zwanger, of gaat het toch fout???

Goedemorgen,

ik weet niet of ik topic goed hier neer zet.
Het is een lang verhaal maar zal het proberen in te korten, wij kunnen moeilijk zwanger worden, in 2008 twee weken voor het icsi traject toch spontaan zwanger geworden, het resultaat is een geweldige dochter van 22 maanden die nu lekker ligt te slapen.
Ik heb nooit meer de pil of iets dergelijks gebruikt. omdat we graag nog een tweede spruit willen en zoiets hebben van gebeurt het dan gebeurt het en van harte welkom.

Nu begon het toch weer te kriebelen en ben ik me toch weer gaan laten onderzoeken in dec 2010 het eerste onderzoek gehad ik heb pco (heb heel weinig eisprongen en weten niet waneer ik die wel heb) en dit is nog steeds aanwezig zelfs nog meer als eerst op het moment.
Nu zou ik de 10e dag van mijn cyclus op controle moeten om te kijken hoe mijn cyclus verloopt, nu had ik op 1 januari een hele lichte bloeding een druppel of vier, dus ik dacht mijn menstruatie heb toen niet gebeld naar zh omdat ik zoiets had dan wachtte we mijn volgende cyclus maar af want deze cyclus zal dan zowiezo knudde zijn, maar al een aantal weken behoorlijke buikpijn, en ik voelde me vreemd, pijn aan mijn borsten de boel wat verstopt, en buik op gezet. Toch deze week gebeld naar zh en uitgelegd assistente zij heb je al een zwangerschapstest gedaan, ja vorige week maar deze was negatief ik kon de volgende dag terecht.

Ik was nu natuurlijk toch nieuwschierig en een Zwangerschapstest gedaan en ja licht positief, schrok er wel van want ja ik ging ervan uit dat de lichte bloeding mijn menstruatie was geweest.

En ja streep is streep he dus zwanger!!!!

Eenmaal op het ziekenhuis test laten zien en kreeg een inwendige echo, mijn baarmoederslijmvlies was iets verdikt en was een klein stipje te zien maar heel moeilijk een zwangerschapsring.
Maar verder niks van een zwangerschap.

Dacht dat ik een klap kreeg ja want de dag er voren was ik nog gewoon zwanger, wat ik al moeilijk kon bevatten.

nu moest ik bloed laten prikken op hcg, die was aanwezig maar heel minimaal mijn waarde was 29 heel erg laag dus, de vraag is gaat dit omhoog of is het toch een beginnende miskraam ze konden me niet meer vertellen want ik zou of heel vroeg in mijn zwangerschap zitten en het is nu afwachtte tot maandag, dan moet ik opnieuw bloedprikken om te kijken of mijn hcg verdubbelt, of dit eindigt in een miskraam:x.

Nou deze dagen lijken wel een hel, want ik voel me ineens hartstikke zwanger, pijn aan mijn borsten, moe etc.
Ik probeer me rustig te houden want meer kan ik toch niet doen, maar ik ben gewoon zwanger en ik kan al moeilijk zwanger worden en dan nu die onzekerheid van zet het door of niet maakt me nogal verward.
Bij mijn dochtertje waren al mijn testten negatief en het eerste onderzoek was ook niets te zien en was ik toch zwanger, en ook niet volgens het cyclus verhaal, dus ergens heb ik zoiets het zal wel goed komen maar toch opnieuw schrik ik en moet ik rekening houden dat het fout kan gaan. Toen was ik me niet bewust van alles en was ik gewoon blij dat ik zwanger was en nu kan ik alleen maar denken en nu gaat het goed komen of toch niet.

op een paar dagen tijd mijn hele wereld op zijn kop, eerst zwanger en nu vertellen ze me dat het misschien toch fout kan gaan.
mijn verhaal is nog lang geworden maar ik moest het even van me af schrijven.

 

ja ik heb ondertussen heel wat testen versleten ik heb zelfs opgezocht wat de gevoeligheid van de testen zijn en heb uiteindelijk de predictor gevonden wat schijnt dat die vanaf 50 hcg meet, en ja hoor positief wilt dus zeggen dat mijn hcg stijgt. ik durf niet te vrolijk te zijn, maar het wachtten is oh zo lang, en het zijn nog zoveel dagen.

Ik hoor superblij te zijn en wil gewoon dit keer zo genieten van zoiets moois!

 

hoi suzanne, wat een verhaal zeg das schrikken, maar gelukkig wel goed geeindigd. en dat de operatie uitgesteld was.

Ik ben op t moment zover dat ik zoiets heb van ik ben gewoon zwanger, ik voel me zwanger en nog een testje gedaan en dat was een vette plus, ik heb allerlei symptomen wat ik herken van mijn eerste zwangerschap.
Daarbij had ik bij dochtertje een iets ander verhaal maar is ook heel omslachtig verlopen zeker 10 testen gedaan want ik was overtuigd. ik was zwanger! op zh geweest echo etc gehad er was alleen een zwangerschapsring te zien en verder niks, ook hcg geprikt en ik was overduidelijk zwanger. terwijl ze eerst zeiden van ja we weten het niet, termijn duurde lang voordat ze dat eindelijk hebben kunnen bepalen. ik was toen wel overtuigd en had zoiets wat zeggen jullie me, nu ik ben gewoon zwanger jullie kunnen zeggen wat jullie willen.

Alleen nu ja ik wist toen niet wat me te wachtten stond en nu wel, ik zag die bezorgde gezichten ze gingen overleggen etc, ja en ze kunnen nog geen zwangerschap vaststellen en moest rekening houden met alles. ja daar werd ik zo onzeker van.

Ik hou jullie op de hoogte, dank je wel voor jullie reactie

 

goedemorgen, mijn hcg was verdubbeld naar 136 ze vonden het nog te laag, en nog steeds niets te zien, ja op mijn rechtereierstok vocht wat ze niet kunnen plaatsen, vermoeden blijft buitenbaarmoedelijk, pffff vrijdag mogen we weer, dus weer een paar dagen vol onrust.