@Peet, see you on facebook @Jonneke, geweldig een knaltest van sensitest, zelf goede ervaring mee! Even een paracetamolletje voor de ziekteklachten, bleh... en aan de klus meid! ha ha... Vind het ook knap dat je idd om de dag klust, maar snap best dat je geen vruchtbaar moment onbenut wilt laten, het is voor zo'n goed doel! Wat shit zeg van je tante, alsof jullie fam dat er nog bij kan gebruiken, hoop op positieve berichten.. @Vlinder, mannen zijn weer goed te pas, dankje! En ik neem het er nu van hoor, merk ook dat mijn vriend mij ook even extra rust geeft, en wat meer taken op zich neemt... lief! @MissJopie, voor jou het jaar rond, veel gebeurd, zeker nu ook weer nu je broer ziek is, fijn dat het met jou goed gaat, en jullie het geluk weer toelacht met de zwangerschap! (prachtige naam g.u.u.s.je, krijg het er warm van in mijn hart)
Mijn tante is vannacht overleden. Gister nog even naar het ziekenhuis geweest om afscheid te nemen. Zat ik daar ziek te wezen... maar wilde er zo graag heen. Maar op dit moment voel ik me er rustig onder, was gister wel even anders. Alle herinneringen aan mijn meisje die weer boven kwamen. Dadelijk maar weer even langs om te condoleren. Gelukkig ben ik de komende dagen vrij. MissJopie: Voor jou alweer een jaar geleden. Wat fijn dat je nu dan toch weer zwanger mag zijn voor deze tijd. Mooie naam trouwens. En sterkte met je broer. Een psychose is altijd toch wel heftig. Ik werk in de psychiatrie, op dit moment met jongvolwassenen met autisme maar heb voorheen ook veel met clienten met psychoses gewerkt. Ik ben normaal ook niet van de klus op commando hoor. Maar omdat het vorige twee keer niet gelukt was en ik met ovu-testen ook mijn ei niet kon traceren wilde ik hem nu zeker niet missen. Dus effe voor de zekerheid
Hey peet, Ik snap 'm helemaal want ik heb dat zelf ook zeer geregeld en als je er ff niet bent is het ook teveel om op alles te gaan reageren. Maar no problemo hoor wat mij betreft. Maaruh facebooken ben ik niet van. Ben er nooit aan begonnen en was dat ook niet meer van plan . Je kan me nog wel vinden op hyves, ouderwets he? Gaat verder wel alles goed met jullie? Het is ook allemaal veel he? En nu het weer lekker wordt, lekker naar buiten! Tot?
Jonneke, gecondoleerd, meis wat moeilijk allemaal. Sterkte! Wel super van die knaltest! Nu hopen op een positieve test over een paar weken! MissJopie, heftig van je broer, hopelijk gaat het snel beter. ' alweer' een jaar geleden voor jullie, knuf! Evelien, fijn dat je mannen weer beter zijn, en wat lief dat je vriend je werk uit handen neemt, bi is echt zooo naar. Heb het ook bij beide zwangerschappen gehad. Je hebt mooie foto's geplaatst, je buik groeit goed zo te zien, mooi hoor! En die mozaïek, wat leuk! fleurt echt op vind ik. Peet, logisch toch dat je minder tijd hebt, geeft niks. Ik heb zelf ook minder tijd nu ik weer werk. Gaat alles goed met David? Vlinder, hopelijk krijg je de baan! Het woordje van je collegas zal vast wel helpen denk ik. Lynn, hoe is het met je? Lara, met jou? @ ego, het lijkt hier wel weer even wat minder te gaan helaas. Ben weer snel emotioneel, ook op momenten dat ik er echt niet op zit te wachten zeg maar, zoals afgelopen maandag in gesprek met mijn leidinggevende op het werk gaat het op zich wel verder. Had het afgelopen donderdag alleen onverwacht ineens heel zwaar, we hadden een meeting over trauma en traumabehandeling. Echt niet bij nagedacht dat fit misschien niet zo handig was Daar bij te zitten. Ik betrok het hele betoog op mezelf en zat er echt met het gevoel in tranen uit te barsten, ik wil mezelf niet laten kennen en dus bleef ik op mijn tanden bijten. Totdat er een voorbeeld werd gegeven over een vrouw die zwanger was en een heel heftig ongeluk kreeg waardoor ze een bijna dood ervaring had waarbij ze twee tunnels van licht had gezien. Je raad het al.... Een kleintje voor het babietje... Nou toen werd het je echt teveel en ben weggelopen, al huilend naar de wc, jeetje wat voelde ik me ongelukkig. Ik had het gevoel dat iedereen naar me keek. Maar goed dit hele gebeuren heeft wel weer iets teweeg gebracht zeg maar, emoties zijn weer in bolle hevigheid aanwezig. Werk nu 20 uur en is echt genoeg voor nu, gelukkig vind de baas dat ook. Sorry voor het lange verhaal, maar wilde het toch even kwijt. Vind het lastig om er met collegas of vrienden over te hebben, ik heb weleens het gevoel dat anderen er misschien niet meer over willen praten, omdat tja, het us 'alweer de 4 maanden geleden' en wil niet als een zeurkous of zwakkeling overkomen. Ik weet niet of dit herkend wordt? Liefs
@ MissJopie: Alweer een jaar geleden dat jullie je kindje verloren zijn... Sterkte met je broer. Jullie zagen het dus al aankomen, maar het lijkt me toch schrikken. @ Peet: Begrijpelijk dat je niet zoveel tijd meer hebt om op zp te zitten met een kleintje erbij. Ben je van plan helemaal te stoppen met zp of kom je heel af en toe nog even gluren? @ Jonneke: Gecondoleerd meis en heel veel sterkte! Ik hoop dat de komende periode jullie alle nare dingen bespaart blijven en het geluk jullie weer mag toelachen! Beterschap en succes met klussen! @ Vlinderevelien: Dat is fijn dat de mannen weer beter zijn! Lief dat je vriend taken van jou overneemt! Heb je wel verdiend! @ Mixedbeeb: Wat vervelend dat je op dit moment niet zo lekker in je vel zit! En dan ook dat voorbeeld dat werd gegeven tijdens de meeting over de moeder die dat ongeluk meemaakt... Ben je uiteindelijk weer terug gegaan naar de vergaderruimte? Of heb je er daarna nog met iemand over kunnen praten? Ik herken het wel , dat je het gevoel hebt dat anderen er liever niet meer over willen praten. Heb bij een aantal vriendinnen soms ook het gevoel dat ze er 'genoeg' over hebben gehoord. Niet dat ze het uitspreken, maar dat gevoel krijg ik soms wel. Gelukkig zijn er wel een aantal vriendinnen waar ik het er nog steeds goed over kan hebben. Ik hoop dat er in jouw omgeving ook mensen zijn waarmee je er over kunt praten. Kun je het er bijvoorbeeld wel met je familie over hebben en met je man/vriend? @ ego: Vanmiddag een sollicitatiegesprek gehad. Was best zenuwachtig, maar het gesprek was op zich best prettig. Ik kwam goed uit mijn woorden en de meeste vragen kon ik gelukkig goed beantwoorden. Eind volgende week wordt ik pas gebeld of ik het ben geworden of niet. Heb het nog wel even ter sprake gebracht, dat we ons kindje verloren zijn in november. Was eigenlijk niet van plan er iets over te vertellen, maar op een gegeven moment kreeg het gesprek een bepaalde wending en kwam het toch even ter sprake. Ze schrokken wel een beetje, maar ben er verder niet teveel op in gegaan. Ze zullen (als ik word aangenomen) niet blij zijn met het nieuws dat ik weer zwanger ben. Ach welke werkgever is wel blij met een zwangere vrouw? Nou ja, afwachten maar. Volgens mij, als je eenmaal binnen bent, mag dat geen reden zijn om je te ontslaan.
Heyz meiden, bedankt voor de felicitaties, ben weer terug op de aarde beland na een super kraamweek, pffff... wat een impact heeft het op je leven, een kindje krijgen (positief hoor!) Ga nu even alles doorlezen en reageren.... @ Lara; idd meid je had het goed gezien via FB, lief van je je PB ! Lees dat de zon je goed doet, gelukkig! Ik duim voor je meid! Tis je zo gegund... Heb net de foto's zitten bekijken van je mannetje, pfff had ik niet moeten doen zo vers bij de kraamweek... Wat is het toch een prachtig mannetje he! @ Cindy; meid, helaas welkom hier, heftig meid, vraag me af hoe het nu gaat... zo vreselijk weer om te lezen dat er 'meiden' bij blijven komen... @ Jonneke; knuffel meid, en gecondoleerd, zo confronterend... En snap het dat je er moeite mee hebt, zwangere om je heen en natuurlijk ook hier... Je wil het zelf ook zo graag, begrijp je volkomen, hoop dat het snel raak is voor jullie! Lees dat je een posi ovutest hebt gehad, super, duim voor je meid! @ Hima; helaas welkom hier, gefeliciteerd en gecondoleerd met jullie mannetje, vreselijk dat jullie dit hebben moeten meemaken! @ Roompje; wat vervelend van je werk, maar weten ze dat je zwanger bent? Hopelijk verlengen ze je contract wel, zou wel fijn zijn.... Tegen die tijd ben je al best een eindje zwanger, ik neem aan dat je danw el een uitkering krijgt? @Vlinder83; ben benieuwd hoe je gesprek is gegaan! Super dat je mee doet aan MVM, knap hoor... Heb het hier niet gedaan. Het gesprek is goed gegaan, goed hoor dat je het besproken hebt! @Vlinderevelien; gast wat vervelend dat je zo gebroken bent en je bekkenpijn... Zijn de mannen nu weer beter? Hoeveel weken ben je nu zwanger? Mooie foto in je album (daar straalt geen pijn vanaf) je bent prachtig zwanger... Pfff ben gewoon jaloers, heb zo genoten van mn zw-schap dat ik het nu best mis.... @ Missjoppie; ook alweer een jaar geleden, maar je hebt niks speciaals gedaan... Wat vervelend van je broer... Hoe gaat het nu? Ben ook pas sinds een maandje ofzo naar FB overgestapt, ga mijn hyves verwijderen, want zit daar echt nooit meer op (naja mijn vrienden dan...) @ Peet; ga je pben meid Snap je bericht... Heb een beetje hetzelfde... Maar probeer mijn best te doen om mijn gezicht hier te laten zien... @ Mixbeeb; lieve lieve meid, tis PAS 4 maanden geleden, verlang niet te veel van jezelf.... Ik kan nu zelfs nog dingen op mezelf betrekken en daar heel vedrietig van worden... Ik denk dat je moet accepteren dat gevoelens en handelingen daarop nu anders zijn dan voorheen, je zal het vedriet altijd bij je blijven dragen... Dikke dikke knuffel! @ Ego; tja J.ort is een week oud en wat gaat de tijd hard... Tijdens de zw-schap wilde ik op een STOP knop drukken en nu helemaal, ik geniet met volle teugen, huil van geluk, maar ook van vedriet. Veel dingen van vorig jaar komen naar boven en ik geniet intens doordat ik zo goed besef wat me is afgenomen.... Kortom tis een achtbaan van emoties... Kleine man ligt nog lekker te slapen, wordt langzaam wakker en moet zo eten hebben (mama's melk..).. Tja en het voel en s zo bijzonder om eindelijk 'zichtbaar' mama te zijn, is eigenlijk neit te omschrijven...
@Vlinder 1983: ik zie dat je weer zwanger bent. Gefeliciteerd. Fijn voor jullie dat het snel gelukt is. Vind je het heel spannend? @Frenzy: leuk je hier ook tegen te komen. Het gaat lekker, zo te lezen.
@ Gabrielle; idd het gaat goed, wel dubbel, en wel emotioneel allemaal, maar ook positief. Hoe gaat het met jou? Ben je de UD al voorbij?
Frenzy, leuk weer iets van je te lezen. En dat het ook heel goed met je gaat. Snap goed dat het allemaal zo dubbel is. Maar dat betekent ook dubbel genieten!! Geniet er van. Mixedbeeb, wat moeilijk hoor dat je tijdens je werk ineens met jezelf geconfronteerd wordt. Het is natuurlijk best heftig als je daar zit. Wat je zegt over het moeilijk er met anderen over praten herken ik wel. Ik denk soms ook wel, het is al 5maanden geleden, maar eigenlijk is het pas 5 maanden. Maar voor mensen in je omgeving is het al zo lang geleden en vergeten ze het een beetje. Hopelijk kun je het wel met een paar mensen delen. Vlinder, spannend dat je pas eind volgende week iets hoort van het sollicitatiegesprek. Ik duim voor je! Knap dat je het vertelt hebt over je kindje die je bent verloren. En als je aangenomen bent zullen ze idd niet blij zijn te horen dat je zwanger bent maar ja, dat is niet iets waar jij je zorgen om hoeft te maken Als je binnen bent kunnen ze je daarom niet ontslaan.
Net Peet gevonden op FB. Als er meer mensen zijn die 'vriendjes' met mij willen worden pb me dan even. Vindt het wel leuk de persoon achter het verhaal hier te zien
He meiden, wat fijn om te lezen dat jullie jezelf weer een beetje goed voelen. Ik moet morgen na het ziekenhuis, dan gaan ze de kleine halen. Zie er tegenop moet ik zeggen, laatste dag vandaag samen met me ventje. Gister hebben we nog foto's laten maken van mij buik, zijn mooi geworden. Ik wilde vragen aan jullie, dat is het geen wat mij nu hoop geeft voor de toekomst: Wanneer na het afgeven van jullie kindje, dachten of zijn jullie begonnen aan een nieuwe zwangerschap? Ik heb nu het gevoel dat ik er meteen weer in wil stappen, zodat ik het geluk weer kan ervaren. En zodat hier zo snel mogelijk een kleintje rond huppelt. Klinkt misschien heel stom, en als ik eraan denk voel ik me zo schuldig tegenover me klein manneke. Maar ik bedoel het niet verkeerd, want juist hij was me grootste wens. Ja ik weet dat ik me tegenover jullie niet hoef te verdedigen, raar dat ik dat toch doe.... veel liefs van mij
Cindy, wat een moeilijke dag morgen. Ik wens je alvast heel veel sterkte. Maar ik hoop ook dat je kan genieten van de korte periode dat je je kleine baby in he armen kan sluiten. Ik kan niet adviseren over wanneer weer zwanger proberen te worden. Bij ons is dat anders, we zitten al 10 jaar in de medische molen (met onderbrekingen) en over de zwangerschap van ons vlindertje F.elix hebben we 7 jaar over gedaan. Maar... Het is denk ik voor iedereen weer anders. Ik denk dat je eerst de bevalling van je vlindertje moet meemaken, zien hoe je hierna voelt en dan naar je gevoel moet luisteren. Als je voelt dat je snel weer aan toe bent, doen, als je langer wilt wachten, ook doen. Frenzy: nee, de UD was pas volgende week. En daarom heb ik het nu weer heel moeilijk mee. Het komt zo dichtbij, dat het bijna ondraagelijk word. Ook zijn de dames die ik direct ken die tegelijkertijd met me zwanger waren deze dagen bevallen. Zowel mij collega, als een kennis, als een vriendin die een dag voor me uitgerekend was kregen een zoontje. Confronterend.
Hi Cindy, heb net zitten meehuilen bij je beschrijving van de dag gisteren, de fotoshoot en toen die onwijs moeilijk rotpil innemen, uit liefde.. Je doet het zo goed meid, hier kun je straks op terug kijken, wetende dat je alles gedaan hebt wat je kunt... Respect! En pff de 3d echo van je manneke, je man trots op de bokspose van je ventje, tsjonge, heb net zelf een 3d echo gehad, weet nu hoe bijzonder het is, maar deze keer mag ik ons ukkie blijven dragen in mijn buik, denk dat het daarom ook weer even zo diep voelt... Zo ook je vraag hier over een nieuwe zwangerschap, in de voorgaande weken tijdens het moeilijke "besluit" wist ik we hebben nog nieuwe kansen in de toekomst, toch na de bevalling van ons meisje* was ik er even helemaal klaar mee, ik heb mentaal de bevalling uitgedragen, niet bewust voor gekozen, maar de weken bleven door gaan, tijdens dat proces (wat ik ook deed voor ons kindje) kwam er langzaam aan ruimte voor een nieuw kindje, maar tijd voor rouw is straks denk ik eerst aan de beurt, al snappen wij hier allemaal het gevoel het liefst meteen weer zwanger te willen zijn! Het is goed om door je verdriet te gaan, even bij te komen van alles, het zal straks heel vreemd zijn om die mooie dikke buik te missen, en dat mag eerst een plekje krijgen.. Je hebt zoveel meegemaakt in korte tijd, teveel, maar ook positief bericht vanaf hier hoor ; na de uitgerekende datum kwam er en rust over me heen, en kon ik weer open staan voor een nieuw wondertje, 5 mnd na het overlijden van ons meisje had ik een positievetest in handen, en inmiddels 28wk zwanger van ons 3e kindje.. Als ik nu terug kijk, en dat doe ik veel op dit moment, omdat we bijna een jaar verder zijn, leek alles eindeloos te duren in het begin, dacht ik dat de zon nooit meer zo mooi zou kunnen schijnen, maar ik heb nu zoveel om voor te leven, zo dankbaar, ondanks het gemis, dat je leert dragen... Brand morgen een kaarsje voor je meid, dat je een voorspoedige bevalling mag hebben, en vol verwondering je zoontje mag bewonderen... Succes @Frenzy, fijn dat alles goed gaat, ja je leven staat echt op z'n kop he met zo'n knulletje om voor te zorgen, al die visites, al die aandacht ha ha... En alweer het gemis van je dikke buik.. Ja aan mij valt ook niet te zien als ik pijn heb, omdat ik het positief draag, en vooral 's nachts pijn heb, en niet blijf hangen in de neerwaartste spiraal die bi met zich mee kan brengen, weer een dag goed doorgekomen, straalt van me af! Mannen zijn beter, ik snotter nog wat af, ben 28 wk zwanger, laatste termijn ga ik in, en dat voelt zoooo goed!!! Dikke knuf voor je manneke, heb je al een mooie foto? Of mag ik je een fb uitnodiging sturen? Stuur je wel een pbtje.. @Gabrielle, welkom hier, wat verdrietig dat jullie kinderwens zo'n lang verhaal is vol teleurstellingen.. En wat wreed voelt het als een ander wel een baby krijgt, terwijl jouw manneke nu ook in je armen had kunnen liggen... Wat is er gebeurd tijdens de zwangerschap? Was hij ziek? Of heb je zoals velen van ons de zwangerschap moeten afbreken? Sterkte meid..
@VlinderEvelien: gefeliciteerd met je zwangerschap!! Ik zal het heel kort proberen te vertellen hoe het bij ons gegaan is. Na 12 weken zwangerschap begonnen we toch te geloven dat het goed ging, een IVF-ICSi zwangerschap heeft nu eenmaal meer kans op een miskraam in de eerste weken. Na 7 jaar hopen en dormen was het zover. Maar toen kwam de 12 weken echo en die was verontrustend. Zowel een dikke nekplooi, als een navelstrengbreuk was er te zien. Beiden maakte het een grote kans op Down of andere erfelijke afwijkingen. We hebben toen een vlokkentest gedaan, en toen de uitslag kwam konden we opgelucht ademhalen, geen afwijkingen. We kregen een zoontje. Maar, omdat de 12-weken echo zo verontrustend was, kregen we met 16 weken al een uitgebreide echo, om eventuele andere afwijkingen tijdig op te sporen. Wat er toen gebeurde kan ik bijna niet meer bevatten. Het is een zware, donkere film wat zich in mij geheugen afspeelt. We kregen zowel met 16 als met 17 en met 18 weken een echo om zeker te zijn dat de bevindingen juist waren. Ons zoontje had zovel aandoeningen dat hij niet levensvatbaar was. Hij had geen nieren, een zware navelbreuk waardor zijn darmstelsel ook abnormaal was, 3 zeer zware en verschillende hartafwijkingen, geen bloedtoevoer naar de longen waardoor geen longrijping mogelijk was, en nog veel meer. We wilden door het vuur gaan, maar er was niets aan te doen. Na zoveel jaar proberen stortte onze wereld in elkaar en hebben we met 19 weken de zwangerschap afgebroken. De bevalling was een groot tranendal, ook al is het relatief snel en goed gegaan. Maar het was ook mooi. Toen we ons zoontje zagen en konden vasthouden was het allemaal zo mooi, zo onwerkelijk stil en gaaf en verdrietig tegelijk. Je kon al goed zien dat hij op onze dochter leek. Hij was echt van ons haar broertje. De volgende dag hebben we samen met onze dochter afscheid genomen van hem bij ons op de kamer in het ziekenhuis. Ik ben achteraf zo blij dat we dat gedaan hebben, dat is een van de mooiste herinneringen uit mijn leven. Ook al was het zwaar en treurig. Hij zou 29 maart uitgerekend zijn. Over een paar dagen. Ik ben daardoor heel emotioneel, het komt nu zo dichtbij, het gemis volet veel heftiger aan. Ik hoop dat het net bij je zal gaan, VlinderEvelien, dan na de uitgerekende datum ik meer rust zal krijgen.
@ Cindy; veel sterkte vandaag, zal een heftige dag worden. Probeer te genieten van ieder moment dat je straks met je kindje bent, ondanks dat je hem gelijk moet afgeven zul je toch die liefde voelen voor hem.. Heel veel sterkte meid! Opnieuw zwanger worden, een paar dagen na de bevalling wist ik dat ik het weer wilde, toen in zwanger was van Loek heb ik echter geroepen dat ik het nooit meer wilde. Maar ik wilde het heel graag, het liefst gelijk weer... Ik was er dus ook heel veel mee bezig, en was gelukkig weer vrij snel zwanger (na 3 maanden) al duurde het voor mijn gevoel te lang... Niemand kan voor jou bepalen hoe of wat, dan kun je alleen zelf... Tja en schuldgevoel, ik heb dat ook wel en nu ook, nu J.ort er is, dan denk ik, ik had het L.oek ook zo gegund... @ Gabrielle; owh wat vreselijk meid, is nu echt een rot periode, een nieuwe afsluiter! Ga je nog iets speciaals doen met de UD? En wat vervelend die baby's in de omgeving, dat was voor mij zo confronterend... Dikke dikke knuffel meid, hopelijk kun je hier wat steun vinden. En echt meid, als ik je een beeb kon geven, deed ik het.... @ Vlinderevlien; schiet al op dan! Je kunt me wel zoeken op FB (of even via PB) dan kun je foto's zien van de kleine man... Vervelend dat je zelf nu nog wat ziekjes bent... @ Jonneke; volgens mij hebben wij elkaar gevonden op FB? Mooie banner heb je, erg lief met ie vlinder.
@ Gabrielle; meid, ken je verhaal, maar wederom zorgt het weer voor de nodige tranen... Vind het zo vreselijk dat dit jullie dit mee moesten maken, zo niet eerlijk Dikke dikke knuffel!
Gabrielle, wat een heftig verhaal dat je na al die jaren eindelijk zwanger bent en dat het dan nog niet zo mag zijn. En dan die UD die dichterbij komt. Dubbel zo moeilijk voor jou omdat iedereen in je omgeving nu wel een kindje krijgt en jij met lege handen staat. Het had anders moeten zijn. Dat is moeilijk. Ga je iets speciaals doen op deze dag? Zelf heb ik na de UD meer rust gekregen. Eerste een periode van nog meer leegte (het gevoel van nu had ze daar echt moeten liggen) maar dit verdween na een paar weken. Ik hoop dat jij na de UD ook meer rust mag krijgen. Cindy, las net je verhaal over de afgelopen dagen in jouw topic. Ik heb zo veel bewondering voor alles wat je de afgelopen dagen nog hebt gedaan voor jullie mannetje. Zelf kon ik dat allemaal echt niet meer opbrengen na het maken van die beslissing. Maar je hebt er hele mooie herinneringen aan die je straks heel dierbaar zullen zijn. Alles van jullie mannetje telt en is een teken van zijn bestaan. Geniet nog van de momenten samen. Het zal moeilijk worden maar je zal er ook mooie momenten uit halen. Hij maakt jullie papa en mama. Jullie doen dit uit liefde voor jullie mannetje. Het is gewoon zo oneerlijk! En zwanger worden? Ik herken het helemaal hoor dat je je schuldig voelt. Zelf wist ik een maand na de geboorte van ons meisje* dat ik weer zwanger wilde worden. We zijn nu 5 maanden verder en ik ben nog niet zwanger. Maar als ik terug kijk was het de eerste maanden ook niet haalbaar, ik was veel te emotioneel. Eerst moest ik het goed verwerken, het een plekje geven en nu heb ik het idee dat ik er pas echt aan toe ben. Eigenlijk net wat Evelien ook beschrijft. Maar doe wat je gevoel je aangeeft op het moment. Je voelt het zelf als je er aan toe bent. En als het dan zo ver is, voel je daar niet schuldig over. Jullie mannetje was zo gewenst maar mag helaas niet bij jullie blijven. Als jullie mochten kiezen zou het nu ook anders zijn gelopen. Frenzy, heb je inderdaad gevonden op FB. Ja, die banner, ik vond hem ook heel erg schattig. Was wel weer toe aan een nieuwe
@ Frenzy: Leuk weer van je te horen. Jort al een week oud! De tijd gaat inderdaad snel. Kan me goed voorstellen hoor, blijheid en verdriet gaan gepaard. Maar ook fijn dat je lekker kunt genieten van jullie kleine man! Hoe voel jij je lichamelijk? @ Gabrielle: Dank je wel voor je felicitatie. Het blijft de komende periode erg spannend. Je uitgerekende datum komt steeds dichter bij. Gaan jullie nog iets bijzonders doen op deze dag? Hoop dat je na de UD meer rust kunt vinden. Ik zag zelf heel erg op tegen deze dag, maar het is mij achteraf mee gevallen. Maar moeilijk blijft het wel. Ervaar nu zelf wel meer rust. En inderdaad, het is zo confronterend dat mensen om je heen, die tegelijk met jou zwanger waren, nu bevallen zijn. Het is niet eerlijk. Vind het sowieso heel verdrietig om te lezen, aangezien jullie al zoveel jaren jullie wens in vervulling willen laten gaan, maar het tot nu toe nog niet gelukt is. Veel sterkte voor volgende week! @ Cindy: Heb net tranen weg gepinkt bij het lezen van je verhaal. De laatste dag samen met jullie zoontje Ik vind het heel mooi dat jullie zoveel herinneringen aan het maken zijn. De 3d echo en de fotos van je buik, dat zijn dingen waar je later nog vaak naar zult kijken. Wat een vreselijke beslissing om die pillen in te moeten nemen. Je zoontje weet dat dit het beste is, echt waar. Wat zal het een moeilijke tijd voor jullie worden. Ik begrijp heel goed dat je tegen de bevalling op ziet. Ondanks dat het een ongelooflijk verdrietige dag zal worden, zal het ook een hele mooie dag worden. De dag dat jullie je zoontje in jullie armen mogen houden! Het is niet raar dat je weer denkt aan een nieuwe zwangerschap. 2 weken nadat Valentijn* was overleden had ik ook het gevoel weer voor een tweede kindje te willen gaan. Absoluut niet te vervanging, maar je wilt zo graag een kindje in je armen waar je voor kunt zorgen. Wij hebben uiteindelijk 3,5 maanden gewacht. Ik was er achteraf emotioneel gezien nog niet aan toe er eerder voor te gaan. Maar dat komt vanzelf meid, dat je er weer helemaal klaar voor bent. De komende tijd komt er zoveel op jullie af. Denk goed om jullie zelf, doe alles in je eigen tempo en praat er veel over. Je komt over als een sterke meid. Vind het heel knap hoe je op het forum over je verdriet praat! Heel veel sterkte morgen en de komende tijd! Liefs en een dikke knuffel! @ Jonneke: Mooie nieuwe banner heb je inderdaad! En goed idee van FB! Heb je al een pb gestuurd. Als hier meiden zijn die mij willen toevoegen, mogen jullie een pb sturen.
He lieve meiden, Bedankt voor het antwoorden op me bericht. Lief van jullie... Ja ik probeer alles nog te doen, ik weet dan ook dat het de laatste momenten zijn. Je kunt het nooit meer overdoen, dat is met alles zo. Ik ben blij te lezen dat sommige van jullie weer snel zwanger waren, andere helaas nog niet maar dat komt hopelijk snel weer. Ik ga het ook allemaal maar eerst over me heen laten komen, kijken hoe ik het ga doen. Ben in ieder geval dat het zonnetje schijnt, merk wel dat ik daar beter op reageer. Wil ook niet dat het donker word, dan voel ik me echt weer anders. Heb me spulletjes al klaar liggen voor morgen, hoop dat het een beetje mag vlotten. Ik zal zo snel mogelijk als ik terug ben, berichtje achter laten om te weten hoe het me verlopen is. We hopen maar het beste, dikke knuffel van mij en hopelijk tot snel weer...