ik ben altijd bang, dat het mis gaat met zwangerschap en of na de bevalling. en wil die nare gedachten uit mijn hoofd zetten het lukt mij niet. ik wordt er gek van. de tijd gaat niet snel hebben jullie het ook?
nou hier nog één hoor, kan er niks aan doen, het gebeurd gewoon... was er net een beetje vanaf, en toen vertelde mn zus doodleuk dat het kindje een maand voor de bevalling in de buik is overleden..mmm erg prettig dus.. weet dat je dit niet wilt horen, maar ik weet ook niet wat je/we eraan kunnen doen,,, blijf elk geval meelezen..
Weetje meis...Merk dat je hier heel veel van dit soort berichtjes plaatst de laatste tijd. Het is echt niet goed voor jou en je kindje om je zo ontzettend druk te maken. Als ik jou was zou ik er een keer met je huisarts over praten, misschien kan je dan met een maatschappelijk werkster praten ofzo...Misschien kan het je wel helpen als je je verhaal aan zo iemand kwijt kan. Ik maak me ook veel zorgen, alleen dan meer om andere dingen. Hiervoor praat ik nu ook met iemand. Gewoon om alles op een rijtje te kunnen zetten voor de kleine er is! Al luisterd diegene alleen maar naar je...kan al fijn zijn. Ik ben normaal namelijk niet iemand die over zichzelf wil praten, maar nu doe ik het niet alleen voor mezelf...er komt straks wel een kleintje!! Hou je taai!
Is mij ook al opgevallen.. Ik weet niet of je dit wilt horen,,, maar ik denk dat het tijd is om met iemand te praten, als het niet kan met familie en/of vrienden, misschien idd met een maatschappelijk werker o.i.d. Heb een paar topics van je gelezen en er zijn ontzettend veel tips gegeven, maar als je daar niks mee kan, moet je jezelf niet zo kwellen en zorgen dat je je plezier in de zwangerschap weer terug krijgt.. Kom op meid, er zijn je zoveel vrouwen voorgegaan, en je kan het best.... beetje vertrouwen in moeder natuur...
ik weet dat ik elke keer een bericht plaats voor het zelfde verhaal, door jullie woorden krijg ik zelf vertrouwen en als ik een keertje een naare verhaal hoor van anderen dan zak ik weer terug , en heb ik weer steun nodig, ik heb niemand om met hem over te praten
daarom is het goed om misschien hulp te krijgen, heb ook wat berichtjes van je teruggelezen en tuurlijk heb je angst dat er iets niet goed is oid. Straks als het kindje er is, sta je ook angsten uit hoor. Ademt het nog wel? etc etc.. en dit hou je je hele leven. Dat is gewoon je ('moeder)gevoel'. Maar zo extreem als dat jij er allemaal aan denkt, is niet goed. Je piekert veel te veel..
nee ik zet het direkt van me af als ik het gevoel begin te krijgen van wat als... ik geloof heel erg in wat je bezighoud dat gebeurd , dus probeer zoveel mogelijk positief in dingen te staan en vooral in me kleintje ik zou ook niet zwanger worden na bijna 2 jaar proberen werd ik zwanger spontaan.. toen zei ik gelijk als het voorbij de 6 weken is ( vorige keren niet verder dan 5 gekomen) dan is het ment to be.. en zal mijn kleintje het redden ook heb ik altijd gedacht ik krijg ee meid ..al vanaf ik een jaar of 11 ben en tadaaa ik ben zwanger van een flinke meid positief blijven nare gedachten omzetten je baby voelt ook je angst en denk dat het zo ie zo neit goed is ... in het kort het besluipt mij ook af en toe maar ik zet het gelijk van me af en ga visualiseren hoe ik met me kleintje speel en wandel door de stad
Ik ben het me de andere dame,s eens ga als je blieft even naar je huisarts. Misschien kan die je doorsturen naar iemand zo dat je daar mee kan praten. Je moet wel je zelf de kans geven om het te uiten, Maar als wij je niet kunnen helpen dan houd het voor ons ook op. Ik ben geen psyg maar weet wel dat te veel piekeren niet goed is. Gisteren zelf een gesprekje gehad bij de crissesdienst van het ggz in verband mijn bordeline gelukkig heb ik het in de mindere maten maar het kan behoorlijk je leven over hersen wilden uit zoeken wat het was waren het me hormomen of was mijn bordeline wat minder stabiel gelukkig waren het me hormomen maar weet je wat op luchte gewoon me hart kunnen luchten en dat wil ik jou advieseren ga je hart luchten, Heb vanacht een stuk beter geslapen minder piekeren en zo dus het kan wel degelijk helpen. Heel veel sterkte wat je er mee gaat doen maar wacht niet te lan je bent maar een of twee keer in je leven zwanger en daar van moet je genieten toch sommige drie of vier keer haha maar s6 en Je komt er wel
Laila1986: Ik haal 'm maar wééér uit de kast, maar hij is zo waar: Men lijdt het meest door het lijden dat men vreest. (oma) Bij mij hielp het om deze spreuk, hoe ouderwets ook, op de deur te schrijven (schoolbordverf...) Maar goed, ik was misschien niet zo angstig als jij. Als je echt niet van deze gedachten af kan komen, is het inderdaad geen gek idee om eens met je huisarts te gaan praten, dit komt jou en je kindje niet ten goede. Sterkte in elke geval.