@mixed beeb, van harte gefeliciteerd met je positieve test! Wat fijn voor jullie gezin, zo welkom een brusje... Vervelend dat je zo moeilijke tijd hebt gehad, hopelijk komen je hormonen nu beetje in balans, al blijft het een achtbaan aan emoties, nu weet je wel waarvor meid! En de schuldgevoelens zijn herkenbaar, daar leer je je weg in te vinden, want jullie mogen ook weer geluk ervaren in het leven, en zal jullie c* niet doen vervangen of vergeten, waarschijnlijk is hij trots op dat jullie je leven weer oppakken, met hem in jullie hart en ziel.... Ben bezig met tattoo voor ons meisje* voelt nu als de juiste tijd, heel klein vogeltje die uitvliegt op de zijkant van mijn pols, en drie kersenbloesems als aanvulling op mijn voet waar ik al een tattoo heb. Drie bloemen, voor mijn drie kindjes.. @vlinder, denk aan jou, morgen Guo? Succes! Knuf! @ Cindy, deze maand je ud, moeilijk voor jullie, je staat zo stil bij wat nu had kunnen zijn, de laatste loodjes meid, alsnog voor jou, je leeft toch naar deze datum toe, zie je er tegenop? Vond zelf de aanloop moeilijk, maar de dag zelf was heel mooi en fijn, emotioneel, maar ook rust... Knuf!
Klinkt als een hele mooie tattoo evelien! Wel een foto showen als je hem hebt gezet hoor! Ben erg benieuwd. Vlinder, hoe laat heb je morgen de GUO? Ik denk aan je! Hopelijk kom je snel met goed nieuws!
Hoe blijschap en verdriet zo dicht bij elkaar kunnen bestaan. Ik had een emotioneel weekend achter de rug, waarin mijn man en ik veel gepraat hebben, gelachen en gehuild en ons heel erg veel goeds heeft gedaan. Een soort ontlading, dus ik was vandaag heel blij en gelukkig met ons. En nu kreeg ik net te horen dat mijn vriendin die kanker heeft, gisterenochtend overleden is. Het is supersnel gegaan, ik kan het nog niet helemaal bevatten. Ik kan weer allleen maar huilen en denken... waarom?????
Mixed beeb: gefeliciteerd met juullie positieve test. Evelien: klinkt als een heel mooi tatoo. Fototje straks? Vlinder: succes met de guo, ik duim op heeel goed nieuws. Cindy: het wordt een zware en emotionele maand. heel erg veel sterkte! Ik hoop dat je daarna, net als ik, de draad beter kan oppikken.
Jeetje Gabrielle, wat heftig. Blijdschap en verdriet liggen inderdaad dicht bij elkaar. Ik weet nog wel dat je hier vertelde dat het een aflopende zaak was maar dit is wel heel snel. Trek je het een beetje? Alle emoties komen nu bij jou natuurlijk ook weer los rondom verdriet hebben en het missen van... *Knuffel* voor jou!
Hey meiden, Hier gaat het helaas nog niet zo goed. Ik heb een rotweekend achter de rug. Ben ontzettend beledigd door een ´vriendin´. Ons contact stond al op een heel laag pitje sinds ik bevallen ben van onze zoon*. Jullie begrijpen dat ik in die periode dus ook weinig steun van haar heb ervaren. Vrijdag moest ze mij (zo vanuit het niets) melden dat haar collega, die ik helemaal niet ken, een zoontje heeft gekregen bij 21 weken, dat hij 10 minuten heeft geleefd en vervolgens is overleden. Ik had echt zoiets van wat moet ik met deze informatie??? Ik had haar namelijk net verteld dat ik al weinig vertrouwen heb in de zwangerschap en dan wil je dit soort nieuws liever niet horen. Mijn vriend zag aan mij dat er iets was. Dus ik vertelde wat D. had gesmst. Hij vroeg of ik wat ging terug sturen. Maar ik had besloten de sms te verwijderen en het proberen te vergeten. Mijn vriend was er zo kwaad over, dat hij zonder dat ik het wist, via FB een berichtje heeft gestuurd naar D. Een heel net bericht trouwens, om haar bewust te maken wat zon sms met mij doet, aangezien ik al zo onzeker ben. Een normaal mens met gevoel zou dan toch denken: Ja inderdaad, dit was niet heel slim en vervolgens zijn/haar excuses aanbieden. Krijg ik vervolgens een sms van D.: Zo wat zijn jullie sneu zeg! Ik begreep eerst niet waar ze het over had, maar toen ik mijn vriend vervolgens belde wel. Ik was zo kwaad over haar reactie. Geen enkel begrip voor onze situatie! En bovendien was ik diezelfde dag door haar verwijderd van FB. Toen ik thuis kwam heb ik al mijn frustraties van de afgelopen periode gemaild naar D. Ik hoef haar nooit meer te zien. Het voelt alsof me een trap na is gegeven. Sommige mensen lijken echt weinig gevoel te hebben. Nou ja, zal hier verder geen woordenmeer aan vuil maken, maar het heeft mij het hele weekend bezig gehouden. Verder zaterdag ontzettende ruzie gehad met mijn vriend. Het ging echt om niks Maar mijn emoties kwamen er nu wel uit. Ben zo vreselijk bang dat het weer mis gaat. Dat heb ik de laatste weken heel erg. Gelukkig voel ik het kindje steeds vaker. Maar de angst blijft. Pas sinds dit weekend weet ik ook dat mijn vriend helemaal niet lekker in zijn vel zit. Hij wilde mij er niet mee lastig vallen en had het daarom niet verteld. Ben vandaag naar de huisarts geweest, om mij door te verwijzen naar een psycholoog. Echter vond ze dit geen goed idee. Ze denkt dat ik hier weinig aan zal hebben. Nu moet ik het zelf regelen via de gynaecoloog. Als het goed is heeft hij zijn connecties en kan ik binnen het ziekenhuis hulp krijgen. En het werk dat gaat ook niet lekker. We moeten targets halen, die bijna onhaalbaar zijn. 180 notas per uur verwerken en dan het liefst foutloos .Pff voor mij is het niet mogelijk. Ik zit nog in mijn proeftijd en ben heel bang dat ik binnenkort word ontslagen. Ben trouwens niet de enige die hier moeite mee heeft. Alleen de besten blijven over. Maar ik ben veel te perfectionistisch voor dit werk en het lukt mij niet in 1 oogopslag te zien of een hele nota klopt. Ik ben trouwens helemaal in de war. Ik heb woensdag om 13.00 uur de 20 weken echo. Ik laat het jullie weten, maar ooo wat vind ik het spannend zeg! En volgende week dinsdag heb ik weer een echo om de placenta door te meten. Heb die 2 dagen door elkaar gehaald. Ik reageer later op jullie, ga nu even eten koken, maar wilde even mijn verhaal kwijt.
Vlinder, wat krijg je het toch te voortduren meid. Ik zou je een hele dikke knuffel willen geven en je heel veel moed toe willen sturen. Het is natuurlijk ook niet gek dat je nu steeds minder vertrouwen krijgt. De termijn van Valentijn* komt nu steeds dichterbij. Het moment toen het fout ging komt daarbij dichterbij. Maar weet dat ze je goed in de gaten houden, extra controles krijgt die je steeds een klein beetje meer hoop geven. Maar het maakt het niet makkelijk, dat snap ik. Wat zou het fijn zijn als je die 24 wkn voorbij bent, niet waar? En dan zo;n reactie van die zogenaamde vriendin. Hoe durft ze en inderdaad wat kan jij er mee? Maar om dan ook nog terug te sturen dat jullie sneu zijn... Snap goed dat je boos bent en hopelijk heeft het mailtje je een beetje geholpen je frustraties van je af te schrijven. Zo iemand verdient het niet jouw vriendin nog te zijn. Maar dan komt alles samen, targets op je werk, je vriend die er niet lekker bij zit, ruzie... Hoeveel kun je dan hebben he! Meid, denk goed aan jezelf. Houd hoop en vertrouwen. Dit kleintje blijft bij jullie. Valentijn* zal er ook goed over waken. Ik duim voor je dat je woensdag een hele mooie echo hebt, maar wel weer een spannend moment!
Hoi meiden, ik lees hier ook weer hoe verdriet en geluk dicht bij elkaar liggen. Ik vond het zelf de afgelopen weken ook zwaar, zulke zenuwen voor de GUO, heel veel onbewust want zat alleen maar met mijn dochter* in gedachten en ons 3e wonder had ik even geen zin in.. maar vrijdag de GUO gehad en alles was helemaal goed wat een opluchting. Sindsdien zit ik weer beter in mijn vel dus heeft toch wat angst en stress van me afgehaald. Het wordt nu steeds echter dat er toch een kindje gaat komen. Durf al bijna van hem/haar te gaan houden . Mijn baarmoedermond was ook mooi lang en gesloten weer, gelukkig. Placenta zit wel heel laag, nog net niet over mijn baarmoedermond heen en moet nog omhoog groeien. Als het goed is krijg ik er geen bloedverlies van. Morgen 19 weken zwanger, nog iets van 20 weken te gaan hoop ik. De komende weken mogen van mij net zo snel gaan, ben zwanger zijn echt wel redelijk zat en wil mijn kindje nu eens vasthouden. Nog even geduld.. Op het werk nog flink druk maar ik hoef niet zo lang meer, per september ben ik weg. Ik kijk er eigenlijk best wel naar uit! Heerlijk lang thuis en alles op mijn gemak! @ Cindy, hoe is je werk gegaan? Toch een beladen datum he, die uitgerekende datum. Ik hikte er toen ook een beetje tegenaan en was blij dat die datum voorbij was. Mijn eerste menstruaties waren ook het zwaarst. Daarna werd het weer normaal. @ Evelien, wat gaat het toch snel, Lynn alweer 1 maand! Hoe heet jouw zoon eigenlijk? Wat een bijzonder mannetje, en zijn band met Lieke* vind ik ook zo fascinerend. Je tattoo klinkt erg mooi, ben benieuwd hoe die eruit ziet! @ Gabrielle, jeetje dat is snel gegaan.. gecondoleerd met je vriendin Goed dat je man met een psycholoog gaat praten.. heeft hij alles misschien toch ergens wat opgekropt? Jullie zijn een sterk stel samen! @ Jonneke, wow alweer 10 weken jij, toch snel gegaan hè! Fijn dat de laatste echo ook goed was! Spannend de nekplooimeting verder deze maand. Hopelijk is alles gewoon helemaal goed. Ik herken hoor wat je zegt die woorden uitspreken 'ik ben zwanger', om eerlijk te zijn lukt het me nu pas. Alsof ik de afgelopen weken in een waan heb geleefd! Heel raar, maar ik kon het maar niet geloven dat er nu wel een kindje zou komen. Waarom zou het nu wel goed gaan, terwijl het vorige keer zo grandioos mis was? Ik heb deze zwangerschap vakantie gehad van 13 t/m 17 weken en dus toen pas met 17 weken verteld.. tussen 11 en 13 weken was het een beetje buik inhouden als ik langs mensen moest lopen @ LilaLief, sorry hoef je niet te zeggen meid.. we willen wel af en toe horen of 't met je gaat maar alles op je tijd. @ Mixedbeeb, gefeliciteerd met je zwangerschap. Een broertje of zusje voor C*. En de zwangerschap is een achtbaan van positieve en negatieve gevoelens.. geluk om het nieuwe wonder en verdriet om het verloren wonder zal beide hun plekken opeisen. @ Vlinder, oh meid wat een zware tijd is het nu ook he, ik vond het de afgelopen weken ook zo zwaar. Maar jouw zenuwen zijn er nog wel even tot je die 24 weken voorbij bent. Heb je na de geboorte van Valentijn* geen maatschappelijk werk via het ziekenhuis aangeboden gekregen? Denk dat het toch wel goed is om hulp te krijgen als je het nu zo zwaar ermee hebt. En die 'vriendin'.. daar heb ik geen woorden voor. Wat een ongelofelijk k*twijf. Zulke mensen wil je geen energie aan verspillen, maar dat je het hele weekend ermee hebt gezeten snap ik erg goed, toch behoorlijk kwetsend dat sommige mensen zo zijn! Je kan maar beter van d'r af zijn. Vervelend die ruzie met je vriend ook, ik hoop wel dat je nu wat van je emoties af bent. En dat jullie goed over alles kunnen praten, vooral als het met je vriend nu ook niet helemaal goed gaat. Wat betreft werk, meid dáár moet je je nu echt even niet druk over gaan maken. Jij hebt nog niet zoveel ervaring als de rest dus ik neem aan dat ze nog niet van jou verwachten dat je evenveel als de rest verwerkt. Al zouden de besten overblijven, ik neem aan dat die niet alle nota's kunnen verwerken die er zijn toch? Voor nu is werk even bijzaak, eerst de aandacht naar jou, je vriend en jullie kindjes! Werk komt straks wel weer! Hebben ze op je werk trouwens wel begrip voor je zwangerschap, dat het wat moeilijker is omdat je tegen de periode aanhikt dat Valentijn* is overleden? Meid, van mij een dikke knuffel en wou dat ik wat kon doen.. denk ajb om jezelf en realiseer je dat deze gedachten en gevoelens er allemaal bij horen. Ik hoop dat je mensen hebt waarmee je het erover kunt hebben en anders mag je hier zoveel kwijt als je wilt he!
Heey dames, Hier precies hetzelfde. De onzekerheid was weg na een week of 15 maar nu sinds twee weken versterkt.terug gekomen. Ben zo bang om veel te vroeg te gaan bevallen en dat dit kindje weer tussen mijn vingers uit glipt. Vrijdag moet ik.voor controle en wil het wel aangeven.maar ja wat kunnen ze doen ik denk dat ik pas gerust gesteld ben als ik het kindje gezond en wel in mijn armen heb. gelukkig snappen wij elkaar wel en ik welke positie we zitten. Heb op de bruiloft heel veel kaartje gekregen waarin stond veel geluk met zijn drieen. Dat deed me enorm pijn want voor mijn gevoel zijn we met zijn vieren maar andere mensen zien dat niet zo he
Even een kort bericht van mij, ik heb net een bloeding gekregen en test nu negatief, denk dus een vmk, helaas.
Wat naar mixedbeeb. Heb zelf ook een vmk gehad de maand voor ik zwanger werd. (feb vmk, mrt zwanger). Hoop dat het voor jou hetzelfde vergaat. Sterkte.
@Mixedbeeb: wat naar. Veel sterkte met dit verlies (( @Babyengel: wat fijn dat je na de GUO veel meer goed in je vel zit. Ik kan me zo voorstellen dat met elke week dat jullie 3de baby goerit, dat je elke week nog extra herinnerd wordt aan jullie 2de wondertje. De confrontatie is zo sterk, en zoveel gevoelnes worden weer overhoop gehaald. Ik hoop dat je nu veel meer kan genieten. @Vlinder, ik las je stukje over je vriendin en ik viel van de ene verbazing in het andere. Hoe kon ze zo reageren, hoe kon ze jullie sneu noemen, hoe kon ze uberhaupt zoiets doen. Dat is zeker geen vriendin. Ik durf bijna te zeggen dat dar een schroefje los moet zitten, want dit kan echt niet. Ik vind het zo vervelend voor je dat dat je na al jullie verdriet, ook zoeist van een 'vriendin' moet meemaken. Sterkte, meid! @Roompje: Dat is waar, voor veel mensen wordt je verloren kind vergeten. En dat doet soms onwijs pijn. Maar het is ook begrijpelijk: ze voelen dit niet, ze kunnen zich moeilijk inbeelden hoe het voelt. Ik heb gelukkig vrienden die ook al hebben ze zoiets niet meegemaakt zich goed kunnen inleven. Maar ook vrienden die volstrekt alles vergeten zijn, of ze doen alsof omdat ze denken dat het beter voor ons is als we daar niet aan herinnerd worden. Terwijl we juist hem niet willen vergeten... Sterkte, en ik hoop dat je ook kan genieten van je nieuwe zwangerschap.
Mixedbeeb, dat meen je niet Shit zeg! Hoe voel je je nu? Een hele dikke knuffel vanuit hier! Babyengel, wat fijn dat de GUO goed was! Super zeg. Weten jullie wel wat het wordt, jongetje of meisje of is het voor jullie ook een verassing? En wat fijn dat je nu mag gaan genieten. Dat je het ook een beetje los kan laten en meer geniet. Natuurlijk komen met momenten die spanningen weer opzetten maar alle mooie momenten mooi van genieten. En wat een fijn vooruitzicht dat je dadelijk lekker lang verlof hebt! Roompje, wat fijn om te lezen dat alles goed gaat. Maar wat pijnlijk om te lezen dat er op de bruiloft niet aan Sienna is gedacht voor haar op het kaartje te vernoemen. Natuurlijk hoort zij erbij en zijn jullie dadelijk met zijn viertjes, helaas niet zichtbaar en dat is toch wat mensen zien he...
Lieve meiden, Ik wil me echt excuseren dat ik zo weinig hier ben en op jullie reageer. Ik lees wel bij s´nachts op mijn mobiel, maar reageren gaat zo rot daarop. Ik wil jullie wel laten weten dat ik met jullie allemaal meeleef!! Mixedbeeb, wat verdrietig . Eerst de blijdschap en dan toch al zo snel weer verdriet. Ik hoop dat je snel blijvend zwanger mag zijn. Roompje, wat moeilijk he dat jullie meisje niet genoemd wordt. Ik kan me voorstellen dat je er veel pijn van hebt. Het komt mij ook wel bekend voor en heb er ook veel moeite mee. Maar de mensen om ons heen voelen niet wat wij voelen. Gelukkig maar voor hun.....HIer bijvoorbeeld: mijn schoonouders waren 40 jaar getrouwd en wij gaven een kado vanuit de kinderen en kleinkinderen. MIjn schoonzus had de verpakking met fotos gemaakt. Van ons allemaal een foto maar nergens ook maar iets van R* te vinden. Ik kreeg het pas te zien toen mijn schoonouders het al gekregen hadden en was hier echt heel verdrietig en boos om. Al had ze er maar een sterretje bijgeplakt, maar zo was het alsof hij nooit bestaan heeft. In ieder geval nog wel gefeliciteerd met je huwelijk, hebben jullie wel een mooie dag gehad? Vlinder. Wat een moeilijke tijd ga je door. Wat krijg je een hoop voor je kiezen. Binnenkort de GUO, dan die verschrikkelijke "vriendin"... Hoe kan ze dat doen zeg, heeft ze geen gevoel? Heeft ze nog gereageerd op je mail? En je vriend, hopelijk voelt hij zich snel weer beter. Misschien kunnen jullie samen ergens gaan praten. Ik heb weer een psycholoog toegewezen gekregen via mijn gyn, misschien kan je dat navragen? Jonneke. meid. wat goed dat je steeds meer vertrouwen krijgt. Ik vind je zo een dappere vrouw, Je geeft iedereen zo veel lieve en goede adviezen,!! Ik hoop dat de 2 weken snel voorbij zijn en je een goede uitslag krijgt. Krijg je nu wel meer onderzoeken in het ziekenhuis? Gabrielle. goed dat je zo goed met je man kan praten. Jullie komen op mij over als een oersterk koppel. En gecondoleerd met je vriendin, wat is het snel gegaan zeg. Het is een akelige rotziekte..... Babyengel. wat goed dat je GUO goed was. Dat zal je meer vertrouwen geven. De afwijkingen die jullie mooie meisje had zijn niet gezien nu, dat lijkt mij een heel goed gevoel. Ik heb veel moeite om op ons andere deel van dit forum te schrijven, ik wil niemand daar mijn angst laten voelen, hier kan ik dat gewoon uiten. Hopelijk komt er een tijd dat ik daar weer wat aktiever kan worden... Vlinderevelien, wat een prachtige meid hebben jullie gekregen. |Je fotos op fb stralen zoveel liefde uit. En je zoon, wat een ontzettende schat. Ik ben heel benieuwd naar je tattoo, het klinkt heel bijzonder! @ hier.... Het gaat hier met ups en downs.. Lichamelijk gaat het heel goed, maar geestelijk heb ik een behoorlijke terugslag gehad. De angst was zo aan het overheersen dat het mij helemaal in de ban kreeg. Ik kreeg 1 in de 4 weken een echo en die tussentijd kon ik niet meer doorkomen. Na een goed gesprek met de gyn krijg ik nu iedere 2 weken een echo en loop ik weer terug onder behandeling bij de psych. Ik durfde niets meer te doen wat ik in de zwangerschap van R* had gedaan. Al mijn verslavingen van toen waren nu grote geestelijke valkuilen. Ik was zo bang iets te doen waardoor ook dit kindje kanker zou krijgen.... ik betrok dus alles weer op mezelf en kon niet meer realistisch nadenken. Na veel praten gaat het wel weer wat beter, maar ik zal pas rust krijgen als deze zwangerschap uitgelopen is en er een gezond kindje geboren wordt. Bij R* kwam het natuurlijk allemaal pas direkt na de geboorte. NIets was er van te voren gezien op de echos. Mensen zeggen nu tegen me, ach na de 20 weken echo kan je gaan genieten, nee... dat kan ik niet. Toen was ook alles goed...... OOk zeggen ze (goedbedoeld) je moet wel genieten hoor, dit is niet goed voor je kindje, JA wat denk je, tuurlijk wil ik genieten maar ik kan het gewoon niet. Tussen willen en kunnen zit zo een groot verschil. Maandag over 2 weken de 23ste hebben we de GUO . Zie er enorm tegen op.... a.s. donderdag hebben we weer een normale echo en we hopen dat alles er dan nog steeds goed uitziet. Helaas ligt mijn placenta helemaal tegen de buikwand dus voel nog helemaal niets, dat vind ik wel heel moeilijk. Het zou het misschien wat makkelijker maken om aan het kindje te kunnen gaan hechten. Ook horen we donderdag wat voor geslacht het is, wel heeft ze de vorige keer haar vermoeden uitgesproken, overmorgen gaat ze het bevestigen. Sorry voor mijn lange verhaal, ik zal proberen wat vaker hier te reageren........
Hè bah mixed, da's pijnlijk.. sterkte! Vlinder, ik krijg er helemaal de kriebels van.. sorry dat ik het zeg maar wát een rotwijf! Dat is toch geen echte vriendschap? Lara, veel sterkte, ik hoop dat je je gauw beter voelt! De rest allemaal een dikke knuffel.. Ik wilde het eigenlijk nog niet hier plaatsen maar even in de kleine lettertjes.. (mijn dochtertje is kennenlijk helderziend, ze had gelijk laatst.. ben d'r helemaal onrustig van..)
Lara: welkom terug . He meid, wat een emoties bij jou. Jullie hebben je kindje ook zo laat in de zwangerschap verloren, natuurlijk kun je nu niet helemaal ontspanen en genieten van deze zwangerschap. Je zal pas kunnen ontspannen als je je kindje gezond en wel in je armen hebt. Ik begrijp het helemaal. Als ik ooit nog zwanger zou zijn, zou ik zeker ook na de 20 weken weken echo me druk maken. Omdat ik nu uit ervaring weet dat je altijd een kans hebt op geen geluk, hoe klein die kans ook... ook al zijn de kansen op een goeie afloop het grootst! Je bent getekend voor het leven. Maar ik wens je toch heel veel plezier, en succes met de GUO over 2 weken. Het is toch ook heerlijk om te kunnen koekeloere in je buik!
@Mixedbeeb, dikke knuf voor jou! Zo rot om te lezen dat jullie prille geluk alweer verstoord is...Sterkte meid. @Vlinder, blijkbaar was je vriendin D. toch niet zo'n goede vriendin, nooit leuk om achter te komen, vooral nu lijken jullie heel ver uit elkaar gegroeid te zijn, heb zelf ook een vriendin na 13 jaar "verloren" om zoiets.. Wat kun je dan boos zijn, maar goed dat de emoties loskomen, heb je blijkbaar even nodig, vooral nu alles zo spannend is , ik wens je heel veel succes morgen! Mijn zusje heeft de 20wk echo over een uurtje, en hier gieren de zenuwen ook... Denk aan je, kusje voor je buik, je mooie wondertje!!! @Lara, mooi moppie he die Lynn, voor jou ook een dikke knuf, ben ook benieuwd voor je welk geslacht jullie brusje heeft, spannend alles voor je, goed dat je hulp hebt van de psych, idd al die valkuilen tijdens de zwangerschap, maar ondanks alles je doet het goed meid, je durft, ook al blijf je terughoudend, we kunnen wel zeggen we weten waar je het voor doet, maar juist dat is jou ontnomen, jullieR* zo ziek... Knuf! @Gabrielle, gecondoleerd met jou vriendin, geen woorden voor, veel sterkte en kracht, knuf! @Roompje, zo herkenbaar, alles goed met de echo, en later weer die onzekerheid, dat blijft, we begrijpen het hier... Ook knuf voor jou! Begrijp heel goed dat het rot is, en je verdriet doet dat Sienna* niet vernoemt is op het kaartje van de bruiloft, mensen zijn onwetend helaas, en kunnen moeilijk invoelen hoeveel dit voor jullie betekend, vaak doen ze het juist met de beste bedoelingen, niet vergeten, maar bang om je verdriet te doen, terwijl jij elke dag met dit verdriet leert leven... @Babyengel, wat blij voor jou!!! Een mooie GUO!!! Yes, en wat ontzettend fijn dat je met ons deelt dat je nu meer van je baby gaat houden... Ooh dat hebben de meiden hier ook hard nodig om te horen, want dat is ook mijn ervaring, na elke goedkeuring, bevestiging, durf je meer te gaan hechten, en de liefde durf je meer toe te laten, en het houden van, hechten, zo moeilijk, maar zo mooi.. Dat zijn de kadootjes!!!! Joehoe!!! Mijn zoon heet Wessel... stoertje he! @LiLalief, je hebt een hele heldervoelende dochter, dikke knuf voor jou... @voor iedereen die ik nog niet persoonlijk een knuf heb gegeven, bij deze roep ik vandaag uit tot *Knuffeldag* hier op het topic hi hi...Groepsknuffel!!! @zenuwen, mijn zusje zo voor de 20wk echo, belde haar net op, en ik brak, ineens het besef dat ik vorig jaar in dit termijn ons vreselijke nieuws heb gekregen, afgelopen zondag zat ik verwonderd naar haar mooie buikje te kijken, ik denk dat ik onbewust ook hiervoor had afgesloten, maar de gedachtes en herinneringen, emoties voel ze weer voorbij komen... Dat mag tenslotte ook, het beeld van Lieke* voor me, zo ziet mijn neefje/nichtje er nu ook uit, en ook deze kunnen wij nu al niet meer missen...
Lilialief, dus toch, alvast voorzichtig gefeliciteerd!! Super! Evelien, die 20wkn blijft voor ons altijd beladen, het moment waarop we te horen kregen. Het is dan ook niet gek dat je bij je zusje die op dezelfde termijn zit even breekt. Maar ik hoop dat je mooi nieuws krijgt en alles er goed uit ziet. Lara, een dikke knuffel vanuit hier. Ik snap goed dat je het moeilijk hebt. En mensen in je omgeving hebben makkelijk praten. Probeer te genieten, is beter voor de baby. Ja dat weet jij natuurlijk ook wel. Maar doe het maar eens. Dat lukt niet zomaar! Maar goed dat je het ook aangegeven hebt, nu vaker echos hebt en bij de psych loopt. ik hoop dat je dit kan helpen meer vertrouwen te krijgen. maar dat het bij R* pas zo laat fout bleek te zijn is natuurlijk wel een extra blokkade die je nu voelt in deze zwangerschap. Hoe moet je vertrouwen hebben als het vorige keer zo laat nog fout bleek te zijn? Ik hoop dat de echos en straks het voelen van de beeb je meer vertrouwen kan geven. maar echt genieten zal je pas doen zodra je de kleine in je armen hebt. Leuk dat jullie deze week weten of het een jongetje of meisje wordt. Ik krijg inderdaad nu ook vaker controles. Maar nu zit er 3,5 week tussen en dat vind ik toch wel erg lang duren hoor.