Hallo allemaal, Zoals ik al zeg, kan ik nog niet genieten van de zwangerschap Ik zit vanaf eind juli thuis. Ik kon niet meer goed lopen doordat ik dystonieklachten aan mijn rechtervoet heb. Ik heb 8 weken langer met pijn en kramp gelopen, maar ik heb het er voor over gehad. Nu heb ik 13 dagen geleden de botox-behandeling gehad, ondanks de behandeling en pijn die ik heb gehad, verloopt de zwangerschap geweldig, ben niet ziek (geweest), geen zwangerschapskwaaltjes, echt heerlijk! Ik heb door de botox-behandeling nu geen enkel gevoel meer in de behandelde voet en hand. Ik heb deze week 2 keer op de eerste hulp gezeten van het ziekenhuis. Ik belde op om te vragen wat dit was en of dit schadelijk kan zijn voor mijn kindje, en toen zeiden ze kunt U nu meteen naar de eerste hulp komen? Mocht het na het weekend niet weg of minder zijn geworden moest ik weer terugbellen, nou weer het zelfde kunt U nu naar de eerste hulp komen? 2 keer werd er gezegd na een aantal onderzoeken, dat er eigenlijk weinig over bekend is en dat ze eigenlijk niets er aan kunnen doen. De artsen weten het eigenlijk ook niet wat ze kunnen doen, ze hebben dit nog nooit meegemaakt! Over 4 weken moet ik terug op controle. Ik maak me natuurlijk ook ongerust over de baby, of daar alles goed mee is, en nu moet ik vandaag voor een echo om te kijken hoe het met de baby is. (anders moest ik nog 2 weken wachten voor een echo) Ben benieuwd vanmiddag. Nu mijn volgende verhaal! Sinds vorige week zijn we eindelijk begonnnen met de aanbouw van onze keuken. Nou dit verloopt ook niet echt geweldig . De eerste dag zeiden ze al dat het uitgraven niet de geschatte 3 dagen, maar 8 dagen gaat duren. Nou waren ze vanmorgen 5 minuten bezig, en zeiden ze dat ze maar moesten ophouden, omdat de grond te nat was van de regen. Ik zeg, jullie hebben er toch voor gekozen voor dit werk, dus verwacht ik eigenlijk ook dat jullie als echte mannen gewoon doorgaan. Ik wil verdorie met de kerstmis klaar zijn en dat ook de babykamer klaar is. (voor alle duidelijkheid: de babykamer hebben we al, maar staat afgebroken op zolder, omdat de babykamer als opslagruimte gebruikt wordt.) De grootste reden dat ik daar kwaad over ben, is dat we in eerste instantie in april gingen beginnen, maar door omstandigheden ging dat weer niet. De broer van mijn man doet de aanbouw regelen, en ik zei al eigenlijk meteen dat ik hem niet wilde, maar mijn man wilde dat perse. Mijn schoonbroer wilde eerst zijn eigen huis afmaken (hij is er al meer dan 1 jaar mee bezig en heeft al 4 datums overschreden dat hij klaar wilde zijn, en hij is nog niet klaar) Dit is dus de reden dat hij van mij niet de aanbouw bij ons mocht doen in eerste instantie. Mijn man heeft dus toch voet bij stuk gehouden dat hij het wel wilde en dat hij de aanbouw bij ons mag doen. Mijn man zit de hele dag op zijn werk, en ik zit de hele dag thuis, omdat ik niet kan en mag werken, ik wil onder de mensen zijn, en niet continue thuiszitten. Hierdoor ben ik dus erg gefustreerd dat hij nu alweer zegt dat hij met regenweer niet verder kan. Ik ben zo bang dat ik dadelijk als ik moet bevallen dat ik nog steeds in de rotzooi zit, en dat de babykamer dan nog niet helemaal klaar is. Ik weet dat ik niet zo negatief moet denken, maar helaas lukt het me niet! Mijn moeder zegt dat het door de hormonen komt. Ik wil proberen te genieten van mijn zwangerschap, maar helaas is me dit door deze omstandigheden nog niet echt gelukt! Sorry voor dit lange ego verhaal, maar moest effe mijn hart luchten . Groetjes Nancy
Heel vervelend dat het allemaal zo loopt voor je! Ik hoop dan ook dat je snel een goede uitslag krijgt van de echo,en de kleine! Groetjes,Alida
Het is inderdaad allemaal heel vervelend, zeker met alle hormonen die door je lijf gieren! Dat maakt het exstra moeilijk. Ik hoop ook voor je dat de echo goed is en dat alles een beetje mag gaan vlotten met de verbouwing enzo. Veel succes, Groetjes Priscilla
Hoi, hier ben ik weer! Bedankt voor de reacties. Gelukkig was de echo goed De kleine is een erg beweeglijke baby volgens de gynaecoloog, zal niet lang meer duren dat ik hem/haar ga voelen. Zeker omdat de placenta aan mijn rugzijde ligt. Alles zag er gelukkig heel goed uit. Qua groei gaat het ook uitstekend. Mijn man zegt dat ik wel van de zwangerschap ga genieten als ik de eerste schopjes ga voelen. Ik zeg tegen hem, ik heb er al van kunnen genieten, vooral toen de kleine ons recht aankeek tijdens de echo. Heerlijk! De reden dat ik eigenlijk nog niet kon genieten, was omdat ik zo bang was dat er door de botox-injectie, er niet alleen bij mij bijwerkingen optraden, er ook wat bij ons kleintje was gekomen. Dit is gelukkig niet zo! Gelukkig, ik kan eindelijk genieten van de zwangerschap! Priscill, hartelijk gefeliciteerd met je zwangerschap! Groetjes Nancy
Fijn! Ik ben blij voor je! Ik denk ook dat als je straks vanalles gaat voelen dat je dan rustiger wordt en dat gaat niet lang meer duren! Veel geluk. Groetjes Priscilla