff petje af, het is wel je zus die nu 2 babys heeft, en daarmee leren omgaan lijkt me veel energie kosten, klopt dat? Als ik even geen zin heb in confrontaties met baby's dan kan ik het nog uit de weg gaan, voor jou en je man is het zo dichtbij. Heb je veel steun in je omgeving? Iemand met wie je echt even kunt praten? Kom je nog bij de psycholoog? Ik begrijp het hoor, een foto in het zicht van je dochtertje is zeker confronterend, ik doe het stapje voor stapje, heb een zwart-wit foto van ons meisje, en durfde eerst niet haar hand/voetafdrukjes in de kamer te zetten, maar gaandeweg tijdens het rouwproces probeer je eens wat uit..vooral dat doen waar je je fijn bij voelt. Relaxze! @Mixedbeeb, dankje voor je reactie, idd deze man is emotioneel afgevlakt en waarschijnlijk weinig tot geen inlevingsvermogen, wou dat ik om half 1 's nachts ook zo had kunnen relativeren, het was een ongelukkig moment, heb het afgelopen jaar een wat dikkere huid ontwikkelt wat dat soort opmerkingen aangaat, het gaat nu alweer wat beter met me, dat lege gevoel is weer weg gelukkig, en is er weer lieflijk getrappel voelbaar. Ik lees dat je man een andere culturele achtergrond heeft, alle respect idd voor het niet plaatsen van foto's van overledenen, heeft je schoonfamilie nog andere gebruiken gehad bij het overlijden van jullie zoontje? Fijn te lezen dat je zo'n lieve peuter hebt!
Relaxen lukt niet echt. Voel me zo ongeduldig. Ben continu bezig maar daardoor nu zo moe. Ik wil rust maar het lukt me niet. Zou eigenlijk met een boek op de bank moeten gaan zitten maar ben ondertussen de kerstboom aan het opruimen enzo. Heb dat s nachts ook regelmatig. Ben ik zo moe maar kan gewoon niet slapen! Je hebt gelijk Evelien, het is ook niet niks wat ik allemaal heb moeten doorstaan. Ik ga mijn zusje ook wel een beetje uit de weg hoor. Kom er niet zo vaak als ik er zou komen wanneer ik nog zwanger zou zijn. Maar ik kan het niet helemaal uit de weg gaan dat is ook weer zo. Is anders dan wanneer een vriendin zwanger zou zijn ofzo. Ik denk dat het me ook meer energie kost als dat ik daadwerkelijk in de gaten heb. Ik kan er wel goed over praten met een vriendin van mij. Verder vraagt mijn moeder er ook heel vaak naar en kan er daar ook wel mee over praten maar heb er niet altijd zin in. Ik ga niet meer naar de psycholoog. Had er weinig baat bij en daarnaast beloofde ze steeds snel een nieuwe afspraak maar het duurde steeds maar waardoor ik zelf gezegd heb er niet meer heen te willen. Hier heb ik ook meer steun ervaren dan daar. En werk, ja ik weet dat iedereen het op zijn eigen tempo doet. Maar was gewoon benieuwd hoe anderen dit hebben gedaan. Is ook wel een verschil wat voor werk je doet en hoeveel uren je werkt natuurlijk. Ik heb idd niet de gemakkelijkste baan op dit moment (werk in de psychiatrie) dus wordt ook wel verwacht dat ik enigszins stabiel ben en vergt veel concentratie. Maar het er even uit zijn vind ik inderdaad ook wel heel fijn! En ik heb dan wel geen fotos in huis maar wel een plekje in huis wat haar plekje is. Fotolijstje met hand en voetafdrukjes was het eerste wat op de kast kwam te staan toen ik uit het ziekenhuis kwam. Daar kan ik wel altijd goed naar kijken. Poging 6 om even niks te doen...
Even snel reageren vanaf mijn telefoon, @ Evelien, er zijn verschillen in cultuur bij mij man en ik, maar gelukkig heeft dit niet geleid tot onoverbrugbare verschillen in opvatting en gevoel toen ons mannetje overleed, verdriet is voor iedereen gelijk denk ik. Wat wel heel vervelend is, met name voor mij man, is dat hij helemaal geen familie heeft in Nederland, hierdoor heeft mijn schoonfamilie geen actieve rol gespeeld bij de uitvaart,Mijn schoonmoeder kon hier niet op tijd komen. ik denk dat ze het sowieso volledig aan ons tweeen zou hebben overgelaten. Culturele verschillen spelen eigenlijk niet zo' n rol in ons huwelijk of gezinsleven, we kunnen elkaar hierin vrij laten en respecteren, ook met schoonfamilie gelukkig. @ jonneke, meid je hebt een vrij bijzondere baan waarbij je met name geestelijk druk bent. Ik denk dat het heel normaal is dat je zo moe bent. Ik zie zelf erg op tegen het weer moeten beginnen met werken ookal duurt het nog even, ook ik werk in de psychiatrie trouwens, Dus kan me me wel indenken hoe inspannend je werk kan zijn. Neem je tijd, het is allemaal niet niks.