Okay hoop dat er mensen zijn die me advies kunnen geven. Ik heb zelf totaal geen sexuele voorlichting gehad van uit huis en heb best last van een soort schaamtegevoel ook omtrent dit onderwerp. Maar nu ben ik zwanger... Zondag liep ik met mijn 2 jongens van 7 en 5 te wandelen toen mijn zoon van 7 ineens vroeg waar babys vandaan komen. o lieve help heb eerst maar gezegd dat we het daar nog wel eens over hebben, maar ja dat is ook niet goed want hij blijft er mee lopen. toen bedacht hij maar dat mama een baby kreeg doordat mama zo veel eet hahahaha maar ja papa eet ook veel zei ik en die kan geen baby krijgen dat was zo zei hij en is er verder niet op door gegaan. maar als de vraag weer komt wil ik hem er toch meer over vertellen, maar hoe vertel je dat in kinderlijke wijze? Zijn er misschien leuke boeken voor? Is het raar om nu al enige openheid te hebben met de jongens???? Kort om help
Er zijn goede boekjes te vinden, maar je kunt 't ook simpel houden. En de informatie stukje bij beetje geven. Probeer 't eens met: Baby's groeien bij de mama in de buik, omdat papa en mama elkaar erg lief vinden (of zoiets). Waarschijnlijk zijn jouw kinderen op de leeftijd dat ze hier genoegen mee nemen en kun je later, als er dan weer nieuwe vragen komen, de informatie weer een beetje uitbreiden. Dan kun je 't aan je kinderen overlaten in welk tempo de voorlichting gaat plaatsvinden.
Bij dit soort vragen, vraag ik altijd eerst aan mijn dochter wat ze zelf denkt. Zodat ik kan inschatten op welk niveau ik er over moet praten. Maar mijn dochter is wat dat betreft vrij wijs. Ze was nog net geen 7 toen ze op een ochtend tegen mij zij; Mama, als je een baby in je buik wil, dan moet je sexen he...zucht... Ik heb haar dan ook het boekje gegeven wat ik kreeg op haar leeftijd, toen mijn moeder zwanger was van mijn broertje Daar staat op kinderlijke manier het uit in uitgelegd
Met dit soort vragen, op deze leeftijd, houd ik het kort en duidelijk. Dus als mijn kind vraagt: Waar komen baby's vandaan?, dan geef ik als antwoord: Uit de buik van de mama. Verder niks, geen uitleg over papa's en mama's die elkaar lief vinden enz, want daar vroeg hij niet om.. Als ze meer willen weten, vragen ze wel verder. Jelle weet nu bijvoorbeeld dat een baby eerst heeeeeeeel klein is en dan groter groeit in mama's buik. Dat daar eerst een papa aan te pas moet komen, weet hij nog niet en dat is prima. Hij heeft ook nog niet gevraagd hoe die baby daar dan in komt, al verwacht ik die vraag ieder moment met een zwangere zus en een zwangere schoonzus.
Hier kregen we die vraag toen dochter nog geen vier was. Eerst heel simpel uitgelegd. De mama's hebben een speciaal huisje in hun buik waar de baby in kan groeien. Daarvoor is een zaadje van de papa en een eitje van de mama nodig. Toevallig wilde ze gister precies weten hoe dat zaadje dan in de buik van mama komt. Ik ga daar niet moeilijk over doen. Het zaadje zit in de piemel van de papa. De piemel van de papa gaat in het doosje van de mama en dan komt het zaadje in de buik. Dat was voldoende om haar voorlopig tevreden te stellen. Ze is nog geen vijf trouwens.
Eerlijk en simpel vertellen. Beetje zoals hierboven. Niet knuffelen oid want straks durven ze niet meer te knuffelen In de bieb zijn vast boekjes te krijgen. Sanderijn van der Doef heeft er volgens mij een boekje over geschreven.
Wij hebben een grote groentetuin en de jongens weten dat als je een zaadje in de grond stopt, er dan een plantje of zelfs een complete boom uit kan groeien. Dus uitgelegd dat papa een zaadje in mama's buik heeft geplant en dat daar een babietje uit is gegroeid. Ze namen het voor zoete koek aan zonder verdere vragen. Ook niet hoe dat zaadje er dan in kwam. Oudste vroeg later nog wel hoe de baby er dan uit moest, en daarop heb ik gezegd dat ik niet alleen een plasgaatje heb (dat weten ze al, want ik heb geen piemel zoals zij), maar ook een speciaal babygaatje waar babies uit kunnen). Vond ie heel bijzonder, hij wou hem ook wel zien, haha, maar ik heb het er maar op gehouden dat het gaatje zo klein is dat je het haast niet kunt zien.
Ik kan je helaas geen advies geven, maar wel een grappig verhaal vertellen over hoe mijn zoontje van 6 erover denkt. Mijn zoontje denkt namelijk dat mama's een baby in hun buik krijgen door het eten van baby mais. Zo gaan wij regelmatig uit eten bij een wokrestaurant en daar hebben ze dus ook babymais. Mijn zoontje had toen een bordje laten maken voor de wok, en daar zat ook babymais tussen, maar dat lustte hij niet. Ik heb toen zijn babymais opgegeten en prompt die week kwam ik erachter dat ik zwanger was hahahahahahaha !!!! Toen ik mijn kinderen vertelde dat ze een broertje of een zusje zouden krijgen, zei mijn zoontje meteen: zie je nou wel mama, dat komt door de babmais hahahahahahaha !
ik stel een wedervraag als in Hoedenk jij dat dat gebeurt? dan vertels hij het en dan zeg ik meestal wel dat dat klopt en dan is het weer goed
Het is helemaal niet erg om te zeggen dat je er nog op terug komt. Dat geeft je ruimte om erover na te denken en een goed antwoord te formuleren. Maar, kom er dan wel echt op terug. Dat houdt je betrouwbaar. De boekjes van Sanderijn van der Doef zijn goede boeken. 'Ik vind je lief' is een simpel boekje, waar eigenlijk alles in verteld wordt. Je kan de blz's voorlezen die je nodig vindt, de rest sla je (nog even) over.