Ik ben zelf vroeger gepest, op zowel de basis- als de middelbare school. Ik had ook wel vrienden ernaast dus heel geïsoleerd ben ik nooit geweest, maar heb er toch lang last van gehad. Weinig zelfvertrouwen, etc. Dat maakt dat ik bij iedere vorm van pestgedrag enorm alert ben. Mijn oudste dochter is nu bijna 6. Ze heeft, zoals dat gaat op die leeftijd, een paar vaste vrienden en vriendinnen met wie ze vaak afspreekt, ook na schooltijd. Er is best groepjesvorming in die klas en ik merk dat ze een beetje wisselt tussen groepen. Op zich heel goed, dat betekent dat ze sociaal is en met bijna iedereen wel overweg kan. Er zijn twee meisjes in haar klas die tot haar 'vaste vrienden' behoren maar die altijd samen optrekken. Nu liet mijn dochter vanochtend ontvallen dat ze 'E. niet meer zo leuk vindt' omdat 'zij mij altijd pest'. Ze flapte het er zo uit, leek daarvan te schrikken en wilde vervolgens niets meer zeggen. Ik schrok er wel van omdat dit een verklaring kan zijn voor haar explosieve gedrag de laatste tijd. E. is op het oog een lief, klein en zacht meisje. Ze is altijd samen met F., een ander, stoerder en groter meisje en ik heb de indruk dat E. iedereen een beetje om haar vinger windt. Er is in dat meidengroepje 1 jongen die nogal op mijn dochter gefixeerd is. Maar die andere twee dingen ook naar zijn 'gunsten'. Als ze uit school komen bijv. moet een van die meisjes aan mij vermelden dat die jongen 'vanmiddag lekker bij mij komt spelen'. Ze zijn waarschijnlijk een beetje jaloers op haar en daar zou dat pestgedrag vandaan kunnen komen. Wat moet ik hiermee? Het zo laten, of toch proberen meer te weten te komen? Ik weet eigenlijk niet goed hoe ik mijn dochter hiertegen kan wapenen. Het is ook iets dat ze zelf moet ondervinden en mee om moet leren gaan. Maar toch, ze zei het vanmorgen en mijn hart zat in mijn keel, heeft ook te maken met mijn eigen ervaring natuurlijk. En die wil ik niet op haar projecteren... ik ben benieuwd hoe andere ouders hiermee omgaan?
Ik zou het even bij juf neerleggen, of zij het in de gaten kan houden. Vertel haar ook rustig dat je dochter wat explosief reageert de laatste tijd en dat je vermoedt dat het hierdoor komt en ook of ze het herkent.
Inderdaad, als je je zorgen maakt dit even aan de juf doorgeven, zodat zij ook een oogje in het zeil kan houden. Verder kun je ook in het algemeen over vriendschappen praten, wat daar bij komt kijken en wat daar niet onder valt of wat zij daar wel of niet onder vindt vallen. Dat jaloezie ook kan spelen enz. Meestal lost het vanzelf weer op.
Probeer met je dochter wat concrete voorbeelden te krijgen wat ze precies bedoelt. Niet om te bagatelliseren, maar bij mijn kinderen werd elk plaagincident aangeduid als 'hij/zij pest mij'. Ik merkte dat vooral thuis onderling, terwijl er in de praktijk meer ging om 'egoistische' trekjes van 6-7jarigen: je zit op mijn plek, je mag niet met mijn speelgoed, bemoei je niet met mij enz