Hoi allemaal, Ik moet het even van me af schrijven.. Ons zoontje is nu 16 maanden oud en hij heeft eigenlijk nog nooit echt iets gehad.. af en toe een keertje verkouden maar dat was met een paar dagen over. Of eens een sprongetje waar hij een paar dagen last van had ofzo en dan was het wel weer over. Ik heb in al die tijd nog nooit een dokter hoeven bellen. Nu is het sinds 3 weken raak. Het begon met een verkoudheid die maar bleef aanhouden. Zondag (anderhalve week geleden) was hij wel zo ontzettend aan het hoesten dat ik toch maar de dokterspost heb gebeld. Hij kon er niet van slapen en was helemaal van slag (was 's avonds). Daar zijn we toen heen geweest. Helemaal gecheckt. Dokter adviseerde een hoestdrankje te doen en dan moest het wel beter worden. Niet dus. De donderdag erop ben ik naar mijn eigen huisarts gegaan want het was nog niet over. (dit was afgelopen donderdag). Mijn huisarts constateerde een oorontsteking. Dus hij mocht aan de antibiotica. Gelijk zelfde dag mee begonnen. Merkte al vrij snel dat het verbeterde en de volgende dag heb ik hem gewoon naar mijn schoonouders gebracht en ging ik werken. en toen werd ik smiddags gebeld. hij had overal uitslag. Gelijk dokter gebeld. Moesten direct stoppen met deze antibiotica en hij kreeg een andere. Hier konden we de dag erop mee beginnen. Gisteren heeft hij de laatste dosis gehad. Het gaat gelukkig een stuk beter en volgens mij heeft hij geen oorontsteking meer. En toen begon hij vanmiddag toch weer te hangen en te piepen. Eerst dacht ik dat het gewoon de warmte was. Maar later kwam ik erachter dat er een kies doorkomt. Hij heeft er behoorlijk last van. Dikke plek in de mond wat natuurlijk irriteert. Luieruitslag en hij voelt zich duidelijk niet prettig. Heb hem een paracetamolletje gegeven en het plekje ingesmeerd met dentinox. Ik hoop dat de kies snel door is en dat we eindelijk weer kunnen genieten want naast dit alles ben ik inmiddels behoorlijk zwanger en wordt het allemaal best wel zwaar. Het is een behoorlijk verhaal geworden maar het lucht wel ff op xxx
Oww meis, wat een zorgen kan je toch hebben om die kleintjes hè! Het helpt mij altijd om te bedenken dat het erbij hoort en hij alles wel overleeft, maar heb der soms slapeloze nachten van...