[FONT="] [/FONT] [FONT="]@ Jonneke: Jammer dat je weer ongesteld bent geworden. Snap je teleurstelling goed hoor. Kop op meis, hopelijk test je snel weer positief! Gelukkig dat de emoties los komen. Laat die tranen maar komen, soms kan dat heel erg opluchten. Begrijp dat je liever niet zou willen dat je moeder de huisarts voor je ging bellen, maar toch goed dat je met de huisarts hebt gesproken. En dat alles wat je nu mee maakt bij het rouwproces hoort denk dat iedereen die fases wel doormaakt of heeft gemaakt. Dat gaat ons niet in de koude kleren zitten en daar moeten we helaas doorheen. Lastig hoe je het beste met je zus om kunt gaan. Als je er aan toe bent zou je met haar over je emoties kunnen praten. Hoe was jullie band voor de zwangerschap? Wat betreft het praten op deze site, ik heb ook van meerdere mensen te horen gekregen of we elkaar niet de put in praten. Zelf ervaar ik dit forum als prettig. We hebben allemaal iets soortgelijks meegemaakt en begrijpen elkaar daardoor beter dan wie dan ook. En het geeft mij weer hoop dat hier meerdere meiden opnieuw zwanger zijn geraakt. Ik hoop dat dat voor de anderen straks ook is weg gelegd. Weer een lichtpuntje om naar uit te kijken [/FONT] [FONT="] [/FONT] [FONT="]@ Frenzy: Goed idee om op de ballon te schrijven. En wat ben je creatief bezig! Leuk hoor! Vervelend dat je niet lekker in je vel zit op dit moment. Alles komt weer heel dicht bij. Lastige periode dit, voor ons zou het fijn zijn als het weer voorjaar is.[/FONT] [FONT="] [/FONT] [FONT="]@ Evelien: En voor jou ook, was het maar voorjaar! Kan me voorstellen dat het je niet lukt voor 100% te genieten van de zwangerschap. De angst blijft. Pas wanneer je jullie kindje in je armen hebt, weet je dat het goed is. Hopelijk vliegt de tijd voorbij en is het snel juni! Wat heb ik te doen met je zoontje. Zo jong en al zoveel zorgen. Dikke knuffel voor jullie beide![/FONT] [FONT="] [/FONT] [FONT="]@ Lara: Gelukkig dat je je geen zorgen meer hoeft te maken over je werk en alles in je eigen tempo kunt bepalen. Jammer dan voor je baas, het gaat om jouw gezondheid. Daar moet hij maar begrip voor hebben. Confronterend te horen dat de artsen sowieso niks voor jullie zoontje hadden kunnen doen. Of geeft dat rust nu je dit weet? Jammer dat je beter eerst wat moet afvallen voordat jullie het weer opnieuw kunnen proberen. Wel een extra stimulans om de kilos er af te laten vliegen. Hier moeten er ook nog wat kilos af, maar dat is toch best lastig. Ik hoop dat je baat zult hebben bij de schrijfopdracht.[/FONT] [FONT="] [/FONT] [FONT="]@ Missjopie: Knap hoe jullie met het verdriet omgaan en dat je de tijd hebt genomen voor jezelf en je vader. Ook fijn dat het werk veel begrip toont. Je komt over als een sterke vrouw![/FONT] [FONT="] [/FONT] [FONT="]Hier gaat het met ups en downs. Zo sterk als ik het oude jaar uit ging, zo verdrietig voel ik me nu. Er komt teveel op ons af de komende tijd.[/FONT] [FONT="]Ben gisteren naar de dokter geweest. Was de laatste 1,5 week zo zenuwachtig, last op de borst, en duizelig. Vooral die combi vond ik eng, omdat hart en vaatziekten bij ons in de familie voorkomen. Zoals ik al verwachtte is het stres. Was bang dat mijn bloeddruk veel te hoog zou zijn, maar die was keurig. Ik zou blij zijn als het straks maart is, dan zijn we verhuisd en kunnen we weer proberen opnieuw zwanger te worden. Ben bezig de fotos in te plakken van onze zoon*. Het wordt een heel mooi boek![/FONT] [FONT="][/FONT]
@ Peet, ja ik hem de ballon inmiddels in huis,we hopen op rustig weer zaterdag, het wordt denk ik een emotioneel moment. Wauw meid alweer 36 weken, tasje staat inmiddels wel bijna klaar? Had ik bij de eerste ook nog niet en toen moets ik tijdens de weeen nog mijn tas pakken, manlief was nog niet thuis @Evelien, wat moeilijk moet het voor je zijn om jullie zoontje zo verdrietig te zien. Maar ik herken je gevoel zeker, wie steunt nou wie Wel fijn om te lezen dat je ook positief in deze zwangerschap kunt staan ondanks alle verdrietige gevoelens die je ook hebt natuurlijk. @Lara, pfoe heftig ja zo'n confrontatie met je cursusgenootje. Maar goed van je dat je toch de baby hebt bewonderd. Kan me voorstelen dat dit een heel moeilijk moment moet zijn geweest. Hoe voel je je bij de uitslag van de audit, geeft dit meer rust of juist het tegenovergesteld? @ Jonneke, meis wat vervelend dat je je rot voelt. Wel fijn denk ik dat je toch met de huisarts hebt gesproken, lijkt me omdat je toch erkenning krijgt voor je gevoelens. Ik herken in ieder geval je gevoelens, de ene dag goed de volgende weer helemaal niet. Lastig ja de situatie met je zus, helaas geen tips hier, maar zoals eerder al gezegd, misschien kun je dit wel met haar bespreken? En tja of je kan blijven hangen door her veel te kletsen...het kan denk ik ja. Maar zoals vlinder ook al zei, ik zelf heb er veel steun aan, ik denk jij ook? Ik denk dat je zelf wel kan inschatten of het voor jou een goede manier is. Persoonlijk verkies ik nu dit foum boven een psycholoog ofzo, misschien ook niet de manier, maar goed. Doe waar je je goed bij voelt! @MissJopie, je klinkt zo sterk, heb bewondering voor je. Fijn om te lezen dat het naar omstandigheden goed gaat. @Vlinder, wat goed dat je met een fotoboek bezig bent, ik wil ook zo graag een mooi album maken, maar op de een of andere manier kan ik er nog niet aan beginnen, weet niet zo goed wat het is. Vervelend dat je je rot voelt, zeker omdat je er ook lichamelijke klachten van hebt, hopelijk voel je je snel beter. @Frenzy, kan me goed voorstellen dat er nu meer emoties los komen. Fijn dat het gesprek goed ging met de kraamzorg! @Ego, hier een mindere dag vandaag, kan om vanalles huilen, maar lucht ook wel op. Ik kijk aan de ene kant uit naar zaterdag, maar aan de andere kant zie ik er ook als een berg tegenop. Vandaag wat spulletjes opgeruimd, alle spulletjes van ons manneke uit het ziekenhuis,het pakje dat ik voor hem had gekocht dat zijn eerste pakje zou zijn, en nog meer dingen. Pfoe, was moeilijk....
@ Mixedbeeb: Kan me het dubbele gevoel voor morgen voorstellen. Je kijkt er naar uit en ondertussen weet je dat het waarschijnlijk een emotionele dag zal worden. Volgens de berichten wordt het goed weer om de ballon op te laten. Droog en niet teveel wind . Moeilijk zeg om alle spulletjes op te ruimen. Ben vorig weekend begonnen met het fotoboek. Het lukte mij ook niet mij er eerder toe te zetten. Er komt vanzelf een dag dat je het wel kunt. Lichamelijk gaat het inmiddels weer wat beter. Zit nog niet lekker in mijn vel, maar de lichamelijke klachten zijn sinds gisteren minder geworden. Misschien doordat de dokter mij enigszins gerust heeft gesteld @ Peet: 36 weken al! Hoe voel je je? Blij dat de uitgerekende datum dichter in de buurt komt? Staat je tas inmiddels klaar?
@ mixedbeeb, heftig hoor om door de spulletjes te gaan. Met zoveel zorg en liefde gekocht en klaargelegd, heel wreed..... Hoop op stralend weer voor je morgen, volgens mij een zonnetje in ieder geval. Sterkte! @ Lara, pittig om even te horen dat het verstandig is om af te vallen. Je moet het maar even doen.... Hoe voel je je nu, een paar dagen na het gesprek? @ vlinder1983, niet zo fijn, die stress. Lukt het een beetje om te ontspannen? Het wordt hoog tijd dat het voorjaar begint, ik vind dat altijd veel rustiger en fijner dan dat gedoe in de winter met ook nog al die feestdagen. @ Frenzy, goede intake gehad met de kraamzorg begrijp ik. Wel fijn, is dat van je lijstje af. Bij ons kwam de intake-mevrouw 2 uur te laat. Ik zei; nou lekker als straks de kleine geboren is gaat dat dan ook zo? ( we hadden een wat minder goede start, haha) Verder vandaag bij de verloskundige geweest, alles prima. Bloeddruk zelf weer wat lager ( was al goed hoor). Kleine mag nog iets verder dalen, maar alles allemaal keurig voor dit termijn, braaf kind. En , euh, de tas staat in delen klaar. De klossen moeten ook nog besteld worden. Ik heb nog niet het idee dat hij snel komt idd! Het enige echt vervelende zijn die bekken, m'n heupen houden mij snachts echt wakker, doet vervelend pijn. Niets wat ik uiteraard niet zo ben vergeten als hij straks op m'n borst ligt
@ vlinderevelien, hoe zijn jouw bekken? Ik denk steeds , nog even, nog even pijn..... Maar jij met nog wat langer met die K****pijn..... En je loopt niet vooruit op de zaken, haha, hij komt gewoon exact op de uitgerekende datum, via een natuurlijke bevalling! ( met een klein ruggenprikje)
Meiden nog even een vraagje over de ballon, ja het houd me nogal bezig... Waar zouden jullie dE ballon oplaten? Het liefst doe ik dit gewoon thuis, vanaf het dakterras, maar is dit wel verantwoord? We wonen in een druk bevolkt gebied en wil geen problemen veroorzaken voor omwonenden. het strand is ook niet ver maar ja als het thuis kan vind ik dit fijner. Wat denken jullie?
Euh.... Nou om de omwonenden zou ik me geloof ik niet zoveel zorgen maken. Wel dat de ballon snel ergens achter blijft haken ofzo... Dan zou ik ervoor kiezen voor een zo wijds mogelijk uitzicht, dat je hem goed na kan kijken. Kan dat vanaf jouw terras?
Op zich hebben we wel een wijds uitzicht, tenzij hij natuurlijk naar de andere kant van het huis gaat...had ik eerlijk gezegd nog niet aan gedacht, morgen maar even kijken hoe de wind staat dan. In mijn gedachten ging de ballon gewoon aan de kant van het dakterras omhoog en na een tijd uit zicht zeg maar, beetje dom natuurlijk. Peet bedankt voor je antwoord!
Och, ja , zal je net zien inderdaad dat je ballon z'n eigen onhandige route kiest.... precies wat je NIET voor ogen hebt! ( het zou mij absoluut kunnen gebeuren....) Sterkte en succes morgen!
Mixedbeeb, sterkte vandaag. Hopelijk lukt het met de ballon, het is er mooi weer voor. De oma van mijn man is gisteren overleden. Volgende week wordt Oma gecremeerd, in hetzelfde crematorium als waar ons zoontje gecremeerd is. Ik zie er wel heel erg tegenop pfffttttt.... Verder gisteren dan eindelijk de datum voor de afspraak voor het nagesprek met de kinderartsen gehad, 27 januari kunnen we komen. a.s. dinsdag het gesprek met de klinisch geneticus, ben wel benieuwd wat er allemaal uit gaat komen....
@ Vlinder1983; Kan me voorstellen dat je ongerust was, als je pijn had bij de borst (kan ook stress zijn). Gelukkig dat je bloedruk goed is! Wanneer kan jullie verhuizen? Begin/ eind maart? Vervelend dat het nu ook wat minder gaat, maar is ook te begrijpen he, alles is nog zo vers! Wordt vast een super mooi boek van jullie zoon! Hier moet ik ook nog steeds een fotoalbum van Loek maken, wil ik over een paar weekjes gaan doen. Is er nooit meer echt van gekomen, ook wil ik alle kaartjes van Loek in in plakken, die hebben tot twee geleden altijd nog aan de muur gehangen! @ Mixbeeb; Hoe was het gister, is het gelukt met de balon? Ben beniwued of het nu alweer ietsje beter met je gaat? Lastig om dingen van de kleine op te ruimen, hier had/heb ik een speciale Loek doos en ik had een baby doos (daar zatten ook kleertjes in van Loek). Deze kleine gaat ook wat kleertjes dragen die ik voor Loek had gekocht, wat eerst wat vervelend voelde, ik had zo graag gewild dat Loek het aan kon.... Het is toch allemaal weer zo confrenterd he! @ Peet; hmmm... pfff 2 uur te laat... Hihi ik zou de deur niet meer open doen ! Maar idd hier wel een fijn gesprek, nu maar zien hoe het allemaal gaat verlopen, vind het toch raar, 8 dagen zo een vreemde in je huis! Wat balen van je bekken he! Pfff maar je hoeft nog maar even, en dan dik een jaar ontzwangeren! @ Lara; gecondoleerd met oma (van je man). Heftig weer en dan straks in het zelfde gebouw als waar jullie je ventje hebben achtergelaten, sterkte meid! Dinsdag een gesprek met de klinisch geneticus, das wel fijn, wij vonden dat heel erg fijn. Wat confronterend om die dame van de gym te zien en zeker dat geeft je een machtig gevoel als je dan toch er open over hebt gepraat. Vaak heeft het voor die meiden ook wel een erge impact! Sterk van je! Wat vervelend dat de artsen je adviseren om eerst af te vallen, begijp het wel. Heb je hier een planntje voor? Lijkt me echt een domper.... En je bent al gezakt in BMI. Hoop dat het je snel lukt! @ Jonneke; fijn dat de huisarts aangaf dat het gewoon normaal is, en dat is het natuurlijk ook! Je moet zelf echt forseren tegen over je zus! Ik heb de eerste maanden al het contact met mijn neefjes en nichtjes vermeden (en dat waren niet eens babys'). Als je je zus echt wil opzoeken zou ik er open heen gaan, geef ook bij je zus aan dat je heel moeilijk vind. Trek je het niet, sla je op slot, komen de emoties, dan zou ik vetrekken. Maar ik zou het in het begin niet op gaan zoeken. Uindelijk wordt het contact wel weer goed. Ik vind het sterk als je het aangaat meid, maar je bent net zo sterk als je het uit de weg gaat! Op dit moment ben jij belangrijk! @ Vlinderevelien; ik herken je gevoel wel, het is soms lastig om er 100% voor te gaan, je gelukkig en blij te voelen... Want die donkere kant zit er toch, maar die blijft altijd en gaat volgens mij nooit meer weg. Het beladen gevoel wat wij nu bij ons dragen maakt de zwangerschap niet meer onbevangen..... Ik merk dat ik dagelijks bezig ben met het balanceren van mijn emoties. Maar lastig vind ik dat ik niet altijd kan herleiden wat de oorzaak is... Is het van een hormonen, is het van het verlies van Loek, de andere ellende, dit wonder, het weer.... Leuk dat je vriendin ook zwanger is, leuk om dat samen te delen! En leuk dat je ook bellypaint doet! Ik heb me opgegeven als model in gorichem, ga er volgende week zaterdag heen!
Hey meiden, verveel me dood op het werk. Door een computerstoring doen veel programma's het niet sinds gisteren. Zp doet het gelukkig wel! Nog een uurtje en dan ben ik vrij! Ik voel me gelukkig een stuk beter. Het zenuwachtige gevoel is bijna weg, heb geen last meer op de borst en ben niet meer duizelig. Vrijdag krijgen we de sleutel en 10 februari gaan we verhuizen! Veel zin in. Het fotoboek van Valentijn* is af. Het is heel mooi geworden. Ben gisteren begonnen met Sonja, er moet nog 6 kg vanaf. Hopelijk gaat dat lukken. @ Mixedbeeb: Hoe is het zaterdag gegaan met het oplaten van de ballon? Het was vast een emotioneel moment. @ Lara: Gecondoleert met de oma van je man! Heftig dat de crematie in hetzelfde crematiorium plaats vindt als van jullie kindje. Hopelijk niet in dezelfde zaal? Heel veel sterkte! Eindelijk dan toch krijgen jullie het nagesprek. Hoop dat jullie vandaag nieuwe dingen te horen krijgen bij de klinisch geneticus. Wel spannend! @ Peet: Fijn dat de controles weer goed waren. Laat de baby maar komen! Vervelend van je bekkenpijn, gelukkig duurt het niet lang meer. @ Frenzy: Lastig dat je je emoties niet kunt herleiden. Het zal vast een combi zijn van alles samen. Mooi dat jullie de foto's van Loek* ook in gaan plakken. Ik vind de foto's zelf in het boek nog mooier uitkomen dan op de computer. De kaarten heb ik in een mooie doos gestopt, die pasten er niet meer bij. @ alle anderen, hoe gaat het met jullie?
Hej vlinder! Dus je zit je te vervelen..... T is nog wel zulk lekker weer. Ik ga straks dit stramme dikke lichaam even op de fiets zetten en naar de winkel van m'n vriendin fietsen voor een kopje thee. Fietsen vastgoed, lopen is minder. Net een bejaarde, haha. Maar, joh, ik moet niet zo veel klagen, want ik slaap echt niet zo beroerd. Het is niet ideaal, maar goed te doen. En in principe hoef ik de hele dag niets behalve wat kleine huishoudelijke dingetjes en de hond uitlaten. Ik denk wel dat, stel dat ik ooit moeder mag worden van een derde, als je nog een kleine hebt lopen je het bijzonder zwaar hebt. Dan ga je niet zo makkelijk even met een elektrisch kruik / dekentje in je rug op je bed liggen.....zoals ik nu dus. Ik hoef pas weer met 38 weken naar de gynaecoloog, laatste controle was perfect. Nu dus bijna 37 weken (vrijdag) aftellen maar. Lara, wanneer is de crematie? Sterkte. Meid? Mixedbeeb , hoe was het zaterdag? Gaat t een beetje met je? Jonneke, en met jou? Snap goed dat t vreselijk moeilijk is voor je, je zus met twee kleintjes.... Let en denk goed aan jezelf hoor! Frenzy, pfff hormonen en mixed emotions.... Hier ook, ineens komen dan beelden van de crematie van Christian weer boven. Laat t maar gebeuren, m'n gevoel moet toch ergens heen. Oja, ik heb vorige week even op de verloskamers gekeken, de laatste keer lieten wij daar natuurlijk Chris achter, ik zie mezelf nog zo diep triest door de gang lopen..... T was even confronterend, maar zeer goed dat we er even waren. Wat traantjes gelaten ( ook manlief omdat ik ze liet....) dus nu op naar een mooie herinnering! Vlinderevelien, hoe gaat het met jou? Ben eigenlijk zo ondertussen wel benieuwd naar jouw collectie spullen! Zilver en vlinders! Klinkt prachtig!
Peet, nog goed bij je vriendin aangekomen voor een kopje thee vandaag? Het was prachtig weer maar wel koud... brrrr. Het is inderdaad best pittig om met een kleine in huis hoogzwanger te zijn. Maar ik ging ook met haar slaapjes plat hoor EN al weer 37 weken, het is nu aftellen, spannend ! MIxedbeeb, hoe is het met je? Jonneke, ik begrijp het helemaal dat jehet moeilijk vind om je zus te zien met de kindjes. Ze zal het vast wel begrijpen dat je er nou liever niet heen gaat, mijn psych zei tegen mij dat het heel goed is je eigen gevoel niet weg te stoppen omdat je vind dat je een ander niet mag ontwijken. Jij leeft met je gevoel en daar is niets slechts aan.! Ik zie er namelijk ook heel erg tegenop dat mijnzus over een aantal weekjes gaat bellen datze bevallen is. *slik* Frenzy, logiscch je mixed emotions, het is ook niet niks allemaal he. Wat leuk da tje een bellypaint gaat doen, gorichem is hier niet eens ver vandaan. Waar woon je ergens als ik vragen mag? Vlinder1983, de dag op het werk nog doorgekomen? En een verhuzing in het verschiet? leuk!! En wat mooi dat je een boek gemaakt hebt, is inderdaad prettiger dan alleen digitaal. Ik heb ook een klein mapje met de mooiste fotos vanaf de geboorte tot aan de uitvaart en die zit in mijn tas, zo kan ik ze laten zien als daar behoefte aan is, of als ik er behoefte aan heb. Hier ook aan het sonjaen, is nu 3 kilo af, nog 15 te gaan @ hier.... morgen is de crematie, is in dezelfde zaal als die van ons jochie. We hebben bewust de DVD van zijn uitvaart gekeken, was heel bang dat het anders morgen zo hard aan zou komen om daar weer binnen te stappen. We hebben allebei heel hard zitten huilen toen we het terugzagen..... Vandaag hebben we het gesprek gehad met de KG, het was heel pittig en heel confronterend op weer daar te zijn, Het blijkt dat ons ventje nog zieker was dan wij dachten, hij had niet 1 tumor, maar 2 grote tumoren in zijn buik, en zelfs al verschillende uitzaaiingen, zoals op de lever. Hij heeft veel bloedingen gehad, van de ongeveer 400 cc bloed die een baby in zich heeft, had hij 200 cc in zijn buikje zitten. Ze kon nog niet met zekerheid zeggen of het echt het R. TS was, hoogstwaarschijnlijk wel, maar we moeten de uitkomst van het DNA onderzoek afwachten, en dan is het 50 % kans dat ze het niet kunnen bevestigen. Ook is ze toch maar een chromosomen onderzoek gestart, omdat er in mijn familie best wel wat afwijkingen en miskramen voor zijn gekomen, en ik zelf in januari 2011 ook een VMK heb gehad. Puur om uit te sluiten dat er iets mis is met de chromosomen. Die uitslagen krijgen we eind maart ergens, tot die tijd dus niet voor een 3e kindje gaan. Ook had ze nog fotos van ons ventje in haar dossier zitten, was ff heel hard slikken om die te zien, maar ook zo kostbaar. Ze had een foto gemaakt (na zijn overlijden) met zijn ogen open, dat hadden wij nog nooit gezien dus was wel heel bijzonder. De fotos stuurt ze op cd naar ons toe, heel lief van haar Verder heel veel te horen gekregen over het syndroom,. alles bij elkaar voor ons ventje maar beter zo, maar voor ons.... we missen hem nog iedere seconde van de dag En nu volgende week vrijdag het gesprek met de kinderartsen.....
@Lara, gecondoleerd met het verlies van de oma van je man. Wat moet dat moeilijk voor jullie zijn om weer bij hetzelfde crematorium de uitvaart te hebben. Hoe is het gegaan met het gesprek met de geneticus? Wat moet het een moeilijk gegeven zijn dat je eerst af moet vallen om weer een 'veilige' zwangerschap te kunnen hebben. Hoe gaat dat nu? @Frenzy, kan me indenken dat je gevoelens zo gemengd zijn. Heb je dat nu meer dan bijvoorbeeld aan het begin van deze zwangerschap? Wat betreft de kleertjes van Loek*, ik vind het zelf een mooe gedachte dat jullie tweede de kleertjes van Loek* zal dragen. Zelf had ik in eerste isnatntie de gedachte om deze kleertjes niet aan te geven bij een eventuele derde, nu ben ik daar toch van terug gekomen. Ik vind het mooie gedachte dat een brusje het zal dragen, al zal ik een bepaald pakje denk ik niet 'doorgeven'. Hoe reageren anderen in jullie omgeving daar op? @Peet, dat je nog kunt fietsen vind ik wel knap hoor ik kon dat echt niet meer bij 36 weken, nu ben ik sowieso niet zo sportief Het is echt bijna zover he!? Spannend hoor. Ik kan me zo goed indenken dat het bezoek aan de verloskamers een enorm emotioneel moment moet zijn geweest. Maar ook fijn dat jullie daar van tevoren even zijn geweest lijkt me. @ Vlinder, lekker hoor tijd om te Zp'en op je werk . Fijn te horen dat het beter met je gaat. Super dat Valentijn* zijn boek af is, was het moeiljk om te maken? Ik bedoel, het is zo mooi maar ook confronterend lijkt me (niet verkeerd bedoeld). Tja hier gaat het wel wat beter gelukkig, al kan ik nog regelmatig in huilen uitbarsten. Zaterdag was een 'mooie' dag, het voelt wel alsof we een bepaalde periode hebben afgesloten zeg maar. Ik zou niet meer zwanger geweest zijn nu, op de een of andere manier geeft dat wel rust. Het oplaten van de ballon is gelukkig helemaal goed gegaan, het weer was zo rustig, onze kleine man heeft daar vast voor gezorgd . We hebben met heel veel tranen de ballon nagekeken. Het was echt een mega emotioneel moment, maar ook mooi en onze kleine man voelde zo dichtbij! Volgende week ga ikvoor het eerst weer naar mijn werk om koffie te drinken, ben benieuwd hoe dat gaat, zie er tegenop, maar dwing mezelf om toch te gaan, moet er toch een keer naartoe. Ik hoop maar dat het meevalt. Liefs mixedbeeb
Mixedbeeb, wat fijn dat het moment van de ballon oplaten zo mooi was. En goed dat je een bakje gaat doen op het werk, maar pas wel op jezelf he.... HIer.. was ik nog vergeten... Zit ik daar aan de tafel en verteld ze dat je nog een paar maanden moet wachten met opnieuw xzwanger proberen te worden, heb ik op dat moment volgnes mij net mijn eisprong... is trouwens heel laat, zit nu op dag 24 van mijn cyclus. Hoop dat het wel wat korter wordt tegen de tijd dat we "mogen"......
@ Lara, lees net pas je reactie. Wat fijn dat er nog mooie foto's zijn gemaakt van jullie R* Maar klink ook wel als een heftig gesprek zeg! Jeetje, wat lijkt me dat moeilijk om te horen. Ik kan me helemaal vinden in wat je zegt, elke seconde van iedere dag.... En goed hoor, al 3 kilo eraf! Als dit je niet snel genoeg gaat, weet ik misschien nog wel een dieet.. mijn vader doet nu een dieet via de dietiste en is echt al heel veel afgevallen en het is best goed vol te houden volgens mij. Maar als dit voor je werkt dan is dat wel heel fijn. O jee, als k het zo mag omschrijven, in dezelfde zaal dat zal wel extra moelijk zijn. Veel sterkte morgen, *knuf*
Bedankt Mixedbeeb.... En je mag het dieet wel doorsturen als je wilt, ik moet zeggen dat Sonja moeilijk vol te houden is, wie weet werkt het wel...
Daar ben ik weer! Eventjes er niet aan toe gekomen om hier mee te lezen en te reageren. Normaal lees ik iedere dag wel mee maar kwam er gewoon niet aan toe. @Evelien: hoe is die nu? komen de tranen nog steeds zo regelmatig? Wel fijn dat je steeds meer van je zwangerschap kan genieten. En wat leuk dat jij zelf bellypaint! Ik vind dat altijd zo leuk om te zien als mensen dat hebben laten doen. @Lara: Gecondoleerd met de oma van je man. Moeilijk dat de crematie in hetzelfde crematorium is als van je zoontje*. Je hebt wel een moeilijke periode nu zeg. Gesprek klinisch geneticus, hoe was dat? En dan krijg je ook nog te horen dat artsen je adviseren om af te moet vallen voordat je weer zwanger mag worden. Snap heel erg goed dat je dit liever anders had willen zien. En dan ook nog die vrouw van de zwangerschapsgym met haar kindje. AUW! Wel goed dat je die confrontatie aan bent gegaan. Knap hoor! Inderdaad, weer een overwinning! Mijn ongi was echt heel erg heftig. Heb zelfs met het vloeien na de bevalling niet zo veel bloed in zo'n korte tijd verloren. Ik schrok er gewoon van. Gelukkig is het nu over. Maar achteraf gezien was dit ook pas mijn eerste echte ongi sinds de bevalling, dus 12wkn. Geen wonder dat het dan zo veel was. @Vlinder: jij hebt ook niet zo'n lekkere periode achter de rug. Kan me goed voorstellen dat je schrikt van die klachten. Maar gelukkig zijn de klachten nu ook weer afgenomen. Misschien heeft de huisarts je toch genoeg gerust kunnen stellen! Voel je nu ook minder stress en minder verdrietig of is dat nog wel steeds? Wat fijn dat je het fotoboek af hebt. Het zal vast een mooi boek geworden zijn. Met liefde gemaakt voor jullie Valentijn*. Zelf heb ik mijn boek vrij snel na de bevalling gemaakt. Ik was er toen ook heel blij mee. Leuk dat jullie vrijdag de sleutel krijgen. Kun je je lekker uitleven. Hopelijk kun je daar je wat afleiding in vinden en wordt het helemaal jullie plekje! Succes met Sonja! Maar met klussen kun je misschien ook wel wat kilootjes afvallen! @Mixedbeeb: Hoe was het zaterdag? Hoe heb je de dag beleefd? Hebben jullie de ballon thuis op kunnen laten? En is hij de goede kant op gevlogen? Moeilijk dat je alle spulletjes opgeruimd hebt. Ik kom er nog steeds niet aan toe. Ik vind het zo moeilijk. Alle kaarten die we hebben gekregen heb ik er af gehaald toen de kerstkaarten binnen kwamen. Dat vond ik al moeilijk. Spulletjes in de babykamer komen nog wel. Alles op zijn tijd. Net zoals jouw fotoboek. Je voelt vanzelf wanneer je daar aan toe bent. @Frenzy: Lastig dat je zo veel emoties hebt en dat je ze niet kan herleiden. Maar eigenlijk maakt het natuurlijk ook niet zo veel uit waar het door komt. Als je er maar aan toe geeft. Waarschijnlijk is het een combinatie van alles bij elkaar dat er voor zorgt. @Peet: Het begint steeds meer af te tellen voor jou! Spannend! Ik zou het echt niet kunnen hoor om nog niet alles klaar te hebben staan. Laat die kleine dus nog maar effe lekker warm zitten daar binnen. @Roompje: Hoe is die daar? Nou, volgens mij op het meeste weer gereageerd. Hetgeen ik vergeten ben: sorry! @me: Zaterdag is mijn oma overleden. Nu had ik niet zo heel veel met haar maar toch... Merk dat het nu toch wel weer dichtbij komt, de dood enzo. Verlies van mijn meisje*. Gevoelens die net weer kwamen zitten nu dus weer op slot. Ik merk wel dat ik gewoon heel weinig kan hebben. Maar het heeft ook mooie dingen gebracht. Mijn moeder vroeg of mijn meisje* ook op de rouwkaart moest komen te staan. Ze hoort er toch bij, zei mijn moeder. Zo lief dat ze er aan dacht. Ook de bloemen op de kist, wat daar na de crematie mee gedaan moet worden. Mijn tante wilde dat ik het kleine bloemstuk (riet hart met bloemen er in) mee zou krijgen voor ons meisje*. Zo fijn dat er zo aan haar gedacht wordt. Maar ik denk dat het vrijdag wel een moeilijke dag zal worden. En dan de twins.... ja, ik weet niet wat ik er mee moet. Mijn moeder vroeg al of ik er weer een keer langs ging. Ook gezegd dat ik het moeilijk vond. Snapt ze ook wel. Ook benoemd dat ik bang ben dat mijn gevoel dan weer op slot springt. Dat blijkt nu met mijn oma wel weer dat ik weinig kan hebben. Ergens denk ik dat ik er gewoon doorheen moet. Even doorzetten. Ik wil ze ook gewoon graag zien. Het is zo verdomd dubbel! Maar ja, weet niet of ik het durf te riskeren dat ik weer zo op slot schiet en er weken last van zou hebben. Maar ja, daarvoor moet ik het wel aangaan. Ik zie het wel! Donderdag zie ik ze denk ik zowiezo. Dan is mijn moeder jarig. Ik ga weer even rusten. Heb weer te veel gedaan voor vandaag! Ik ben zo goed om over mijn grenzen heen te gaan
Jonneke, gecondoleerd met je oma. Wat lief van je moeder dat ze vraagt of je meisje ook op de rouwkaart mocht. Ze hoort er gewoon bij he. En wat ontzettend lief dat je een bloemstuk voor je meisje meekrijgt. Wel fijn dat er geen druk op je gezet wordt om bij je zus langs te gaan, je moet dit echt doen wanneer het voor je gevoel kan., niemand die je kan vertellen wanneer dat is, dat voel jij zelf het beste aan.