Heel begrijpelijk Verox. Het oppakken van je leven na een ingrijpend iets als je kind verliezen is al heel moeilijk. Alles kost veel meer energie en de ene dag gaat dit al beter dan een andere. Als dan ook nog je structuur van werk weg valt blijft er niet veel over. Maar probeer de lat voor jezelf ook niet te hoog te leggen. Zelf heb ik na het overlijden van mijn dochtertje* twee maanden thuis gezeten en ben daarna langzaam op gaan bouwen met werken, heel langzaam. Dat was fijn maar ook moeilijk. Probeer de lat niet te hoog te leggen voor jezelf. Iedere dag een doel stellen wat je die dag gedaan moet hebben kan je misschien helpen. Omdat je geen werk hebt ben je natuurlijk regelmatig alleen thuis en dan is het logisch dat dit op gaat breken. Maar je kan ook niet altijd bij vrienden en familie zijn. Ik hoop dat je hier een beetje je weg in kan vinden maar makkelijk zal het niet zijn.
Het is al weer een tijdje geleden dat ik hier ben geweest qua schrijven maar heb wel af en toe meegelezen. Voor iedereen de beste wensen voor 2013. @Verox, heel herkenbaar wat je zegt wat betreft het alleen zijn. Ik heb na de bevalling zwangerschapsverlof gehad en mijn man ging op een gegeven moment weer aan het werk. Ik vond dat ook best moeilijk omdat je juist dan de "tijd" hebt om na te denken. Ik heb ongeveer de eerste maand ook vrijwel niets had gedaan, nergens puf voor. Nu voelt het goed dat ik die tijd heb genomen.. Wat mij heeft geholpen is elke dag wel proberen iets te doen, ook al is het maar iets kleins. En wat Jonneke83 zegt, misschien elke dag een doel stellen
Elke dag een (klein) doel stellen lijkt me ook wel een goed idee ja. Zo wen je langzaam weer aan dingen doen. En ik begrijp je heel goed, ik voel me ook vaak alleen als mijn vriend er niet is. Terwijl als hij er wel is, het wel een stukje beter met me gaat. Ook dan veel verdriet en regelmatig lig in nog bij mijn vriend in zijn armen te huilen, maar daarna is het ook weer goed. Als hij weg is voel ik me ook een beetje leeg. Ik heb gelukkig nog een hondje die er wel voor zorgt dat ik niet helemaal alleen ben, maar het is toch anders zonder vriendje en baby in je buik. Misschien is het fijn voor jou om je verhaal op papier te zetten? Ik ben begonnen met 'mijn verhaal'. Vanaf het moment dat we besloten voor een kindje te gaan zeg maar... gewoon alles even van je afschrijven, wat je allemaal meegemaakt hebt, gedaan hebt, gevoelt hebt. En daarnaast ervaar ik nu dat ik het heel fijn en rustgevend vind om te lezen (ik haatte het altijd om te lezen eerst). Nu ontspant het me. Even lekker wegzinken in een boek en alles om je heen vergeten.
Zo herkenbaar Verox, het is ook nog maar zo kort geleden. Rustig aan, stapje voor stapje verder gaan en lief zijn voor jezelf, alleen haalbare doelen stellen. Ik vond alleen zijn ook heel moeilijk en had het liefste mijn man om me heen. Is denk ik ook logisch, je hebt het samen meegemaakt en hoeft niet uit te leggen hoe het voelt. Ik mag morgen weer naar de verloskundige, dan ben ik 40w en 4d en als ze er vrijdag nog niet is heb ik een afspraak in het ziekenhuis voor een ctg en gesprek met gynaecoloog. Meestal gaat het goed maar zo nu en dan vind ik het doodeng dat het langer duurt, dan ben ik ineens heel bang om ook dit kleintje als nog te verliezen.
Spannend mamabeer. Hebben ze niet aangeboden eerder in te leiden? Of wilde je dat zelf niet? Hoop dat de kleine snel geboren wordt!
Succes mamabeer. Het is natuurlijk ook spannend en komt nu wel heel dichtbij. Maar houd vertrouwen, dit keer gaat het goed komen. Maar ik snap dat je dat pas wilt geloven als je je kindje in je armen hebt!
De afspraak met de gynaecoloog was niet meer nodig, ons meisje is in de nacht van donderdag op vrijdag geboren :-D Het gaat erg goed, ze is heel tevreden en het voelt voor ons zelf alsof we eindelijk mogen doen waar we al een jaar klaar voor zijn. De bevalling was nog best zwaar en bracht zeker nare herinneringen boven maar nu voel ik me toch wel heel erg gelukkig. Ik kom zeker weer terug om te schrijven maar ik ga nu ook even genieten van de kraamtijd Liefs
Mamabeer, gefeliciteerd! Ik kan me heel goed voorstellen dat het dubbel is om die bevalling te beleven. Maar jullie hebben nu waar jullie zo lang op gewacht hebben. En daar boven is een heel trots engeltje zusje geworden! Zag je ook veel overeenkomsten? Geniet er lekker van.
Wat een super nieuws!!! Geniet maar lekker van de kleine... het is je héél erg gegunt! Ben echt heel erg blij voor je!
Wel oké, de jeuk is nog te doen, maar voel wel veel zorgen over wat komen gaat. Met name de beslissingen van de gyn en wat mijn bloedwaardes gaan doen. Ben veel moe, slaap als het z'n 3x per dag en ben m'n agenda aan het leegplannen. Ik voel me eigenlijk niet zo blij, zonder echt te kunnen zeggen wat het is.. Ik denk kleine dingetjes samen..
Heel begrijpelijk hoor meid. Ik hoop dat t allemaal goed gaat en jullie over een paar weekjes een mooie gezonde baby in jullie armen hebben. Sterkte meid!
@ lila; ik hoop ook voor je dat je straks lekker kunt gaan genieten van de kleine! En hopelijk zorgt dat voor wat rust en kan je al je zorgen en verdriet eventjes op een wat lager pitje zetten!
Even een bericht van mij. Het gaat hier helaas niet zo goed. De jeuk is echt vreselijk! Mijn eigen gyn houdt zich star vast aan oude richtlijnen en daar zijn we niet blij mee. Een vriendin is arts en heeft een dr.prof. aan het Radboud in Nijmegen gemaild dat ik niet juist behandeld wordt. Mijn medicatie is ondergedoseerd en mijn gyn gaat uit van bloedwaarden terwijl die niet doorslaggevend zijn. Nu mag ik maandagmiddag bij deze (MDL) arts langskomen na zijn spreekuur! (Terwijl hij al dik een half jaar volgepland zit) Ook mag ik naar één van zijn twee collega's die ervaring hebben met zwangerschapscholestase, een perinatoloog. Dit geeft even rust, naast die gekmakende jeuk! *argh* Dan maar een beledigde gyn, ik wil absoluut geen risico meer lopen!
Hè gats... Dat is vet frustrerend zo weinig begrip van iemand waar je afhankelijk van bent. Fijn dat die vriendin van je wat heeft weten te bereiken. Hopenlijk zet dat ze aan het denken, en pakken ze het nu anders aan. Succes! Ik duim voor je!
Och lila. Idd goed aan jezelf denken. Zou ook geen risico willen lopen. Heel veel succes en hopelijk levert t bezoek veel goeds op. Sterkte!