Hoi, Ik ben nog niet zo heel lang op dit forum en ben sinds kort begonnen met 'project baby'. Na 17 jaar aan de pil geweest te zijn, ben ik er in december mee gestopt zodat ik alvast kon gaan ontpillen. M'n cyclus is, volgens mij, niet heel erg onregelmatig geweest (28-28-31-25-31-26-28 ) maar wel onregelmatig genoeg om toch maar een ovulatietest te kopen. (ook een beetje een control freak.. ) Mijn vraag aan degene die ze ook gebruiken is: Hebben jullie dit aan je partner verteld? Mijn partner denkt trouwens dat een vrouw de hele maand door zwanger kan worden (was het maar waar.. ).. Maar goed, ik kan me zo voorstellen dat een man zich flink onder druk gezet voelt als hij weet dat hij op die-en-die avond moet presteren en dat op die manier de lol er een beetje afgaat. Het zou me zelfs niets verbazen als hij spontaan geen zin meer heeft.. Ik heb ook wel eens van vriendinnen gehoord dat hun partner zich een beetje een gebruiksvoorwerp voelde en ik kan me voorstellen dat dit daar best aan bijdraagt. Wat vinden jullie? Groetjes, Tamara
Hoi Tamara,, Wat bedoel je met vertellen jullie dit aan je partner? Die ovu-testjes of dat je gestopt bent met de pil? Nou ik hoop in elk geval dat hij weet dat je van de pil af bent , daarbij heb ik mijn partner altijd alles verteld. Elke ovu-testje, elk krampje, ik heb hem er echt bij betrokken! Als je merkt dat je man te zeer onder druk komt door de ovu-testen dan zou je het misschien kunnen overwegen om niets te zeggen. Maar ik zou eerst proberen om echt alles samen te delen, jullie willen SAMEN een kindje.
ik heb het wel verteld aan mijn man maar ik vertelde niet precies wanneer mijn ei was dan kreeg ie spontaan een slappe
Persoonlijk begon ik pas met ovutesten toen we al een flinke tijd bezig waren. Puur om mijn cyclus in beeld te krijgen. Dat heb ik wel aan mijn partner verteld. Gelukkig heeft hij geen last van prestatiedruk, nu moet hij regelmatig een potje vullen in het ziekenhuis dus zou toch lastig zijn als hij niet onder druk kan presteren Misschien een stomme vraag, maar waarom niet eerst eens gewoon vrijen zoals jullie van tevoren deden? Ovutestjes kunnen altijd nog. En het is zo heerlijk om niet op commando te hoeven vrijen. Als je 2 tot 3 keer in de week seks hebt, dan zit je best vaak al goed en heb je een grote kans dat je vrij snel zwanger bent. Dan zijn ovulatietesten, zeker in het begin, vrij nutteloos.
Snap je helemaal! Ook ik ben een tijdje terug gaan "ontpillen" omdat we tzt wel een tweede kindje zouden willen krijgen. Mijn man vind het al een hele opgave om af te spreken dat we er DAN en dan voor gaan. Ik heb een vreselijk lange en onregelmatige cyclus en vorige maand ben ik gestart met ovulatietesten. Niet om er dan direct voor te gaan maar meer om inzicht te krijgen in mn vruchtbare dagen. Mijn man heb ik verteld dat ik de testen heb gekocht, dat vond ie best, al denk ik dat hij niet helemaal begrijpt waarvoor ze zijn Verder zou je kunnen vragen of hij wil weten wanneer je in je vruchtbare dagen zit. Mijn man vertel ik dit niet omdat hij spontaan een slappe zou krijgen, hahahaha! We vrijen zonder voorbehoedsmiddelen en voor hem geldt: als het raak is is het prima. Dus wanneer mijn ovulatietesten positief worden ga ik gewoon wat harder mn best doen . Al wil ik vanaf september wegens praktische redenen echt gericht aan het werk en dat weet hij ook. Ik denk inderdaad dat als je een ietwat faalangstige man hebt dat je het dan maar beter niet kan vertellen. De lol gaat er dan snel af. Zolang hij maar weet wat de consequenties zijn..?!
Hier wel een man die heel graag wil, maar niet altijd kan presteren als er druk op staat. Ik test meestal 's ochtends en dan vertel ik het hem ook. Heeft ie heel de dag om zich er op voor te bereiden.. Heb het ook een paar maanden niet gezegd (in overleg met hem en die faalangst zeg maar..) Maar dan was ik hyper en hij had promt geen zin -wist natuurlijk ook niet wat er op het spel stond- en dat leverde hier soms wel wat spanningen op.. Geef toe dat het echte spontane er met die ovu's wel een beetje af is.. maar het is er ook echt niet minder lekker om.. Succes, op een spoedige zwangerschap!
Ik bedoelde eigenlijk niet de ovulatietest zelf maar wanneer mijn vruchtbare dagen zijn! En waarom nu al een ovulatietest? Omdat ik 33 ben, al een hele tijd wilde beginnen met kinderen terwijl mijn vriend nog even wilde wachten (lees: geduld is compleet op! en omdat ik een aantal vrouwen ken (allemaal > 30) die inmiddels al met iui of ivf bezig zijn en bang ben dat mij dat ook gaat gebeuren.. Dus vandaar..
Denk dat het van je vriend afhangt, de ene man maakt het nietzo uit en heefd geen last van prestatie druk en de ander wel. Ik gebruik geen ovu testen maar wel wel precies wanneer mijn ei is altijd, iets wat ik lekker voor mezelf hou hier. Daar zou hij zich ongemakkelijk bij voelen. Niet iedere man zit daarop te wachten al wil je graag allebei een kind. Liefs
Heb nooit ovu-testen gebruikt en nooit gezegd wanneer ik dacht vruchtbaar te zijn; hij zou het als een moetje beschouwen. Ik zei gewoon: ' ik wil', maar dan heb ik wel t geluk dat hij altijd wil
Mijn vriend en ik doen ook alles samen, hij weet dat ik die ovu-testen doe en is altijd erg geinteresseerd in de uitslag! Ook ligt hij gewoon elke ochtend naast me als ik aan het temperaturen ben en ook dat wil hij graag weten Eigenlijk vind ik het geweldig hoe hij er ook mee bezig is tegenwoordig! In het begin had hij dat helemaal niet, maar nu wil hij alles weten en probeert hij zelf ook alles zo goed mogelijk te doen! P.s. Hij heeft simpelweg altijd zin >.>
Ik ook!! Door hem er buiten te laten voelt hij zich juist een gebruiksvoorwerp. Nu hoe fik niets te zeggen maar laat ik hem de positieve ovutest zien.
mijn vriend snapte eerst meer van cyclussen dan ik, dus we denken echt samen na over der vruchtbare dagen. Alleen is hij gewoon een warhoofd met onthouden met welke dag het is, dus hij staat er niet altijd helemaal bij stil. Maar als hij weet dat mijn eisprong is, dan gaat hij er erg enthousiast tegenaan!
Haha hier precies hetzelfde. Mijn cyclus is echt onregelmatig (tussen de 20 en 50 dagen :x) en ik heb ook wel eens een positieve test gehad zonder het te zeggen en dan had hij toevallig die dagen net even geen zin... Tegenwoordig zeg ik het dus gewoon, maar wel met een grapje om het nog een beetje "luchtig" te houden
nou mijn vriendje belt me net op, dat hij blij is als hij thuis is, kunnen we lekker klussen. Zegt ie letterlijk. Tsja, ik dacht dat hij gewoon blij was om mij weer te zien morgen
Ik zeg het ook tegen mij mannetje, maar hij heeft soms wel het gevoel dat het alleen daarom gaat. Maar nu zeg ik alleen tegen hem, wanneer mijn vruchtbare dagen eraan komen
Ik heb een tijdje ovu testen gebruikt om mijn vruchtbare dagen goed in te kunnen schatten Zo bleek dat mijn lf korter was dan 14 dagen, dus als ik ze niet gebruikt had, was het er lastig om zwanger te worden van de veel te vroeg gekluste dagen haha Heb een tijd mijn man verteld wanneer mijn vruchtbare dagen enzo waren, maar dat werd er niet echt beter op Toen ik het niet meer vertelde en zelf er gewoon een beetje rekening mee hield, was de druk/spanning er af en ging het allemaal vanzelf Mijn ervaring is dus dat manlief beter niets kan weten dan zenuwachtig te zijn voor iets wat hij beter niet kan weten haha