ik was als de dood voor de bevalling...moest ik ook nog is accuut ingeleid worden,,en na dikke 13 uur was ze er dan eindelijk. niet ingeknipt, niet uitgscheurd..gelukkig..dus ook ik voelde me opzich wel redelijk. heb zelfstandig gedouched etc, ik had alleen vrij snel last van SPIERPIJNNN ...wowww ik heb echt spierpijn op plekken gehad waarvan ik het nooit had verwacht. In een ander bericht had ik gelezen,dat iemand na een paar dagen frisse lucht ging halen en dat erg vreemd voelde. dat had ik ook, ik vond het zo gek allemaal, net alsof de tijd voor jouw stil heeft gestaan...heel apart... helaas had ik een heks van een kraamverzorgster, als zij er niet was geweest was ik zo fit als een kippetje op de spierpijn na dan. Door de gebroken nachten daarna begon ik het een beetje te merken, wat oververmoeid, maar goed dat is ook wel logisch. Ben ook een alleenstaande moeder dus heb er soms wel als een zombie bijgelopen voor mijn gevoel
Bevallen en opstaan. Bij de eerste had ik wel 5 hechtingen na bevalling van 24uur waardoor ik moeilijk kon zitten maar voor de rest energie teveel....Bij de 2e liep ik na een heftige bevalling van 1,5uur alweer vrolijk door het ziekenhuis. Binnen een half uur me ontlasting en alles al gedaan, de verzorgsters daar vroegen zich af of ik wel bevallen was haha....en bij de 3e ben ik thuis in 3 uurtjes bevallen en liep ik na de bevalling alweer door huis heen om het een en ander te doen. Liep 2 dagen na de bevalling alweer buiten om me zoon na school te brengen. Voelde me heerlijk dus waarom niet. Ik werd daarna wel door de verloskundige op het matje geroepen dat ik even een stapje terug moest doen omdat ik anders mezelf zou tegenkomen. En dat was ook zo, na een week kakte ik in.....Dus je kan je na de bevalling goed voelen, maar neem de rust die je krijgt echt want anders heb je je zelf te pakken! Bij de eerste deed ik alles wel maar wel in rustig tempo. Verder nooit ergens last van gehad meer. Bij de 2e en 3e was ik veel te enthousiast en dacht ik dat ik alles wel even kon doen, nou dat heb ik geweten beide keren ben ik na een week ingekakt en was ik kapot!.....
Vandaag 3 weken geleden bevallen na inleiden met gel. Ging erg vlug. Om 16.00uur naar huis gestuurd zonder resultaat, om 17.00uur toenemende weeen, 18.00uur vliezen gebroken en terug naar het ziekenhuis, weeenstorm en om 20.00uur werd ons mannetje gelanceerd, helaas kwam de placenta niet los en moest ik naar de ok. Uitgescheurd en een aantal hechtingen. De dagen erna alleen smiddags naar bed voor een dutje. Onderkantje flink beurs en pijnlijk om te zitten en te lopen maar verder voelde ik me aardig goed, weinig bloed verloren en 6 dagen nadien eerste wandeling buiten, heerlijk!
Oke, voorbeeld: - Je slaapt al dagen laat in (na 2 uur) en opeens begint dan de bevalling om 4 uur. Lees: 2 uurtjes geslapen. - Vervolgens heb je 12 uur lang af en aan pijn, je moet naar het ZH, je krijgt medicijnen, een ruggeprik, en er gebeurd van alles. - Tijdens moment supreme wordt je van onder in het ergste geval open gescheurd, geknipt, er wordt getrokken en gesjord, in het beste geval doorga je een 'simpele' uitdrijving, zoals dat heet, en hoeft er alleen een kind doorheen... - Na 12 uur staat je wereld op z'n kop door een klein wezentje, wat totaal van jou afhankelijk is en je helemaal nodig heeft. Het kindje is zo belangrijk voor je! - Vervolgens kom je de nacht niet aan slapen toe, omdat je hoofd nog vol zit met die bevalling, je man moet naar huis en je kleine baby wil nog niet echt drinken of slapen. Pas om 4 uur 's nachts dommel je even in voor 2 uurtjes, dan wil je baby wil drinken. Vervolgens ben je dus 24 uur verder en of je dan moe bent? Natuurlijk! Of je dan alles kunt? Natuurlijk niet! Je bent misschien gehecht en kunt niet rechtop zitten. Je bent druk met borstvoeding proberen te geven en dat vraagt veel energie. Je bent intussen moe van 2 nachten met 2 uurtjes slaap en er wil ook nog visite langskomen. Trust me, de kraamtijd heb je nodig om lekker met jezelf en je baby bezig te kunnen. Laat je man dat goed beseffen!!!
Mij bevalling heeft van 08.00 tot 23.22 geduurd (erg heftige bevalling door middel van inleiden infuus) geëindigd in een flinke knip en vacuüm. Toen ons dochtertje geboren is waren de weeen gelijk over en heb ik niks geen pijn gehad (ook niet later aan de hechtingen of zo) maar 's morgens om 06.00 stond ik voor het eerst naast mijn bed aan de arm van een verpleegkundige en het eerste wat ik zei pfff ik lijk wel een oud wijf ben naar de wc geschuifeld en was blij dat ik even kon zitten op de wc zweet brak mij uit gelukkig knapte ik met de dag op. Alleen als ik te veel deed werd ik zweterig en trok ik wit weg (best wat bloed verloren bij de bevalling) Geniet lekker van alle hulp na een grote week moet je toch weer veel zelf gaan doen laat je maar vertroetelen En mannen die dat zeggen moeten zelf maar eens een bevalling doen
1e keer: hij leeft!!! Wel wat blauw... maar o wat ben ik blij.. stap het bed wel uit want ik wil wel douchen.. maar nee dat lukt niet (lukte met moeite na een week)... energie: o,oo... duizelig bloedverlies en ik kon niks!!! manlief moest overal bij helpen 2e keer: het is een meisje.. dat is gek.. ik had een jongen verwacht.... ze is helemal gezond!!! o wat fijn!!!! ach... ga wel met rolstoel naar de auto. paar uur na de bevalling, thuis zit ik eerst beneden met wat vrienden en dan ga ik wel even op bed relaxen!
vlak na de bevalling: alsof ik hevig ziek was. Zwak, beurs, moe en wankel op de benen. Geestelijk wel vol energie. Dag erna: beurs, moe en nog steeds zwak, wel iets minder wankel op de benen. Kon niet meer doen dan een klein stukje lopen. En ik had geen zware bevalling en maar 300cc bloedverlies. Wel elke dag beter maar zeker wel dat ik de kraamhulp nodig had!
Ik voelde me geweldig! en deed alles weer gewoon net of niks gebeurt was.......... Nee, Was dat maar zo! Ik voelde me slap & licht in mn hoofd. Ik moest de dag na de bevalling douchen (alleeeen!). 'T was maar goed dat er een stoel in de douche stond want ik ging bijna onderuit.
De eerste keer was het een emotionele achtbaan. Wel moe, maar kon alles wel. De tweede keer super, het was dat er van onderen wat hechtingen inzaten en me buik flubberig was, maar verder voelde ik me super. Ik heb ook gewoon beneden op de bank de visite ontvangen. Bij geen van beiden heb ik een middagdutje oid gedaan, ik had er echt geen behoefte aan. De KV en VK maakten me bang met verhalen dat de klap nog wel zou komen.....ik ben nog steeds wachtende (al bijna drie jaar ).
Speciaal, nieuw, gelukkig.. maar ook ietwat onzeker.. Later werd ik pas echt heel moe.. en ik had veel bloed verloren, daarom was ik misschien wel zo moe.. geen idee!
Volgens mij is dat afhankelijk van hoe zwaar je bevalling was. Mijn vk vertelde dat je vaak lang uitgeput bent als je lang hebt moeten persen. Ik werd om 6 uur 's ochtends wakker met weeen, maar dacht dat het voorweeen waren (kwam om de drie minuten een halve minuut (10 keer diep in en uitademen, weet het nog precies), hele dag niet gegeten natuurlijk en ook niet geslapen. Tegen 15.00 uur kwam het nog sneller op elkaar, maar duurde nog steeds geen minuut. Toch maar de vk gebeld. Zij zei dat het was begonnen, maar ik had nauwelijks ontsluiting. Ze was om 15.30 uur de deur nog niet uit of de weeen kwamen om de minuut en duurde ook een minuut. Ik begon over te geven en voelde me heel naar. Direct weer de vk gebeld, door naar het zh, ruggenprik. Deze zat er om 20 uur in. Om 21 uur volledige ontsluiting. Om 22 uur mocht ik persen en na twee keer persen had ik een geweldige dochter. Door de ruggenprik had ik geen pijn (lag vrolijk mijn vriendinnen/ouders etc.) te bellen en kon ik even weer eten en aansterken. Ik ben ervan overtuigd dat als ik deze niet gehad had, ik erg uitgeput geweest was na de bevalling. Nu voelde ik me ontzettend actief en heerlijk. Soms wel wat duizelig en wankel, maar de kraamzorg heb maar een halve dag laten werken. Heb niet op bed gelegen (had ik echt geen zin in), de dag na de bevalling lekker zelf mijn dochter in bad gedaan, flesjes gemaakt, wasjes gedraaid etc. En... (je kunt het je bijna niet voorstellen... maar na twee dagen lagen mijn vriend en ik alweer te rommelen in bed... (leuk om te weten voor jouw partner dat dat ook echt kan) p.s. dit is géén promo voor een ruggenprik hoor - maar wilde gewoon kenbaar maken dat ik dat als heel prettig heb ervaren en ik er van overtuigd ben dat ik me direct na de bevalling daardoor zo onwijs goed voelde.
Hahaha, goeie vraag! Ook ik dacht dat je zo weer opstond na de bevalling en eindelijk weer alles zelf kon doen als die kleine eruit was . Maar nee, dat viel tegen . Zo'n bevalling legt nogal een aanslag op alles aan je onderlichaam, alles is beurs en je loopt niet rechtop. Toen ik dat noemde naar de kraamzorg, zei ze, zo lopen alle vrouwen die net bevallen zijn . Ik was moe, m'n bekken deed zeer, m'n bekkenbodem vooral heel erg beurs, last van scheurtjes, ik kon niet normaal zitten, wel met een kussentje, maar kort staan, even douchen en dan weer gaan liggen. Verder kwamen er nogal wat tranen los en voelde ik me wel heel bijzonder dat ik zomaar een kindje eruit had geperst. Had nooit verwacht dat dat zomaar zou lukken. En wat ik hiervoor ook las, de wereld is niet helemaal wat het was, alles daarbuiten krijg je niet meer mee, je leeft vooral helemaal voor jezelf en je kindje. Dat had ik ook. Ik hoop dat je hieraan wat hebt . Succes!
Ik voelde me helemaal het vrouwtje na de bevalling... Zolang ik helemaal niks deed Want zodra ik opstond duizelde het behoorlijk en gaan zitten was enorm pijnlijk! En plassen, AUUUUUW! De duizeligheid vond ik ook vervelend, soms had ik echt het idee zo onderuit te kunnen gaan. En dan de vermoeidheid.. man man man, soms dacht ik echt dat ik zo om kon vallen van vermoeidheid
Ik liep na de bevalling te stuiteren en had voor mijn gevoel energie voor tien. Het was dat ik ontzettend veel pijn van de knip had en de hechtingen maar ik denk dat ik anders ook weer gelijk had staan te stofzuigen e.d. Kraamzorg heeft mij ook echt af moeten remmen omdat ik anders te veel zou doen maar dat is haar maar gedeeltelijk gelukt. Tja, eigenwijs
Ik voelde me na mijn bevalling zo goed, zo goed had ik me al maaaanden niet gevoeld. Mijn bevalling was ook snel en makkelijk en ik had echt energie voor 100 (adrenaline). Toch heb ik een week lang op/in bed/bank door gebracht en dat was maar goed ook.. daarna ben ik weer flink bezig gegaan (wandelen/huishouden etc.) en na 4 maanden was ik echt uitgeput, helemaal op. Ik zou zeggen, doe de maanden (!) na je bevalling zo rustig aan mogelijk! En vooral de eerste 3. Ook al ben je jong, fit, gezond en heb je een makkelijke bevalling, het is een enorme aanslag op je lichaam en borstvoeding kost heel veel energie! Ze zeggen niet voor niets, 9 maanden zwanger, 9 maanden ontzwangeren. Lichamelijk gezien is dat echt zo (ik weet niet of dat ook zo geldt wanneer je flesvoeding geeft).
Pfff heb me maandenlang niet goed gevoeld. Maar de eerste week haalde ik haar niet zelf uit de wieg, slap duizelig moe, en maar een relatief korte en makkelijke bevalling dus zegt niet alles! Kon ook helemaal niet helder nadenken, heel gek..
Ik had alleen wat last van mijn hechtingen, als ik geen knip had gehad en dus geen hechtingen had gehad had ik echt NIETS Ik voelde me zoals altijd, alleen die hechtingen waren dus erg vervelend.
Het enige was dat mn buik flubberde Ik voelde me fit, lichamelijk geen pijn.. Maar ja, misschien niet helemaal realistisch, ik zou uitgaan van het ergste hoor! Ik heb 2 makkelijke bevallingen gehad. Eerste 2 uurtjes van echte wee tot eind, met 20 minuutjes persen, geen knip of scheur enz. Tweede 1 uurtje van echte wee tot eind, niet geperst (floepte eruit) en wederom geen knip of scheur. Met de 2e liep ik de volgende dag al zelf even snel in de supermarkt Dus ik zou niet een bevalling in gaan met het idee dat het zo zal gaan, dan kan het behoorlijk tegenvallen.. Maar het kán dus wel zo gaan. Bij beide ben ik dus ook al heel snel alles gaan doen (bij de 2e alleenstaand dus moest ook wel).
Ik voelde me prima na de bevalling! Ben om 18.15 bevallen en natuurlijk was ik toen wel moe maar had verder geen pijn ofzo (ben wel op het laatst met ruggeprik bevallen en verder niets gescheurd oid). Weet nog wel dat ik oncontroleerbaar lag te shaken van alle inspanningen maar na de uitrusttijd was dat weer over. De volgende dag lag ik me eigenlijk al te vervelen in het ziekenhuis (woon in Frankrijk en je blijft hier 4 dagen in het ziekenhuis, geen kraamzorg) Natuurlijk liep ik nog niet te huppelen ofzo, en de grote schoonmaak heb ik ook niet gedaan hoor in de eerste week na de bevalling, maar nee ik lag totaal niet voor pampus op bed! Oh en mijn bevalling was verder niet supermakkelijk ofzo hoor. Ik was maandag gestript, had vanaf dinsdagochtend regelmatige weeen, heb toen de hele nacht niet geslapen, ben woensdagochtend naar het ziekenhuis gegaan waar het pas echt goed doorgezet heeft en heb het tot 7cm zonder ruggeprik gedaan, daarna kon ik het door de rugweeen echt niet meer aan en heb uiteindelijk nog ongeveer drie kwartier geperst. p.s mijn vriend zei ook "ohh een bevalling dat is heus niet ZO heftig", als ik zei dat in de kraamweek ik waarschijnlijk nog niet in topvorm zou zijn, maar nadat ik eenmaal bevallen was is ie daar wel op terug gekomen hoor Heeft zich als een voorbeeldige nieuwe papa en zorgzame vriend gedragen