Heey dames, Mijn cyclus is naast de bloeding nog redelijk normaal geweest, ik had volgens de testjes mijn ovulatie op de geplande dag 30 dec. Alleen helaas niet geklust want mijn vriend was te zenuwachtig, hij heeft me op 1-1-2012 opnieuw ten huwelijk gevraagd nu met alle toeters en bellen erbij en een ring. Ik merk wel aan mezelf dat ik er veel te veel mee bezig ben... wil dolgraag zo snel mogelijk weer zwanger zijn en kan het niet uit mijn hoofd zetten... dus ik ben blij als ik de 9e weer naar mijn werk kan... Ik werk in het onderwijs dus we hebben nu vakantie... na de vakantie begin ik weer normaal te werken, zal in het begin weer wennen zijn, maar ben wel blij dat ik weer fulltime aan het werk kan... maar jonneke kan me voorstellen dat dit voor jou weer veel vergt, je baan en de situatie waar je in zit... Foto's van mijn meisje heb ik en 1 staat er sinds kort in de woonkamer bij haar as. Met de kerst hebben mijn ouders en schoonouders mijn zusje en schoonzusje en mijn oma een fotolijstje met een 5tal foto's in gekregen... Bij mijn moeder staat haar foto op de kast en mijn zusje heeft haar op haar slaapkamer staan. Mijn schoonmoeder heeft de foto van haar handje erin gedaan omdat ze het te confronterend vond. Iedereen heeft zo zijn eigen manier wil ik er alleen maar mee zeggen maar ik vind het fijn dat ze in de woonkamer staat en van mij mag iedereen haar zien... ze is toch evengoed mijn trots! Nieuwjaar was moeilijk net zoals bij anderen neem ik aan... maar wat vervelend vlinderevelien van die man... zoiets zeg je niet. Dames ik stop ermee voor vandaag... tot morgen! xxx
@ Vlinderevelien; wat vreselijk zulke van die verre buurman, ppfff walgelijk gewoon! Zo heb ik ook wel moeten aan horen'sterkte met deze zwangerschap' en 'heel veel succes nu'. Als je nog leuke ideen hebt voor gedichtjes op geboortekaartjes?! Dan hoor ik het graag. Ik heb inmiddels wat proefkaarjes aangevraagd maar we zijn nog niet uit de gedichten uit! Leuk dat jullie het geslacht van dit wondertje weten, al is dat totaal onbelangrijk, als het maar gezond is he! Wat vervelend om te lezen dat oud/nieuw zo emotioneel was. Hier ook, maar ik moest me groot houden. Toen ik net van Loek was bevallen was het hier carnaval, dat wordt in ons dorp afgesloten met heel veel proffesioneel vuurwerk, dit was een dag of vier na de bevalling. Ik ben toen naar het vuurwerk weesten kijken en heb heel de tijd gehuild, was zo dubbel, al die lichtjes in de lucht en Loek die ook ergens is en hopelijk het ook ziet... Dit gevoel kreeg ik nu weer... @ Mixbeeb; wat een prachtige foto's van jullie engeltje! Echt mooi! @ Jonneke; ik ben na twee maanden weer gaan werken, maar wel maar 50% van drie dagen. Ik vond het heel fijn om zelf te kunnen bepalen wat ik wel en niet deed. Ik werkte in het onderwijs en de ll waren ook best betrokken met de zw-schap, ik heb niet meer voor de klas gestaan. Uiteindelijk kreeg ik begin juli te horen dat ik ontslagen was.... Maar het belanrgijkste meid, is dat je voor jezelfd bepaald wat goed voelt. En je werkt ook in een best pittige tak, je moet denk ik voorkomen dat jezelf voorbij loopt! Ik herken jou onrust ook een beetje, ik heb best een periode gehad dat ik geen rust in me donder had zeg maar... Er kwam eigenlijk ook niet veel uit me handen, maar het leek net of ik niet meer kon 'relaxen' als ik probeerde te liggen op de bank en een beetje weg te sluimeren... Schrok ik vaak heel erg gespannen wakker, ik kon ook niet meer uitslapen... Maar uiteindelijk is dit wel weg gegaan... Ik maakte mezelf hierover best wel druk, ik dacht dat ik nooit meer 'rust' kon vinden. @ Eef; las iets over het termijn heen gaan van James, apart is dat he? Ik vond het echt vreemd toen ik de 22 weken was gepaseerd, opeens was dit kindje ouder dan dat Loek ooit zou worden, heel bizar... En ik had het Loek ook zo gegund... @ Lara; wat een prachtige en ontroerdende foto's van jullie ventje, wat een prachtig kindje!!
@ Roompje; Gefeliciteerd! Wat een goed begin meid, en wat leuk dat je mannetje dat zo geregeld heeft! Wannneer is de grote dag (of welke periode?) Vanwaar heeft hij je opnieuw ten huwelijk gevraagd? Goed dat je na de kersvakantie weer aan de slag gaat, en ook full time! Pas je wel goed op jezelf! Hoop dat het snel raak mag zijn voor jullie!
Mixedbeeb: Jij ook werkzaam in de psychiatrie. Ja, ik merk nu dat het inderdaad veel van me vraagt steeds met mijn hoofd bezig te zijn. Wanneer wil jij weer beginnen met werken? Gewoon na je officiele verlof periode of blijf je nog langer thuis? Roompje: wat leuk dat je opnieuw ten huwelijk gevraagd bent. Mooi begin van het jaar. Hopelijk kun je ook wat afleiding vinden in het organiseren van alles en in je werk. Maar denk wel goed aan jezelf meid dat je niet te snel wilt gaan! Frenzy: kan me voorstellen dat de jaarwisseling zo emotioneel was als je ook vuurwerk hebt gezien net na de geboorte van Loek*. Daarnaast is de jaarwisseling natuurlijk al emotioneel en op die manier extra. Je ervaart het gevoel extra intens. En wat fijn om te horen dat jij het gevoel ook herkent van die onrust. Ik ben ook gewoon moe maar kan niet rusten. Kon vandaag weer uitslapen en dan ben ik om half 8 wakker terwijl ik nog zo moe ben. Hopelijk krijg ik snel een beetje rust terug. Heeft het bij jou lang geduurd dat je daar last van had? Ik weet niet of het komt doordat ik nu weer teveel wil doen (en het werk misschien teveel van me vraagt?) of dat het gewoon zo'n fase is waar ik anders ook doorheen zou gaan. Even afkijken deze week en anders misschien toch maar niet te snel opbouwen op mijn werk.
Hoi Allemaal, Een heel mooi 2012 gewenst voor iedereen! Hier even een korte reactie. heb vanaf 1 jan een nieuwe functie op mijn werk, dus het is allemaal erg druk nu. Ja heel raar dat ik nu verder ben dan bij James. Gisteren had ik het tegen mijn man over de baby en toen zei ik per ongeluk James. Hij snapte er niks van, maar toen pas snapte ik dat ik de verkeerde naam zei . Voelde me een beetje schuldig. Bij de start van mijn nieuwe functie (reorganisatie) kregen we een aftrap met een optreden van een spreker (soort cabaretier). Die had gezien dat ik zwanger ben. Op een gegeven moment ging het over als je kinderen krijgt dat er veel verandert of zoiets. Zegt ie door de microfoon in een volle zaal tegen me. "Dat zal jij straks ook wel krijgen, of heb je al kinderen?" . Ik voelde me echt zo ongelukkig op dat moment. Vol in de aandacht, wist echt niet wat ik moest zeggen, stotterde half ja, uhhhh. Bijna iedereen in de zaal (mijn collega's) weten wel hoe of wat, dus iedereen stil. Voelde de ogen in mijn rug gebrand. Gelukkig begreep de meneer wel uit mijn reactie en de reactie van de zaal dat het een gevoelige snaar was. Hij schrok van mijn reactie en zei dat ook en ging er verder niet op verder. Ik was echt aan het vechten tegen mijn tranen, had echt zo'n brok in mijn keel. Stikte gewoon bijna. Gelukkig mezelf groot kunnen houden. Na afloop riep hij mij bij zich en kreeg ik zijn boek (hij had een aantal boeken geschreven) met daarin een persoonlijke boodschap. Dat was natuurlijk wel erg aardig, hij kon het ook niet weten. Maar voelde me echt behoorlijk beroerd die middag. Moet weer snel aan het werk, heb het heel druk. Zal snel reageren op iedereen. Liefs Eefje
@Roompje, zag iets voorbij komen over een huwelijk! Wat lief dat je opnieuw bent gevraagd! Bijzonder hoor, gefeliciteerd!! Liefs
@Roompje, van harte gefeliciteerd met je huwelijksaanzoek, dat is wel een heel bijzonder begin van het nieuwe jaar! Fijn dat je weer zin hebt om aan het werk te gaan, dat is fijn weer wat om handen te hebben, maar idd het vergt ook nogal weer wat van je. @Jonneke, jouw onrust komt mij ook erg bekend voor, afgelopen zomer was voor mij een zeer onrustige en gespannen tijd, moest iets om handen hebben, voor mij waren het de maanden naar de uitgerekende datum toe, ik had nog zwanger " moeten" zijn, mijn lichaam en geest konden hier geen rust in vinden dat het anders was, en of het nu de nesteldrang is geweest? Maar ik heb mijn woonkamer, hal en aanbouw een extreme home makeover gegeven..Bloed, zweet en heel veel tranen, maar uiteindelijk zo'n voldaan gevoel! Het is prachtig geworden, het licht in huis gehaald, wist niet dat ik zo goed kon klussen Na mijn uitgerekende datum 28 aug (de dag waarop ik het jaar ervoor onze 2e zwangerschap verloor, zou mijn 3e zwangerschap ook om verlies draaien) nou toen ik die dag voorbij was kwam voor mij de rust, ik kon het eindelijk loslaten... Kan het zijn dat dit voor jou ook zo werkt? Ik heb geen tips hoe je beter kunt relaxen, jullie willen de zolder verbouwen? Ik zou zeggen doen! Doordat mijn lijf echt vermoeidheid voelde door al het klussen kon ik beter slapen, en geestelijk kon ik veel kwijt in de makeover, heb overigens wel mijn spaarrekening geplunderd hiervoor gaf me toch een goed gevoel.. Fijn om te horen dat je een goede vriendin hebt met een luisterd oor, dat is heel wat waard! En idd andere vrouwen die hetzelfde mee hebben gemaakt kunnen zoveel voor je betekenen, wist niet wat ik met mezelf aan moest als er geen forum zoals deze zou zijn hoor Ik hoop dat de situatie met je zus het aankomende jaar mag veranderen voor je, misschien als je zelf weer toe bent aan een nieuw kindje, en de kriebels kunnen dan ervoor zorgen dat je beter tegen het geluk van een ander kunt, helemaal mocht jezelf weer in verwachting zijn, wie weet, er kan zoveel gebeuren in een jaar! @Frenzy,ook herkenbaar de opmerking, sterkte met de zwangerschap... Of die van; dat is weer snel! (ze moesten eens weten denk ik dan, zijn al ruim 2 jaar onderweg voor een wondertje, mocht het nu ook eens een keertje vlot gaan met zwanger worden??) Ik krijg kippevel van je omschrijving van vuurwerk & onze kindjes, dat voelde idd precies zo, alles wat de lucht inging ging voor Lieke, kan me goed voorstellen dat je herinnert werd aan de kraam/rouwdagen van jullie Loek. Bij ons viel een vuurwerk pot om, en mensen moesten rennen, gelukkig zat ik al binnen met de kids op de bank, maar de schrik zat er wel in, heb jaren geleden een vuurwerkramp van dichtbij meegemaakt, en dat blijft altijd meespelen met oud&nieuw.. Zal je een linkje sturen voor die gedichtensite.. zo niet bij de hand. @Eef, wat een beladen moment zeg, pff houd je dan maar staande! Beetje bijgekomen van de schrik? Idd kan zo'n man ook niet weten, maar jah het blijft erg pijnlijk natuurlijk.. Zo'n verspreking kan gebeuren toch, dat je ineens de naam van James noemt? Mijn nichtje van twee noemde ik per ongeluk Lieke, ik corrigeerde me maar snel, zo van waar het hart vol van is... Noemen je man en jij de baby al bij z'n naam die hij krijgt bij de geboorte overigens? Wij hebben ukkie ook een naam gegeven nu we weten wat hij/zij is, een week voor de echo kwam deze naam bij ons omhoog, stond al eens eerder op een lijstje die ik gemaakt had, ik spreek de naam nog niet uit, want mijn zoontje hoorde het van de week, oeps. Gefeliciteerd met je nieuwe functie! Fijne dag voor iedereen..
@ Roompje, van harte met jullie voorgenomen huwelijk. Wat leuk dat je weer bent gevraagd met alles erop en eraan. Het is in ieder geval iets positiefs om naar uit te kijken! @Eef, jeetje wat schrikken lijkt me dat, fijn dat hij het wel oppikte en er zo mee omging. Waarom schaam je je dat je James hebt gezegd? ik vind het een logische verspreking, het geeft ook aan hoeveel je nog met hem bezig bent maar het zegt niets over de liefde voor julle nieuwe kindje. @Jonneke, tja werken, moet er nog niet aan denken eerlijk gezegd, het vergt sowieso veel geduld en psychisch blijft het een zwaar beroep vind ik. Ik vraag me ook wel af of ik het nog wel kan, maar volgens de gyn is dit een normaal gevoel bij een rouwproces, ik ga er dan ook maar vanuit dat het goed komt. Ik blijf in ieder geval mijn hele verlof nog thuis, althans dat denk ik nu. Ik ben wel van plan om deze maand eens koffie te gaan drinken ofzo. En tja als het tegen het eind van mijn verlof nog niet lekker loopt dan zie ik wel wat ik doe. Ik ben in elk geval van plan om het heel rustig op te bouwen, liever langzaam aan beginnen dan na een maand weer thuis zitten met een burn out ofzo. Meid als ik jou was zou ik het heel rustig aan doen, als ik het zo lees denk ik dat je nog genoeg energie kwijt bent aan het herstel van het verlies van julle kindje. Vergeet niet dat iederen hier anders mee omgaat en dat het dus ook heel goed kan zijn dat je er gewoon langer de tijd voor moet nemen. @ ego, Het enige wat me wel bezighoudt is dat ik het voor mezelf zo moeilijk te verkopen vind als ik dan wel op korte termijn (planning tweede kwartaal) weer zwanger zou worden,terwijl ik nog niet eens volledig zou werken, ze zien me aankomen.... @ Vlinder Evelien, ook hier de gedachten aan onze kindjes met het vuurwerk. Tranen welden op... Heftig dat je een vuurwerkramp hebt meegmaakt, ik kan me voorstellen dat dat ook veel invloed heeft op het hele vuurwerk gebeuren. @ Frenzy, meid wat kan ik me goed voorstellen wat voor impact dat heeft, moeilijk lijkt me. Liefs mixedbeeb
Hoi meiden. Ik ben even afwezig geweest ,sorry, maar vond het even heel moeilijk om weer verder te gaan na oud en nieuw. Jonneke, wat zal dat een pijnlijk moment geweest zijn met je buurvrouw. Hopelijk heb je snel een moment dat je het eens uit kan leggen om in de toekomst dezelfde situatie te voorkomen. En dat op slot staan waar je over spreekt komt mij wel bekend voor, weet ook niet zo goed op zo een moment wat ik met mezelf aanmoet. MIxedbeeb, ik praat ook tegen mijn mannetje hoor, is het niet in gedachte dan wel hardop als ik alleen thuis ben Peet, Was je al geweest naar de borstvoedingscursus? Ik denk dat de tijd zo voorbij is, er is zoveel om te horen en te leren over bv. Ik heb destijds een cursus van 3 avonden gedaan en nog wist ik niet alles hahaha. Maar het is zo bijzonder, ik hebmijn dochter 6 maanden gevoed en hoop in de toekomst nog eens de kans te krijgen. En wat ontzettend schattig dat je ventje al ligt te duimen, hoe mooi he... Vlinder, wel fijn dat de foto van Valentijn ook bij de familie in de kamer staat. IS toch een fijn gevoel dat hij er voor iedereen gewoon bijhoort. Is hier in mijn familie ook wel gelukkig. Frenzy, wat een mooie fotos van je echo zeg, wat mooi en duidelijk. Om verliefd op te worden Roompje , gefeliciteerd met je huwelijksaanzoek, wat leuk dat je gevraagt bent met alles erop en eraan. Er zijn dus toch nog romantische mannen hahaha mixedbeeb, jij geeft aan je nu al rot te voelen om hopelijk weer snel zwanger te worden en je werk Ik kan me daar nu ook al druk om maken, ik begin binnenkort op therapeutische basis waarschijnlijk weer te werken, maar wil ook zsm weer zwanger worden. Hopelijk begrijpen ze dat allemaal. Ik ben in 2009 en 2011 met zwangerschapsverlof gegaan, en hopelijk in 2012 weer....... @ hier... het kriebelt zo om deze maand al weer te gaan proberen voor een kindje, maar het mag eigenlijk nog niet. We zitten nog steeds te wachten op uitslagen , hoogstwaarschijnlijk was het allemaal niet erfelijk, maar je weet het maar nooit. Het zou zo oneerlijk zijn als we nu snel zwanger zouden worden en we dan over een maand te horen krijgen dat het toch anders is.... Maar ik voel zo de behoefte aan nog een kindje, het voelt zo leeg en incompleet. 9 maanden zwanger wezen en dan lege handen en een lege babykamer....
pffftttt net nog maar eens naar het Sofia gebeld, het is nu bijna 10 weken geleden dat Ravi* is overleden, en we hebben nog steeds geen nagesprek gehad met de kinderartsen. Heb er al een paar keer achteraan gebeld en nu dus weer. De telefoniste zei dat we binnen nu en een week wel horen hoe of wat. Niet dat we er veel mee kunnen bereiken met het gesprek, maar het zou prettig zijn nog even met de artsen te kunnen spreken over wat er nou allemaal gebeurt is. Nu blijven we met allemaal afspraken op de kalender staan en dat maakt het niet makkelijker om het een plaatsje te gaan proberen te geven.. Hrkennen jullie dit ook?
Zo meiden, jullie schrijven maar door! Ik start alvast maar met een sorry, want ik ben de laatste tijd zo chaotisch, haal alles door elkaar, dus zal zeker niet overal goed op reageren, terwijl ik dat best belangrijk vind. Als ik iets schrijf vind ik het ook altijd fijn om een 'hart onder de riem' van jullie te krijgen.... Vandaag op zoek gegaan naar het gebouw waar de borstvoedingsbijeenkomst werd gehouden. Ik had het adres verkeerd in de agenda gezet. Stomme verwarring, straatnaam is hetzelfde als een hotel, dat op dezelfde straat zit (natuurlijk), maar daar was het niet.... Goed, brief niet bij me, niet zo slim geweest om even in mn oude mail te snuffelen op mn iphone. Anyway; manlief en ik zijn nooit aangekomen. Nu ben ik opgegroeid met flesvoeding, dus ik wijt het maar daar aan. @vlinderevelien; aparte buurman inderdaad. Meestal weten ze niet wat ze zeggen, een dikke huid kan dan geen kwaad. Maar soms zou je die ontzettend domme mensen, want dat zijn ze, wel eens flink door elkaar willen schudden. Ergens verderop staat een 'domme opmerkingen topic' . Eigenlijk is deze fantastisch..... hoe erg het ook is. Maar stel je eens voor dat je zo dom bent, dat is toch ook erg. Hoe verloopt je zwangerschap verder? Had je nu weer een echo? @eef, Die cabaratier... wat vreselijk en dan de hele zaal die stilvalt. pffff wat vreselijk ongemakkelijk. Ik kan me voorstellen dat je goed van slag was. Bah, dit had je niet willen meemaken. Natuurlijk geen opzet in het spel, maar gewoon ff K****. Ik noem mijn kleine spruit trouwens ook wel eens Christian. Inderdaad hetzelfde vakje in mijn hart @ mixedbeeb. Ik kan even niet teruglezen. Maar ik meende dat jij je schuldig zou voelen ten opzichte van je werkgever bij een nieuwe zwangerschap. Ik snap het, maar het is natuurlijk onzin. Ten eerste vind ik dat vrouwen hier in Nederland het sowieso al niet makkelijk gemaakt worden. Wij moeten baren, hebben beperkt verlof en onze carrières worden ook tegengewerkt omdat thuisblijven na de bevalling een soort van voordeliger is. Bovendien moeten we niet zeiken. Want we zijn maar zwanger en toch niet ziek...... Als we met zn allen massaal geen kinderen krijgen, loopt het erg slecht af met ons landje. Buiten dit algemene praatje vind ik dat wat jou gebeurt is niet iets is wat je dan ook nog maar eens alleen moet dragen. In die zin, dat het jouw werk niet aangaat. Het is tragisch, het is ons en jouw overkomen en het heeft consequenties op meerdere gebieden. Dus ook voor je werk... En daar heb jij nu al die tijd belastingen en verzekeringen voor betaald... niet voor de buurman die thuisblijft met een snotneus (even hypothetisch gezien) Dus zien ze je aankomen op je werk, ja ze zien je aankomen en als het echte mensen zijn, gunnen ze het jou van harte!
@ lara, oja , wachten op de uitslagen duurt vreselijk lang. Niet fijn inderdaad. En het helpt ook niet met 'opruimen en afsluiten'. Alhoewel ik vind dat 'een plaatsje geven' en 'afsluiten' eigenlijk geen goed bewoordingen zijn als men over rouw spreekt. Afsluiten doen we niet, een plekje geven (ja hij staat op de kast)... daar kan ik me ook nooit zo in vinden. Als mensen dat zeggen, kijk ik ze toch altijd een beetje bevreemd aan. Ik heb gewoon heel erg veel verdriet en aan het verdriet ga ik wennen en het slijt een beetje. Straks is het bijna een jaar geleden, het is zoals het is en en ik voel steeds meer dat ik ik er vrede mee heb. Ik ben een speciale moeder van een engel..
@ frenzy, snap het helemaal van het vuurwerk. Brengt herinneringen terug. Ook al houd ik niet zo van vuurwerk (ik ben een krent, vind het zonde van t geld om het op te branden maar vuurwerk gaat de lucht in richting onze engeltjes. Dus dan voelen we het weer extra. Euh.... zit jij nog steeds op je paard trouwens? hahaha. Ik ben al een bezienswaardigheid op de fiets, benen wijd voor de buik en de hond aan de riem, wel zo makkelijk want dan hoef ik niet zo hard te trappen. Mocht je nog op je paard zitten, graag een foto in je album!! hihih. Ohw, ik heb mn blote buik en de echo's toegevoegd. Super bedankt voor de reacties op de vorige foto's! Erg leuk. De foto's van Christian zijn expres een klein beetje wazig omdat hij zo zichtbaar ziek was.. helaas
Peet, ik weet het... vond het ook zo raar om neer te zetten"het een plekje proberen te geven". Maar ik weet niet zo goed hoe ik het anders moet noemen, kan me niet zo goed verwoorden hierin. Ik weet ook nooit zo goed wat te zeggen als mensen vragen hoe het is , wil dan het liefst zeggen ja K*T, maar dat kan natuurlijk ook niet.. Soms sla ik helemaal dicht en weet dan helemaal niets te zeggen... Kreeg wel vorige week de opmerking op oudejaarsdag van Svader. Ja na vanavond kan je zeggen dat het vorig jaar allemaal gebeurd is, hij bedoelde het vast goed maar werd daar behoorlijk nijdig om. Ik zei dan ook, voor ons is het nog steeds maar 2 maanden terug,en dat de kalender nou toevallig 2012 aangeeft verandert niets in mijn gevoel. Was er behoorlijk overstuur van later. Zien mensen het dan echt zo vraag ik mij wel eens af... Maar om op jou terug te komen, wat een prachtige fotos heb je in je album staan...
@ Lara, ik zei inderdaad het gaat zwaar k**. Maar zo hoort het ook even te gaan. Mensen vinden verdriet moeilijk en willen graag dat het weer goed met je gaat. Maar dat gaat nu eenmaal even niet. Het gaat even heel erg naar met je en daar kunnen ze niks aan veranderen, hoe graag ze soms zouden willen....
@ Lara.... Het is ook verdomd moeilijk.... Ik denk dat daarom je schoonvader zo onhandig reageert. Tenminste, mijn ervaring is dat mensen maar willen dat het goed met je gaat...en proberen op te beuren etc.... Thanks voor je complimenten over de foto's!
Eef, wat moeilijk die situatie met die spreker. En dan zo'n ongemakkelijke stilte uit de zaal. Nou was het van die spreker natuurlijk ook niet verkeerd bedoeld, hij kon het ook niet weten. Maar toch... jij zit er mee. Logisch dat je er geen fijn gevoel over had. Maar wel lief dat hij achteraf je nog een boek gaf. Hij zal er ook wel mee gezeten hebben. Evelien, Ja misschien komt die onrust wel door de UD. 12 februari is die dus het komt wel steeds dichterbij. Misschien heeft het ook met de afsluiting van het jaar te maken? IK weet het echt niet! Hopelijk wordt het gewoon snel een beetje minder en ik probeer gewoon regelmatig even rust te pakken. De aanhouder wint Snap goed dat jij je in augustus ook onustig moet hebben gevoeld als je het verlies dan dubbel ervaart. Klussen helpt mij ook wel moet ik zeggen. Deze week kunnen we alleen weinig doen omdat het stucwerk op zolder moet drogen maar daarna kan ik volop aan het schilderen en mezelf weer uitleven! Wat leuk dat jullie al een naam hebben voor jullie kindje. Maar met een zoontje in die leeftijd moet je idd wel oppassen met het benoemen van de naam want hij pikt natuurlijk alles op Mixedbeeb, het gevoel wat jij schrijft herken ik ook wel hoor. Ik moest eerst ook helemaal niet aan werken denken. En bij mij was het echt van het ene op het andere moment dat het weer begon te kriebelen dat ik naar het werk wilde. Dus dat je er nu nog niet aan moet denken is normaal. En wat je zegt, daarna gewoon heel rustig opbouwen. Dat doe ik nu ook hoor (althans probeer ik ). Plan is iedere week een uurtje erbij. En voel je niet schuldig als je dadelijk net weer aan de gang bent op je werk en je zou mogelijk weer zwanger zijn. Jij hebt er ook niet voor gekozen dat dit kindje niet bij je mocht blijven. Jij hebt er niet voor gekozen dat je dit verdriet mee moet maken. Er is niemand die met je zal willen ruilen hoor. Je doet het niet voor je lol. En ik denk dat collega's het ook wel zullen begrijpen. En anders zijn ze gewoon dom! Lara, gaat het nu weer een beetje beter met je of heb je het nog steeds zo moeilijk? Snap goed dat je snel weer zwanger wilt worden. Balen dat die uitslagen dan zo lang op zich laten wachten voordat je die duidelijkheid hebt. Alsof het allemaal al niet moeilijk genoeg is. Hopelijk heb je snel meer duidelijk en is die uitslag ook positief. Heb je enig idee hoe lang het nog duurt voordat die uitslagen er zijn? En dan die afspraak in het ziekenhuis. Bij ons was die afspraak meteen gepland toen we het ziekenhuis verlieten. Het was meer een formaliteit maar ik vond het wel fijn dat er even weer stil werd gestaan bij de situatie met iemand uit het ziekenhuis. Kon daarna dat stukje ook weer een beetje loslaten (of hoe zeg je dat?). Peet, jij chaotisch? Niks van gemerkt! Haha! Meteen het stukje daarna schrijf je over die bijeenkomst die je niet kon vinden, geen adres bij. Kwam behoorlijk chaotisch over ja Maar nu weet je dus nog niet wat er allemaal over verteld kan worden. hihi Zal dadelijk eens naar jouw nieuwe fotos kijken!
@Frenzy, de link waar ik zelf ontroerende gedichten vond voor op het geboortekaartje; Gedachten-gedichten.nl | Kindje overleden Ik haal er dan zelf uit wat bij ons past, zoals; nu zijn we met z'n vieren, maar in ons hart zullen we altijd met z'n vijfen zijn.. En, je zusje/broertje is in de hemel, maar jij draagt een stukje van haar mee. O ja, gisteren ineens inspiratie opgepikt voor de babykamer, wit met zilver, heb al een whitewash babykamer (die alweer jaren dienst doet als strijk/was kamer) prima staat, behalve de tandafdrukken van zoonlief in het ledikant .. En heb een vogelhuisje in pipkleurtjes, leuke combi??? @Jonneke, fijn jij ook aan de klus op zolder! 12 februari komt idd dichtbij, heb je al een idee of gevoel wat je wilt doen die dag? Voor mij was die dag ook heel speciaal, ons dochtertje voelde heel dichtbij. En ik kan me helemaal voorstellen dat je ook moeite hebt om het jaar af te sluiten, heb er ook spanningen van. @Peet, leuke foto's zal nog een reactie sturen, wat een pracht ventje op de 3d echo! Eneh jij chaotisch?? hi hi... hormonen of is het een familiekwaal? @Lara, hoop dat je snel wat duidelijkheid krijgt van het ziekenhuis omtrent hoe/wat, wat vervelend zeg, je zou toch mogen verwachten dat er juist in dit soort situaties helderheid wordt gegeven? Maar moet toegeven, ik weet ook niet precies wat jullie overkomen is met Ravi*?
Wat kletsen jullie in een rap tempo! @ Eef; zo herkenbaar, van de verkeerde naam zeggen. Vooral ik het begin, toen ik zwanger was van deze uk, dan zei ik; ja als Loek er straks is.... En vervolgens moest ik helemaal huilen, want Loek zou niet meer komen... Nu gebeurd het minder. Maar vond het niet heel erg als ik me versprak. Gats wat vervelend van je werk, tja en zo een man kan het niet weten, maar je staat daar dan al wel... Ik weet niet of ik het droog had gehouden... Goed dat je hem daarna nog even hebt gesproken, toen heb je het ook uitgelegd toch?! Gaat het verder goed met de zw-schap? Gefeliciteerd met de nieuwe functie! @ Jonneke; ik denk dat het hier ook minder werd, toen ik bij de UD kwam... Toen zijn manlief en ik ook op vakantie geweest en ik teste net voor de UD positief van deze zwangerschap. Maar die onrust was echt vervelend, maakte me daar ook echt zorgen om, ik dacht dat het nooit meer goed zou komen. @ Vlinderevelien; Klinkt als een giga mooie combinatie zo... Hihi! Oei das eng ' een vuurwerkramp van dichtbij mee gemaakt'. Ik ben bang van vuurwerk (vooral de knallers) koop ook nooit vuurwerk, maar zie het wel graag (het liefst op een afstand). Maar vuurwerk zijn toch sterretjes in de lucht, die het dichts bij onze kindjes kunnen komen. Hier ook de opmerkingen, och wat ben je weer snel zwanger! Maar wel goed bedoeld... Ik toen we de zw-schap gingen afbreken geroepen dat het nooit meer hoefde voor mij.... Mensen dachten ook dat ik geen kinderen meer wilde... Bedankt voor de site, ga er op rondneuzen! Ik heb allemaal proefdrukjes besteld voor het babykaartje en ook met gedichtjes en er hier zijn er een paar die ik al wel leuk vind; Een klein wonder, wordt verwacht Een lief klein wonder, wordt herdacht Dit klein wonder..... Is voor ons dubbel zo bijzonder Achter de wolken schijnt de zon Daar kwamen wij achter toen voor ons het geluk opnieuw begon! We willen in ieder geval Loek zijn naam op het kaartje terug laten komen, samen met onze namen. @ Peet; hihi... Chaotisch he! Haha... Dat zijn toch alle docenten, herken mezelf wel ik jou verhalen! Maar goed, die brostveoding komt best goed. je hebt toch ook kraamhulp! Tjonge meid, het gaat echt bijna bijna gebeuren bij jou! En wat een mooie buik! Zo mooi bol, zo mooi streeploos! Hoop dat die van mij ook zo blijft.... En wat is die kleine lekker aan het duimen, mooi hoor die 3D echo! Kijk je wel een beetje uit op de fiets? Klinkt als een hele ondernememing . Hoe gaat het verder, heb je al alles op orde? Ik ben inmiddels gestopt met paardrijden.... De laatste keer sprong madam wijkend door de natte bak heen en toen ben ik maar afgestapt... Het rijden ging nog wel, maar mevrouw werd te onvoorspelbaar... @ Lara; wat vervelend dat je dat nagesprek nog niet hebt gehad, kan het me voorstellen. Je wilt toch dingen gaan 'afsluiten' zover als dat kan. Bij ons duurde het ook lang voordat we een gesprek hadden met de klinisisch geneticus... Vond dat echt niet fijn... Wij kregen het advies van het Erasmus MC om drie maanden te wachten met weer zwanger worden. Meer voor je lichaam, dit hebben we echter genegeerd (ook aangeven bij de gynocoloog). Uiteindelijk duurde het drie maanden voordat ik weer zwanger was, m'n lichaam had het wel nodig denk ik dan... Maar snap ik jullie geval dat het lastig is, stel je bent zwanger, en er komt een slechte uitslag. Maar van de andere kant denk ik dat die kans klein is, veelal is het toch domme pech en anderszijds kunnen ze het niet geheel onderbouwen/onderzoeken. Ik hoop voor jullie dat de uitslag snel binnen is! Wat een vervelende opmerking van je s-vader, en wrl bedoeld hij het goed, maar het komt zo lullig over. Veel mensen begrijpen dit niet... Prachtige foto's van jullie ventje, echt wat een mooi mannetje!