dat je het niet meer ziet zitten.. Onze relatie gaat eigenlijk al een hele tijd gigantisch slecht. We hebben niks meer samen. Alleen ons zoontje. We waren 2 maanden bij elkaar toen ik zwanger raakte en hebben elkaar dus eigenlijk nooit echt leren kennen. Kijk die 1e 2 maanden waren natuurlijk super, maar dan ben je verliefd en toch echt anders. En daarna was ik zwanger en daarna net een baby e.d. Maar sinds alles weer "normaal" is gaat het gewoon echt niet meer. We hebben niks meer samen, zelfs geen seks. En soms heb ik het idee dat hij het wel goed vindt zo. Verder zijn er nog allerlei irritaties, maar hij is een goeie jongen. Een ontzettend lieve papa, maar we passen gewoon niet bij elkaar. Ik ben doodongelukkig zo. Ik heb het gigantisch benauwd, kortom ik trek het niet meer. We hebben het er al wl een paar keer over gehad en hij is het met me eens als ik zeg dat het niet goed gaat. Maar uiteindelijk blijft alles hetzelfde. We komen niet dichter bij elkaar hoe hard we ook ons best doen. Hoe vertel je iemand dat je niet meer met hem verder wil en dat je hem het leven wat hij heeft en waar hij tevreden mee is af moet gaan nemen omdat je er anders zelf aan onderdoor gaat?
Geen tips meid, sorry! Wil je alleen even heel veel sterkte wensen en een knuffel geven! Liefs, Hanneke!
Sorry meis, ook ik kan je geen advies geven. Wil je natuurlijk wel een hele dikke knuffel geven, want dit lijkt me een **t situatie. Ik hoop dat jullie een oplossing vinden waar jullie het allebei in kunnen vinden. Heel veel sterkte xxx
ikzit op dit moment helemaal in precies hetzelfde schuitje, zou echt precies mijn verhaal kunnen zijn. heb er verder weinig aan toe te voegen en tips heb ik helemaal niet. mijn man en ik hebben goed gepraat, en denken dat het zo gewoon niet verder kan. ondanks dat we een mooie dochter hebben en dolgelukkig daarmee zijn. maar alleen daarom kan je nie bij elkaar blijven als je wilt praten.. pb me dan. dikke knuf! XXXX
Is er niks meer dan? Geen liefde, geluk, lol of weet ik veel. Als alles op is dan moet je gewoon de knoop door hakken. Je kan niet bij iemand blijven omdat hij een lieve vader is. Jij moet ook gelukkig zijn. Je leeft maar 1x
Wat vervelend allemaal. Ik heb geen tips, heb dit zo nog nooit mee gemaakt. Wel natuurlijk dat wij in een mindere periode zitten, maar wij houden zoveel van elkaar en willen bij elkaar blijven dat wij daar altijd weer uit komen. Ben wel ooit gescheiden, dus heb ooit verteld dat ik het niet meer zag zitten. Maar wij waren niet bepaald vriendjes meer dus dan ist makkelijk om te zeggen. wat ik wil zeggen is veel sterkte en ga geen ruzie maken om jullie zoontje, nu niet, maar ook over 10 jaar niet.
Vervelende situaties. Heb ook geen tips voor je. behalve wees eerlijk. Hoe moeilijk het ook is. Ga een gesprek met hem aan en zeg eerlijk hoe jij het ziet, wat je voelt ( of wat je eigenlijk niet voelt ) Succes en sterkte
ik heb ook gebroken met mijn ex 3.5jaar geleden. wij maakte ook niet echt ruzie maar leefden meer als broer en zus met elkaar. mijn 2 oudste waren toen 12 en 10. ik heb het hem gewoon eerlijk verteldt en natuurlijk zijn daar ook de nodige tranen gevloeid aan beide kanten maar we wisten beide ook dat dit zo niet verder ging. we hebben het de dag daarna samen aan de kids verteld die alhoewel ze het een beetje zagen aankomen natuurlijk ontzettend verdrietig waren. de eerste maans was mijn ex ook wel een beetje boos ( is wel normaal, een soort verwerkingsproces) maar nu komen wij super overeen, zowel de kids als met beide nieuwe partners en dit is natuurlijk wel super. zou het erg gevonden hebben moesten we niet samen aan tafel kunnen zitten bij feestjes van de kinderen enzo. er is gewoon geen manier van vertellen waarbij je de ander niet gaat kwetsen of minder verdrietig maken maar hoop dat jullie er zonder teveel kleerscheuren kunnen uitkomen omwille van je kleintje want dit is wel belangrijk natuurlijk. succes!
Jeetje sannnniee, lees ik nou goed in je onderschrift dat je ook nog in verwachting bent? Wat een rotsituatie zeg, voor jullie allebei.
1 tip, zorg dat je kind nooit, maar dan ook nooit de dupe wordt van jullie "break-up" ! Zorg dat je samen in ieder geval je best doet om het voor hem of haar zo "prettig" mogelijk te laten verlopen. Gebruik je kind nooit als pion of als troef om die ander dwars te zitten of om een punt duidelijk te maken enz. Waak daarvoor alsjeblieft, want die kinderen kunnen er niets aan doen dat papa en mama niet gelukkig zijn samen!
Een grote valkuil is nu doormodderen. Want vroeg of laat wordt één van jullie verliefd op een ander - want daarvoor sta je onbewust steeds meer open als je relatie niet goed zit. En als het zover is, dat een derde partij in dit verhaal betrokken wordt, is het heel moelijk om zonder verwijten uit elkaar te gaan. Of ga samen in relatietherapie. Dan hoeven jullie elkaar nooit te verwijten dat jullie niet echt alles geprobeerd hebben. Voor je eigen gemoedsrust scheelt het ook dat je weet dat je een hele weloverwogen beslissing hebt genomen. Sterkte.
Weet niet of het kan helpen. Maar mijn ouders hebben dit ook gehad was ik net een half jaar oud, toen hebben ze mij een avondje plus volgende morgen na oma gedaan, veel gepraat, samen uit eten gegaan, film gekeken. Toen ontdekten ze toch dat ze heel veel van elkaar hielden, en deden gewoon mij af en toe even naar oma, zodat hun rust hadden met hun tweetjes.
Is er nog IETS over? Een kleine kriebel zeg maar? Als je denkt dat er ook maar IETS te redden valt dan zou ik samen met iemand gaan praten. Al doe je het maar voor de kleine. Maar als je écht zeker weet dat dit het niet is... meid, wees eerlijk! Doorgaan is dan voor alle 3 niet eerlijk. Het zal vast pijnlijk zijn maar als je nu eerlijk bent is de kans groter dat je netjes met elkaar om kunt blijven gaan. Als je er nog 5 jaar mee wacht en inderdaad anderen erbij haalt of uit rancune lelijk gaat doen tegen elkaar... dat wil je je kindje niet aandoen. Heel veel sterkte meid!
Houden jullie nog van elkaar? Zo ja, dan zou ik iets van relatietherapie doen. Sterkte met jullie beslissing.
Ik zou een heel serieus gesprek met je partner aangaan en alles vertellen wat jou nu dwarszit. Doormodderen heeft zeker geen zin,en als ik jou was daarna ook de knoop doorhakken>blijven of weggaan.
Heel veel sterkte! Ooit wel eens aan een relatietherapeut gedacht? Als je nog iets hoop hebt, kan dat heel veel helpen. Mijn vriend en ik hebben er in het verleden enorm veel aan gehad
Geen enkele relaties gaat over rozen! Geen enkele relatie is perfect of zonder ruzie! Als er nog gevoel is, praat met elkaar. Desnoods met iemand er bij! Iemand die dicht naast jullie staat of juist niet! Mijn relatie loopt ook niet altijd even vlekkenloos. Hij is geen prater en ik ook niet, tenminste niet met hem! Maar dan bedenk ik me: Zie ik mezelf over vijf, tien, vijftien jaar nog bij hem? Dan is mijn antwoord kort en volmondig: JA! Er word gepraat als de bom is gebarsten, dan komt alles er uit! Werkt voor de ene wel, voor de andere niet. Bij ons wel.