@echo was prachtig, we krijgen er een neefje/nichtje bij... Iedereen opgelucht in de fam. @LiLaLief, hier ook een voorzichtige felicitatie, wat fijn! @Jonneke, idd die 20wk echo zal nooit meer leuk zijn, vorige week kreeg ik ook even tussen neus en lippen door te horen; we zijn zwanger, en vanmiddag hebben we de echo, okay hoever zijn jullie? 20 weken.... Tja, dan wens je ze ook nog veel plezier, maar tegelijkertijd ook succes... Gelukkig wisten zij niet van hoe en wat. Maar die brok in de keel blijft, filmpje speelt zich af... Kun jij je buikje nog een beetje verbergen Jonneke? Ik hoop dat je binnenkort na de 12 wk wat minder misselijk en moe zal voelen, al draag jij het vast ook voor lief, voor het moois in je buik uiteraad ...
Wat fijn Evelien dat de echo van je zus goed is. Wat een opluchting. Sommige mensen zien de 20wkn echo ook nog echt als leuk, even naar ons kindje kijken. Dat kan ik dan echt niet horen. Gelukkig zijn er mensen die daar onwetend in zijn maar toch... Mijn buik groeit nog niet zo hard hoor. Eerste paar weken wel maar nu niet meer. Ben nu zelfs weer een beetje afgevallen dus verbergen lukt nog prima. Ik pas alleen een paar spijkerbroeken niet meer zo goed, overdat wel maar 's avonds... En 's avonds, zijn mijn darmen uitgezet en dan heb ik wel een buikje hoor. Misselijkheid wordt nu al minder, gelukkig. Al ben ik soms dan wel weer bang van zou het nog goed zijn? Buik groeit niet, ik val af, misselijkheid minimaal. Ach ja, die spanning zal blijven en hopelijk is het over twee weken op de echo gewoon weer allemaal goed.
Net terug van de 20 weken echo en alles lijkt goed te zijn! Kindje ligt op schema en alles zit erop en eraan. Wat een opluchting! Het kindje was rustig, maar we hebben het deze keer wel duidelijk kunnen zien. Ook even in 3 D bekeken. In een glimp was het alsof ik Valentijn* opnieuw zag, zo bijzonder. Ook weten we wat het wordt, maar dat blijft nog even een geheimpje . De placenta en de navelstreng zijn doorgemeten. Gelukkig was ook dat goed. Maar ja, wat de echoscopist ook zei: Het kan de volgende dag zo weer anders zijn. Maar niet teveel aan denken en op naar de volgende mijlpaal, de 25 weken. Ik ben gelukkig wel iets positiever dan afgelopen weekend. Dat komt omdat ik het kindje nu dagelijks begin te voelen en door de goede echo natuurlijk. Volgende week wil ik aan de verpleegkundig consulent navragen of ze mij binnen het ziekenhuis kan doorverwijzen naar een psycholoog. Bagage blijven je toch wel behouden, dus de angst zal nooit volledig weg gaan. Als het maar dragelijk wordt, dat is het belangrijkste. We zijn weer iets op de goede weg. Van die zogenaamde vriendin heb ik niks meer gehoord. Hoeft ook niet, ik ben klaar met haar. Gelukkig nog genoeg vriendinnen over die er wel altijd voor mij zijn. @ Gabrielle: Wat moeilijk dat je man nu niet lekker in zijn vel zit, net nu jij weer wat aan het omhoog krabbelen bent. Het is wel heel herkenbaar. Aan mijn vriend heb ik ook lange tijd weinig gemerkt, die was er vooral voor mij, maar sinds afgelopen weekend weet ik dat ook hij helemaal niet lekker in zn vel zit. Das het vervelende dat veel mannen alles op kroppen. Pas als het echt niet gaat komt het er uit. Goed dat hij heeft aangegeven met de psycholoog te willen praten. Hopelijk heeft hij daar baat bij. O ik lees nu dat je vriendin is overleden! Gecondoleerd. Wat erg zeg! Dikke knuffel! @ Vlinderevelien: Had je net op fb al gefeliciteerd met de mooie 20 weken echo van je zusje. Geweldig nieuws! Fijn dat met Lynn ook alles goed gaat! Al een maand oud, wat gaat dat snel zeg. Natuurlijk beleef je alles nu veel intenser en daar hoort ook nog een stukje verwerking bij. Maar vind het heel knap hoe je het doet en dit meisje mag echt bij jullie blijven. Klinkt mooi Evelien die tattoo. Ben benieuwd naar het resultaat @ Cindy: Knap dat je weer aan het werk bent gegaan en volgende week zelfs al 2 halve dagen gaat werken. En als het niet gaat, dan gaat het niet he. Denk goed om jezelf. Heel begrijpelijk dat je opziet tegen de uitgerekende datum. Ga je nog wat speciaals doen? Ik zag er ook tegenop. Bij mij viel het uiteindelijk mee gelukkig. @ Mixedbeeb: Wat erg meis, dat het waarschijnlijk niet goed zit. Wens je veel sterkte! @ Babyengel: Gefeliciteerd met de mooie 20 weken echo! Dat is inderdaad een opluchting. Ik hoop dat het je nu meer lukt er van te gaan genieten. Het begint steeds werkelijker te worden he! Was het maar alvast noevember Op het werk heb ik verteld over Valentijn*. Er is wel begrip voor, maar ik ben bang als mijn slechte resultaten langer aanhouden, dat ik er alsnog uit vlieg. Van de opleidingsgroep van vorig jaar (er zijn toen 10 mensen ingestroomd) zijn er nog maar 3 over. Bijna iedereen is er uit gegooid omdat ze de norm niet konden halen. Het werk zelf interesseert me trouwens ook niet heel veel, maar meer dat ik dan erg lang thuis zit en de weken daardoor ook veel langzamer lijken te gaan. @ Lara: Je hoeft je niet te verontschuldigen meid. Via een mobiel reageren lukt ook niet goed. En kan me ook best voorstellen dat je niet altijd de puf hebt om te reageren, vooral als je niet zo lekker in je vel zit. Ik begrijp je heel goed dat je zo verschrikkelijk onzeker bent. Dat ben ik zelf ook heel erg, maar het begint nu heel langzaam weer iets te groeien. Vervelend dat je placenta aan de voorzijde ligt. Hier precies hetzelfde. Sinds dit weekend voel ik het elke dag, maar daarvoor soms dagen niet. Ik heb een Angelsound aangeschaft, die stelt me dan af en toe gerust. Het hartje en de schopjes kun je goed horen. Nee die 20 weken dat zegt mij ook niet alles meer, de vorige keer ging het daarna ook nog mis. Maar we moeten proberen vertrouwen te houden. Dit mag geen 2 keer achter elkaar verkeerd gaan. En gelukkig hoor je dat bijna nooit. Maar ik herken je angst, dat blijft wel. Pas als we een gezond kindje in de armen hebben kunnen we pas echt rustig zijn. Goed dat je nu 1 keer per 2 weken naar de gynaecoloog mag. 1 keer in de maand vind ik, in dit soort gevallen, ook best weinig. Dus nog een kleine 2 weken wachten tot de 20 weken echo. Heel spannend! @ Lilalief: Dus toch! Heel voorzichtig alvast van harte gefeliciteerd! O wat fijn. En wat bijzonder dat je dochter dit je laatst heeft verteld. Met name kinderen schijnen vaker een paranormale gave te hebben. Ik duim voor een goede zwangerschap! @ Jonneke: Heel herkenbaar die onzekerheid. Maar minimale misselijkheid hoeft niet veel te zeggen hoor. Bij de vorige zwangerschap was ik vaak behoorlijk misselijk. En nu ben ik maar een paar keer misselijk geweest. Wat dat betreft een totaal andere zwangerschap, maar je gaat ze toch met elkaar vergelijken. Spannend de nekplooimeting. Ik ga heel hard duimen dat alles goed is!
Super vlinder dat alles goed was. Natuurlijk weten we allemaal dat het geen garantie is maar wel weer een hele grote bevestiging dat het nu allemaal goed is. En dus is de kans dat het goed blijft gaan nu wel steeds groter. Snap wel dat je niet weer thuis wilt zitten, zeker omdat je dan weet dat het voor best een lange tijd zal zijn. Want werk vinden als je zo ver in de zwangerschap bent schiet niet op. Laten we hopen dat je nog even mag blijven. Wanneer weet je daar meer over?
Lilalief; wat leuk! Een voorzichtige van harte gefeliciteerd! Onze laptop heeft de geest gegeven, net nu ik weer activer wilde gaan schrijven hier, grrrr. Vanaf de telefoon schrijft wat lastig ( zoals jij ook al zei Lara) Morgen even op het werk op iedereen reageren, tenminste als ik kans krijg.
Herken het meiden, vanaf een mobiel is het moeilijk reageren! Ik doe het alleen op de laptop, anders mis ik de helft en wil dat niet. Het gaat hier nu steeds meer opvallen dat ik zwanger ben en krijg steeds meer lieve reacties.. mensen die hopen dat alles nu goed blijft gaan! Dan kan ik ze met trots vertellen dat ons kleintje er goed uitziet. @ Evelien, gelukkig was de 20 weken echo van je zusje goed! Op bepaalde momenten ga je ineens weer terugdenken he, zo had ik dat op de GUO ook, dacht aan de vorige keer dat ik daar op de gang zat, of in het kamertje ernaast lag, voor echo en vruchtwaterpunctie.. anderen die zo vol plezier naar de 20 weken echo gaan, en wij met de gierende zenuwen hartkloppingen krijgen! Misschien blijft het altijd wel, bij bepaalde momenten denk je extra aan je kleine meisje. Wessel, Lieke* en Lynn, past allemaal mooi bij elkaar! @ Jonneke, ik heb deze zwangerschap niet de behoefte het geslacht te weten, afgelopen weken ging het alleen maar om zwanger te blijven ondanks het bloedverlies en de zenuwen voor de GUO. Ik ben helemaal niet nieuwsgierig, dus we zien het wel na de bevalling! Een extra verrassing Genieten vind ik wel moeilijk hoor, doe ik ook niet echt.. dat is gewoon iets wat ik ben kwijtgeraakt denk ik. Ik kijk heel erg uit naar het einde van de zwangerschap. Wil eigenlijk gewoon dat het voorbij is en ik een gezond kindje in de armen kan sluiten, dan is het goed.. Lekker he die darmen in het begin. Kan je nog wel een beetje naar de wc? Soms kan die verstopping zo verschrikkelijk zijn. En met jouw termijn is het niet gek dat je buikje nog niet groeit, ik had van tijd tot tijd diarree en na zo'n aanval was ik dan compleet plat.. ben gewend om altijd bol te zijn als ik zwanger ben maar het komt toch echt alleen van je darmen. Dus niet druk om maken als je geen buikje nu hebt, nog tijd zat! (afvallen deed ik ook toen ik zo misselijk was, aankomen komt straks wel ) @ Lara, ik snap wat je bedoelt, dat je het december mama's gedeelte moeilijk vindt. Ik vind dat ook hoor, ik kan er nu wel mee omgaan dat anderen de zwangerschap heel anders beleven maar snap dat dat voor jou nog niet gaat. Voor ons is een zwangerschap nu ook heel anders na vorige ervaringen, voor jou helemaal, zo'n voldragen zwangerschap en dan plots ligt je kindje op sterven . Doe waar jij je het best bij voelt, iedereen begrijpt dat het voor jou alles behalve rozengeur&manenschijn is. Ik vond het echt aanpoten de laatste weken. De onzekerheid en de angst doet vreemde dingen met je gevoelens en gedachten. Mensen kunnen makkelijk zeggen dat je van de zwangerschap moet genieten, maar soms is dat haast onmogelijk! En de 20 weken echo geeft natuurlijk geen garantie zoals je maar al te goed weet.. Laat die goedbedoelde adviezen maar een beetje opzij liggen (ene oor in andere oor uit), mensen weten gewoon niet hoe het is. Ik hoop dat de gesprekken met de psycholoog jullie goeddoen en helpen. Ik vind het zo naar voor je dat je deze zwangerschap overlevend door moet komen. Wel fijn dat je regelmatig echo's krijgt, iedere echo geeft toch weer voor even wat zekerheid, een vertrouwen in je kleintje. Als je het fijn vindt kan je gerust hier plaatsen wat je kwijt wilt he, voor mij is niets te gek, denk voor de anderen ook niet het is allemaal zo herkenbaar.. knuffel meid. @ LilaLief, wow meid, wat spannend.. gefeliciteerd.. @ Vlinder, jeej wat fijn de 20 weken echo goed.. had jij ook een GUO of gewoon normale 20 weken echo (SEO)? Doen ze nu maar eens in de zoveel tijd doormeten v/d placenta en navelstreng? Toch weer een opluchting he, als je je kindje op de echo hebt gezien, in ieder geval een vertrouwd gevoel over je heen! Hoop dat ze je kunnen doorverwijzen naar een psycholoog. Als je het gevoel hebt dat je dat wel kunt gebruiken, wel zo verstandig toch! Zolang de angst maar niet overheerst, anders krijg je die perikelen die je laatst overnamen. Snap dat je geen zin hebt in eventueel straks lang thuiszitten omdat de tijd dan langer duurt, maar als je de 25 weken gehaald hebt zou het dan niet minder worden? Omdat je dan over die beladen 24 weken heen bent? Hoop dat het gewoon meevalt met je werk, maar laat het even een bijzaak zijn.
Dankjewel lieve meiden! Ik durf nog niet heel superblij te zijn, maar ben iedere dag een klein beetje meer blij..
Da's toch logisch meid. Heel herkenbaar ook, hier durf ik ook nog niet heel blij te zijn. Met de miskramen en het verlies van Juli* ben je toch voorzichtig! Jouw eerdere miskramen kwamen toch door B12 tekort? of heb ik het verkeerd onthouden?
Ik ben wel heel ziek geweest en heb ook B12 tekort gehad in het verleden, maar dat was voor zover ik weet niet de oorzaak.
Babyengel, wat knap dat je het geslacht een verassing kunt laten zijn! Ik heb daar ook altijd zo over gedacht maar na E* heb ik nu het idee dat ik alles wil weten wat ik kan weten omdat ik het al eng genoeg vindt allemaal. Maar super leuk natuurlijk dat jullie het een verassing laten zijn! En dat je niet kan genieten is logisch. Spanningen genoeg. Maar het duurt nog zo lang tot december voor jou Merk je wel dat je steeds een beetje meer geniet of blijft dat hetzelfde? Lilalief, herkenbaar hoor dat je nog niet super blij kan zijn, stukje zelfbescherming waarschijnlijk. had en heb ik ook hoor. Wordt nu wel een klein beetje minder maar enthousiast vertellen dat ik zwanger ben lukt me echt niet. Doe het stapje voor stapje. Al een afspraak gemaakt bij de gyn?
Hoi, Ongeveer een week heb ik erover gedaan om alle pagina's te lezen en wat ik heb ik meegeleefd!! Zoveel verdriet, zoveel herkenning en ook de spanning voor de dames/meiden die er weer voor gingen. Of het dan deze ronde raak zou zijn of de volgende... En dan weer die voorzichtige blijdschap Ik vind het heel fijn om te lezen dat sommige dingen "normaal" zijn wat ik voel en denk omdat ik dit ook bij jullie terug kan lezen. Ook ik zou hier graag af en toe meepraten als (ik) dat kan.
Illosa, welkom hier en natuurlijk mag je mee praten. Kijk maar of je het lukt. Het fijne van hier mee praten is dat je vrij bent om te reageren wanneer jij wil en kan, dus voel je niet verplicht. Je zegt veel herkenning te lezen en daaruit maak ik dan op dat jij ook een kindje hebt verloren die nu als engeltje over jullie waakt. Sterkte daarmee. Is het nog maar kort geleden?
Dankjewel Jonneke. Het is vandaag twee maanden geleden dat onze jongetjes werden geboren met 25 weken en 5 dagen. Begin mei werd ik opgenomen in het ziekenhuis vanwege weeën, wat kwam door een blaasontsteking wat ik niet wist. De tweede dag had ik al zulke weeën gehad dat ik 5-6 cm ontsluiting had en niet meer naar huis mocht. We kwamen er op 14 mei achter dat E* overleden was in mijn buik en daarom moest ik die dag bevallen. N* heeft een week op de Neonatologie gelegen en deed het heel erg goed tot dat hij ziek werd en is de dag na de begrafenis van E* overleden. Het blijft zo onwerkelijk, we waren verhuisd naar een groter huis, de babykamer was zo goed als klaar... In het nagesprek bleek dat N* helemaal gezond was. We wachten nog op de uitslag van de onderzoeken van E*. Ik voel me leeg en mijn gevoel lijkt wel op slot te zitten...
Hey meiden, ben alweer een tijd niet geweest, maar nu toch nog even alles doorgelezen... @ Lara; gefeliciteerd met jullie tweede zoontje! Zo speciaal, weer een knulletje, maar ergens ook spannend. Pfff ne snap je angst, er is geen grens bij jullie, al moet ik zeggen dat de angst er altijd blijft. Betrap me er nu ook soms op dat ik helemaal geschrokken naast Jort zijn bedje sta en dan denk, 'hij doet het toch nog wel he' @ Gabrielle; knuffel! Pfff heftig van je vriending, gecondoleerd... Owh en jullie hebben ook zo een heftige periode achter de rug en zoals Evelien het verwoord, het is zo oneerlijk... @ Mixbeeb; en heb je nog getest? Gats zou wel erg vervelend zijn als het een vmk is Knuff! @ Lilalief; wow wat bijzonder, kinderen voelen het aan he! Super, duim en hoop op een plakbeeb! @ Babyengel; gefeliciteerd met de 20 wk echo, eerste mijlpaal. @ Vlinder83; wat fijn dat de echo goed was, en wat een rot actie van die vriendin, idd laten vallen... Balen dat je werk zo intensief is, hoop dat het snel beter gaat. @ Cindy; knuff! Hopelijk knap je op van de vakantie, tis zo heftig wat we allemaal moeten doormaken! Hoop dat het snel raak is voor je. @ Evelien; wat fijn van je zus, de beleving is ook bij andere nu anders he? Goh en wat herken ik weer veel herkenning in je woorden... Het vedriet blijft he, maar het krijgt steeds beter een plekje, net als de pijn, het gaat niet weg maar je leert er mee omgaan... Tja en ja gaat waarderen wat je hebt... @ Jonneke; bijna 12 weken, fijn hoor! En snap je terughoudenheid van het vertellen, had ik hier ook wel, was ook een beetje bang voor de reacties. @ Illosa; helaas welkom hier, gefeliciteerd en gecondoleerd met kindjes, wat vreselijk dat je dit mee hebt moeten maken @ Overleden kindje; herken het, dat je bang bent dat je overleden kinje vergeten wordt... Merk ook dat ik er steeds makkelijker over ben en er juist over praat, wrl omdat ik wil verkomen dat Loek* vergeten wordt.... Al gebeurd dat natuurlijk nooit. @ ego; hier gaat alles goed, ben druk met van alles en nog wat, heb weer een baan! Start in het nieuwe schooljaar! Volgende week gaan we een weekje op vakantie als gezinnetje.
Ik moet morgen bloedprikken, en de week erop naar de gyn, hij wil mijn bloedwaarden in de gaten houden ivm mijn schildklier. Heb al wel een afspraak bij de VK gemaakt voor de eerste echo. dat wordt 8 augustus.. Ik mocht een week eerder komen maar ik wil zeker weten dat er een hartje zou moeten kloppen, niet op het randje en een week in spanning zitten of ik weer een MA heb. Als ik bij de gyn onder controle moet blijven hoor ik het dan wel.
He meiden Heb weer even wat bijmoeten lezen, en voor lilalief alvast een dikke knuffel voor jou meid wat bijzonder dat je weer in verwachting bent. Weet nog dat ik je verhaal zat te lezen en je een bericht stuurde en nu weer een nieuw wonder voor jullie. Geniet ervan meid! Ik ben ondertussen onder behandeling bij een psycholoog vind het prettig om daar me verhaal te doenvoelt zo anders als bij alle andere mensen al bedoelen die het ook goed natuurlijk. Ben ook weer ongesteld geraakt na 2 weken en 2 dagen met cyclusis echt veelste kort. Word er een beetje wanhopig van... Ondertussenn weer een week vrij van menstruatie dus we wachten maar weer wat deze maand te bieden heeft. Zou zo graag weer 'normaal' willen zijn. Maar ja wie weet deze maand. De uitgerekende datum komt langzaam dichter bij volgende week zaterdag is het zover. Soms fantaseer ik wel eens hoe anders me leven nu had gevoeld, en voel ik me vaak zo leeg. Me ouders heb ik vandaag weggebracht die gaan op vakantie, en anders had dat natuurlijk anders geweest. Dan zaten we nu elke dag weg te kijken zodat ( Dani*)er maar snel zou zijn. Maar nu is alles anders.... @Illosa: he meid ookvoor jou helaas welkom hier, en wat ontzettend erg dat jullievan 2 kindjes afscheid moesten nemen. Hoe gaat het nu met jou? kom je de dagen een beetje door? Hoe heten je zoontjes als ik vragen mag? dikke knuf @jonneke: Hoe gaat ondertussen met jou? begint je buikje al te groeien? 12weken alweer bijna wat gaat het snel he meid? Heb je nu ook meer echo's? @ Gabrielle: Oh meid wat moet jijtoch allemaal meemaken hoeveel kun je hebben denk ik weleens, heel veel sterkte met je verlies. @Babyengel: Wat fijn dat je goed nieuws hebt gekregen met de 20 weken echo, voel je je ook goed verder? @ mixbeeb: Oh meid wat erg voor je, heb je eerst een mooie posi test en nu dit weer? Maar weet je het zeker ondertussen? heb je nog getest ondertussen, je hoort toch wel vaker dat mensen een bloeding krijgen en dat daarna toch alles goed is? Ik denk aan je xxx @iedereen die ik geen persoonlijk bericht heb geschreven gaat verder goed met iedereen hier? jullie nog op vakantie en waarheen? Dikke knuffel voor vandaag weer
Ik heb niet alles doorgelezen maar zou graag mee schrijven. Ik ben vorige week bevallen van onze mooie dochter. Na 32 weken voelde ik minder leven en heb ik de vk gebeld. Helaas bleek haar hartje toen al niet meer te kloppen. 3 dagen later ingeleid en daar was ze dan. Wat verschrikkelijk stil was het en wat was ze mooi en leek ze op haar zus.. Donderdag hebben we haar begraven en nu alles 'achter de rug' is komt t zo hard aan dat mijn buik leeg is maar dat ik geen kindje heb om voor te zorgen. Dat ik haar in een mandje thuis moest brengen ipv vrolijk in de maxi cosi... Ben er opzettend kapot van en vraag me af of ik me ooit weer gelukkig zal voelen. De pijn is zo intens!! We weten ook (nog) niet waarom ze is overleden. De navelstreng was wel wat dun bij haar buikje en zat ook helemaal om haar heen gewikkeld. Ook had ze in t vruchtwater gepoept. Iets wat normaal bijna nooit gebeurt op deze termijn aldus de gyneacoloog. De navelstreng zou dus de boosdoener kunnen zijn geweest maar we weten nog niks zeker.. Als dat zo is dan hebben we 'gewoon' pech gehad en dat vind ik ook wel weer heel moeilijk.. Ik hoop dat jullie t goed vinden dat ik meeschrijf.
He luvv ook (helaas) welkom hier op het forum. Wat erg voor je meis en dat na zoveel tijd, dat verwacht je gewoon niet. Zo zie je maar kan het leven soms rare wendingen nemen. Gefeliciteerd met de geboortje van jullie mooie dochter en wat verdrietig dat ze zo snel weer moest gaan. Hoe was de bevalling verlopen? En je hebt haar lees ik nog mee na huis genomen, dat zal ze fijn hebben gevonden. hoe heet je dochter? Ik ben zelf 26 maart bevallen van een zoontje Dani* bij 22 weken en 2 dagen. Ik had precies hetzelfde gevoel als jou ik ging het ziekenhuis uit met een mandje in mij armen, dat voelde zo tegenstrijdig. Ook ik heb het gevoel gehad nooit meer gelukkig te worden, en toch merk ik nu dat ik +- 3 maanden verder ben dat iedere dag weer een stapje verder zet. Dat er ook weer eens een lach op mij gezicht verschijnt. Ik ga nu wel na een psycholoog, dat doet me goed. Je praat daar toch anders dan met mensen uit je omgeving. Als je wat wilt vragen of gewoon van je af wilt schrijven doe dat dan zeker, je bent welkom hier. We hebben helaas allemaal hetzelfde meegemaakt... dikke knuffel hou je taai
Illosa, ik snap dat je je leeg voelt. Eerst ben je in verwachting van een tweeling en ineens heb je niets meer. Sta je daar met lege handen. Heftig hoor. Zeker omdat jullie zoontje het zo goed leek te doen en dan ineens ook niet meer sterk genoeg is. Twee begrafenissen van twee hele dierbare kinderen in twee weken, hoeveel kun je hebben. De toekomst had er zo anders uit moeten zien. Dan denk je de 20wkn voorbij te zijn maar ook dat blijkt wel niets te zeggen. Lastig dan ook nog dat je gevoel op slot zit he. Ik vond dat ook altijd zo lastig en kon er helemaal niks mee. Maar het is een bescherming van je eigen lichaam. Je lichaam geeft aan wat je kan hebben. Neem de tijd om het verlies te verwerken. Stapje voor stapje zul je merken dat het steeds een klein beetje beter zal gaan. Al zal je dat nu nog niet kunnen zien. Geef toe aan je verdriet. Jullie twee prachtige kinderen zullen altijd in jullie hart bij jullie zijn maar helaas niet meer in jullie armen. Frenzy, wat leuk weer van je te horen. En fijn dat alles goed gaat. En super dat je weer aan het werk kan. Als je het maar niet verleerd bent Zal wel weer wennen zijn. Hoeveel uurtjes ga je werken? Lilalief, je gaat dus niet meteen bij de gyn onder controle? Ik ben zelf wel meteen bij de gyn terecht gekomen. Vond het ook wel een prettig idee omdat ze me dan toch iets beter in de gaten kunnen houden en ik vaker een echo heb. Wellicht kan dat bij jou ook als je het zou willen en vragen? Maar de vk heeft natuurlijk ook zijn voordelen. Ik moet er nog even over nadenken wat ik na de 20wkn wil, bij de gyn blijven of terug naar vk. wel goed dat je een echo hebt wanneer je zeker weet dat je het hartje kan zien. is wel even langer wachten maar als je niets ziet weet je het ook niet. Spannende weken. Voel je je al zwanger? Cindy, wat fijn dat de gesprekken met de psych je helpen. Je praat er dan toch anders over dan met mensen uit je omgeving en krijgt toch andere handvatten waar je iets mee kan. Hoe gaat het nu met werken? Balen dat je cyclus zo raar doet. Ik hoop dat het deze maand wat beter gaat. Zelf vond ik een beetje regelmaat in mijn cyclus ook wat meer zekerheid in de rest. En dan die UD. Zie je er erg tegenop? Ik krijg nu vaker controles ja. Heb nu al twee echos gehad en heb volgende week de derde (12wkn met nekplooimeting). Vind het erg spannend maar probeer er nog niet te veel aan te denken. Dat was het moment waarop het vorige keer allemaal begon bij ons... Luvv, welkom hier (helaas). Ik had je verhaal al ergens anders op ZP gelezen en gereageerd. Nog maar zo kort geleden allemaal. Op dit moment is het logisch dat je geen vertrouwen hebt in het leven en twijfelt of je je ooit nog wel gelukkig mag voelen. Zelf zat ik in oktober in dat diepe dal en had nergens zin in en twijfelde toen ook of het leven ooit nog wel mooi zou worden. Inmiddels ben ik bijna 9 maanden verder. En ik zal E* nog vergeten en ik mis haar nog iedere dag heel erg maar langzaam zijn er ook weer andere dingen in mijn leven gekomen waar ik van kon genieten. Het zal nooit hetzelfde worden, ik sta nu heel anders in het leven, maar ook voor jou gaat het zonnetje weer schijnen. Maar doe het rustig aan, alles stapje voor stapje. Neem nu eerst de tijd voor je verdriet, dat mag er zijn. Doe het in je eigen tempo. Het is niet niks wat jullie is overkomen. De toekomst ziet er ineens heel anders uit. Binnen 8 wkn had je je I* in je armen moeten sluiten en nu zal je dat nooit meer kunnen. Maar weet dat ze altijd bij je is en over jullie waakt.
@Frenzy, gefeliciteerd met je baan. Heerlijk een weekje op vakantie in het vooruitzicht. @1986Cindy fijn dat het zo goed voelt om je verhaal bij de psycholoog te kunnen doen. Dat leeg voelen, dat heb ik ook. Vreselijk Ik kom de dagen wel redelijk door. De ene dag gaat het goed, de andere dag zou ik het liefst de hele dag in mijn bed blijven liggen. @Luvv, vreselijk wat jullie is overkomen. Het is ook zo onwerkelijk, buik leeg, geen kindje om voor te zorgen en dan in een soort roes je kindje in een mandje mee naar huis nemen.. Ook voor jullie is er een manier om hier je weg in te vinden en je verdriet te kunnen verwerken, het heeft tijd nodig, heel veel sterkte. @Jonneke83, we hadden twee begrafenissen in een week. Zo heftig. Alles hebben we zelf gedaan, de mandjes die we meekregen hebben wij opnieuw bekleed en daarin hebben we onze zoontjes weggebracht. Voor N* hadden we maar twee hele dagen de tijd en dat voelde alsof we zoveel tijd tekort kwamen. Uiteindelijk is alles gelukt zoals wij dat wilden. Daar heb ik wel een goed gevoel aan over gehouden. Maar het op slot zitten van mijn gevoel is heel naar. Morgen heb ik een eerste gesprek met de bedrijfsarts en daarna een eerste gesprek met een maatschappelijk werkster samen met mijn man. Ik zie enorm tegen het gesprek met de bedrijfsarts op maar kan niet wachten tot we naar de maatschappelijk werkster gaan. Ik hoop zo dat zij ons kan helpen. Ik zag dat jij bijna 12 weken zwanger bent, voel je je goed? En kan je er een beetje van genieten?