Na aanleiding van een ander topic waarin stond dat wij vrouwen niet mogen klagen tijdens of na de zwangerschap open ik dit topic. Waarom??? Omdat zwanger zijn niet altijd over rozen gaat en niet altijd even leuk is. Jullie kennen het wel:misselijk zijn,banden pijnen,rugpijn,bekkeninstabiliteit en ga zo maar door. Tuurlijk kunnen we (vaak) klagen bij onze mannen/familie,maar soms is het ook wel lekker om je hart te luchten op neutraal terein en bij mensen die weten waar je het over hebt. Dus dames bijdeze ga u gang en lucht het hart
nou bij deze trap ik m af hoor ondanks dat ik heeel erg blij ben dat we een kindje krijgen zou ik ook wel heeel blij zijn als ik eindelijk bevallen ben hoor. pffff zit er zo doorheen! al weeken zit ik thuis met last van mn bekken en rug en dat is nu echt tot een hoogte punt gekomen, kan niet meer normaal slapen want elke beweging moet ik met moeite doen en doet zo'n pijn. giga dikke voeten en capabele tunnel syndroom in mijn handen. mijn o zo mooie baby buik begint nu echt in de weg te zitten. ik geniet echt van alles wat er in mijn buik gebeurt hoor begrijp me niet verkeerd maar zou ook wel blij zijn als we eindelijk ons kindje in onze armen kunnen hebben. en alles weer zo functioneerd zoals het bedoelt is nou dames kom maar op want weet zeker dat ik niet de enige ben die ondanks dat we blij zijn zwanger te zijn toch er echt wel doorheen zitten
Ten eerste ben ik niet zo'n klaagtype maar natuurlijk iedereen is mens Ik vind dat je best mag zeuren en klagen af en toe ookal is het tijdens iets heel moois als een zwangerschap!!! gelukkig heb ik een heel soepele en fijne zwangerschap over het algemeen. Ik was de eerste 16 weken wel zoooooo moe en ook elke dag wel misselijk maar ik gaf gelukkig weer niet over. Ik kon echt niet veel meer en bovendien had ik steeds een soort van ongi-pijnen. Alles bleef verder super gaan!Ik werkte gewoon nog en doe ook een studie dus ik kon weinig toegeven aan de slaap...Dit was ontzettend wennen want ik ben iemkand van veel doen en mateloze energie. Ik dans, sport, prop meestal mijn week vol met van alles en niets is me teveel (verder slaap ik weinig uur) Vanaf dag 1 in m'n zwangerschap was dat over...terwijl m'n hoofd nog in dat ritme zat, wilde m'n lijf echt niks meer! Ik klaag dus niet echt, want alles gaat goed met de beeb (nu 32 weken) en met mij, maar kan wel zeggen dat ik nog steeds MOE ben (want nu slaap ik niet vanwege restless legs haha!) Ik ben nog geen moment fit geweest tijdens m'n zwangerschap helaas. ook niet de bekende energieboost na de 4e maand. Niks! Wij hebben er ruim 5 jaar over gedaan om zwanger te raken en het is ons uiteindelijk toch gewoon gelukt zonder ingrijpen van artsen dus dat is bij voorbaat al zooooo mooi!! Ik neem alles op de koop toe!alleen af en toe heb ik het gehad met die vermoeidheid, als ik weer iets moet afzeggen (zelfs lessen tijdens m'n studie) omdat ik echt (zonder te overdrijven) niet kan opstaan!Bovendien moeten we nu in deze hitte nog veel doen aan ons huisje... Ik ben 37 jaar, zie er jong uit, voel me goed verder en leef al 8 jaar in G'land. Nu is het hier vreselijk heet maar ik probeer zoveel mogelijk te gaan zwemmen. Dus ik klaag niet maar ALS ik iets te klagen heb, dan is het over de hitte en de vermoeidheid die elkaar niet helpen hahaha! Klaag lekker hoor, want dat relativeert en als je het met humor doet lucht het ook op!
Wat ik gewoon vaak hoor of lees is dat je niet "klagen"mag omdat je toch zelf kiest voor een zwangerschap. Mijn gedachte is dan dat de 1ne zwangerschap niet de andere is en best kan snappen als sommige vrouwen het een beetje beu zijn allemaal en dat best wel eens uitgesproken of getikt ma worden.Is zo nu en dan ook lekker. Mijn eerste zwangerschap ging over rozen.Enkel met 3 maanden banden pijn en heb zelfs nog een dag voor dochterlief d'r geboorte een stal uit staan mesten.Wat wel tegen viel was de keizersnede maar daar doe je niks aan. Deze zwangerschap staat me soms toch echt wel tegen. Heb last van moeheid al heel de zwangerschap met zo nu en dan een piekdag dat er tenminste iets uit mijn handen komt. Heb last van mijn schaamstreek waardoor ik opsta als een oud wijf en mede daardoor last krijg van mijn rug en met slapen steeds wakker wordt en me een walrus voelt die zich omdraait op het droge. En niet te vergeten de buik natuurlijk die met regelmaat in de weg zit nu maar goed wil niet zeggen dat ik er niet van geniet hoor. Zeker als het weer eens oorlog is in mijn buik en het lijkt alsof kindlief mijn borsten op mijn rug wil schoppen
ooo ik wil ook klagen! mijn 1e 2 zwangerschappen ben ik doodziek geweest, overgeven etc.. gelukkig bleven lichamelijke klachten verder uit zwangerschap 3 weer zo misselijk.. en nu ook bekkeninstabiliteit erbij. Na een bevalling mijn stuitje geforceerd, dat gecombineerd met de bekkenklachten die aanhielden na de bevalling,veel pijn. Nu opnieuw zwanger, en lichamelijk soms zoveel pijn dat ik huilend op de bank zit. Het valt me zo zwaar.. zeker nu kleine meid nog niet zelf loopt dus veel gedragen moet worden. Als ik uurtje met haar ga wandelen, moet ik daarna 2 dagen vrijwel plat blijven liggen, zon zeer doet het. Maar goed, nog zon 17 weken, wie weet gaat het dan weer over.. ik hoop het zo!
eigenlijk heb ik nog niets te klagen, ik heb tot nu toe een super kwaalvrije zwangerschap alleen mijn vriend moet het soms ontgelden, ik ben de laatste tijd snel aangebrand en kan behoorlijk tekeer gaan dat vind ik dan wel weer heel naar (vooral voor hem)
sinds dag 1 slaap ik al geen nacht meer door, en daar word ik wel een beetje gek van... gem 5 keer per nacht wakker en moet dan meestal ook plassen.. want ik pies me helemaal gek... ik ging al veel, maar nu loopt het echt de spuigaten uit!! mn eetlust is ook aardig verdwenen en das ook wel lastig maar nog niet het zeuren waard,hihihi. en het ergste: hormoonpukkels!!! van boven tot beneden... BAH. zo lekker hoor!!
Ik heb vooral heel erg het gevoel dat ik nergens aan toe kom. Op de momenten dat ik niet werk (1 dag doordeweeks) heb ik ook nog een ander wurm rondlopen van nu 17 maanden. Die slaapt twee keer per dag en ik neem me steeds voor om in de tijd dat hij slaapt nuttige dingen te doen. Maar elke keer lig ik weer uitgeput in bed. Ik ben ook nog eigen baas en loop hopeloos achter met de administratie. 's Avonds na een dag werken of in het weekend zit ik bij te komen.. Nu heb ik bedacht dat ik de administratie wel in mijn verlof kan doen . Frustrerend dat je van vanalles afhankelijk bent van een ander. Ook niet mijn ding... Kortom, laat maar komen dat kind! (Over een week of 5...). Medeklagers, succes!!
Waar ik mij het meest aan irriteer zijn die hor(ror)monen!!!! ken mijzelf af en toe niet meer!! AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAARGH!!!!
eigenlijk heb ik een klaagvrije zwangerschap...maar goh wat duren die weken lang!!!!!!...ik ben nu 28wkn...ik zeg tegen iedereen...nog ruim 2 mndtjes....klinkt voor mezelf wat dichterbij...pfff...te bedenken 12 weken nog...= 3 maaaaaanden
Ohhhhhhhhhhh, wat een heerlijk topic ook hier ff klagen; Ik ben elke dag zo ontzettend moe (nog steeds) dat ik het liefste de hele dag wil slapen, als ik dan de tijd heb om te kunnen slapen wordt ik geheid met een gigantische koppijn wakker zodat ik weer jankend op de bank zit (hormonen in combinatie met zelfmedelijden ). Ik heb overal pijn; billen, bekken, staartbeentje, bovenbenen, rug en al mijn gewrichten doen pijn (tot en met mijn kaak aan toe...), ik weet niet hoe ik moet zitten omdat ik het idee heb dat ik een blauwe doos heb en als ik lig weet ik weer niet HOE ik moet liggen. Als ik dan mijn draai heb gevonden heb ik het weer te warm of te koud (dus jat ik de dekens van manlief of ik ga keihard liggen zuchten van frustratie, ghehehe). En ALS ik dan eens mijn draai heb gevonden dan kijkt de hele wereld met opengesperde ogen naar me alsof ik een attractie ben omdat mijn buik zo GIGANTISCH groot blijkt te zijn dat mensen denken dat er een vijfling inzit (my god, hoop het niet zeg, vind 5 in 1 worp best veel). gelukkig kan ik enorm om mezelf lachen als ik eraan denk hoe ik loop te stuntelen om mijn dag een beetje dragelijk te maken en ach, ik heb het er allemaal graag voor over, maar als ik die banner toch een zetje kon geven naar de 30 weken zou ik het zo doen . Ghehehehehe. Zo, hehe, dat lucht ff lekker op. Nu ga ik weer mijn draai proberen te vinden okay?
Hey ladys, leuk zo'n klaagtopic! haha.. Ik ben as vrijdag uitgerekend! aaah spannend! Heb het ook helemaal gehad! Zit allemaal maar in de weg pfff... Vandaag ook last van zo'n zeurende lichte buikpijn, met vlagen..wie weet... haha...kom maar snel haha...
Ik ben ook superblij dat ik zwanger ben, maar wat ik wel jammer vind, is dat ik vanaf week 9 last van mijn bekken heb, loop ook al bij de fysio sindsdien. Op mijn werk is er iemand die van d'r 3e zwanger is, die heeft nergens last van. Dus lopen ze ons constant met elkaar te vergelijken, en daar word ik zooooooooooooooo moe van!!!
Ik ben zoooooooooo moe, ik voel me 80 jaar oud Middagdutjes BA! En dan heb ik het nog niet eens over ....maagzuur "zucht" en die hormonen pfffff ik heb medelijden met mijn vriend En het ergste is nog....> ik begin nog maar net hahahaha Heeeeerlijk zo'n klaagforum! (Ik ben natuurlijk ontzettend blij met de kleine en heb er alles voor over)
even klagen hoor, want heb het idee dat dat door anderen niet echt wordt begrepen MIJN RUGGGGGGGGGGGGGGGGGGGG blegh, heb zo'n last van bekken, si gewrichten, onderrug, bahbahbah Lopen, zitten, liggen, alles doet pijn. en maagzuur... en ik weet dat dat alleen nog maar erger wordt!!!!
Hoe herkenbaar is dit....Manlief begon over een kindje en eerste wat ik zei is weet waar je aan begint. Kijkt hij me aan alsof ik wou zeggen baby's je weet wat die doen maar nee heb hem maar even verteld dat ik echt een heks ben tijdens de zwangerschap.Ik kan namelijk echt niet met al die hormonen om gaan en heb als ik de pil slik er al last van. Kan je zeggen dat het hem best zwaar valt en dan is de beeb niet eens geboren... Maar dames?! lucht het allemaal een beetje op? ZO te lezen wel ja en wat een kwaaltjes komen er voorbij zeg.Als je die op een stapel legt dan kan je een dam bouwen.
nou ik wil ook wel even klagen, heb tot de 13 weken alleen maar misselijk en vreselijk moe gevoeld en nu nog steeds zoo moe. voel me af en toe net een bejaarde met mijn middagdutjes....en dan die obstipatie, voel me net een opgeblazen ballon af en toe. alleen nu sinds gisteren vreselijk aan de diarree, wel fijn dat alles nu een keertje leeg is maar die krampen erbij, bah. eerste zwschap ging ik fluitend doorheen, en nu vind ik het maar zwaar, vooral omdat er ook nog een peuter van 2,5 rondloopt die best veel aandacht vraagt. En daarbij ook nog eens een man die het allemaal niet echt ziet volgens mij, ik moet overal om vragen en er komt niet echt snel iets uit zichzelf uit zijn handen.... toch ben ik ook heel blij hoor, vorige week een prachtecho gehad en dan weet je weer waarvoor je het allemaal doet! maar t was lekker om even ongegeneerd te kunnen klagen! xx
Ik had vandaag een (pret) echo om naar het geslacht van onze beeb te kijken. Hij/zij lag verkeerd en we konden hem dus niet zien... aarrrghhh... Baal er zoo ontzettend van... Gelukkig was hij/zij wel lekker actief, maar we moeten nu alsnog 2 wk wachten snik snik snik.
Nou ik kom ook even klagen.. Dit is mijn 2de zwangerschap.. de eerste ging helemaal perfect.. Maar deze zwangerschap is een hel... ik spuug nog steeds ben alleen maar moe en wordt er zwaar chagarijnig van :x ik slaap erg slecht heb veel last van me rug en stuitje .. ik vind het wel heel fijn om die kleine meid te voelen schoppen en geniet daar ook wel van maar de rest bah bah bah.. Ik ben blij dat ik kindjes mag en kan krijgen .. begrijp me niet verkeerd maar ik ben het echt zat. en ik moet nog zolang.. Gelukkig heb ik een vriend die altijd voor me klaar staat en ons zoontje is gelukkig ook erg lief .. ( soms een beetje druk en dwars maar ja hoort bij de leeftijd (2 jaar ) ) Nou dat was mijn gezeik hihi.. xxx