Gister haalde ik mijn zoontje (bijna 2,5) op van het kdv. Hij zat lekker in de buggy (is nogal een end lopen) en zat lekker te snoepen van een zakje chips. Onderweg naar huis zijn we aan het kletsen over wat hij gedaan heeft, wie er waren, wat we gaan eten. Dat soort dingen. In mijn tas zit een zwangerschaps test te branden, die ik een half uurtje voor ik hem ophaalde gekocht had. Het gesprek valt stil en hij snoept heerlijk door, terwijl ik diep in gedachten loop. Wat als. Het zou toch niet? Hoe kan dat nou? Hoe gaan we dat doen? Peins, zorgen, gedachtes. Mijn zoontje draait zich ineens om, kijkt me aan en zegt: 'jij wil een babietje' Ik zeg, pardon? 'ja, jij wil een babietje' ....... Vervolgens loop ik verbaasd door, zegt ie er achteraan, 'jij wil een klein meisje!!' Wat apart he? We hebben het er nooit over gehad, ik was met stomheid geslagen. Wat hebben jullie kindjes wel eens uit het niets geroepen, waarvan je dacht ..... Huh?!
Mijn neefje heeft ook vaak van die uitspraken. Wist ook dat mijn zus zwanger was van de derde voordat ze het zelf wist. Toen haar jongste acht dagen oud was moest hij naar het ziekenhuis met het RS virus. Op de vraag of hij ook mee wilde antwoordde hij: nee, want ze gaan allemaal enge dingen met hem doen. Dat wil ik niet zien. Hij had gelijk. Zijn kleine broertje bleek er een flinke longontsteking bij te hebben, is in een kunstmatige coma gebracht en per ambulance vervoert naar het KZKH in A'dam. Zo heeft hij nog wel meer dingen 'voorspeld'. Best creepy. Hij was net 3 toen zijn broertje geboren werd.
Ik heb het met een ventje (4jr) op mijn werk gehad (werkte toen op een BSO) Ik was zwanger van mijn zoontje, heel pril nog, niemand wist er nog van. Hij kwam naar mij toe, legde zijn hand op mijn buik; jij krijgt een baby. Ik wist echt niet hoe ik moest kijken. Hij voegde er zonder enige twijfel aan toe: Een jongetje. Heel de zwangerschap is hij dat blijven zeggen. Toen ik mijn zoontje kwam laten zien een maandje na de geboorte zei ik tegen hem: kijk echt een jongetje, je had gelijk! Hij keek me echt met zo'n 'jij bent een beetje dom' blik aan en zei heel nuchter: wist ik toch al? Zo bijzonder!
niet met kinderen. maar wel met een verst. gehandicapte bewoner. die liep maar een collega en gebaarde dat ze een baby kreeg (hij kon niet praten) ze had echt net de week ervoor getest. ik denk wel dat kinderen en mensen met een verst. beperking een soort 6e zintuig hebben voor dit soort dingen.
Toen ik net positief getest had, had ons zoontje ineens een fase dat hij 'mama buik' zei. Hij wist ook dat het een meisje is haha. Misschien toeval, maar ja... Ben wel benieuwd naar die test??
Die was negatief, maar ik heb erg vroeg getest. Er is iets aan de hand, maar ik weet niet wat Gek is dat he? Net alsof die kleintjes in je hoofd zitten. Het zou geen goed plan zijn op het moment, maar door zijn opmerkingen had ik er voor ik de test deed, wel vrede mee.
Toen ik net een dag of 3 wist dat ik zwanger ben, riep mijn dochter ineens "mama, er zit een baby in je buik" We hebben het er niet over gehad in haar bijzijn!
hah mijn zoontje vertelt iedereen dat hij een zusje krijgt, hij is echt heel vastberaden erin: "Mama ik ga straks spelen met het meisje in jouw buik!" Het stomme is ook dat als je het hem vraagt, zegt hij dat hij liever een broertje zou hebben, maar hij krijgt toch echt een zusje! Ik kan daar ook echt kippevel van krijgen, ik ben zo benieuwd of hij gelijk heeft!
Sommige dingen zijn ook wel eng haha Als je Engels goed (genoeg) is, google maar 'creepy things toddlers say'. Sommige dingen zijn echt bizar! Mijn ventje gaf ook eens 'opa' als antwoord op mijn vraag wat er zo grappig was. Mijn vader is in 2009 overleden. Mijn zoontje is van 2011. En de vader van mijn man word grandad genoemd... En over opa hebben we het niet zoveel, daar word ik nog verdrietig van. Gek hoor.
Wat leuk om te lezen allemaal! Ik geloof echt dat kinderen dingen haarfijn aan kunnen voelen. Toen ik zwanger was van mijn jongste dochter wist ik het niet eens. We waren er zelfs niet eens mee bezig. Het was dat mijn oudste dochter (destijds 19 maanden) tegen me zei: mama, jij hebt een baby in je buik! Ik zei nog, nee hoor lieverd, echt niet. Ze werd me toch boos! Had nog een test liggen en jawel hoor! Ik schrok me wezenloos! (Gevolgd door blijdschap )
Nog een van mijn oudste dochter. Mijn vriend heeft een melanoom gehad. Het ziekenhuis had een poortwachtklier verwijderd om te kijken of er geen uitzaaiingen waren.de arts garandeerde ons bijna dat daar niets uit zou komen.het plekje wat ze weg hadden gehaald was tenslotte best klein. Toen we naar het ziekenhuis reden voor de uitslag waren we totaal niet bang en niet zenuwachtig, maar onze dochter zei vanaf de achterbank. Papa en mama zijn verdrietig.wij nog, nee hoor mop, helemaal niet! Jawel zei ze, straks wel, met een sip gezichtje. Helaas kregen we toen idd te horen dat er een uitzaaiing was gevonden. Gelukkig is alles goed afgelopen, maar ik vind het zo bijzonder dat ons dochtertje dit blijkbaar aanvoelde!
Toen ik zwanger was van onze dochter, had onze zoon (toen 1,5 jaar) een fase met veel roze. Kleurplaten moesten roze gemaakt worden, toen wij vroegen welke kleur hij wou hebben, wees hij roze aan. Zo ook met die houten blokjes. Heel wat kleurtjes lagen er, en iedere keer pakte hij die roze. En wat bleek met de 20 weken echo: hij kreeg een zusje
Mijn oudste zei steeds toen hij 15 maanden was "mama baby". En ja hoor ik bleek zwanger te zijn. Heel bijzonder. Hij kustte ook steeds mijn buik. Helaas werd het een MA. Bij volgende zwangerschappen had hij het niet door.