Missjopie, Nuchter op een housefeest, apart he, ook maar zelden meegemaakt maar toch =) Peet, fijn dat je zo kan genieten nu. Ben wel benieuwd naar je kleine man, plaats je nog eens een foto in je album..? Frenzy, nog eventjes en je hebt Floepert bij jullie., Geniet nog even van die laatste weken!. Over het confronterende met de zwangere, ja als ik eerlijk ben is dat ook zo., Maar ik ben zo ontzettend blij voor jullie allemaal. Het blijft gewoon wel moeilijk om te lezen hier maar ook om te zien in het dagelijkse leven. Mijn vader vierde gisteren zijn verjaardag, en mijn zus is 36 weken zwanger. Je raad al wel waar de gesprekken over gingen, ik ben op den duur maar weg gelopen en bij mijn moeder in de keuken gaan staan. Mijn zus zei later tegen mijn moeder dat ze het vervelend vond dat de schoonzussen over haar baby begonnen waar ik bij was. Ze zag dat ik het er moeilijk mee had en vond dat wel vervelend, maar ja, ik vind ook wel dat zij over haar kindje moet kunnen praten. Maar ik kan het gewoon nog niet om daar bij te blijven zitten. Dinsdag hebben we het gesprek met de KG, en het is heel dubbel. Als we groen licht krijgen willen we er eigenlijk wel gelijk weer voor gaan. Tot nu toe ben ik niet zo makkelijk en snel zwanger geworden dus we willen geen kans voorbij laten gaan. En het is zo dat ik dus morgen of overmorgen mijn eisprong heb.... Maar aan de andere kant moet ik nog wel wat afvallen, het is de laatste weken zo moeilijk geweest, en ik ben echt een emo eter... Maar het is wel beter, maar ook wil ik niet onze kinderwens ervoor vooruit blijven schuiven. Het is dus heel dubbel. Wat zouden jullie doen als jullie in onze schoenen zouden staan wat het afvallen en er voer willen gaan betreft?
Hej Lara! Ik snap t helemaal. Natuurlijk misgun je t n ander niet, maar t is zo verdraaid confronterend! Ik kon er ook zeer slecht tegen. Ben ook eens ergens huilend weggelopen. Als ik denk hoe ik me toen voelde, ga ik weer spontaan huilen. Zo in en in verdrietig. Houd moed meid, op Christian wachtten wij toen bijna een jaar, maar van David was ik binnen 2 maanden zwanger. Het is een portie geluk en duim van harte dat dat jou toekomt!
Ik heb t al ns eerder gevraagd peet, hoe kan ik je fotos zien? Moeten we zeker eerst 'officieel' vriendjes worden? Lara, het is idd hartstikke confronterend. Jij zit nog in een iets andere fase en dat maakt t lastig. Zeker ook door al die onzekerheid. Moeilijk ook wat je zou moeten doen hoor. Aan de ene kant wil je natuurlijk geen enkele kans onbenut laten, maar ja... Ik ken het wel hoor. Toen ik in oktober na een week positief getest te hebben alsnog ongesteld werd was ik echt heel erg verdrietig. Ik wilde NU zwanger zijn, terwijl ik het eerst een half jaar perse niet wilde om nkg vanalles te doen enzo. Raar maar waar. Ik heb heel erg geprobeerd te denken de afgelopen manden dat een paar mnd vroeger of later zwanger worden echt niks uitmaakt. En dat is natuurlijk ook zo, maar ik weet dat het verdomde moeilijk is om zo te denken. Ik hoop dat het je wel lukt, want dat geeft absoluut wat rust. Ik weet ook niet hoe het voelt als je wat jonger bent, want dan zou je kunnen denken dat je nog ff hebt, maar ook dat zal lastig zijn. Als je zwanger wilt worden wil je dat immers zo snel mogelijk. Ik ben wel bijna 36 en na een zwangerschap van een kindje met heel veel afwijkingen denk ik wel dat de risico's groter worden naarmate je ouder wordt, dus is er nog iets meer haast bij. Tja, als we toch eens wisten: ALS JE DAN SEXT, BEN JE DAN ZWANGER. Dat zou toch zoveel onzekerheid wegnemen. Het enige wat ik persoonlijk gezien toch wel graag vooraf zou willen weten is wat de genetica te vertellen zou hebben. Sterkte meid, en geen zin om te reageren is gewoon niet doen he.
@ Lara; lees zoveel herkenning in je verhaal met betrekking tot je zus die zwanger is, 36 weken. Zo confronterend... Ik had geen zus of schoonzus die zwanger was, maar ik kon tegen geen enkele zwangere en vind het knap dat je je daar wel aan waagt... Ik ging in het begin zelfs mijn neefjes en nichtjes uit de weg... En lief dat je zus toch aan je denkt, maar tis zo dubbel he! Wat betreft het advies, tja, dat is natuurlijk heel persoonlijk. Wij kregen het advies om 3 maanden minimaal te wachten, maar dit hebben we niet gedaan, ik wilde GELIJK weer zwanger worden, zo snel mogelijk, kon het ook niet loslaten... Mij was iets ontnomen, ik zou een kindje gaan krijgen, maar het verliep helemaal anders, ik was moeder in mijn hart geworden.... Ook hadden wij niet de onderzoeken van de KG afgewacht. En ik snap het dat af vallen nu niet echt het moment is, zeker als je emotioneel meer eet, dan kom je toch een beetje in een neerwaartse spiraal. Ik zou de kansen dus niet laten schieten... Heb je verder nog begeleding bij een MW of iets dergelijks? Kan je wel helpen he? Hoop dat snel het zonntje voor je gaat schijnen, tis je zo gegund! @ Missjoppie; hoe voel je verder nu? @ Peet; wat een prachtig ventje hebben jullie gemaakt! Haha dat worden mooie schoondochters over 16 jaar! Wat een dotje... Tja en BV valt toch vaak tegen he? Ben er zelf een beetje bang voor, wil het wel gaan proberen, maar hoor toch zo vaak teleurstellingen... Ben benieuwd! Je hebt nog best een heftige bevalling gehad, een dwarsligger.... Hoe gaat het met de nachten? Slaapt hij op zijn eigen kamertje of bij jullie? @ Ego; hier alles goed, merk dat ik wat meer emotioneel wordt... Nog twee dagen en dan is het 1 jaar geleden dat we de slechte 20 wk echo kregen.... Pfff merk dat gevoelens van toen weer heel heftig terug komen en huil ook weer zo makkelijk....
Voor Valentijnsdag.... de dag van de liefde " Alsof het zo moest zijn, het viel toen ook op een dinsdag, en nam vandaag de pil, de pil om datgene waar ik zo naar verlangde en zo lang op heb gewacht,waar ik zielsveel van ben gaan houden, dit wonderlijke proces van leven zelf te beindigen... Wat een vreselijk moment, vanuit onvoorwaardelijke liefde in mijn hart, omdat wat ik vreesde, een helse lijdensweg voor ons kind en ons gezin.. ik ook niet voorzetten wou.. Een keuze vanuit ons hart, mijn liefde, oneindig opgerekt, nog even en ik zou ons kindje gaan zien.. Wat hadden we alles al in de puntjes geregeld, kleertjes en een mandje, maar wat verlangde ik zo naar een andere wereld, waarin ons kindje niet doodziek zou zijn, waarom nou jij??? Vandaag de dag, de zon komt op, en lacht.. Met pijn in mijn hart, maar zo dankbaar, ik mag je dragen, ik mag je wiegen, in mijn buik en in mijn hart... Je mag blijven groeien, je hoeft niet weg, je mag niet weg, ik houd je nog heel erg lang in mijn buik, veilig voor de buitenwereld, dit liefdevolle gezin waarin jij mag opgroeien, verlangt zo naar jou komst! Ik ben zo blij, ik hoef geen vaarwel te zeggen, al zeg ik dat met enige gereserveerdheid in mijn hart, want geloven doe ik het pas als je kirrend in mijn armen ligt.." In nagedachtenis van ons dochtertje Lieke*, voor altijd in mijn hart, opdat zij waakt over d'r kleine zus.. Dikke kus ook voor alle andere kindjes* hier.. (met Jonneke & Vlinder in mijn gedachten, want zij hebben hun uitgerekende datum bereikt) @Frenzy, sorry meid, zal ook voor jou een tranentrekker zijn.. 20 weken echo een jaar geleden... Ik huil ook zomaar, ineens, zo'n verdriet komt er dan uit.. Ik duim voor jou dat floepert een mooie geboortedag zal uitzoeken, hopelijk houdt moeder natuur rekening met Loek* zijn dag.. Het is zo dubbel he! Wat een pracht foto van je, vol verwachting! Lijkt me gaaf zo'n fotoshoot.. @Lara, wat voelt voor jou goed? Bezig zijn met zwanger worden, en daarnaast afvallen, of eerst het 1 en dan het ander. Kan me zo goed voorstellen dat je alvast bezig wilt zijn, zeker omdat de vorige keren niet zo vlot een positest kwam, had dit ook met je gewicht van doen? Hier met beide kindjes ook langer moeten wachten, maar nu de 3e was heel vlot.. Succes meid, leef met je mee, en je uitslag in het ziekenhuis...en andere zwangeren zullen altijd een beladenheid hebben, zelfs al ben je zelf weer zwanger, je kijk hierop is veranderd voorgoed.. soms wil ik die onbevangenheid van ze " afpakken" maar jah heerlijk ook die naiviteit, gelukkig hebben wij dat al eens mee mogen maken.. @Eef, hoe was je echo gister? Hier met zwangerschapsgym ons verhaal kort uitgelegd, maar blijft een weg zoeken in hoe en wat je verteld. Lastig idd..
Frenzy wat voel jij je nog goed zeg! Fijn hoor... Ik heb bij mijn eerste zwangerschap echt vanalles gedaan tot het laatste moment. Borstvoeding: tja, ik zou er de volgende x niet eens meer aan beginnen denk ik. Ik heb zoirzo niks met 'de borstvoedingsmania' als je begrijpt wat ik bedoel, maar ik wilde het beslist wel proberen. Ik vond het echter allemaal zo heftig dat ik echt een beetje rust nodig had zoveel als dat kon. Weet nog dat m. een half uur had aangelegen en toen moest ik nog maar eens een half uur gaan kolven om te zien hoeveel voeding ik had. Nou dat was zo goed als niks. En zoals ik daar zat pffff, ik kon niet goed zitten. Nee, ik voelde me echt een melkmachine en kon niet meer stoppen met huilen. Dat was op dag 4. Mijn man zei toen kom op, ik ga een flesje maken voor de kleine. En tja.... Toen kreeg ik voor mn gevoel wat rust. Daarvoor was ik vooral bezig met voeden. Als het makkelijk zou gaan zou ik het meteen doen maar er kwam zo weinig dus toen heb ik maar opgegeven, mss wel te snel achteraf maar ok. Morgen eerste verjaardag zonder mn moeder .
Dag lieve meiden, Allereerst gefeliciteerd MissJopie. Wat een goed nieuws voor jullie! Hoe lang is het geleden dat jullie kindje* werd geboren? (Kan me jouw verhaal niet meer goed herinneren, sorry! tis ook zo druk hier) Maar wel gezellig druk. Moeilijk morgen de eerste verjaardag zonder je moeder. Zie je er tegenop? Ga je wel iets doen die dag of niet? Roompje: ik kan me heel goed voorstellen dat je het moeilijk vindt om het stil te houden. Je bent zo blij en wilt zo graag dit nieuws delen. Maar snap wel dat je die 12 wkn af wilt wachten. Ga je extra onderzoeken doen? Lynn: Ik snap heel goed dat het gevoel heel erg dubbel is met jouw broer. Je gunt het hem maar daar en tegen is jouw verdriet zo groot. Confrontatie komt dan wel heel dichtbij he! Ik snap ook goed dat jullie er weer voor willen gaan. Zelf heb ik mijn eerste menstruatie afgewacht waarna ik weer zwanger wilde worden. Alleen die eerste menstruatie liet gewoon heel lang op zich wachten. Nu wil ik graag zo snel mogelijk weer zwanger zijn. Frenzy: zal eens een keertje kijken naar je foto van bellypaint. Ben benieuwd, vind er dat altijd zo leuk uit zien. Lara: Balen dat het werk tegenviel. Hoe lang ben je geweest? Spannend zeg die uitslag van de Klinisch geneticus. Snap heel goed dat je daar spanningen voor hebt, zeker omdat ze nu sneller bellen. Maar misschien is dat ook een goed teken, dat er niks is uitgekomen. Laten we het hopen! Ja over het afvallen, wat wil je zelf het liefste? Ik snap dat je er gewoon weer voor wilt gaan. Je wens is zo groot. Zelf zou ik wel willen weten wat de klinisch geneticus te zeggen heeft. En ik denk dat ik zelf zou denken: ik ga verder met afvallen maar probeer ondertussen ook zwanger te raken. Als het lukt dan heeft het gewoon zo moeten zijn. Wachten duurt gewoon lang in onze situatie. En wat je zegt over dat het moeilijk is om al die nieuwtjes hier te horen over nieuwe zwangeren, herkenbaar hoor. Ik ben natuurlijk harstikke blij voor Roompje en MissJopie maar ik vond het ook zo moeilijk om te lezen. Iets wat ik zelf ook zo graag wil en wat nog niet wil lukken. Maar onze tijd komt nog! Daar gaan we voor. En dan ook nog je zus die je van dichtbij meemaakt die op het einde loopt. Al die mensen die er naar vragen en het gaat dan alleen maar over baby's. Ik ken het van mijn zusje. Echt niet leuk voor jou maar voor je zus ook zo dubbel. *knuffel* voor jou in deze moeilijke periode. Eef: las dat je gister een echo had. Heb je de kleine weer goed kunnen bewonderen?? Evelien: Wat een mooie tekst hier boven. Kreeg er tranen van in mijn ogen. En dat je nog gedacht hebt aan de UD van mijn meisje*. Die was inderdaad zondag. Was een moeilijke dag. Eerst viel het me eigenlijk wel mee. De dagen er naar toe werden al wel steeds zwaarder. Donderdag echt een rot avond gehad, kon helemaal niks hebben. Zaterdag zijn de ouders van mijn man langs geweest. Die wonen aan de andere kant van het land dus kunnen niet zomaar langs komen maar die wilde er wel voor ons zijn. Zondag hebben we eigenlijk niks gepland. Zijn lekker gaan wandelen met de hond. Mijn ouders wilde er ook voor ons zijn en dus zijn we die avond uit eten geweest. Eigenlijk heel rustig de dag doorgekomen tot dat we weer alleen waren en gingen wandelen. Wensballon opgelaten die helaas alweer snel verdween door het koude weer. Maar ons meisje* heeft hem vast wel gezien. Toen had ik het niet meer. De hele avond lopen huilen. Ook dat er weinig mensen in mijn directe omgeving niet aan gedacht hebben deed me best wel veel pijn. Op facebook wel een tekst gezet en daar wel veel reacties op gehad maar van een paar mensen die dichtbij me staan niks gehoord. Dat vond ik wel vervelend. Nu gaat het redelijk. Nog een beetje een vermoeiende nasleep van zondag. Komt denk ik ook wel omdat ze hier nu kunststof kozijnen aan het plaatsen zijn waardoor ik niet echt op mijn gemak zit in mijn eigen huis. Hopelijk kunnen we weer meer rust vinden nu de UD voorbij is. Vlinder: Vandaag is volgens mij jouw UD toch? Nog plannen? Er brandt hier een kaarsje voor je. Petra: zal snel eens naar de fotos kijken! Ben benieuwd. Maar trek dat nu effe niet.
@ jonneke, snap ik hoor! En vreemd hè dat de mensen het toch schijnen te vergeten..... Ik heb ook moeten accepteren dat dat nu eenmaal zo is. Mijn man heeft mij geleerd om dat niet belangrijk te vinden. Het is belangrijk hoe wij het voelen, we nemen bij veel mensen ook echt niet de moeite meer om het uit te leggen. En het geeft niet, het is goed zo, want gelukkig begrijpen ze het niet. En hun leven draait ook door met grote en kleine dingen. Hoop idd op meer rust voor je nu de ud voorbij is. Tijdens de ud van Christian zat ik in het vliegtuig richting Kreta, in de wolken dus, zo fijn vond ik dat.... Vanmorgen een onderonsje met m'n 2 kinderen, een op m'n schoot en een al voelend dichtbij. Ik keek met David naar YouTube-fiilpjes op m'n iPhone. Toen Christian werd geboren stond het liedje 'wijzer' van Nick en Simon op nmr1 ( tja idd, een beetje corny is het wel) maar toch doet het me veel, dus heerlijk huilen. Tranen die wel welkom waren hoor, laat maar komen. Ik kan ook zo huilen bij het liedje van Simone kleinsma, jullie ook? (mijn meisje) Vlinderevelien, een speciale dag voor jou..... Uit liefde voor Lieke. Emotionele dag, ik hoop voor jou ook een warm verdriet en dat je haar dichtbij mag voelen. Pfff, daar ga ik weer met de tranen! Vlinder, sterkte vandaag Frenzy, denk aan je..... Eef en Roompje; hoe voelen jullie je? Xp
Ohw! En superbedankt voor jullie lieve commentaren op de fotootjes! Ik ben idd retetrots, het is een lief manneke..
Evelien: Net je tekst nog een keer gelezen. Was me deels blijven hangen maar achteraf bleek ik er toch ook niet helemaal met mij gedachten bij. Daarom nog een keer dat ik er op terug kom. 14 feb, de dag dat Lieke* werd geboren. Hoe heb je deze dag ervaren? Ben je hem wel een beetje doorgekomen? Lieke* zal dicht bij je zijn en voor altijd in je hart. *knuffel*
@Jonneke, dankje wel lief van je, mijn dochtertje is 28 april '11 geboren, "toevallig" valt de dag waarop ik bevallen ben, nu tesamen op valentijnsdag met de termijn van de zwangerschapsduur die ik nu wederom bereikt heb.. We hebben er een liefdevolle dag van gemaakt, soms heb ik het gevoel, als ukkie zo druk aan het dansen is in mijn buik, dat de meisjes samen spelen... tikkertje ofzo ze voelt idd heel dichtbij.. Fijn dat jij je ud ook goed doorgekomen bent, het zijn toch zeker momenten waar je bij stil staat, alleen is het verdrietig te weten dat je vaak alleen staat in je verdriet.. Mensen weten niet of je het op prijs stelt wat van ze te horen, al is het iets kleins, een bloemetje of een kaartje, of even laten weten dat ze aan je gedacht hebben.. Ik hoop dat de weg nu vrij voor je is om een nieuw wondertje in je hart te mogen sluiten, en dat de rust je goed mag doen.. Hoe gaat het op je werk? Alweer wat uitgebreid met uren? Dikke *knuf* terug.. Ik moet naar het schoolplein toe ha ha... straks kom ik te laat Spreek jullie snel weer, liefs
@ Evelien, hoe gaat het meis? Hebben jullie iets bijzonders gedaan voor Lieke* haar eerste verjaardag? Of heb ik je verkeerd begrepen. Wat een mooie tekst heb je geschreven trouwens, recht uit het hart, dat voel je als je het leest. Dikke knuffel! @ Vlinder, hoe gaat het met je? Ook voor jullie is de UD nu voorbij, hoe voelt het? Hebben jullie iets bijzonders gedaan voor Valentijn*? Ik hoop dat het goed gaat met je. @ Jonneke, pfoe.. Ja lastig allemaal hè, mooi hoor een wensballon, jammer dat jullie er niet zo lang van hebben mogen genieten, maar wees er zeker van dat jullie meisje* dit zeker heeft gezien. Het blijft een groot gemis, voor altijd. Ik hoop dat jullie snel weer een wondertje mogen ontvangen. Ik hoop dat ik niets door elkaar haal, heb geprobeerd alles te lezen, hier is het echter een ziekenboeg en het huishouden een kleine 'ramp' dus moet weer even snel verder met strijken...jippie....
Peet wat een bijzonder moment lijkt me dat, het gevoel te hebben echt even met zijn drieën te zijn. Prachtig! Zo te lezen geniet je volop van David, fijn!
@ Evelien, o nu begrijp ik het, sorry. Fijn dat jullie er een dag vol liefde van hebben gemaakt. Zo fijn hè dat gevoel dat ze toch richt bij jullie is. *knuf*
Evelien, inderdaad wat een prachtige tekst, ik kreeg er tranen van in mijn ogen. En wat een mooie gedachte dat ze samen spelen ! Peet, echt, wat een prachtig kindje hebben jullie. En wat een warm gevoel moet het geweest zijn toen je David op schoot had en Christian zo dichtbij voelde. Heb je het druk met kraambezoek of houdt je het eerst nog even rustig om samen te genieten? Mixedbeeb, he bah een ziekenboeg, zo niet fijn. Hopelijk blijf jij bespaart. Frenzy, heb jij nou nog extra controles zo op het einde? Het gaat echt al opschieten nu, ben ook benieuwd naar jullie floepert. Nieuwe zwangeren, hoe gaat het met jullie? Krijgen jullie al een vroege echo? @ hier... WE HEBBEN GROEN LICHT GEKREGEN, pffffft wat een opluchting zeg. We hebben opzich "goed"nieuws gekregen. Het is nu 100 % zeker dat hij het R.T.S syndroom had, en dta houdt in dat het niet erfelijk is in de zin van een hogere kans op herhaling., Als R* nog geleefd had en hij zou later zelf een kindje gekregen hebben ( wat zeer onwaarschijnlijk geweest zou zijn ivm de handicap en grotere kans op onvruchtbaarheid) zou het wel 50 % kans op overdraagbaarheid zijn. Maar voor ons en onze dochter dus niet meer risico. Wel hebben we een VWP aangeboden gekregen in de evt volgende zwangerschap, maar daar moeten we nog maar eens goed over praten en denken. Wel is er nog bloed afgenomen bij mijn man en mij om te kijken of wij zelf niet wat cellen van RTS bij ons dragen maar dat was zeer waarschijnlijk niet,We willen alles weten dus hebben we dat onderzoek wel in gang gezet. Wat ook voor mij een zorg was, was de vraag of ik meer kans op kanker zou hebben nu omdat R* toch een agressieve vorm in ver gevorderd stadium had in mijn baarmoeder, maar daar konden ze op antwoorden dat dat risico 0% was. Dat was toch wel een grote opluchting om te horen. Dus eigenlijk wel een goed gesprek geweest, ik was wel heel ongerust toen we er heen gingen maar gelukkig voor niets. En nu heb ik dus denk ik binnen nu en een paar dagen mijn eisprong, en we gaan er toch maar voor. Voor de tijd dat we nog niet zwanger zijn blijf ik wel lijnen, alles wat eraf is is eraf.!
@ Vlinderevelien; mooi omschreven zo op valentijdsdag... Geniet van je wondertje in je buik en je engeltje op je schouder, want ze zal er altijd bij zijn he! @ Misjoppie; gefeliciteerd met je verjaardag, zo dubbel meid! Pfff je moet je mams missen, en komen al die eerste momenten zonder haar.... Knuffel! hoop dat het nog een beetje lukt om de dag te vieren. Hoe gaat het met het wondertje in je buik, hoe voel je je? @ Peet; wat een speciaal onderonsje.... Muziek kan zoveel met je doen he! Pfff mijn man heeft (toen het echt slecht met me ging....) me een mail gestuurd met het liedje Fix You van Coldplay. Ik heb echt niks met muziek, hij had er de song tekst bij gezet en gaf aan dat hij zoveel van ons in dit nummer herkende, ik luister dit nummer nu af en toe en dan worden de sluizen opgezet zeg maar.... @ Jonneke; tuurlijk heeft jullie meisje de ballon gezien, mooi dat jullie erzo bij stil hebben gestaan en de emoties die horen er bij helaas...Voelt het nu anders nu de je de datum over bent? En ik herken het hoor, mensen vergeten toch vaak wat er speelt en zijn helemaal niet met de UD van je meisje bezig. @ Lara; wat fijn dat de uistlag goed was (hoe dubbel dat nu weer klinkt...) Groen licht! Fijn, hoor. En jullie gaan toch de kansen benutten lees ik, goed hoor meid, geeft je vooruitzichten, dan maar bewuster eten en later afvallen! Ben blij voor je, is toch weer wat goed nieuws! Hier waren we ook erg opgelucht na het gesprek bij de KG, maar bij ons was het ook gewoon pech, geen herhalingskans. Goed dat ze de vw-punctie aanbieden, maar eerst maar zwanger worden! Mijn duimen gaan draaien voor jou deze maand!!! Wij hebben nu geen extra begeleiding. Ik had de keuze om begeleid te worden in het ZK bij de gyn of gewoon bij de vk. Aangezien het bij ons pech was en ik normaal wilde proberen te genieten van de zw-schap heb ik de keuze gemaakt alleen bij de VK de controles te doen. Wel hebben we een intake, cominatietest en 20 wk echo bij de gyn gehad. @ Ego; pffff... Ben emo erg, emo, gister al.... Precies een jaar geleden kregen we de 20wk echo, rond dit tijdstip starte te achtbaan van emoties... De tranen komen momenteel ook weer veel opzetten. De vraag waarom komt opeens weer zo in me op. En maak me zorgen, ik huil zoveel, wat doet dat met deze baby in mn buik, straks heb ik een kindje wat alleen maar huilt omdat mama zoveel huilde.... Probeer ondertussen nog wat te rommelen in huis, heb echt nog een hoop te regelen (oa voor deze kleine) maar eigenlijk heb ik geen zin. Vanavond heb ik ook nog een fotoshoot via mn moeder, wat een timing .
Frenzy, logisch dat je nu heel emo bent, een jaar geleden zo slecht nieuws gehad en in de tussentijd zoveel gebeurt. Ik denk wel dat het goed is dat je huilt, als je je eigen groot houdt is het voor floepert ook niet goed denk ik. Je kan het beter maar laten gaan. Even een dikke knuffel voor jou en een aaitje op je buik voor floepert!!