Ik vond het persen drama maar had geen persweeen. Bij mij waren het gewoon de ontsluitingweeen die dicht op elkaar kwamen en waarvan de pijn niet helemaal wegging. Ik had hooguit wat licht drukgevoel, puur dat ik wist waar ik heen moest persen. Ik vond het erg frustrerend, heb 1,5u geperst en had het gevoel dat het niets hielp. Maar mbv knip en hoop geduw is ze er wel uit gekomen. De vk's die ik tot nu toe gesproken heb (werk in de kraamzorg dus dat zijn er wel een aantal), geven allemaal aan dat je bij een 2e kindje eigenlijk altijd persweeen heb. Ik hoop dat dat iets 'prettiger' is. @madeliefke, ik zie er hier ook behoorlijk tegenop! Viel mij vies tegen bij D.
Tja bij mijn eerste kreeg ik persweeen terwijl ik nog maar 7 cm ontsluiting had... dus dat moest ik ophouden.. Dat vond ik wel vreselijk... was blij dat ik mocht gaan persen.... Tja.. bij 2 duurde het persen maar 6 minuten... en bij nummer 3 voelde ik ze helemaal niet zo heftig.. (bijna niet) dat vond ik vervelend, want voelde niet zo goed wanneer ik kon persen... en de drang gebruikte ik bij de anderen om "alles te geven".... nu mag ik niet klagen, want persen duurde maar 3 minuten... De gewone weeen bij nummer 3 voelde ik eigenlijk ook niet zo.. gewoon zware ongesteldheidspijn een half uur en toen had ik 9 cm... Als is het raar, want voor je gevoel duurt het veel langer...
Vond ontsluitingsweeen veel erger dan de persweeen. Alleen die angst om compleet uit te scheuren waaaah. Pff kwam er gelukkig met 4 hechtingen van af...
Of ik nou echte persweeën heb gehad weet ik eigenlijk niet maar vond het persen in ieder geval een drama! Doe de hele bevalling zo weer over maar het liefst zonder dat laatste stuk! Man dacht dat ik compleet uitscheurde, god wat deed dat zeer! haha.....maar goed ben er met een paar hechtingen afgekomen!
Ik vond de persweeën heerlijk vergeleken met de ontsluitings weeen maargoed heb allebij mijn kinderen er dan ook in 10 minuten "uitgepoept" De ontsluitngs weeen vond ik vreselijk, die zou ik deze keer t liefst over willen slaan.
Ik vond ze zeker pijnlijk, maar ik vond het fijn om iets te doen, dat er echt vooruitgang inzat. En niet gewoon zo stom liggen puffen en wachten. Mijn dochter moest er echt zo snel mogelijk uit van mij, ik was er helemaal klaar mee!! Heb 68 min geperst.
ik vond de persweeen heerlijk vergeleken bij de ontsluitingsweeen. want die vond ik echt vreselijk! maar de persweeen vond ik beide keren totaal niet pijnlijk en vond het eigenlijk wel fijn dat je eindelijk iets doen kon ipv alleen maar pijn lijden haha
Dan even een offtopic vraagje: sommigen van jullie hebben echt lang geperst zo te lezen. Hadden jullie dan ook veel last van aambeien? want dat is echt een enorme angst van mij,en daarmee ben ik dan bang dat ik niet durf te persen. Ik heb er namelijk nu al een beetje last van als ik maar minimaal druk geef, laat staan dat ik 60 minuten aan het persen ben! En nou weet ik wel, iedereen zegt dat je daar op dat moment niet mee bezig ben, nou ik weet van mezelf dat ik dat dus wel ben....vandaar mijn vraag aan jullie! Bedankt voor jullie reacties!
Ik heb 45-55 minuten zitten te persen en ik heb er een aambei gekregen die was zo groot als een aarbei bijna deed echt pijn, maar nu heb ik curanol gekocht gelijk de tweede dag goed insmeren iedere keer dan slinkt de zwelling af.... Ik heb na de eerste bevalling een aambei overgehouden het gaat niet weg alleen slinkt het maar als ik stres heb hopa word weer dik, en dit doet pijn bij groot boodschap wc.
Dank je voor je eerlijke antwoord! Daar ben ik dus ook zo bang voor. Een vriendin van me had drie aambeien ter grootte van eieren...die zijn uiteindelijk wel weggegaan maar ze kon echt dagen niet zitten. Curanol heb ik nu ook gekocht (zalf en pilletjes) en ben ik nu volop aan het gebuiken...
Ik vond persweeën zalig! Ik kan me niet herinneren dat ze überhaubt pijn hebben gedaan. Ik zat al een half uur met persweeën waarvan ik het niet wist, dus ik maar proberen op de wc en ik snapte het al niet. Tot er een lichtje aan ging bij de verpleegkundige. HOOoooooo! Riep ze, stoppen en ophouden die persweeën, maar gelukkig bleek ik toen volledige ontsluiting te hebben. 15 minuten later had ik mijn dochter in mijn handen, ondanks dat ze een sterrenkijkertje was. Heerlijk! Elke perswee hielp, ik voelde hoe ze langzaam verder zakte. Bij het staan van het hoofdje een koude doek er tegenaan, en toen was dat ook prima te doen. Nee, ik vind die bevalling niks, maar zodra ik mag meepersen is de hel weer voorbij! Dan komt de baby er aan!
Ik vond de persweeen eerlijk gezegd wel fijn.. Ik heb een ruggeprik gehad, deze is uitgezet een uur voor het persen. Voelde wel wat, maar totaal geen pijn. Wel pijn bij het persen, maar dat was het kindje zelf die er uit ging komen, niet de weeen dus.. Heppepeppie, ik heb nooit aambeien gehad, tijdens zwangerschap eentje (maanden lang), terwijl ik geen problemen had met stoelgang. Tijdens en na bevalling nergens meer last van gehad! Dus je hoeft er geen last van te krijgen..
Bij de eerste vond ik de persweeen heerlijk, daar kan je wat mee. Bij de tweede heb ik het idee niet echt sterke persween te hebben gehad maar wel gewoon geperst, meer het idee da ik het zelf heb gedaan. Ben benieuwd hoe ik het nu ga voelen.
Na 18 uur weeën, waarvan de laatste 5 uur een soort weeën-storm...was ik blij dat ik mocht persen. Na 4 persweeën (20 minuten) werd mijn zoon geboren, dat scheelt waarschijnlijk wel Wat betreft die aambeien...ik kan niet ontkennen dat ik daar meer last van had dan van het inscheuren en hechten..maar het is allemaal tijdelijk. Dat moet je wel voor ogen houden. Iedere bevalling is anders, je weet van te voren nooit hoe het zal verlopen.
Ik geloof ook echt wel dat je daar mee bezig bent op dat moment. Bij mij vroegen ze op een gegeven moment ook "is er een reden waarom je niet harder doorperst?" Probleem is: hoe minder hard je perst, hoe minder effectief het is en hoe langer je dus uiteindelijk moet persen. Je kindje zakt elke perswee weer iets terug, pas bij de 3e pers op 1 wee, boek je zeg maar vooruitgang. Dus mijn advies is: accepteer dat aambeien een mogelijk gevolg kunnen zijn en pers zo hard als je kunt. Des te eerder is je kindje eruit. Dan maar aambeien. Dat is 1000 keer beter dan lang persen. Is ook beter voor je kindje he? Lang persen is gevaarlijk namelijk. Oh ja, en ik ben dus ingeknipt omdat het te lang duurde... Ik denk dat ik liever aambeien had gehad (had ik uiteindelijk niet...) Maar door het inknippen en hechten kon ik dagen ook amper zitten...
Ik heb geen idee hoe ze voelen, want de ruggeprik mocht aan blijven staan bij mij. Maar het gevoel van moeten poepen kwam toch echt wel dwars door de ruggeprik heen hoor! Is het niet verstandiger om de ruggeprik helemaal niet te nemen zodat je ook niet een gigantische klap krijgt wanneer hij word uitgezet?? Want ik was ontzettend bang dat ik de kracht niet meer zou hebben om de pijn op te vangen als de ruggeprik uit werd gezet. Had wel al 3 dagen weeen en geen slaap, dus dat hielp ook niet mee. Ik wil het nu helemaal beleven, en ook de persweeen wil ik voelen.
Ik vond de persweeen veel minder erg dan de ontsluitingsweeen. Alleen ik heb ze een tijdje weg moeten puffen en dat was erg moeilijk, had wel die enorme persdrang. Toen ik eenmaal mocht persen was hij er met 3x uit. Ik heb wel meerdere aambeien maar daar rekende ik al op, ik krijg die dingen vrij makkelijk helaas, dus ik had de zalf alvast in huis. Ze zijn nu ruim een week later al flink geslonken. Eerste dagen was zitten geen pretje met hechtingen en aambeien maar ja daar kom je ook wel overheen. Tijdens de bevalling had ik wel wat anders aan mijn hoofd dan daaraan te denken. Maar ja ik ging er al vanuit dat ik ze hoe dan ook kreeg dus dan maakt het ook niet meer uit.
de ontsluitingsweeen ervaarde ik als helemaal niet pijnlijk..hooguit wat ongemakkelijk.. pufte t makkelijk weg.. de vk noemde me een natuurtalent en zei dat dat t ergste was...nou zo kan ik er wel 100 krijgen dacht ik nog. toen ik eenmaal persdrang kreeg brak de hel los... mocht vrijwel meteen persen maar dat duurde uiteindelijk 1uur en 47 minuten!!!! had het gevoel alsof mijn bekken uitelkaar getrokken werd. mijn dochter had haar armpje ook op een aparte manier bij haar hoofdje dus kon moeilijk die draai maken..waarschijnlijk heeft het daar aan gelegen.. uiteindelijk dus wel een scheur naar achteren (maar hoefde niet gehecht) en aambeien opgeleverd.