@Lisa280887 100% zekerheid zou ik er niet aan toekennen maar zoals ik in mijn eerdere opmerking al plaatste ben ik er wel behoorlijk van overtuigd. De gyn moest mij niet zeggen waar de placenta lag, ik zei gewoon ‘mijn placenta ligt hier zeker’ en dat kreeg ik inderdaad bevestigd. Ik neem aan dat ik hem gevoeld heb en nadien bleef ik ook lang in de zwangerschap lichte steekjes voelen net op diezelfde plek. Ik ga er ook niet van uit dat omdat ik het vorige keer voelde dit bij een eventuele volgende zwangerschap weer zal zijn. Want natuurlijk ook iedere zwangerschap is anders. Wat de gyn betreft ik heb er al een aantal versleten en na alles moet ik zeggen dat ik nog weinig artsen vertrouw. Te veel met mijn lichaam geknoeid, foute info gekregen en van het kastje naar de muur gestuurd geweest.. hier ongeveer een week groeipijn van mijn ovu met op het einde van de rit een ovulatie die gepaard gaat met best wat klachten. Ik heb beide eierstokken al cystes gehad ik denk dat ze daardoor ook wel extra gevoelig of pijnlijk zijn. Ik heb natuurlijk geen venstertje in mijn buik (al wens ik dat soms wel) dus nee ik kan dit alles niet met de volle 100% staven. Gefeliciteerd met je zwangerschap trouwens na zo’n lange rit ❤️
Mijn eerste zwangerschap voelde ik een enorme pijnscheut op 7dpo. Ik vermoed dat dit de innesteling was. De tweede en derde zwangerschap (deze maand) had ik menstruatiekrampen op 6 en 7dpo.
Bij mijn 2e zwangerschap ook een paar min pijn gevoeld toen ik aan het werk was. Kan het mij nog zo goed herinneren, daarna ook een kramperig en zeurdwrug gevoel in m'n buik. 2 dagen later testte ik licht positief
Als een hele felle stekende pijn waar ik de drie keer dat ik zwanger ben geweest echt van dubbel klapte. Twee keer was thuis, 1 was van mn zoon midden in de ah. Duurde een paar minuten en toen ging het weer.
Ik ben er tijdens mijn 2e zwangerschap wakker van geworden. Echt heel veel felle steekjes achter elkaar gecentreerd op 1 plek.
Denk vooral dat die hyperfocus dat mogelijk maakt op elk signaal. Dat een felle steek gelijk wordt toegeschreven aan innesteling. Terwijl dezelfde steek misschien wel eerder voorkwam op bv dag 7 van t cyclus en er dus geen aandacht voor was. Bovendien is t zo dat de pijnreceptoren in de buikholte minder nauwkeurig plaats kunnen aangeven: pijn in darm kan ook onterecht aan eierstok worden gegeven. T is geen huid waarbij je zels t kleinste haartje kan voelen kriebelen en specifiek aanwijzen. t is in de buik gewoon anders. Denk dat diegene die totaal niet met een kinderwens bezig zijn, niets merken.
Bij onze oudste had ik een innestelings bloeding, ik dacht dat ik met mijn onregelmatige cyclus ongesteld aan het worden was, blijkbaar het tegenovergestelde Bij de jongste werd ik plots super misselijk, dat associeer ik in mijn hoofd met de innesteling, maar dat kan goed helemaal niet kloppen!
Dat laatste geloof ik meteen. Maar toch, vlak het vrouwelijke lichaam(en instinct) niet uit.. Ik heb pcos en tot een jaar geleden had ik in 15 jaar nog maar slechts 1 spontane eisprong gehad waarschijnlijk.. dat ene ei (op "cyclus" dag 100+) werd onze derde dochter. Ik was niet bezig met zwanger worden, wilde dat sowieso op dat moment niet vanwege een operatie die aanstaande was en toch ineens dacht ik: dit was mijn eisprong. 2 weken later was de test negatief en dacht ik dus dat ik ernaast zat.. maar ondanks de negatieve testen stond ik ineens te dromen bij de babyspullen en paste mijn jas niet meer dicht . Paar dagen later: positieve test. Nee. Ik heb de innesteling niet gevoeld, maar ondanks dat ik geen idee zou kunnen hebben van een ovulatie en ook echt er niet mee bezig was, merkte ik hem. En zo ook met zwanger zijn. Achteraf te bizar
Wat een bijzonder verhaal.. denk inderdaad dat je intuïtief veel voelt wat je soms pas achteraf kan verklaren. Ik voelde mijn eisprong niet, noch innesteling, zelfs na NOD stak ik mijn kop in het zand want zwanger kon ik echt niet zijn. Wel dus: zeer late eisprong die cyclus gehad op een onverwacht moment. Mijn eerste keer zwanger voelde ik heel duidelijk voor NOD, voelde me direct anders, werd aangetrokken tot babyspullen terwijl ik daar helemaal niet hoorde te zijn dacht ik. Dit werd een miskraam. Het kan dus ook nog per zwangerschap verschillen.. Edit: en wat wordt gezegd over hyperfocus kan ik me ook wel in vinden, want dan denk je bij ieder krampje: dit is het! Terwijl als je er niet mee bezig bent je het ook niet daaraan linkt.
Natuurlijk zegt intuïtie soms iets. Maar dit topic gaat over het voelen van een innesteling. Maar tijdens ons traject heb ik zovaak gedacht zwanger te zijn en dat bleek nooit het geval. En die ene keer dat ik aan alles voelde niet zwanger te zijn (ook negatieve testen) bleek ik weken later een bbz te hebben. Na de eerste terugplaatsing dacht ik ook echt niet zwanger te zijn. Tot er een dikke knaltest voor mn neus lag! Dusja. Altijd van alles ‘gevoeld’ maar op de momenten dat het er echt toe deed, voelde ik precies hetzelfde als altijd. Niks innesteling, niks bloeding, of wat dan ook. Iedereen zei altijd: nou als je zwanger bent dan weet je dat gewoon! Nou, echt niet hoor. Gedurende de wachtweken ‘voel’ je gewoon een heleboel. Ook omdat je erop let.
Maar als je altijd x voelt, en ineens voel je y en je blijkt dan zwanger te zijn. Dan kun je toch met terugwerkende kracht zeggen dat y toch zwangerschapsgerelateerd was? Misschien niet supersterk, maar ik snap wel de overtuiging die vrouwen hebben. Alleen op voorhand zeggen dat het de innesteling is, is wellicht voorbarig. Ik heb mijn lichaam goed leren kennen en ondanks cyclussen tussen de 60-100+ dagen kan ik nu zeggen wanneer mij ovulatie is.
Tsja. Wat ik zeg: ik heb alle kwalen en steekjes uit het boekje gevoeld in de ruim 3 jaar dat wij bezig waren. Ik ken mijn lijf heel goed. En dacht dus altijd: als ik zwanger raak weet ik dat heus wel. Zoals iedereen zegt. Nou echt niet. Je lijf kan nou eenmaal tijdens de ene lf andere seintjes geven dan tijdens de andere. Ook achteraf zeggen dat iets de innesteling was vind ik persoonlijk onzin. Je weet het gewoon niet.