Lara en Baby engel, van harte gefeliciteerd met jullie mooie zoontjes! Lekker van elkaar genieten! Luvv: Wat fijn! Gefeliciteerd met je zwangerschap! Probeer er van te genieten meid!
Lara jij ook gefeliciteerd. Wat gaat het ineens hard hier. Fijn dat je zo kan genieten en R* zo dichtbij voelt. Hij zal trots zijn op zijn knappe broertje. Bijzonder lijkt me dat zo veel gelijkenissen.
Allereerst gefeliciteerd dames! Ik ben nog helemaal nieuw maar zie best veel recent vrolijk nieuws. Het is alweer twee weken geleden dat ik voor het eerst schreef, daarna was ik meteen stil. Mijn verlof begon net en ik moest er even aan wennen, vooral het idee dat het nu echt dichtbij komt. Dus daarom nu nog even, Jonneke83 en LiLaLief bedankt voor de lieve reacties. Het is zo fijn om eindelijk een forum tegen te komen waar de verhalen herkenbaar zijn. Ik heb bij deze zwangerschap ook niets aan cursussen zoals zwangerfit gedaan. Het leek me verschrikkelijk om tussen al dat gekeuvel te zitten. De vorige keer vond ik dat soms al een beetje irritant maar nu kon ik er echt niet tegen. Voor de lichamelijke pijntjes ben ik gewoon naar de bekkenfysio gegaan en heb veel gewandeld. Dat vond ik nu heel fijn, alleen met mijn gedachten en soms met een muziekje om die gedachten juist even weg te drukken @Jonneke83, het was schrikken om zo snel weer zwanger te zijn. Echt heel dubbel en het koste tijd om het toe te laten, ik voelde me wel een beetje schuldig. Bij 14 weken kregen we een uitgebreide hartecho om HLHS uit te sluiten en vanaf toen ging het steeds beter. @LiLaLief, precies wat jij zegt, wat moet je voelen? Ik was heel blij dat we met 14 weken al naar het ziekenhuis mochten komen voor een uitgebreide hartecho. Dat gaf rust en ruimte om heel voorzichtig blij te durven zijn. Ondanks dat ik vanaf 14 weken steeds meer ben gaan genieten van deze zwangerschap merk ik dat ik pas sinds een week of 2 echt rust voel. Ik heb me toch steeds zorgen gemaakt over wat er allemaal nog mis kon gaan. Nu durf ik meer vertrouwen te hebben en de zorgen los te laten. Sinds een weekje twijfel ik zelfs of ik toch niet liever thuis wil bevallen ipv in het ziekenhuis. Maar ondanks ik dat eigenlijk wel het liefste wil weet ik nog niet of ik het risico durf te nemen. Maar goed, ik heb nog wel heel eventjes de tijd om daar over te denken
Bedankt meiden. De cb met indicator zegt netjes 2-3 dus vooralsnog gaat t goed. Morgen t ziekenhuis maar bellen voor een afspraak.
@jonneke83 hier gaat het wisselend, vind Sinterklaas en de komende kerst toch wel moeilijk en moet ook steeds terug denken aan vorig jaar. Morgen weer naar de VK, blijft toch altijd spannend. Gelukkig schiet de afspraak in het ziekenhuis ook op. Wat is dat killing zeg 10 weken wachten, want dan weten we het echt wat ons te wachten staat, komen er dingen bij of valt het allemaal mee. Wij blijven nog steeds hopen dat het meevalt en niet geopereerd hoeft te worden, ondanks dat ze gezegd hebben dat wij er niet vanuit moesten gaan. @Babyengel & @Lara gefeliciteerd met jullie kleine mannetjes. @luvv gefeliciteerd.
*zucht* Ik dacht dat ik nu rust en vrede zou hebben omdat de GUO voorbij is. Sinds een week ben ik ineens hartstikke bang ons ventje kwijt te raken.. :S
Dag Lilalief, Ik kan me je gevoel goed voorstellen. Ik zit nog niet zo lang op dit forum maar ikzelf heb mijn dochter Saartje in februari verloren. Het doet veel pijn. Nu ben ik in verwachting van een jongetje. Ook van hem wil ik onvoorwaardelijk gaan houden maar ik durf het niet omdat ik bang ben hem te verliezen. Groetjes, Friso
Bedankt allemaal! Och lila heel begrijpelijk meid!! Hopelijk krijg je weer wat meer vertrouwen. Dikke knuffel!
luvv, wat fijn dat het er goed uitziet. Blijft spannend he! mamabeer, wat fijn dat je nu steeds meer kan genieten. Het heeft gewoon echt tijd nodig. En soms denk je dat je geniet maar merk je achteraf dat je het eigenlijk niet deed, althans niet volledig. Pas echt genieten we waarschijnlijk pas als we ons kindje in onze armen hebben. Fijn dat je er steeds meer vertrouwen in krijgt en er zelfs aan denkt thuis te willen bevallen. Goed teken toch! Ik moet in het ziekenhuis bevallen omdat ik vorige keer teveel bloed ben verloren. Maar ik vind het wel fijn dat deze keuze voor mij gemaakt is. Hoef ik daar niet over na te denken en vind het ook wel zo veilig lilalief, ach meis toch... hopelijk krijg je snel weer iets meer vertrouwen! Enig idee waar het gevoel nu vandaan komt of overvalt het je gewoon? Knuf! comr, hoe was het bij de vk? En inderdaad lang wachten, 10 wkn. Gelukkig schiet het nu op. Ik hoop echt dat het allemaal meevalt! Laat je iets weten als je meer weet? Hoe kijken jullie aan tegen de feestdagen? Ik weet dat ik er vorig jaar heel erg tegenop zag. Had er echt geen zin in. Gezellig samen zijn... nou ja, wat is gezellig als je volop verdriet hebt? Nu kijk ik er wel iets anders tegenaan. Heb vorig jaar verschillende dingen voor in de kerstboom gekocht die symbool staan voor mijn dochtertje* zoals vlindertjes, engeltje en een kerstbal met haar naam er op. Ik vind het wel fijn om die boom straks weer neer te zetten en mijn dochtertje* erbij te hebben.
Wijze woorden van jonneke83! Ik geniet wel maar weet ook dat ik pas echt gerust ben als ze straks in mijn armen ligt. Met echt genieten bedoel ik nu vooral dat ik me niet meer schuldig voel en steeds minder bang ben Lilalief, dat is heel herkenbaar! Eerst dacht ik dat het beter zou gaan na onze extra echo bij 14 weken, toen na de 20 weken echo en daarna hoopte ik dat het dan bij 30 weken zou zijn. Maar het blijft altijd in de achtergrond aanwezig. En zoals jojonneke83 al zei zullen we pas echt genieten als ons kleintje in onze armen ligt. De feestdagen vind ik nu wel heel spannend, mijn bevalling kan dan ieder moment beginnen. Daarnaast is het ook een beetje raar omdat ik vorig jaar nog volop genoot van mijn eerste zwangerschap. We hebben het toen heel rustig aan gedaan met spullen kopen, wilde dat pas doen na de 20-weken-echo. Vlak voor de kerst vroeg een vriendin of ik wat spullen wilde over nemen, ik was 'al' 18 weken en het voelde wel oké. Door dat soort dingen denk ik nu wel vaak aan hoe anders alles is gelopen. Maar ik denk dat het in januari pas echt moeilijk gaat worden voor mij.
Dank je Friso, Luvv, Jonneke en Mamabeer.. Ik heb er over nagedacht en ik denk dat het komt omdat ik me nu pas écht aan hem ben gaan hechten. Ik hield mijn gevoel uit angst een beetje op de achtergrond maar nu hij zoveel draait en schopt voel ik zoveel meer voor hem dan voorheen. Dat is goed, want hij verdient onvoorwaardelijke liefde zonder stempel van een verloren zus.. Maar het maakt me kwetsbaar, ik wil zo graag dat het goed gaat! Inderdaad eerst veilig eruit, dan rust.. We zijn deze week met zijn kamertje begonnen, beetje puinruimen, maandag wordt de radiator vervangen, daarna de babyspullen uit de garage. De nesteldrang begint een beetje te zeuren!
Dat klinkt ook wel heel mooi lilalief dat je nu met het kamertje bezig bent. Zal ook wel dubbel zijn. En angst is logisch en geef daar ook aan toe maar probeer je gevoel van wennen en hechten ook toe te laten. Dat verdienen jullie ook, en zijn zus* zou dat ook willen
Ohh twee jongetjes... Dames gefeliciteers. Joah was ook de naam die wij hadden voor een jongen. zwangere dames: ondanks de moeilijke periode, probeer te genieten al zijn het maar korte momenten tussen de onzekerheid door. De nog niet zwangerr dames ook jullie veel sterkte voor de komende dagen en denk vol trots aan jullie engeltjes net zoals wij dat doen. Hier met onze kleine mup gaat het goed . Met 7 weken 57 cm en 5,4 kilo. Gaat snel. Evaluatie gehad bij de gyn. Mochten we toch ooit nog een kleine willen dan wordt het een geplande keizersnee. (opluchting). Dames ik lees niet zo vaak, dus alvast fijne dagen gewenst ondanks alles en samen met mijn kaarsje voor sienna, steek ik er een voor jullie wondertjes aan. Xxx
LiLaLief, wat goed dat je met het kamertje begonnen bent! Het kwetsbare gevoel is heel herkenbaar. Toen dit kleintje meer en harder ging bewegen moest ik soms huilen en lachen tegelijk. Doordat mijn man en ik het zo spannend vonden zijn we pas laat met de babykamer begonnen. Ik durfde het gewoon niet, uit angst. Maar nu zorgen alle hormonen en nesteldrang voor onrust :-s Morgen ben ik 37 weken en de gordijnen zijn vandaag pas opgemeten. Duurt 2/3 weken om te maken dus het zal er om hangen. Gelukkig gaan ze er wel een spoedje van maken en proberen om het voor de kerst af te krijgen.
Ik lees hier af en toe mee, maar reageer eigenlijk nooit. Toch wil ik iedereen even heel veel plezier wensen van de kleine in jullie buikjes! Hoop dat jullie er toch van kunnen genieten. En wens jullie allemaal een voorspoedige bevalling toe en daarna het genot van een gezonde baby in jullie armen! Hopelijk volgen wij ook nog!
Dat ken ik, huilen en lachen tegelijk! Wellicht is het 'beginnen' (bestaat hier voornamelijk uit puin ruimen in de babykamer) hier wat laagdrempeliger omdat alles al in de garage staat, de meubeltjes van Lila en alle gebruiksvoorwerpen die we nodig hebben. We hoeven er niet voor naar de winkel want het is er al. Als ik alles nog zou moeten uitzoeken en kopen dan was dat nu denk ik ook nog niet de tijd geweest.. Fijn dat alleen de gordijnen nog moeten, komt vast goed en zo niet, dan maar iets later hoor, als al het andere in orde is zijn de gordijnen geen ramp..
Dankjewel voor je lieve berichtje. Ik hoop mee voor je!! Misschien vind je het gek dat ik het zeg, maar mijn aandacht bleef even steken bij je naam.. Ik vind je niet een beetje mama, je bent mama. Niet een beetje.. doe je jezelf daar niet mee tekort? Het klinkt zo verdrietig, en misschien denk jij "het is maar een naam" maar ik wilde het toch even zeggen; goedbedoeld; jij bent mama, ook al is je meisje niet lijfelijk bij je..
Daar heb je op zich wel gelijk in. Maar het voelt als 'een beetje' moeder zijn. Je voelt je pas écht moeder op het moment dat je je kindje lijfelijk bij je hebt.
mamabeer, het blijft ook dubbel met een kinderkamer bezig zijn. Bij jou is het allemaal natuurlijk ook wel heel snel gegaan na het overlijden van je kindje en weer snel zwanger raken. Maar fijn dat ze wel snel aan het werk gaan met de gordijnen. Is het dan helemaal klaar? beetjemama, lilalief heeft wel gelijk, je bent gewoon mama, alleen niet zichtbaar. Daardoor voel je je misschien maar een beetje mama. Maar daarboven is een engeltje die jou als een echte mama ziet! Want dat is wat jij bent. Morgen wereldlichtjesdag. Om 19 uur worden er dan kaarsjes aangestoken voor alle overleden kinderen. Zo brandt er 24 uur ergens ter wereld een kaarsje ter nagedachtenis. Ook hier brand een kaarsje morgenavond. Ik zal dan ook even denken aan alle engeltjes van hier. Roompje, fijn te horen dat alles goed gaat!
Hou op dames... anders ga ik weer huilen! Maar jullie hebben ook wel gelijk. En daarom koester ik het moment ook dat ik haar nog heb mogen vasthebben terwijl ze nog leefde. Toen kon ik nog heel even écht mama zijn voor haar!