Zou je wellicht een blaasontsteking kunnen hebben? Je niet oké voelen, harde buiken..? Ik heb bij beide zwangerschappen harde buiken gehad. Zo naar. Bij mijn zoon verloor ik de slijmprop, iets later diarree en toen ineens ‘s avonds helder bloedverlies. Ik voelde verder alleen wat harde buiken maar die had ik al een hele poos. Naar het zh waar iets later spontaan mijn vliezen braken. De druk van onder herken ik wel van het indalen. Deze kwam bij mijn zoon later dan bij mijn dochter (dochter is nummer 2) bij mijn dochter ben ik ingeleid dus daar kan ik je niks over vertellen.
Ja bedacht ik ook! Maar dat is al vaak gecheckt! Was vandaag ook weer niet het geval helaas. Dat was vrij gemakkelijk op te lossen..
Yes. Ik mocht van het academisch naar het ziekenhuis in m'n eigen gemeente. Gelukkig bekende gezichten van de vorige 2 die dit absoluut niet herkenden ook van mijn vorige keren. Cervix mooi lang, toch ook ontsluiting gecheckt, alles zat mooi dicht. Gek, want zowel bij de eerste als de 2e had ik al ontsluiting vanaf zo'n 28 weken. Ze heeft met een staafje afscheiding afgenomen. Deze heeft ze laten liggen op tafel, maar de uitslag was wel goed? Op de ctg waren ondanks de rug weeën wel alle pieken goed zichtbaar. Maar omdat m'n cervix lengte nog zo goed is, mocht ik wel naar huis.
Het was gewoon m'n vraag niet. En als je geen antwoord hebt op m'n vraag, dan vraag ik me oprecht af waarom je wel reageert? Er is dus nu exact gebeurd als ik in mijn glazen bol wel verwacht had. Geen verklaring voor de rugpijn. Weeën die wel te zien zijn op de ctg, maar (godzijdank) niets doen. Het hoort maar gewoon bij deze zwangerschap. En dus had ik mezelf, de kinderen en mijn man, het ritje kunnen besparen. Ik heb ze al een jaar lang lastig gevallen met kanker.. Ik vroeg namelijk niet of jullie in een glazen bol konden kijken. Ik vroeg gewoon om neutrale antwoorden.
Had je dat ritje dan bespaard door hier je vraag niet te stellen. Mensen geven goedbedoelde adviezen op basis van eigen ervaringen, en jij klaagt alleen maar dat je dat niet wil horen. Je zou mensen ook kunnen bedanken voor hun medeleven. Iemand die met 32 weken weeen moet wegzuchten, pijn heeft, een grotere kans op vroeggeboorte… dat zijn gewoon dé signalen waarmee je naar een vk of gyn moet gaan, zodat zij kunnen kijken of er bv al sprake is van ontsluiting. Dat is exact wat jij vroeg, dus het antwoord dat je kreeg.
Ah fijn dat je langs mocht komen! En goed nieuws dat ondanks de weeen alles nog dicht zit. Dus wrs dan wel een gevoelige baarmoeder. Dit had ik dus ook in de zwangerschappen en daar valt jammergenoeg weinig aan te doen… het is alleen dus wel ff klote dat je niet precies weet bij welke weeen je dan wel moet bellen, bij de 3e had ik zulke pijnlijke weeën die meer dan een minuut aanhielden, maar niet voor ontsluiting zorgden, terwijl toen eenmaal de ballon geplaatst werd voor de inleiding ik alleen maar wat menstruatiekramp had en dat zorgde voor 4cm, dus mijn advies is om toch bij enige twijfel gewoon weer te bellen. Hopelijk blijft je kleine mannetje nog een mooie poos veilig in je buik ❤️
Wat naar zeg. Ik ben drie keer spontaan bevallen met hele normale gezonde zwangerschappen, dus niet vergelijkbaar met jouw zorgen. Bij de tweede had ik wel vanaf ongeveer 32 weken bijna elke nacht/vroege ochtend voorweeën. Heel naar, moest ze ook echt wegpuffen. Maar ze deden niets, ben uiteindelijk vlak voordat ik ingeleid zou worden 9 dagen overtijd vanzelf bevallen. De dag daarvoor zat alles nog potdicht, ondanks wekenlange voorweeën dus. Ik hoop dat jouw baby ook nog netjes een tijdje binnen blijft zitten, ook al is het zwaar voor jou. Sterkte met deze laatste loden…
Nou dit! Ik ben ingeleid 2x en de pijn ja vergelijkbaar met de pijn nu. Maar omdat ik dit al zo lang heb, vertrouwde ik er zo langzaam wel op dat ik niet zomaar ging bevallen. Maar bij elk moment dat dan het patroon veranderd ga ik toch twijfelen. Kun je zomaar een 3e keer een gevoelige baarmoeder hebben? Heb wel ivf gedaan voordat ik met Chemo begon, is dat een trigger? Vandaag geen wee gehad, goed geslapen vannacht. Is vermoeidheid ook een trigger? Ze hebben het trouwens niet over een gevoelige baarmoeder gehad, maar het klinkt hartstikke logisch.
Bedankt voor je reactie! Wat ontzettend naar dat je er ook zo lang mee hebt gezeten. Had je dan ook een dag ertussen dat er niets aan de hand was? Fijn om te weten dat het dus gewoon 'kan' zonder heftige gevolgen. Het maakt het alleen zo lastig om in te schatten wanneer het serieus is en wanneer niet.
Geen idee of ivf of vermoeidheid triggers zijn, ik verwacht van niet. Mijn 2 oudsten zijn via hormoonbehandelingen verwekt, de 3e was een echte verassing die spontaan is gekomen, maar die weeen van de 3e die niks deden waren veel pijnlijker dus ik verwacht niet dat ivf dan wel een trigger zal zijn. Bij mij zei de vk dat zolang er geen bloed of vochtverlies is er waarschijnlijk weinig aan de hand zou zijn. Maarja, ik zal op 4cm zonder pijn en ook geen bloed of vochtverlies. Een gevoelige baarmoeder kan volgens mij “zomaar” zijn, ik heb de pech gehad dat het bij álle zwangerschappen zo was, maar ze vertelden wel dat bij een 3e je baarmoeder sneller oprekt omdat het al goed weet wat het doen moet waardoor je die pijn kan hebben, maar ook omdat je lichaam weet hoe alles werkt kan de bevalling ook soepeler beginnen. Was in mijn geval ook niet zo, want de 3e was de zwaarste en moeilijkste bevalling van allemaal (niet bangmakend bedoeld hoor) Een rustige dag ertussen is denk ik echt geluk hebben, zulke dagen heb ik weinig gekend vanaf de constante harde buiken, ik zou daarvan dus echt even lekker genieten
De dag voor mijn bevalling voelde ik me buikgriepachtig in de ochtend. Diarree, misselijk. Ik was jarig die dag en ik wilde nog het etentje afbellen. Uiteindelijk toch gaan eten en daar kreeg ik krampen. Mijn man zei op bepaald moment, zouden we niet timen. Dat gedaan, was regelmatig maar nog te veel tijd tussen en niet lang genoeg. In bad geweest trok niet weg maar ook niet heviger. Dus toch gaan slapen. Rond 4u weer in bad (nog steeds krampen) trok nog niet weg. Maar nog niet lang genoeg en niet snel genoeg. Uiteindelijk toch naar ziekenhuis, monitor registreerde geen weeën maar ik voelde ze wel nog steeds. Ik mocht naar huis van de gyn maar voor de zekerheid ging er een vroedvrouw wel nog komen voelen of ik opening had... bleek ik 4 cm te hebben en wel degelijk in arbeid te zijn maar doordat ik zwaarlijvig ben pikte de monitor het minder op. (38 weken - geen voorweeën gehad of toch niet dat ik het besefte) Bij de tweede, die extreem rustig was, vaak gegaan omdat ik ze een hele tijd niet voelde, ook daar was ze dan vaak te rustig... ook na cola en dergelijke... veel voorweeën maar uiteindelijk pas bevallen na inleiding op 40+6