Nou ik heb er nu al zin in Ik vindt menstruatirkrampen en darmkrampen trouwens sowiezo altijd veel op elkaar lijken. Ben inelk geval benieuwd hoe het uiteindelijk echt voelt
Ik heb eigenlijk nooit (merkbare?) voorweeen gehad. Echte weeën vond ik een tijd lang vooral heel erg lijken op hevige darmkrampen. Ik heb ook nog een tijdje getwijfeld of ik niet gewoon diarree had. Ik vond het helemaal niet lijken op menstruatiepijn. Op een gegeven moment werden ze zo heftig dat ik het nergens meer op vond lijken. Je voelt de pijn als het ware aanzwellen, steeds heftiger worden, tot het een hoogtepunt bereikt waarop je jezelf geen houding meer kan geven, alsof je van binnen helemaal in de knoop zit of zo. Op dat moment is de pijn zo erg dat ik me kon voorstellen dat je daar wel dood aan zou kunnen gaan. Maar na die piek neemt het ook weer snel af, en tussendoor ben je dan in principe weer even pijnvrij. Ik vond de ademhalingsoefeningen van zo'n pufcursus echt heel veel verschil maakten, die sleepten me echt door de pijnpieken heen. Een vriendin gaf mij vooraf nog mee dat op het moment dat je echt gaat denken dat je het niet meer kan volhouden en denkt dat je dood gaat je volledige ontsluiting hebt en mag gaan persen. Dat was bij mij idd zo. En persen vond ik heerlijk na die vreselijke ontsluiting.
ik hoorde van de week dat rugweeen juist ontstaan wanneer de placenta aan de voorkant ligt, omdat de buik zich dan anders aanspant, of dit ook daadwerkelijk zo is weet ik natuurlijk niet, dat kan ik eigenlijk pas zeggen over ongeveer 20 weken want bij mij ligt ie voor.. ik vind weeen ook niet lijken op menstruatie pijn,.. eigenlijk lijkt de pijn op dat je heel erg moet poepen
Mijn placenta lag de vorige keer ook voor (en nu weer), maar ik had gewone buikweeen, dus geen paniek .
hahaha oke... had ze bij mijn zoon wel en die waren niet op te vangen pfff... anyway hoe dan ook,... ik zal er door moeten straks of het nu rug of buikweeen zijn
To weet je, het doet pijn ja. Mijn eerste bevalling viel mee maar mijn tweede... Oh god!!! (Duurde ook maar 25 min) Maar bevallen is ook geweldig en mooi om mee te maken. Het is ook nuttig, want zwangerschap is een intensieve periode en de overgang tot moederschap heb je ook nodig, het is deel van het proces. Op het moment zelf, of direct na de geboorte, voel je ook hoe natuurlijk het is en wat een kick het geeft. Het is een beangstigende maar ook geweldige ervaring. Ik heb het dan natuurlijk over normale bevallingen, maar daar gaan we vanuit. Dus, geniet er ook van, hoe vreemd het ook klinkt. Je zult het niet vaak meemaken, en er bestaat niks anders dat zo bijzonder is. Vergeet ook niet na de bevalling aan je kind te ruiken! Het luchtje dat hij/zij dan heeft, is er maar kort en serieus het allerlekkerste luchtje van de hele wereld! Beetje zoetig.
Weer zoveel verschillende reacties, maar ik weet nu een beetje waar ik op moet/kan letten en wat ik kan verwachten... Dat het pijn gaat doen, dat weet ik en had ook niet anders verwacht. Wel grappig om te lezen hoe iedereen dat verschillend ervaart. Mijn vriendin heeft een horrorbevalling gehad en zegt steeds tegen me: Meid, als ik het van je over zou kunnen nemen, zou ik het zo doen! Dat blijf ik altijd in m'n achterhoofd houden... Dat wat Cathelijne zegt (ruiken aan je kindje als het net geboren is) heb ik vaker gehoord, dat ga ik ook zeker doen (als mogelijk). Ook heb ik vaker gehoord dat je je ogen open moet houden bij het persen, ivm springen van bloedvaatjes in je ogen... Heeft iemand hier vaker van gehoord?
Ja dat van die bloedvaatjes klopt. Niet fijn dat jouw vriendin dat vertelt terwijl jij nog moet. De meeste bevallingen lopen prima! En je komt er doorheen, het gaat eigenlijk vanzelf. Maak je niet druk erover, het komt goed.
Ogen open houden tijdens het persen heb ik nog nooit van gehoord. Wel weet ik dat je niet met je hoofd moet persen maar met je onderlichaam om dat soort gebarsten bloedvaatjes te voorkomen. Dus met je buikspieren zeg maar, zodat er niet zoveel druk op je hoofd komt te staan.
Ik heb maar een paar losse weeën gehad en daarna een storm. Dan heb je gewoon helemaal geen rust meer tussendoor. Dat vond ik echt vreselijk. Je bent dan zo overgeleverd. Gelukkig die die hele bevalling ook maar anderhalf uur in totaal. Qua gevoel is het voor mijn idd een combi darm- en menstruatiekamp x100 met daarnaast het gevoel dat je wordt leeggeknepen ( ken je die dingen om je tubes leeg te drukken? Nou zoiets dus! ). Ik heb een darmaandoening en ben qua kramp heel wat gewend, maar bevallen slaat alles. Het is het meest pijnlijke maar ook mooiste wat ik ooit heb mogen beleven. ..
Ik heb de weeen bij mijn dochter ervaren als menstruatie krampen alleen dan 100x erger dan bij een daadwerkelijke menstruatie... Komt in golven over je heen... Maar ik zie al dat het voor iedereen anders is. Ik heb nu ook last van voor weeen, deze voelen weer zo en trekken door nr mijn onderrug. Soort kramp..
Ik vind voorweeen niets te maken hebben met menstruatiekrampen. Meer een soort gespannen gevoel naar onderen. Harde buiken voelt als een ballon. Echte weeën beginnen bij mij als buikkrampen en daarna... tja... als weeën. Ik kan het niet echt met iets vergelijken behalven dat het opkomt, een piek heeft en week afzwakt. Ik beval snel dus ik zit relatief snel op die laatste heftige centimeters. Persen voelt alsof je onderkant wegbrandt. Maar was bij mij ook van heel korte duur. Het naarste vond ik het hechten. En het irritantst de naweeën...
Het is dus echt voor iedereen heel anders... Ik heb NIETS aan m'n onderkantje gevoeld, geen branderig gevoel, niets. Alleen de menstruatie krampen (weeen) en dat was bijna ondraaglijk. Na weeen heb ik ook niet gehad... Denk meer dat als het begonnen is, je het wel weet... Niemand kan je echt vertellen hoe het is omdat iedereen het weer anders ervaart/voelt.