Nu maken jullie me toch benieuwd naar die wensballon met een hart. Ben meteen even gaan kijken en die is inderdaad wel leuk. Ja op mijn werk zijn ze zeker heel erg lief voor me. Ik mag het allemaal zelf bepalen. Die collega waar ik mee gesproken had heeft een chronische vermoeidheid en werkt structureel maar 4uurtjes per dag. Maar hij is dus wel ervaringsdeskundig als het gaat om opbouwen van zijn uren. Dus ik zal er maar naar luisteren Film was trouwens nova zembla. Wel leuk maar vond hem toch wel tegenvallen. Geloof dat ik weer ongesteld wordt, had gister een klein beetje bloedverlies. Is pas 3 weken geleden dat ik ongesteld was. Maar dat waren mijn cyclussen voor de zwangerschap ook. Dus misschien een goed teken? Vond het deze keer wel moeilijker om ongsteld te worden dan de vorige keer. Voel me nu zo verdrietig. Natuurlijk was de kans ook wel erg klein dat het meteen zou lukken maar toch...
Dikke knuffel lonneke, hopelijk de volgende ronde raak.... Ik zit in de wachtruimte van de arbo.......
@Jonneke, wat jammer dat je menstruatie weer opkomt *knuf* kan me goed voorstellen dat je toch even teleurgesteld bent, want wat zou het een kado zijn! Wat een bikkeltijd nu he, stapje naar voren en weer naar achter, niet leuk, maar het hoord erbij weet ik. @Vlinder, we gaan beiden met een erg dubbel gevoel naar 14 feb toe, voor jou de datum dat je manneke geboren had kunnen worden, het is onvermijdelijk dat je hierdoor spanningen opbouwt, wel is het een bijzondere dag, hier ook echt de ervaring dat de rust terug kwam! Voor mij zal 14 feb de dag zijn dat ik het termijn van ons dochtertje voorbij ga, misschien krijg ik dan ook weer wat rust, want heb regelmatig een gejaagd gevoel. Merk dat ik ook goed voor mezelf moet zorgen, ben de afgelopen decembermaand toch aan mezelf voorbij gegaan. @Lara, succes bij de Arbo! @Mixedbeeb, lees dat het vanwege de ks nog niet verstandig is om zwanger te worden, merk je ook dat je nog aan het ontzwangeren bent? Hoop dat de tijd gauw weer daar is dat je er voor mag gaan! @Peet, ik begin al een beetje kriebels te krijgen voor je, je manneke 35wk in jou buikkie zal zich aan het klaarmaken zijn voor de grote dag, kan niet wachten tot we een kliekje te zien krijgen van je knul in je armen..magisch! @Frenzy, gisteren de Prenatal leeggekocht ha ha alles wat wit met zilver/grijs is, is nu uitverkocht..Vond dat het tijd werd om dit ukkie te geven wat hij/zij verdient! Zo'n schattig boxkleed met een witte nijntje erop.. Maar een dubbel gevoel knaagt, omdat ik niet zo lekker in mijn vel zit op het moment, voel ik me ook nog eens schuldig naar ons dochtertje toe, weet dat het niet nodig is, want had haar ook alles gegunt! Maar het heeft niet zo mogen zijn, en dat voel ik nu.. Hoe gaat het met jou en je creatieve creaties? Floepert schiet ook aardig op nu.. krijg je nog echo's trouwens deze laatste termijn? Behalve je mooie 4d echo.. @Eef, kun je een beetje rust vinden nu met je nieuwe baan erbij? Hoe gaat het met je buikkie? Lekker aan het groeien? Stevig trappelen nu zeker? Bij mij zijn het nog van die zachte duwtjes, krijg nu ook de reacties, dat je goed kunt zien dat ik zwanger ben, zal binnenkort ff een foto plaatsen. Zometeen mijn zoontje ophalen van de kleuterschool, hij zit ook niet zo lekker in zijn vel, krijgt genoeg mee van moeders denk ik... Maar ga niet in mijn schuldgevoelens hangen hoor ... hebben gewoon weer beetje energie nodig.. soms valt het mee, soms valt het tegen.. Heb dit weekend wel lekkere sushi gemaakt met mijn mannen, wat smullen! (niet rauw hoor)
@ Jonneke, wat jammer dat je nu weer ongesteld wordt. kan me voorstellen dat je teleurgesteld bent. @Evelien, ontzwangeren, nee ik geloof niet dat ik daar last van heb. Al is het best mogelijk dat ik bepaalde dingen nu eerder toeschrijf aan het rouwproces, terwijl het net zo goed bij het ontzwangeren kan horen. Lichamelijk gaat het wel goed gelukkig. Meid wat fijn dat je lekker hebt geshopt, (ook zo leuk, de kleuren die je hebt uitgekozen) ik begrijp wel dat je je wat schuldig kan voelen, maar zoals je zelf ook al zegt, het is niet nodig. İk herken mezelf er echter wel in...ik denk dat ik dit ook zou hebben. @Lara, succes bij de Arbo, hopelijk valt het mee.
@ Mixbeeb; sorry, haal je door elkaar met iemand anders.... Is het gelukt met de wensballon? Wij hadden hem bij een vuurwerkwinkel, maar dat gaat nu niet meer op, we hadden er 5 euro voor betaald. Wij hebben met een dikke stift de ballon ook beschreven, wat we voor Loek wensen en dat we hem missen.... @ Jonneke; denk goed aan jezelf met je werk, je gaat makkelijk een stapje te hard.... Ik herken je teleurstelling van je ongesteldheid, had het hier ook heel sterk, vooral zo de eerste dag (dagen), maar daarna besef je weer dat je in een nieuwe ronde zit met nieuwe kansen! Ik duim voor je meid! @ lara; wrom moet jij naar de arbo? Je zit toch nog in je verlof, of ben je daar al uit? Hoe is het gegaan? @ Vlinder1983; ik hoop dat je snel rust vindt! Bij mij was het rondom de UD, maar toen teste ik ook positief voor deze zwangerschap, dat gaf me ook rust... Ik was er zo mee bezig, alle zwangeren om me heen, ik was zo bang dat iedereen zwanger werd behalve ik.... En over dertig jaar, dan kijk je terug en dan denk wat een rotperiode was dat, maar wat een geluk kwam daarna......Maar op dit moment is dat lastig te overzien, je zit midden in de ellende (en je kan ook niet verwachten dat dat met een dag/week/maand weg is...) Het moet echt slijten.... @ Vlinderevelien; Pjieuw! Gelukkig hebben wij geen zilver/grijs! Hihi wel heel erg unisex hoor! Ben benieuwd! Ik heb geen extra echo's meer gehad, bij mij lag het euvel echt bij de 20 wk, tot die tijd wel wat extra echo's gehad, maar heb er zelf voor gekozen om niet het ziekenhuis plat te lopen... (ik haat ziekenhuizen!). De gordijnen zijn inmiddels af, de lampjes bekleed en de klamboe, zal snel foto's in mijn album zetten. Verder ben ik momenteel volop aan het klussen in huis (plafond witten, muren witten, meubels opknappen...) Ben nogal een workaholic (en als je dan jee baan kwijt bent ). En daarbij moest er echt nog een hoop gebeuren hier in huis! Ik herken je schuldgevoel hoor... Heb regelmatig nog last van heftige huilbuien en dan baal ik weer even zo, dan zou ik willen dat ik nu nog zwanger was van Loek en dat het allemaal niet gebeurd was, heb hier niet voor gekozen (om dit mee te maken). En merk gewoon dat het vedriet er gewoon blijft zitten, huil het er tegenwoordig ook gewoon uit! En dat lucht op! @ Belly en Misjoppie; hoe gaat het met jullie?
Dank je wel meiden voor jullie opbeurende en lieve reacties. Gisteren eindelijk weer eens kunnen huilen. Al sinds voor kerst zitten mijn gevoelens op slot en kon gewoon niet huilen. Zo vervelend. Maar gister was het de druppel en kwam het er weer even uit. Kon gewoon niet meer stoppen toen. Maar het luchtte wel een beetje op. Al voel ik me nog steeds heel rot. Mijn moeder smste gister ook al dat ze het aan me merkte en wilde dat ze iets kon doen. Ze vind dat ik toch naar de psycholoog moet. Ze denkt dat dat me kan helpen. Ik kan haar gewoon niet duidelijk maken dat het op en af gaat en dat het er bij hoort en dat een psycholoog daar weinig aan kan veranderen. Moeders.... *zucht* Lara: hoe was het bij de Arbo? Ik dacht daar zal jij niet heen hoeven zo lang je verlof hebt. Maar wel dus? Evelien: Wat leuk dat je nu allemaal spulletjes bent gaan kopen. Ik snap goed dat je je schuldig voelt maar je zegt het zelf ook al; Dat is helemaal nergens voor nodig. Lieke* had je ook alle liefde willen geven maar dat ging helaas niet. Nu mag je eindelijk weer jezelf uit gaan leven. Zal vast heel erg mooi worden!! Frenzy: jouw creatief klinken ook heel erg mooi. Ben benieuwd naar de foto's! MissJopie: hoe gaat het nu met je? *knuffel*
Owja, voor degene die het interessant lijkt: Op donderdag 12 januari is er om 21u30 op Canvas een uitzending over zwangerschapsafbreking na prenataal onderzoek. Panorama heet het geloof ik.
Oh jonneke, goeie tip. Ik ga zeker kijken, hopelijk vergeet ik het niet! Lief trouwens dat je naar me vraagt. Ik herken jouw gevoelens wel. Ik huil ook niet zo heel vaak. Kan het gewoon heel vaak niet, maar dat wil niet zeggen dak niet verdrietig ben. Ik ben op zich wel een taaie en behoorlijk hard voor mezelf en de buitenwereld. Ik ga binnenkort wel naar een soort van psych. Ik moet er namelijk wel iets mee vind ik. Ik heb 1 gesprek met haar gehad en met een paar opmerkingen (zoals jij hebt heel veel verdriet in je) zit ik daar tranen met tuiten te laten. Raar maar waar. Dus ik snap je hartstikke goed hoor. Ik herken het en je redt je er echt wel mee. Je merkt het vanzelf wel als je behoefte aan hulp krijgt. Frenzy, jij bent flink aan de klus zeg. Ook fijn dat je daar ook nog fit genoeg voor bent. Ik zou t zelfde als jij hebben wat betreft nwe zwangerschap. Kun jij er nu 100% van genieten? Ik heb nu de tijd... Ik ga eens even teruglezen en met terugwerkende kracht reageren .
Hey meiden, Was ik even snel, moet zo naar de fysio. Jonneke, Ik heb wel baat bij de psycholoog, maar het is voor iedereen natuurlijk anders. Wel fijn dat je nu even hebt kunnen huilen, lucht hier ook enorm op. Gisteren bij de arbo geweest omdat mijn verlof a.s. dinsdag afgelopen is. We hebben een goed gesprek gehad en op 30 januari hebben we een vervolg afspraak. Tot die tijd ga ik de ziektewet in en dan zien we wel weer verder. Alleen het valt niet onder het vangnet van zwangerschap dus de baas zal er niet blij mee zijn vrees ik. Ik heb ook aangegeven dat de wil er wel is, maar de moed nog niet. Vandaag is de audit over het overlijden van ons zoontje. Alle betrokken artsen uit Leiden, Rotterdam Gouda, de gyn en de verloskundigen samen hebben dus een gesprek. Hopelijk komt er wat uit waar men wat van kan leren, dan is er in ieder geval nog iets positiefs uitgekomen. Maar het houdt mij de hele tijd al in mijn gedachten en voel me een beetje ongemakkelijk. Ik denk dat ik straks de VK maar eens ga bellen om te vragen hoe het gegaan is.... Sorry ik reageer straks even op jullie, ik moet me nu even omkleden....
Wat kletsen jullie toch veel maar dit is ook een hele fijne plek om je gevoelens te uiten en het scheelt zoveel dat we allemaal iets soortgelijks hebben meegemaakt. Wat me nog even bijblijft na alles terug te hebben gelezen: - wat een enorm mooie gedichtjes frenzy! Welke gaa het worden? Of heb ik daar weer overheen gelezen? - peet; het kan aan mij liggen maar hoe kan ik je foto's bekijken? Moet ik dan eerst 'officieel vriend' worden? En wat heb je uiteindelijk gedaan met de muurstickers? Hier alles mwahmwah. Misschien zelfs wel relatief ok. Mijn pa doet het namelijk ook relatief gezien heel erg goed. Hij pakt alles aan en op, zit niet alleen maar te kniezen en mijn broer houdt zich ook goed. Op mijn werk doen ze helemaal niet moeilijk dus ik ben nog even thuis om vooral veel bij mijn pa te zijn. Toen ik in maart bevallen ben, ben ik na 3 weken weer voor 32u pw aan de slag gegaan en nu voel ik echt even de behoefte om langer voor mezelf en mijn familie te hebben. Het komt allemaal wel goed. Morgen mn nieuwe leasebak ophalen (lekker belangrijk), donderdag naar de psych en notaris. Vandaag thuis met mn kleine skatje die nog steeds altijd vrolijk is. En net samen met hem maar ff 8 pakken luiers ingeslagen bij de etos, die waren daar in de super aanbieding! Zo houden we ons wel bezig. Ach jaaaaaaaaaaaaaaaaa......
@Mixedbeeb, ik kreeg vaak te horen dat ik niet moest vergeten dat ik ook aan het ontzwangeren was, maar uiteindelijk is het rouwproces natuurlijk de trigger van alle emoties, een combi denk ik wel, want nu mijn hormonen weer op gaan (eh stuiteren) worden sommige dingen ook weer heftiger.. @Jonneke, fijn meid even weer kunnen huilen, dat lucht enorm op, soms ga ik van die gedichtjes bekijken waarbij ik het niet droog kan houden, of lees ik mijn boekwerk terug van alles wat we mee hebben gemaakt, het zit soms zo in de weg die blokkade van emoties.. Ik herken het verhaal van je moeder, de mijne kwam ook telkens met het nummer van iemand die mij eventueel kon helpen, heb het achter de hand gehouden, en vaak getwijfeld of ik moest bellen, maar dan gaat het wel weer.. @Frenzy, hoezo jullie geen zilver/wit? Zoveeeeel leuks te koop, of te maken... Ik houdt wel van de rust die het uitstraald, en er komt vast nog kleurtjes erbij als men weet welk geslacht ukkie is. Knap dat je nog zo aan de klus bent, ik moet het nu al rustiger aan doen ivm met bekkenklachten, helaas liep de trap af bij de Ikea, en het bekken zat los, knak.. Gatsie, was er al bang voor, heb al afspraak staan voor fysio.. Dus hier de stofzuiger laten staan, niet tillen etc.. voor de 1 geen ramp, maar ik ben te eigenwijs daarvoor, dat moet ik nu echt laten varen..grr. Ach gossie, zoonlief was gisteren verdrietig, was bang dat deze baby ook dood zou gaan, nou daar sta je dan met je goede gedrag! Heb er zelf al moeite mee om te geloven dat alles nu goed is, laat staan ons kereltje, we hebben een goed gesprekje gevoerd, en met al mijn enthousiasme verteld dat deze baby een goed werkend hartje heeft, zal het nog vaak blijven herhalen denk ik. Heb hem een mooie knuf uit laten zoeken voor de baby,en betrek hem veel bij de nieuwe aankopen, het doet mij nu wel goed, langzaam aan gaat het deurtje open, dat dit kindje er echt mag zijn! Tja, wie helpt nu wie denk ik dan? Mijn zoon mij, of ik hem? Nog twee weekjes, en dan is hij jarig, we hebben een nieuwe fiets besteld, hij kan al goed zonder zijwieltjes, en als schoolgaande kleuter hoord daar een stoere fiets bij! En we maken een stoere drakentaart, nou eh..de bakkerij dan, ons familiebedrijf is dat, maar het ontwerp samen gemaakt, maar dat behoord ook tot mijn normale werkzaamheden.. (geweldige baan ) zit de hele dag tussen het gebak & chocolade, broodjes... Heb nog een paar foto's geupload. Groetjes
Ik heb het even helemaal gehad! Mijn emoties komen weer los, dat is fijn. Twijfelde heel erg aan mijn menstruatie. Hij begon door te komen maar zetten niet door (had maar weinig bloedverlies) vorige keer ook al. Dus was me daar weer zorgen over aan het maken. Werk wat niet gaat in het tempo wat ik wil en stapje terug moet doen. Kwam mijn moeder gisteravond ook nog even binnenwandelen met de mededeling dat ze de huisarts voor me heeft gebeld omdat ze merkt dat het niet goed met me gaat... Ja, ik zie zelf ook wel in dat het niet goed gaat maar kan het wel verklaren op dit moment. Geloof niet dat het iets helpt dat een huisarts er iets aan kan doen. Maar die gaat me vandaag toch even bellen zei mijn moeder. Grrr... moeders! Allemaal goed bedoeld bedenk ik me dan maar. Maar toch... Wilde deze week wel de huisarts eens bellen als mijn menstruatie nu weer zo minimaal is. Want anders heeft een poging tot volgende zwangerschap ook weinig zin. Maar het lijkt nu toch een beetje meer door te breken, gelukkig maar! Mijn moeder vroeg zich trouwens ook af of het kan, doordat ik zoveel op deze site zit, ik niet blijf hangen in het hele gebeuren. Zelf denk ik helemaal van niet, heb er juist steun aan hier, maar zou zoiets kunnen? Evelien: Pijnlijk hoor die bekkeninstabiliteit. Even rustig aan doen dan en manlief lekker het huishouden laten doen Zal zo eens naar je foto's kijken. En wat moeilijk van je zoontje zeg. Zo ongerust of dit kindje wel geboren zal worden. Lijkt me wel moeilijk maar gelukkig krijg je er nu ook steeds meer vertrouwen in. Weet je, als ik zo blokkeer in mijn gevoelens dan doen zelfs mijn fotoboek enzo mij helemaal niks. Ik voel dan gewoon echt niks. Zo frustrerend! Ja ik voel wel iets, maar kom er gewoon echt niet bij. Hopelijk blijf ik deze week gewoon lekker veel janken zodat het er uit is. Op dit moment hoef ik het maar te hebben over mijn zusje en begin ik alweer te huilen. Doet me toch meer pijn als ik eerst dacht. Logisch natuurlijk ook maar toch... Dadelijk maar eens kijken wat de huisarts zegt MIssJopie: fijn om te lezen dat het redelijk met je gaat. Groot gelijk dat je even de tijd neemt voor jezelf en je vader. En wat goed dat je naar een soort psych gaat. Als het helpt moet je het zeker doen. Ik vond het wel jammer dat het bij mij niet echt opschoot allemaal, ze kwamen afspraken niet na enzo. Ben er daarom mee gestopt, vertrouwen was er op die manier niet meer. Lara: Wat fijn van die arbo. Je moet het ook echt in je eigen tempo doen. Schijt aan die werkgever. Als het niet lukt dan maar de ziektewet in meid! Ik zit ook in de ziektewet. Omdat ik met 23wkn bevallen ben had ik geen recht op verlof. Mijn werkgever zegt wel dat ik de tijd moet nemen, dus dat geluk heb ik. Als jouw werkgever een beetje schappelijk is zal hij dat ook zeggen. Ze hebben niks aan een halve Lara die nadien weer terugvalt.
Hej jonneke, Vervelend om te horen dat het echt even niet lekker gaat. Een gesprek met iemand kan wel helpen om wat meer orde aan te brengen in je gedachtes. Tenminste zo ervaardde ik de gesprekken met maatschappelijk werk. Het structureerde mijn gevoelens waardoor ik natuurlijk nog wel verdriet had ( en heb uiteraard) maar ik kon het wat beter beheersen. Er wordt idd veel geschreven, ik val zo nu en dan maar in en als ik ernaast zit dan hoor ik het graag! @ missjopie, wat een begin van 2012, gatverdamme. Het gaat dus relatief goed, ja snap het. Het is gewoon effe helemaal K.... Maar dat kan ook niet anders. En ook al is het niet belangrijk; hoe is je lease-bak! Gierende banden? Ik heb trouwens na lang wikken en wegen toch gekozen voor een behangboom. Gisteren besteld, nu hopen dat t een beetje snel komt, want moet 80 druppelvormige, leuke, verschillende blaadjes gaan plakken ( en netjes!) @ vlinderevelien, lekker die bekken en met nog een kleine in huis.... Pijnlijke zaak. Bij mij hielpen de oefeningen van Cecile rust erg goed. Ook yoga deed goed. Hoop dat fysio snel helpt. Vervelend om beperkt in je bewegingen te zijn. Hoe ver ben je nu? Hoe voel je je verder? Och, je zoontje in tranen, mijn hart zou idd ook breken. Over leven en dood hebben we zo weinig te zeggen. Hij is eigenlijk veel te jong voor deze grote vragen. Kinderen zijn gelukkig ook heel flexibel en het volgende moment weer heerlijk aan het spelen.... Wat lief dat jij ook kriebels voelde voor mij! Haha, bijna 36 weken... En m'n vluchttas staat nog niet klaar; schande wel de box, waar de kat in gaat liggen..... Ik word inderdaad nerveus, ben al 100 x bevalen in m'n dromen! Vandaag definitief ja gezegd tegen het ontwerp van het geboortekaartje. Het is vrij stoer en strak geworden. Ondanks dat ik de gedichtjes ter herinnering aan Christian prachtig vind ( als ik er maar een lees, moet ik altijd huilen) hebben we toch er niet voor gekozen. Er is een klein vlindertje in het kaartjes verwerkt ( voor de goede zoeker) en Christian wordt genoemd. ( geboren; die en die Christian, zoon van die en die, broertje van christian*. ) Het lijkt vrij simpel, maar toen ik in eerste instantie deze eenvoudige tekst liet zien aan m'n man, was het huilen geblazen. Nou t is weer een heel verhaal! Greets p
@ mixedbeeb,superbedankt voor de complimenten over mijn buik!mijn trots op dit moment, hahsh. Alle andere lichaamsdelen zijn minder strak en striemloos Heb je nu je ballon? Of heb ik dit gemist?
@ Lara; ben benieuwd wat er uit de audit komt. Je verlof is al afgelopen, wat gaat dat hard... Maar als het niet kan moet je ook niet gaan werken. Belang van je baas is natuurlijk nu niet belangrijk he! Dat ben jij! @ Jonneke; fijn dat de tranen eruit kwamen, is echt belangrijk hoor! Op het moment ben ik ook erg emotioneel (combo met hormomen denk ik....) En huil ook veel, maar het kan me soms zo opbeuren... Je moet zelf beoordelen of je wel of niet naar een psyg. wilt... Bij mij heeft de maatschappelijk werkster erg geholpen (vooral bekrachtigen dat ik niks fout deed....). Mijn moeder vond het onzin dat ik met 'iemand' ging praten... Lees nu je tweede bericht; tja meid je moet zelf beoordelen waar je wel of niet goed aan doet... Maar ik denk dat moet accepteren dat het rouwen veel tijd kost. Nadat ik van Loek was bevallen ging het eerst best goed, lees ik ging bergop... Na een maand/twee maanden ben ik echt in een diep dal beland. Ik sliep op slaapmediciatie, schrok continu heftig wakker, kon niet rusten, was heel erg angstig, dacht dat alles om me heen dood zou gaan (was zelfs bang dat de wereld zou vergaan.... In die werd het op een gegeven moment zo heftig dat ik niet meer kon eten, en als at, moest ik weer overgeven... Uiteindelijk is het allemaal weer rutsig weg gegaan.... Succes bij de huisarts, ben beniuwd naar zijn mening, en hopelijk hulp.... Knuffel meid! Je zit gewoon echt ff in een hele moeilijke periode van je leven! Bedankt voor de tip, ga zeker kijken, staat al ingesteld om op te nemen! @ Missjoppie; ik denk dat de 100% genieten weg is, maar ik verplicht mezelf wel om er voor de 100% voor te gaan. (fotoshoot, pretecho, bellypaint...). Maar als je dit niet mee hebt gemaakt ben je toch 'onbevangen zwanger'. Terwijl wij nu allemaal heel erg goed beseffen dat er ook een andere kant van zwanger zijn is. Maar daarin tegen, denk ik dat een 'vlindermama' het geluk van opnieuw een kindje krijgen veel meer kan waarderen... Goed dat je nu even je tijd pakt en je pa steunt daar waar nodig... Pfff meid, blijf het heftig vinden (lig momenteel overoop met moeders, maar het doet me weer zo beseffen dat het je zo dierbaar is...) Je hebt het momenteel ook druk, pas goed op jezelf he! Geboortegedichtje; we weten nog niet welke het gaat worden, maar die twee vind ik wel heel mooi (niet te zwaar, maar wel duidelijk een link naar Loek). @ Vlinderevelien; hihi... Ik bedoelde meer zo van, nu jij heel de winkel leeg hebt gekocht, is er niks meer voor ons . Maar hier duidelijk rood/wit/blauw... Tis zelfs zo gek dat ik de hydrofiele luiers in deze kleurcombi wilde hebben, heb nu door een bestelfout iets van 30 blauwe kobalt blauwe hydrofiele luiers (en dan heb ik nog witte en rode ) Wat een prachtmannetje hebben jullie, scheetje is het op die foto's! En owh wat erg als de kleine man dan zijn angst zo uitspreekt, geeft toch wel aan dat hij er veel van heeft meegekregen... Wat zal hij blij zijn als zijn brusje er straks echt is! Wanneer ben jij uitgerekend? @ Peet; nog geen vluchttas klaar Je hebt bijna het 'veilige' termijn bereikt... Pfff al zegt dat ook niet altijd iets... Maar nog ff meid, wat ben ik nieuwschierig! Ennuh ben ook wel benieuwd naar het gedicht wat het uiteindelijk niet is geworden. @ Ego; t zal de combi zijn met de hormonen en alles wat erbij zit, maar merk dat ik momenteel weer veel aan Loek denk. veel herinneringen plopen weer in mijn hoofd en laat weer veel traantjes... Ook de datum, dat alles begon komt weer dichterbij. Vandaag de intake van de kraamzorg, was heel fijn... Mevr begon gelijk, tja 3 maart 2012, dat wordt wel een hele speciale dag voor jullie.... Vind het fijn als ik merk dat mensen dat zelf snappen....
@Peet: Wat gaat het toch vlug allemaal zeg. Alweer bijna 36 weken. En nog zo veel te doen ... Boom plakken, vluchttas e.d. dat wordt opschieten! Voor je het weet is het zo ver! Haha. Je maakt me nu wel nieuwsgierig naar het kaartje wat het geworden is! @Frenzy: Goed zeg dat je toch volop probeert te genieten van de zwangerschap en alles doet zoals bellypaint e.d. Ik denk inderdaad wel dat wanneer je eerder een kindje af hebt moeten geven je er nu extra dankbaar voor bent. Logisch dan ook dat de tranen met momenten weer meer komen. Je bent extra dankbaar maar daardoor ook extra verdrietig om het gemist van Loek*. En wat een lieve kraamzorg die dat dan toch maar even begrijpt. Geeft wel een goed gevoel dat daar ook oog voor is dan he! Jij het het ook niet gemakkelijk gehad lees ik de eerste periode na Loek*. Ik heb nu ook die terugslag die jij beschrijft alleen slaap ik wel redelijk. Gister belde de huisarts. Die maakt zich eigenlijk helemaal geen zorgen. Ze vindt het proces wat ik doormaak normaal en zou zich zorgen gaan maken als het niet op deze manier zou gaan. Dat was wel een geruststelling. Mijn man maakt zich zorgen om mijn vermoeidheid die maar niet over wil gaan. Maar ook dat hoort er gewoon bij. En achteraf denk ik dat ik die week dat we met de zolder bezig waren veel te veel gedaan heb wat ook weer voor die terugslag heeft gezorgd. Maar nu ik weer kan huilen voel ik me een stuk meer opgelucht. En moeders is ook weer gerustgesteld Alleen nu de vraag hoe ik het met mijn zusje en haar kids op moet gaan pakken. Dat weet ik echt niet. Ben zo bang als ik er weer heen ga dat mijn gevoel op slot schiet. Dat wil ik gewoon niet! Maar haar blijven ontlopen kan ook niet. Ik wil er eigenlijk ook wel heen, maar kan ik het aan? Geen idee. En dat weet je meestal pas achteraf he. Lastig! Iemand tips?
@Jonneke, ik hoop dat je er iets aan hebt, maar zoals Frenzy beschrijft, de periode dat je zo angstig bent, bang ben dat alles en iedereen dood gaat heb ik ook doorlopen. Schrikken van alles, soms een kuchje van iemand en ik zat al met het hart in de keel, fijn te lezen dat je 's nachts slaapt, maar de vermoeidheid, en het neerslachtige gevoel zijn zo herkenbaar, ik denk voor velen hier, zo niet iedereen. Goed dat je huisarts dat ook bevestigd, dit is nu een periode van je leven, waar je door moet, maar waar je op den duur op terug kunt kijken, echt waar! Jammer dat je de strijd voelt met je moeder om haar te laten beseffen dat het nu even is zoals het is,misschien kun je juist nu haar iets leren over verdriet? En tjee meid, je zus met de twins, dat blijft zeker een issue, ik probeer me enigzins in jou te verplaatsen, en ik denk dat ik bij mijn zusje de tranen eens ging laten lopen (op het moment dat juist voelt) vertellen hoe jij je echt voelt, je pijn, gemis en verdriet benoemen, en hoe graag jij nu ook had willen moederen, en hoeveel pijn het nu doet, zij wel, en jij niet... Je schrijft zelf ook het lucht op om weer te kunnen huilen (heb zelf net een week gehuilt, en voel alsof ik er weer tegenaan kan ) misschien is het een tip, geen makkie overigens.. Mijn zusje weet zich meestal geen houding te geven, dat geeft niet, maar soms is er zo'n helder moment, dan voel je in de onderbuik dat het kan, en dan vertel ik haar ook over het gemis van mijn dochtertje, als ik haar zo leuk met haar dochter zie spelen.. Dan kan zij er ook mee omgaan, en heb ik het gevoel dat we weer dichter bij elkaar komen.. @Frenzy, bedankt voor je reactie op mijn foto's.. Wat een knul he, maar 4 jaar is wel erg jong idd om zo met leven en dood bezig te zijn, gelukkig is hij heel veerkrachtig zoals kinderen zijn, en kan hij zich even later ook weer druk maken over zijn knutselwerkjes..Of is aan het drakenjagen.. Ja nogmaals sorry van die leegverkoop bij de prenatal maar zo te lezen zijn alle hydrofiele luiers in kobalt blauw en rood ook al foetsie, ha ha.. Ik zit gisteren ineens keihard te huilen, vroeg m'n moeder of ik al een naam heb voor de baby... Nou dan komt alles eruit, heb dus verklapt wat we krijgen... En dat de zwangerschap idd niet 100% genieten is, het is zo'n groot kado, maar het is alsof je aan het balanceren bent met dit geweldige kado in je armen.. Want je emoties moeten ook balanceren, mijn deurtje gaat nu voorzichtig open, en alle fijne en gelukkige emoties mogen eruit, dat brengt voor mij weer wat balans in het geheel.. Herken je dit? Ik ga ook stapje voor stapje naar 100 % ervoor gaan, met alles erop en eraan, inschreven voor zwangerschapsgym, ik bellypaint zelf, binnenkort maar eens aan de slag.. Ben nu bijna 18 weken zwanger, 30 jan de GEO in het ziekenhuis, midden juni uitgerekend, ik verlang naar het vooooorjaaaaaaar! Gisteren hoor ik dat een goede vriendin van me 11 wk zwanger is van haar 2e, geweldig nieuws, dat betekend dat ik niet alleen in de luiers zit, had altijd al een voorgevoel dat we weleens samen zwanger konden zijn, onze zoontjes schelen een jaar, deze uks maar een paar weken, leuk! Ben benieuwd naar jullie geboortekaartjes! Succes met klussen.. Je gaat vast een leuke kraamhulp treffen, als ze nu al rekening houden met de extra emoties die meespelen.. @Peet, bekkeninstabiliteit grr.. ik ben al bezig gegaan met positieve affirmaties, mijn bekken is sterk en krachtig, mijn bekken is sterk en krachtig, AUM... Nee, grappig is het eigenlijk niet, wat heb ik een pijn gehad toen bij mijn zoontje, maar nu hij naar de keuterschool gaat kan ik natuurlijk wel goed voor mezelf zorgen en de rust pakken die ik nodig ben, wat dat betreft is het dus een voordeel dat hij al ouder is, en ik niet meer hoef te tillen met hem.. Zeg eh, ga jij eens even vlot je ziekenhuistas inpakken! Fototoestel niet vergeten je weet maar nooit, en zo te lezen heb je al flink geoefend in je slaap, pff wat zal je moe wakker zijn geworden na al die bevallingen! Maar idd ik voel de kriebels die je op het laatst ervaart, voordat het bijna zover is.. Wat voelt het nu anders voor je aan he, dat het nu mag gaan zoals de natuur het bedoelt heeft.. Tenminste ik loop alvast op de zaken vooruit, want spannend blijft het natuurlijk wel.. @Lara, al iets vernomen over het gesprek van de artsen? Hoe is het met jou? @MissJopie, fijn om te lezen hoe je je staande houdt in deze moeilijke tijd, al kan ik me onmogelijk voorstellen hoe zwaar dit moet zijn.. Je bent een echte bikkel zo te lezen! Fijn dat je zoontje zich happy voelt, dat geeft een moeder rust..En is er nog plek in huis met al die pakken luiers die je hebt ingeslagen? Mijn manneke is zo goed als zindelijk, overdag geen luiers meer om, dat scheelt een boel. Hij vind het alleen nog eng om op de toilet een grote boodschap te doen, we oefenen veel, maar geen zin in verstoppingen dus dan eventjes luier voor.. Vind het zo stoer als dan voor de wc staan te plassen.. Succes met alles, je leasebak ophalen, leuk dat je even blij wordt van zoiets toch? Hoe zou het met Belly gaan? Inmiddels al iets meer ondernomen dan de pilletjes foliumzuur? Ben benieuwd..
Jonneke, Goed dat je je huisarts gesproken hebt en hij zich ook niet druk maakt, je voelt het zelf het beste aan of je wel of geen hulp nodig hebt om met iemand te praten. Hoe is het met de ongesteldheid? Heel heftig of niet? Frenzy, heeeeeeeeel veel hydros dus, geen probleem , die dingen gebruik ik overal voor, ideaal!! Ik ben ook wel benieuwd naar jullie kaartje, zal vast heel mooi zijn. Ik denk ook dat het heel logisch is dat je nu exta het gemis van Loek* voelt, je bent zo goed bezig met de nieuwe zwangerschap, maar hij hoort er gewoon bij. En wat prettig dat de kraamzorg goed aanvoelt hoe het is.! Peet, het schiet echt op! En wat een goede tekst voor op het kaartje, ik krijg er zelfs tranen van. Want zoals je het zegt, zo is het ook! Vlinderevelien, wat ontzettend sneu voor je zoontje dat hij zo verdrietig was , en wat staat hij trots op de foto met zijn zusje. De kids krijgen er toch meer van mee dan we denken he, Hier ook een dochtertje dat vaak Ravi* noemt en dan een kusje wil geven op zijn foto. En wat stoer, een echt drakentaart, wat zal hij trots zijn, Wel even een foto laten zien he... Missjopie, hoe is het met jou en je vader? En hoe rijdt de nieuwe auto? Is las dat je ook bij de psych bent, heb je er baat bij? @ hier.... Er is eigenlijk niet echt iets bijzonders uit de audit gekomen, de eindconclusie was dat als ze anders gehandeld hadden de afloop niet anders zou zijn. Verder nog een gesprek met de gyn gehad over straks een evt nieuwe zwangerschap, ze raadde mij aan er toch nog even mee te wachten en min. 15 kilo af te vallen, dit om de extra echos die ik dan zou krijgen beter te maken zodat ze heel goed kunnen zien of er iets mis is. Dit kwam wel even hard binnen omdat ik eigenlijk liever vandaag dan morgen er weer voor wil gaan, ik was al aan het lijnen en ben al van een *schaam schaam* BMI van 43 naar een BMI van 39 gegaan, maar er moet nog meer af. Ook loop ik nu 2x in de week bij de fysio voor mijn bekken en ben onder begeleiding aan het sporten. Hopelijk dus snel die kilos eraf en hopelijk dan snel weer een positieve test. Daarvoor nog een gesprek met de psycholoog gehad samen met mijn man, en heb nu een opschrijfopdracht mee gekregen. Ik heb er moeite mee om mijn verdriet gedosseert te laten gaan, het is echt zwart/wit op het moment. Dus de ene dag kan ik er goed mee omgaan en lijk ik zelfs heel opgewekt, en er gebeurt iets en het is weer helemaal mis. Dus ik ga nu iedere dag 10 minuten zitten en mijn gevoelens van die dag bewoorden. Hopelijk werkt het ook voor mij.....
OJa, zat ik in de wachtkamer van de gyn, komt er een vrouwtje van de zwangerschapsgym aangelopen met haar babytje, was even heel hard slikken maar we hebben even gepraat en ik heb haar kindje bewondert. Het liefst wilde ik wegrennen, maar dat kon niet, dus dan de confrontatie maar aangegaan. Voelde achteraf wel als een overwinning...