Hoe verder na overleden kindje (met 23 weken geboren)

Hoi hoi,

@Eef, fijn dat jullie 1e echo een feit is, en jullie het hartje hebben mogen horen, dat is al een opluchting op zich, maar begrijp je gereserveerdheid zeker, je bekijkt de zwangerschap van mijlpaal tot mijlpaal, maar dit is er 1 dus gefeliciteerd! Super dat er momenten zijn dat je echt geniet van je wondertje! Die HGC hormonen helpen je een handje, wordt je relaxter van toch? Ik heb zelf ook een goed gevoel bij een nieuwe zwangerschap, dat had ik de vorige x ook niet..

@Belly, ik heb een hele tijd gedacht, dit (zwanger zijn) nooit meer mee te willen maken, ik was er helemaal klaar mee! De zwangerschap van mijn dochtertje was heel zwaar (ivm hele dag door spugen) zei toen al tegen mijn vriend, dit is de laatste keer! Na de geboorte en helaas ook haar overlijden wist ik zeker, dit blijft bij 1.. Dit wil ik echt nooit meer mee maken, waarom dan nog eens het risico nemen? Tot het verlangen weer begon te knagen, en ik het toch weer beetje bij beetje leuk zou vinden om zwanger te mogen zijn.. Een tijdje was het me om het even, prima als we met z'n 3tjes blijven, zie ik ook wel voordelen van in maar het moedergevoel wordt steeds sterker, toch nog 1keertje? Mag het dan nu goed gaan?

@MissJopie, en dan ineens, ik wil het, het liefst nu meteen! Kreeg een lach op mijn gezicht toen ik je verhaal las, ik zei ook steeds na de zomer, na de uitgerekende datum, en ineens is het zover.. Fijn dat het goed voor je voelt, en misschien is het idd gauw weer zover, wie zal het zeggen? Moet manlief natuurlijk wel een beetje meehelpen..Las dat Eef wel een goeie tip heeft..

De kraamvisite heeft idd goed gedaan, het moest toch een keer, ben de hele middag nog euforisch geweest, zo mooi, lief en fijn.. en toen kwamen toch echt de tranen opzetten hoor, het was toch te mooi, en te lief, het babytje rook zo heerlijk, het gevoel was zo goed! En ineens werd mijn gemis een tastbaar feit, AUW!!! Het was wel prettig dat deze gevoelens 's ochtends niet tijdens het bezoek waren, heb er echt van kunnen genieten, en kunnen scheiden van mijn eigen, mentaal steeds sterker, maar als je heel eerlijk in jezelf kijkt, raakt het toch je verdriet, je gemis.. Dus ik weet het zeker, mijn verlangen voor een babytje van onszelf is groot ... let's hope for a miracle

 

We hebben 10 oktober weer een echo en 2 weken daarna ook weer en dan hebben we meteen termijnbepaling en combitest geloof ik. Dus gelukkig over niet al te lange tijd weer een echo.

@Vlinderevelien, kan me goed voorstellen dat je thuis toch even overvallen werd door je verdriet. Dat is ook heel logisch toch! Vind dat je al hartstikke trots op jezelf mag zijn hoe sterk je toch bent geweest!! En ik hoop ook op een mooi wondertje voor jullie!! Voor iedereen hier overigens hoor!!!

 

@Belly, las een gedichtje die voor mij het gevoel verwoord;
" Het zijn woelige tijden geweest, maar ons "schip" heeft koers gehouden, toen wij in rustiger vaarwater kwamen hebben we besloten de zeilen te hijsen en het roer om te gooien, de wens om nog een keertje de horizon te verkennen werd groter dan de angst om van koers te raken.." krijg er zelf kippevel van toch is het moeilijk om jezelf weer zo kwetsbaar op te stellen, met alle angsten van dien, dit diepe verlies willen we natuurlijk NOOIT meer meemaken! En om er weer volledig in te gaan geloven heeft tijd nodig, en jij neemt die tijd! Goed van je meid!

 

Wow heel mooi gedichtje!!!

Hoe is het verder met alle meiden hier?

Hier gaat alles ok. Merk dat ik me nu eindelijk echt weer een beetje zwanger begin te voelen. Dus dat is wel fijn. En verder bijna weekend en van het lekker weer gaan genieten!!! Heerlijk!

 

@eef; hoe was je echo vandaag?
Hoe is het met vlinderevelien en belly?

Ik was n beetje n weg aant zoeken en ben ook actief in een ander topic hier. Misschien is dat ook wat voor jullie? Aan de andere kant vind ik die kleinere groepjes ook wat beter bij te houden...

 

@ MissJopie, hier gaat het goed, ben rustig, dat is heel wat waard... En hoe gaat het met jou? In dit topic is het ook rustig, kan me best voorstellen dat je bij andere topics ook meeschrijft, ik lees ook vaak mee, volgens mij las ik zojuist iets heel bijzonders??? Een felicitatie is denk ik wel op z'n plaats hi hi... Gaaf zeg, wat is het vlot gegaan of niet? Wanneer was jou NOD? Hoe voel je je?

@Eef, hoe is je echo gegaan? Jeetje meid je bent "alweer" 10 weken, ben heel benieuwd voor je, hoe voel jij je? Nog veel moe/misselijk geweest?

@ Belly, hoe gaat het met jou?

Groetjes

 

Hoi Allemaal,

Hier alles goed. Gisteren weer een echo gehad en was weer allemaal goed gelukkig! Blijft toch iedere keer spannend maar wel heel erg leuk. Moet over 2 weken weer terugkomen en dan krijgen we de combinatietest. En met 16 weken gaan ze uitgebreid naar het hartje kijken.

@Miss Jopie, ook ik las zojuist op een ander forum een berichtje van jou!!! Wat ontzettend leuk , spannend zeg! Gefeliciteerd!

Groetjes

 

Ja jullie hebben t idd goed gelezen. Ik blijf het onwerkelijk vinden maar tis toch echt zo. Ik probeer alleen wel wat rustig te blijven want het is nogmzo pril en er kan dus nog vanalles misgaan. Ben natuurlijk wel blij....

Hoe is het verder met jou vlinderevelien? En fijn dat je echo er goed zag eef. Dat blijft toch wel heel spannend he?

En hoe is het met belly?

 

Hoi hoi, bij deze kom ik heel voorzichtig toch maar "uit de kast" afgelopen maandag hebben we een positieve test in handen gekregen, ben 5 weken zwanger.Ik durf het nog niet te geloven, ben totaal verbijsterd, maar wel superblij... Zou me bijna schuldig voelen dat het zo vlot gegaan is, wat heb ik er altijd moeite mee gehad als ik hoorde dat men in de 1e ronde zwanger werd.. Wij hebben tot nu toe altijd lang geduld moeten hebben, al werd ons wachten altijd beloont met een klein jaar of anderhalf.. Daarom nu totaal verbijsterd en op de een of andere manier daardoor toch een beetje in de wolken, dat er zo gauw een zwangerschap aandient.. Maar het idee dat er een babytje van mag komen, staat nog heeeel erg ver bij ons vandaan.. Stapje voor stapje, ik durfde dit nieuwtje nog niet eens op dit topic te zetten, ha ha dames.. doe het nu toch... zal de kwetsbaarheid wel zijn, zo pril nog..

Groetjes

 

Wow vlinderevelien wat een ontzettend mooi nieuws!!!! Het heeft echt gewoon zo moeten zijn! Ik snap dat je nog niet heel erg durft te geloven dat er echt een baby gaat komen. Ikzelf ben daar ook nog een beetje terughoudend in. Ik denk dat ik dat pas echt helemaal durf te geloven als we straks een gezond kindje in onze armen hebben. Maar wat een geweldig nieuws! gefeliciteerd!

Bij ons in de vriendengroep ook heel erg grappig. Zijn een hele hechte vriendengroep met 4 stellen. En we zijn alle 4 zwanger en tussen de eerste en laatste zit 9 weken. In 9 weken moeten we alle 4 bevallen haha. Alleen zijn mijn man en ik de enige die dit weten. Tot eergisteren was het alleen bekend van mij en een vriendin. Gelukkig heeft nummer 3 het eergisteren verteld (dat hoef ik gelukkig niet meer geheim te houden). Maar van nummer 4 mag nog niemand het weten. Zo ontzettend leuk en zo moeilijk dat ik mijn mond dicht moet houden (wat ik uiteraard wel doe!!)

 

Hey vlinderevelien, mooi nieuws en toch maar op het forum gezet? Gefeliciteerd! Dus ook bij jullie kan het .

Hebben we gewoon op dezelfde dag positief getest!!! Wat een toeval! Wanneer was jouw 1e dag laatste menstruatie? Mijne 7 sept. Dus zijn we heel erg tegelijk. Leuk!

Heb wel pcies hetzelfde als jij hoor. Ik durf echt nog niet blij te zijn. Ik wil het eerst bevestigd zien en daarna zal ik echt nog wel stressen totdat ik een uitgebreide echo heb gehad bij 18 weken. Onbezorgd is het bij ons allen niet meer natuurlijk. Ik voel ook nog niets. Ben benieuwd wanneer de moeheid of misselijkheid zich aandient. Niet dat ik dat graag wil, maar da betekent dan wel dat het echt zo is....

 

Oh en eef, dat is niet een beetje toevallig zeg! Sjongejonge! Wel heel erg leuk m met je vriendinnen samen zwandger te zijn. Hopelijk gaat het bij ons allen nu allemaal goed.

 

Dankjewel Eef, en of het zo heeft mogen zijn ... heel bijzonder! Wat leuk zeg dat jullie met z'n allen zwanger zijn, en jij het al weet van de anderen...

@MissJopie, tegelijk positief getest, wauw!!!!!! Wij maken het onze ouders pas bekend als we een echo hebben gehad, aangezien we dit jaar al zoveel mee hebben gemaakt wil ik ze niet in deze spanning laten zitten, mijn vader kreeg een beroerte 2 weken na het overlijden van ons dochtertje, hij hersteld heel gestaag, ze hebben nu al zorgen genoeg.. Zou zo graag gelukkig maken met het goede nieuws, maar nog even geduld hebben en echt goed nieuws hebben!!! De vriendin van mijn moeder wordt binnenkort opnieuw oma, ze heeft het er ook moeilijk mee, en dan kriebelt het zo om te vertellen dat ze "misschien" ook weer oma mag worden grrrr... spannende tijd. Voel me overigens erg goed, rustig, en gloei ha ha als een aardworm! Hoop zo dat dit wat betekend...

Fijn weekend iedereen

 

Hey meiden, hoe gaat het met jullie? Het is rustig hier op het topic...

@Eef je hebt bijna de magische grens van 12 weken bereikt , volgende week heb je de combitest las ik, alvast succes toegewenst, blijft spannend.. En met 16 weken al een uitgebreide echo, bij ons doen ze dat pas met 20... wat verschillend kan het zijn. Mogen ze je ook onder narcose brengen voor de echo? En bij goed nieuws wakker maken? Jij hebt inmiddels alweer echo's gehad, lijkt me zenuwslopend om weer op die stoel te liggen, hoe ervaar jij dat?

@Belly hoe gaat het met jou? Volgens mij is de baby in jullie fam. ook geboren, trek je het een beetje meid? Moet nog weleens aan jullie situatie denken..

@MissJopie, las dat je een paar dagen vrij hebt genomen om even de tijd voor jezelf te nemen, vind het zo vervelend voor jullie, het is je van harte gegunt een,nieuw wondertje, onbegrijpelijk waarom het dan mis gaat Vorig jaar hebben wij na een jaar proberen een vmk gehad, ik weet helaas hoe het voelt, de grond die onder je voeten wegvaagt, kreeg gistermiddag bruinverlies en sta ook met beide beentjes op de grond, vind de onzekerheid zo ellendige bijkomstigheid! Heb ook gelijk een test gedaan, gaf nog wel een goede streep aan, probeer vertrouwen te hebben, nog geen vk gebeld.. blijf afwachten.

@Likaloetje, het is al even geleden, maar hoe is je 20 wk echo verlopen?

Groetjes

 

@MissJopie, Ik las net dat het helaas niet goed is. Wat ontzettend kl*te zeg!!! Bahbah. Hoop echt dat het de volgende keer beter gaat! Vind het echt zo rot voor jullie!!

@VlinderEvelien, ja iedere keer is het wel ontzettend spannend met de echo. En zeker het hartje luisteren doet ergens ook wel een beetje pijn. Maar aan de andere kant is het natuurlijk ook weer heel leuk en fijn om te zien en horen dat alles goed is. Vind de combitest ook wel erg spannend hoor! Ben benieuwd.
Hoe gaat het bij jou? Hoe voel je je? Wanneer heb jij je eerste echo?

 

hey vlinderevelien, hopelijk is alles goed bij je! en proberen niet te druk te maken he? lekker makkelijk gezegd, dat weet ik...

ik neem maandag en dinsdag vrij en vandaag ben ik lekker rustig thuis wat aant werk, maar lekker op het gemakkie. het is alweer een beetje geland. denk dat er ook eea bovenkwam van wat ons eerder dit jaar allemaal is overkomen.

eef, spannend zeg de combitest. ik weet zo even niet meer of daar bij jullie vorige keer wat uit was gekomen. ik kan nog niet alle mensen uit elkaar houden hier , maar ik zou het ws niet meer doen. wel de nekplooimeting op de echo zelf. en geen narcose doen zou ik zeggen. is natuurlijk wel megaaaaa spannend maar narcose zal ook niet goed zijn voor de kleine die in je buik groeit. of maakt dat niks uit? ik ben verder niet echt medisch onderlegd haha. spannend hoor. hebben jullie je nieuws eigenlijk wel al wereldkundig gemaakt?

wel goed trouwens vlindervelien dat jullie nog even je mond houden. ik dacht van te voren dat ik iedereen meteen alles zou willen zeggen, maar het toen het vorige week (even) zo was dacht ik meteen 'nee, eerst meer zekerheid en dan pas vertellen'. we hadden dus hetzelfde als jij. onze ouders maken zich natuurlijk ook mega veel zorgen om ons....

 

Hoi allemaal,

Vorige keer hebben we geen combinatietest gedaan. Nu wel omdat ik graag alles wat onderzocht kan worden ook onderzocht wil hebben (hier bedoel ik geen puncties of vlokkentest mee hoor, tenzij dat echt nodig zou zijn). Maar er is wel onderzocht of de hartafwijking die James had erfelijk was en dat bleek gelukkig niet het geval. En bij de medische echo zou ik nooit narcose doen hoor, geloof niet eens dat dat zou mogen. Maar bij wijzen van zou het wel fijn zijn als ze me een roesje zouden geven en wakker zouden maken als alles goed is. Maar dat is meer omdat het zo spannend is en meer als grapje.
Ook hebben we het eigenlijk al vrij snel wereldkundig gemaakt. Met 7 weken heb ik de eerste echo gehad en toen hebben we het gewoon iedereen verteld. De beste vrienden en ouders wisten het al meteen. Mijn moeder heb ik het zelfs over de telefoon verteld haha, ze was aan het werk en ik was zo in de war en blij (dacht dat ik ongesteld ging worden en toen toch een licht positieve zwangerschapstest) dat ik haar gebeld heb en kon het gewoon niet meer voor me houden. De reden dat ik het al zo snel verteld heb is meer omdat ik sowieso zoiets heb van ik kan wachten tot 12 weken maar dan kan het nog altijd fout gaan (zoals de vorige keer). En als het fout zou gaan, zou ik ook willen dat de meest dierbare mensen in mijn leven ons zouden steunen. Dan zou ik het alsnog hebben verteld. En bij mij lees je alles aan mijn gezicht af en was zo blij, kon het ook gewoon helemaal niet voor me houden . Ik ben nu bijna 12 weken maar zou het ook niet zo lang verborgen hebben kunnen houden hoor, want mijn buik groeit echt zo snel deze keer .
Maar kan me ook heel goed voorstellen als anderen het graag voor zich willen houden hoor!! Het is uiteraard allemaal al spannend genoeg.
Hoop gewoon echt dat we allemaal hier een gezond kindje mogen krijgen!! En MissJopie, hoop ook ontzettend dat jullie ook snel weer dat geluk hebben! Dat hebben we allemaal toch wel verdiend na alles wat we hebben meegemaakt !

Liefs

 

Hoi hoi,

Sorry meiden, de narcose tijdens de medische echo was toch echt een grapje van mijn kant ... het was mijn 1e reactie toen mijn vriend en ik besproken hoe/wat we deze zwangerschap gaan doen & testen.. onze verwachtingen zijn enorm bijgesteld, maar de 20wk echo staat diep in mijn geheugen gegrift, en ik vergeet nooit meer dat de arts zei; er is iets niet goed met het hart, we gaan nu uitpuzzelen hoe het wel is opgebouwd, dit is een groot probleem, terwijl hij met de handen in het haar zit ... Om mijn trauma een beetje te verlichten gebruik ik vaak humor ... geloof ook niet dat het goed zou zijn om echt te doen hoor! Wij zijn gelukkig ook niet genetisch belast, kans op herhaling is minder dan 1% Laat me nog inlichten over nekplooimeting en combitest.

Het bruinverlies heeft gelukkig niet doorgezet, pff begin weer een beetje vertrouwen te krijgen.. Zo begon destijds de mk, en in de zwangerschap van Lieke kreeg ik ook bloedverlies, alles kwam bij mij woensdag ook weer omhoog...grrr ik begrijp MissJopie dan ook goed, je beleeft toch gauw alles weer opnieuw... begrijpelijk we hebben ook veel meegemaakt. Fijn MissJopie dat je goed voor jezelf zorgt, even alles op z'n gemakkie doen, ook deze teleurstelling moet z'n plekje vinden, ook hier makkelijk zeggen natuurlijk, hoop echt dat het geluk je weer snel toelacht! Fijn dat er begrip getoont werd in je omgeving, dat is heel wat waard, iedereen gunt het je zo!

Eef ben je in het ziekenhuis onder controle of bij de verloskundige? Ik moet nog bellen, doe alles erg rustig aan volgens mij, zal binnenkort een echo krijgen, vind het errug spannend.. Begin ook een beetje benieuwd te worden,jeetje wat is dit nu anders zeg!

Heb al wel een goede vriendin ingelicht, zo'n lieve blijde reactie gekregen, dat deed goed, ook al besef ik het me nog steeds niet zo.. Nog even geduld hebben, en dan ga ik een leuke manier verzinnen om onze ouders het te vertellen, ze hebben echt al zorgen genoeg, al zou ik het zo fijn vinden om ze weer blij te maken deze spanning is nu niet goed voor ze, eerst een beetje zekerheid.. voor zover we dat krijgen natuurlijk..

Bij Lieke heb ik 5 maanden op de bank doorgebracht met een emmer tussen mijn benen, gelijk vanaf de test al spugen... En nu? Voel me soms een beetje moe en misselijk, niet te vergelijken dus, daar geniet ik enorm van! Leuk Eef dat je buik al goed groeit, ik hoop ook van harte voor ons allen op gezonde wondertjes, en voorspoedige zwangerschappen..

Fijn weekend, wij gaan even uitwaaien aan het strand