Hoi Allemaal, Even tegen jullie aanzeuren hoor. Sommige hebben misschien al gelezen dat ik eerder met mijn ex voor een kindje zou gaan.Dat voelde toen heel anders, ik ben er nu veel meer echt mee bezig zeg maar. Nu heb ik toen mijn ex laten testen omdat hij met gevaarlijke stoffen had gewerkt ( en erg dik was). Hij bleek achteruit zwemmendzaad te hebben. Dat maakte mij toen niet zo heel erg veel uit, omdta ik misschien onbewust wel voelde dat het niet goed zou zijn om samen aan een kindje te beginnen. Mijn huidige partner heb ik ook gevraagd om te testen voor we echt aan het wondertje beginnen. Dit hebben we in november al bij de ha aangevraagd , maar om eerder genoemde reden ( het ziekenhuis waar we het af moeten geven is het zh waar zijn vader is oveleden) is dat nog niet gedaan. Nu hebben we afgesproken dat we morgen ochtend echt echt echt de zwemmers weg brengen. Alleen nu slaat bij mij de twijfel toe. Wil ik wel weten of het kan gaan lukken of wil ik gewoon eerst proberen. Het voelt zo anders dan met mijn ex, de wens voor een wondertje is zo veel groter het zou zo een bekroning op ons samen zijn, zijn, dat als er uit zou komen dat het niet of moeilijk gaat lukken ik (nu al?) er zo kapot van zou zijn. De angst slaat toe. Wat zouden jullie doen? ( eigenlijk weet ik wel dat de meeste zullen antwoorden ga voor zekerheid, maar ik heb denk ik even die steun nodig.) ( wauw dit is moeilijk voor mij toe te geven). Ik denk dat ik gewoon een beetje erg emo ben omdat ik morgen of overmorgen de op visite ga krijgen dan ben ik nooit chagie maar deppig... Thanks for reading....
hmm.. jah moeilijk meis..maar als je het laat controleren weten jullie wel waar jullie aan toe zijn..
hoi nieuwbegin... ten eerste knap van je vriend dat ie toch morgen laat testen jou vraag is wat zouden jullie doen.... eerlijk gezegd zou ik persoonlijk als er geen aanwijsbare reden is voor evt problemen met de zaadjes de test nog niet doen en het eerst even afwachten...... maar nu weet ik natuurlijk niet hoe lang jullie al bezig zijn.... maar ieder zijn eigen keuze natuurlijk........ als julli het allebei willen dan moeten jullie het gewoon doen en die twijfels ff van je af zetten heel veel succes morgen en ik duim voor een superrrrrrrrrrrrrrrr uitslag
Hey nieuwbegin, ik snap je verhaal niet helemaal.... is er op voorhand iets mis waardoor je nu met je nieuwe partner de zwemmers wilt laten testen? ik ben benieuwd Aoife
Hoi hoi, Goed dat je wel hulp vraagt als je het zo moeilijk vind ! Mijn man heeft wel een medische achtergrond waardoor zijn "zwemmers" aangetast kunnen zijn maar wij hebben er voor gekozen het eerst een half jaar gewoon te proberen. We zijn nu maandag doorverwezen naar de gynaecoloog omdat we "nog niet" zwanger zijn. Als je denkt dat de druk te groot wordt dan zou ik het ook eerst een poosje gewoon zo proberen en kijken wat daar uit voort komt. Succes ermee, Bibu !
Ik zou het persoonlijk zo vroeg nog niet willen weten denk ik. Jullie zijn nog maar bezig en dan is het "normaal"dat je pas na een jaar (soms eerder) bij de gyn aan de bel trekt als een zwangerschap is uitgebleven. Er is bij jullie geen enkele reden om aan te nemen dat er iets mis is met het zaad van je vriend. Dat dat toen bij je ex zo was zegt natuurlijk niks over je nieuwe vriend. Maar ja daarentegen aan elk verhaal zitten 2 kanten, als blijkt dat het zaad van je vriend wel goed is, is dat in ieder geval een opluchting, maar dan nog wil je jezelf ook op bepaalde dingen laten testen (wat ze normaliter niet doen?) want het mes snijd natuurlijk aan 2 kanten... er zijn er 2 voor nodig om zwanger te worden en al zou blijken dat het zaad van je vriend niet helemaal optimaal is je weet nooit of dat de reden is voor een uitblijvende zwangerschap, er kunnen ook bij de vrouw tal van oorzaken zijn wat het zwanger worden bemoeilijkt, denk dat je je zelf een grote druk op legt om er nu al zo mee bezig te zijn.... begrijpelijk hoor want iedereen wil natuurlijk liever gisteren dan vandaag zwanger zijn maar toch, je snapt denk ik wel wat ik bedoel... ik heb nu ik weet dat het zaad van mijn man niet meer zo goed is als vroeger toch een heel ander gevoel...ergens bevrijdend omdat je denkt pfff nou ja hoef ik me ook niet meer zo druk te maken en kijken waar we eindigen met de specialisten hoe verder te gaan...maar anderszijds ook een raar rot gevoel wetende dat de kansen toch wel heel laag zijn op de "normale" manier...maar goed dat is ook pas ter sprake gekomen na een jaar bezig te zijn... dus nee mijn antwoord zou zijn dat ik het nog niet zou willen weten.... succes met zwanger worden in ieder geval....en lief van je vriend dat hij er nu gelijk al in mee gaat om zijn zaad te laten onderzoeken
Ik zal het een en andere idd wat duidelijker neerzetten. Ik weet dat mijn partner geboren is uit een pil. Dat wil zeggen dat mijn schoonmoeder ( na een geruime tijd proberen) van iets kreeg wat ze dan maar door de vla heen moest doen. Na vele pogingen om te achterhalen wat en hoe heb ik het maar met rust gelaten. Maar mijn huidige partner heeft nog wel een klein probleempje waardoor ik zo mijn bedenkingen heb over vrachtbaarheid. ( persoonlijke info) Zijn voorhuid is te krap en kan dus niet over de eikel. Hierdoor komt er ook gewoon minder uit zeg maar. Ik weet dat er vrij makkelijk ( ook maar wel pijnlijk) iets aan te doen is, maar ik vind dat dat pas echt nodig is als er aanwijsbare reden zou zijn zeg maar. Er is dus wel een ( kleine) reden om twijfels te hebben. Uiteraard is eht zo dat het niet zo is dat omdat mijn ex dat hij dan ook wel. en ik vindt het ook wel fijn te lezen dat een ander dat nog even benadrukt ( vreemde ogen enzo ) Smoekie schreef ik heb nu ik weet dat het zaad van mijn man niet meer zo goed is als vroeger toch een heel ander gevoel...ergens bevrijdend omdat je denkt pfff nou ja hoef ik me ook niet meer zo druk te maken en kijken waar we eindigen met de specialisten hoe verder te gaan...maar anderszijds ook een raar rot gevoel wetende dat de kansen toch wel heel laag zijn op de "normale" manier...maar goed dat is ook pas ter sprake gekomen na een jaar bezig te zijn... Omdat ik het dus al eens mee gemaakt heb weet ik dat het bevrijdend gevoel bij mij kan werken als een druk verminderaar. Zo van ok dan weten we dat en we zien dan wel. Ik zal dan geen ronde sgaan tellen dat maakt het voor mij dan zwaarder. De wens en hoop zou veranderen in berusting. Ik vind het heel knap dat mensen een jaar bezig kunnen zijn en dan pas gaan zoeken naar het antwoordt op de vraag waarom lukt het niet? Zelf ben ik iemand die moeilijk om kan gaan met teleurstellingen. Ik heb mijzelf geleerd om een telerusteling in te calculeren zeg maar. Ben dus allerlei zekerheden aan het in bouwen en wil overzicht over onzekere factoren. Door zijn zaad te laten testen voor dat we keer op keer die terleurstelling in gaan behoedt ik mijzelf dat ik daarin wegzak ( das wat ik altijd deed wegzakken in een teleurstelling tot aan een depressie aan toe) Het helpt mij dus. Maar nu maakt het mij even onzeker omdat ik bang ben voor mijn eigen twijfel aan zijn zwemmers.... ( soory voor het lange persoonlijke verhaal) Thanks for reading....
Ik zie in de twee redenen die je noemt geen enkele aanleiding om je vriend nu al te laten testen. Geeft alleen onnodige stress en zoals Smoekie al zei, het niet zwanger worden kan heel veel meer oorzaken hebben dan enkel het zaad van je vriend. Het kan ook aan de vrouw liggen (en daar gaan ze echt pas na een jaar naar kijken) en het kan ook volkomen onverklaarbaar zijn waarom sommige stellen niet zwanger worden. Bij veel compleet gezonde stellen duurt het soms ook wel een jaar voordat het lukt en niemand weet waarom. Je sluit dus helemaal niets uit of af door nu al te laten testen. het is een kwestie van geduld en de natuur z'n werk laten doen. Gespannen met zwanger worden beginnen is al helemaal niet bevorderlijk voor het zwanger raken.
Als het jou helpt, doen! Wij zijn nu 5 maand bezig en als het deze keer niet prijs is gaat mijn man ook zijn zaad laten onderzoeken. En dat is vooral op zijn eigen vraag. Hij wil zelf weten hoe het ermee zit want hij had al eens een probleem waardoor hij denkt dat hij minder vruchtbaar is. Een aantal jaren geleden had hij last van pijn aan zijn prostaat. Na inderzoek bleek dat de viscositeit van het sperma niet goed was. Dat was "te dik". En nu is zijn vrees dat de zaadcellen niet goed kunnen bewegen in "zijn vloeistof". En zelf vind ik het zeker niet erg dat zijn zaad getest zal worden, dat zal voor mij toch ook voor een stuk de stress wegnemen en dan weten we op dat vlak toch al waar we staan. Dus ik vind dat als het voor jou wat stress wegneemt je dat gerust kunt laten testen. En natuurlijk weet ik wel dat het nog aan mij kan liggen ook waardoor het niet lukt om zwanger te worden, maar das dan toch al één zekerheid hé. En daarna zien we wel...