Liep al 9 dagen overtijd, had een ecg gehad en geen weeenactiviteit. Verloskundige kon ook niet strippen, want alles nog potdicht en meneer was niet ingedaald. Dus nee voelde nix en verwachte gewoon te worden ingeleid. S'middags nog naar verjaardag van mijn oma en s'nachts begon het met verliezen slijmprop met plassen en meteen weeen.
Ik voelde het ook echt niet aankomen, geen nesteldrang niks. Ik was het wel zat, vanaf week 37 vond ik wel dat ie mocht komen. Ik had zo'n enorme toeter dat ik bijna niks meer kon. Ik werd meestal 's ochtends wakker met lichte teleurstelling: weer geen weeen gehad die nacht. Zondagochtend (39+3) ging ik plassen en toen braken mijn vliezen, ik bleef plassen zeg maar. Ik voelde me toen heel blij dat het begonnen was, en een beetje nerveus. Iemand beschreef het als je verjaardag als kind, zo voelde ik het ook! Leuk zenuwachtig dus, spannend vooral. Gelukkig wist ik toen nog niet dat alles wat mis kon gaan mis ging... Maar dat is voor een ander topic (alles is goed met ons beiden hoor).
Ik had bij de 1 dag voor de bevalling echt drukkende hooftpijn heel erg moe, had ook nergens geen zin in was die dag met mijn zus nog voor de ctg in het ziekenhuis ik zou vrijdag,s ingeleid worden. ik ben toen bij mijn zus in het bubbelbad gegaan toen mijn zus zij nog let op strakjes krijg je wee,en nog geen paar uurtjes later kwamen de wee,en op gang maar was ook al bijna 42 weken.
ik merkte helemaal niet. mijn bevalling begon 3.5 week te vroeg. midden in de nacht braken de vliezen. Dus op naar het ziekenhuis ( te vroeg en stuitligging). Dus helemaal overdonderd. Had er geen rekening mee gehouden dat hij zo vroeg zou komen, Was net aan het verlof begonnen. succes straks
bij alyssa had ik al 3weken voorweeen en ik was het dus ook best wel zat. zaterdags nog naar het voorjaarsconcert van de muziekvereninging geweest en zondag was ik ziek van de voorweeen. de vk laten komen, maar nog helemaal niks. maandag en dinsdag was alles rustig, bijna geen voorweeen en ik heb savonds nog staan strijken. woensdagochtend werd ik wakker met iets dat op weeen leek en 5min later braken mn vliezen en zette het in een razend tempo door. ben wel benieuwd hoe het nu gaat. heb wel wat krampjes inmiddels en last van nesteldrang en door de bi kan ik niet echt veel doen. we zien wel waar het schip strand, heb niet echt het gevoel dat het snel gaat gebeuren. liefs doris