Lilalief, ik duim voor een kloppend hartje! Ik heb morgen mijn nod, als het idd mijn eisprong is geweest die ik voelde.. Nog hem ongi te bekennen..
Hè meiden, Nou ben weer terug van de vakantie was fijn om er ff tussenuit te zijn en tegelijkertijd ook raar omdat dat niet de weg had moeten zijn. Voor de eerste keer een cyclus gehad van 30 dagen helemaal fijn, maar nu weer bruine afscheiding begrijp toch echt niet wat dat moet zijn. Ook pijn aan het eind van het plassen kan misschien een blaasontsteking zijn maar die bruine afscheiding heb ik al vaker gehad das echt een raar iets. Het zwanger worden lijkt wel nooit meer te komen 4 maanden geleden alweer dat ik dani moest laten gaan en nu pas voor het eerst een normale cyclus. Oh en dan lees ik van jou lilalief en ben ik stiekem een beetje jaloers op je terwijl ik je echt de wereld gun meid. Begrijp me niet verkeerd! En begrijp ik je ook, dat het ook niet altijd een prettig gevoel is dat je ook vergelijkt en dat je je angstig voelt. Ik hoop dat je een mooi kloppend hartje hebt gezien. Verder wachten we hier maar weer af, alles komt goed zei mijn opa altijd. En daar blijven we maar in geloven......
Geeft niet, ik snap het wel.. Ik ben zelfs nu ik weer in verwachting ben jaloers op andere vrouwen die zwanger zijn. Ik kan niet tegen die dikke buiken, niet tegen pasgeboren baby's.. Het is dat ik me zo beroerd voel want anders dan dat voel ik me niet zwanger, ik durf me helemaal niet zwanger te voelen. Eerst zien, dan geloven zeg maar.. Ik denk dat dit voor ons de laatste keer is, hoe het ook loopt. we willen ZO GRAAG een brusje voor Lila, maar nog een keer mis en overnieuw beginnen, ik weet niet of mijn lichaam dat trekt. (door mijn traagwerkende schildklier ben ik totaal uit de running, heb overal hulp bij nodig) Met zekerheid kan ik het niet zeggen maar ik ben zo klaar met zwanger zijn.. Ik hoop dat jij (en de rest van de meiden die er op wachten) gauw weer zwanger mogen zijn en zich dat goed voelen! Jullie gun ik het het allermeest, ook al kan je kleintje nooit vervangen worden..
Lilalief dat je je meisje* nu meer dan voorheen mist herken ik helemaal. Het is weer op een andere manier dat je je met je verdriet om moet gaan, in combinatie met twijfels en angsten voor deze zwangerschap. Blijdschap voor deze zwangerschap maar verdriet omdat het anders had moeten zijn. Het blijft zo dubbel en komt zo dichtbij allemaal wat verwarrend kan zijn. Dat heb ik tenminste heel sterk. Gevoelens van mijn vorige zwangerschap komen weer boven, besef dat dat onbezorgde nu niet zal zijn. Ja dan mis ik mijn meisje ook heel erg. Hoe was de echo? En heb je nu al veel last van de zwangerschap zo erg dat je bijna niks kan of komt dat later pas? Lijkt me wel heel vervelend. Amy, en? Cindy, lekker dat jullie even weg zijn geweest al had het natuurlijk anders moeten zijn. Waar was je heen? En hoe gaat het met werken? Snap dat je ongi die nog steeds niet regelmatig is je frustreerd maar ik had dat ook. Na de UD werd hij bij mij pas normaal maar ik vond dat ook te lang duren hoor. Maar jou tijd komt meid, echt. En hopelijk heel snel. En je opa heeft gelijk het komt goed al is dat soms moeilijk te zien.
Inderdaad, ik herken alles wat je schrijft. En daarnaast ben ik ook nog 'bang' dat mensen denken dat deze zwangerschap alles 'goedmaakt', alsof ik geen verdriet meer mag hebben om haar. Ik weet dat ik niet voor anderen moet denken en er maling aan moet hebben maar toch.. ik wil haar niet tekort doen, ik mis haar echt nog heel erg. De uitgerekende datum komt ook dichterbij en ik zie er wel een beetje tegenop. Maar we hebben afgesproken met z'n drieën iets leuks te gaan doen. Vanochtend zat ik met Lila een broodje te eten en toen zag ze mijn medicatie en foliumzuur liggen. Ze zei dat is voor de baby hè? En daarna, de baby wordt niet ziek hè? Juli wel heel ziek! Julie moest slapen.. Pff.. ik praat er met haar heel open over maar het doet me wel wat. Dus ik heb ook benoemd dat we erg verdrietig waren en zo.. en dat Juli dood is. De echo's waren allemaal goed tot nu toe, gelukkig.. maar het blijft spannend!
Ja mensen in je omgeving weten gewoon niet wat het met je doet als je weer zwanger bent. Is natuurlijk ook moeilijk te begrijpen voor een buitenstaander, wij zelf snappen het eigenlijk al niet goed. Alle opmerkingen zijn dan ook goed bedoeld denk ik dan maar. Maar dat maakt het niet altijd makkelijker. Wel fijn dat de echo's goed waren maar vertrouwen moet groeien en dat lukt niet zo snel. Maar doe het stapje voor stapje en wat voor jou goed voelt. Wel fijn je er met Lila zo open over kan praten al is het soms wel moeilijk. Zeker nu leven en dood zo dicht bij elkaar liggen. Het blijft dubbel. Wanneer is de UD?
Och lilalief wat ontroerend. Ik snap dat t extra moeilijk is nu. Ik zie daar ook best tegenop mocht ik weer zwanger raken. Kennis van ons was iets langer zwanger en toen m'n vriend vertelde dat onze dochter was overleden zei ze: och wat vervelend. Pfff ik kon dat echt niet hebben. Vervelend?? Alsof je met een griepje op bed ligt. Maar ja ik denk dan ook maar zo dat ze niet beter weten of dat ze niet weten wat ze moeten zeggen. Toch doet t wel s pijn.
Luvv, ja opmerkingen uit onze omgeving kunnen inderdaad erg pijn doen. Je weet ook gewoon niet wat wij meemaken tot je het zelf mee hebt gemaakt. Onwetendheid, bang iets verkeerd te zeggen of iets willen zeggen uit goede bedoelingen kan altijd verkeerd over komen. Ook hele goed bedoelde adviezen zijn soms dingen waar we niks mee kunnen. Maar ja, dat krijgen we er soms wel bij en maakt het niet altijd makkelijker.
Nee, en ze kunnen ook niet weten hoe het voelt.. Ik heb zelfs bij "oh wat leuk!" opmerkingen al zoiets van, wat nou leuk?? Maar dat ligt bij mij.. Ik denk ook zeker dat het belangrijk is om er met Lila over te praten, open en eerlijk. Maar onze kleine wijsneus is pas 2,5 en het is ook wel confronterend om zulke vragen te horen. Ik probeer zo open mogelijk te blijven en er niet omheen te draaien. UD is 19 maart 2013.. Of bedoelde je die van Juli?? Haar UD was 22 augustus 2012..
Dat doet zeker zeer.. vervelend is wel erg zacht uitgedrukt! Ik kan veel niet hebben.. zoals ik net al zei is oh wat leuk al te enthousiast, maar gisteren was er iemand die me niet eens feliciteerde en dat vond ik ook niet tof!
Lilalief, ja reacties zijn altijd dubbel en moeilijk op dit moment. Ergens ben je blij, andere kant verdrietig. Hoe moet iemand dan reageren he? Maar in je achterhoofd houden dat het goed bedoeld is helpt mij altijd wel. En dan die opmerkingen van je dochter. Ja, opmerkingen van kinderen in die leeftijd kunnen soms heel confronterend en raak zijn. De UD van Juli bedoelde ik inderdaad. Dat is nu echt aftellen dan. Begin je er steeds meer tegenop te zien of niet? Na de UD ervoer ik wel een bepaalde rust. Meer omdat de zwangerschap van mijn dochtertje* toen afgelopen zou zijn. Ik had niets meer om te tellen. Nu tel ik nog wel de halve maanden en maanden dat mijn dochtertje oud zou zijn geweest maar dat voelt wel anders omdat het nooit echt begonnen is.
Hè allemaal, Nou heb net de huisartspraktijk gebeld en verteld dat ik dus een week ongesteld ben geweest, en een dag niks heb gehad en daarna nu al weer 10 dagen bruin vloed en gewoon bloed afveeg. Ik snap er helemaal niks van, maar ze gaat overleg plegen en word vanmiddag terug gebeld. Misschien dat ze me doorsturen na het ziekenhuis, dit is toch geen doen het is 5 maanden geleden. Vanmiddag weer na de psycholoog, vind fijn dat ik die stap toch genomen heb. Heb ook een fotoboekgemaakt van Dani* van het prille begin met testen enzo tot het eind. Ben heel blij dat ik dat gedaan heb, voelt toch weer als een stapje verder. Kan het morgen ophalen, dus ben benieuwd. Hoe gaat het hier verder met de zwangere dames? Beetje uit te houden met dit weer? En hoe gaat met de andere dames? Weer bezig met een nieuwe zwangerschap? Of nog helemaal niet aan toe? Wens iedereen een hele fijne dag toe, liefs
Amy wat balen voor je zeg! Ben je na je bevalling al wel ongesteld geweest? Ik hoor helaas van meerdere dat hun cyclus na de bevalling helemaal van slag is. Hopelijk heb je snel duidelijkheid.
Nee, ben na mijn bevalling nog helemaal niet ongesteld geworden. Heb week alleen één week bruinverlies gehad, met op donderdag een veeg rood.. Dat is nu wel 4 weken geleden..
Hoi Amy ik wil je even laten weten dat ik na mijn bevalling 2weken bloedingen heb gehad, en daarna ook 4 weken niks daarna kwam het pas bij mij. Na die ongesteldheid is het een ramp bij mijn kwa cyclus. Ik heb nu net ook een afspraak gemaakt ik het ziekenhuis. Heb namelijk voor het eerst 30 dagen cyclus gehad ik helemaal blij, dacht nu word het eindelijk weer normaal, heb ik nu al 11 dagen last van bruin/ roze bloedverlies na 1volle week menstruatie dat kan echt niet. Nu dus doorverwezen door mijn huisarts, volgende week vrijdag kan ik terecht. Hoop dat snel goed komt meid, weet hoe je je voelt. Xxx cindy
Nee de gyn nog niet gebeld, ben vandaag terug gekomen van vakantie Waardeloos dat zoveel meiden een rot cyclus hebben na hun bevalling