Misschien een hele stomme vraag hoor, maar stel dat jullie hierna echt geen kindjes meer willen, wat gebeurt er dan met zo'n cryo?
Ik wilde er altijd maar 1. Toen ik beviel van nr riep ik: Ik wil nog een x!! Een jaar later zijn we er voor gegaan MK en 3 mnd later opnieuw zwanger. Mijn man wilde er drie maar vind het nu prima. Maar mijn eierstokken rammelen nog steeds en ik sluit een derde zeker niet uit!
O.a.: Die kun je laten vernietigen. Die kun je afstaan voor de wetenschap. Die kun je nog een paar jaar laten bewaren. Wij hebben onlangs een brief van het UMCG gekregen. Wij hebben nog 4 cryo's in de vriezer. Wij hebben er voor gekozen om ze nog 3 jaar te bewaren. Kunnen op dit moment niet beslissen wat we er mee willen doen. Hebben twee prachtige kindjes gekregen en zien de cryo's nu niet meer als een celletje en een zaadje wat samengevoegd is, maar als het begin van een kindje. Vernietigen kunnen wij daarom niet en erin laten snijden door de wetenschap ook niet. Afstaan aan een kinderloos echtpaar willen wij (sorry) ook niet, want dan groeit er een volbloed kindje van jou ergens anders op. Ontopic: Ons gezin is compleet. Dit is een financiële keuze en een keuze qua onze leeftijden (wij vinden ons te oud worden). Dit heeft bepaald dat ons gezin compleet is. Qua gevoel zou ik er nog wel eentje bij willen (mijn vriend niet trouwens). Feit blijft dat we een derde niet kunnen betalen en dat mijn vriend 40 jaar is en ik over een paar weken 39 jaar.
Ik heb altijd het gevoel gehad dat ik (wij) 3 kinderen wilde. Tot het moment dat Jitte geboren was. Echt eerste wat ik dacht was: Ik ben klaar, ik wil geen 3 kinderen. En dat was niet op de manier van, ik ben net bevallen en dat doet zeer! Maar gewoon, er was meteen een gevoel van compleet zijn. Daarna heb ik ook nooit meer rammelende eierstokken gehad. In mijn omgeving zijn daarna nog zeker 10 baby's geboren en hoewel ik die stuk voor stuk heel schattig vind, heb ik niet 1x gedacht: Dat wil ik ook! Voor mij was het dus heel duidelijk, mijn zusje had ook heel sterk het idee dat ze nog niet klaar was na de tweede... En zie: Daar is nummer 4 al onderweg...
Wij hebben altijd geroepen we willen er 2 maar na anderhalf jaar medische molen, zwaare zwangerschap en bevalling had ik al zo iets, nr 2 moet vanzelf komen of niet. Na 2 jaar hadden we allebei zo iets van zo is het ook goed met 1 en heb ik voor mezelf gekozen voor een maagverkleining en nu vind ik mezelf te oud, en hebben we het zo met z'n drieën ook heerlijk. Wij zijn klaar. Gelukkig hadden we dit al besloten toen ik vorige maand een spoed operatie kreeg waardoor ik moest beslissen over m'n eierstokken en toen waren we al erg blij dat we de keuze al gemaakt hadden, dus dat het geen problemen en verdriet achteraf gaf omdat ze m'n eierstokken niet hebben kunnen behouden.
@Be Happy Dank je wel voor je antwoord! Lijkt me inderdaad een hele lastige keuze om te moeten maken....
Wij hebben altijd gezegd dat we graag 2 of 3 kinderen willen, en we zijn enorm dankbaar dat 3 geweldige kindjes ons zijn geschonken. Alleen ben ik persoonlijk nog niet 'klaar', ik wil zo graag een normale zwangerschap beleven, een normale kraam- en babytijd, en echt genieten ipv constant leven tussen angst en stress. Maar ik weet nog niet zeker of ik nog een kindje erbij wil. Dus is deze wens geparkeerd. We hebben ons nog een paar jaar bedenktijd gegeven..
Ik zou in mijn hart nog een vierde Willen manlief niet die vond 2 genoeg in eerste instantie. Daar bij ben ik bijna 27 en na mijn 30 ste wil ik geen kinderen meer. Dus het zou niet te lang mogen duren. Compleet ja dat ben ik met mijn gezin wel maar 4 lijkt mij echt geweldig
Ik hoop dat ik me compleet ga voelen.. Ook ik ben bewust bezig met laatste zwangerschap en de laatste schopjes die ik nu voel,. Ik wilde er 4 en die krijg ik.. Ik wilde me daarna late helpen maar de laatste paar dagen trek ik dat al terug, omdat ik toch niet 100% zeker ben of het zo klaar is.. Ik hoop het wel.. Naar de praktische Dingen en financieel hoef ik gelukkig niet te kijken.. Alleen mocht er een 5e komen dan pas na 3,5 / 4 jaar dan ben ik 32/33 is dat niet te oud denk ik dan...
Voordat wij in de mmm zaten wilde ik voor mijn dertigste 3 kinderen. Maar dat is bij lange na niet gelukt. Nu zijn we zo blij met ons mannetje en een tweede onderweg en dat op mijn 39ste dat ik niets meer te wensen heb. Wij zijn enorme geluksvogels
Ik wist het gewoon heel zeker, tijdens de zwangerschap van de tweede al en dat gevoel is gebleven. 2 is goed, we zijn klaar.
Mijn man vond ons gezin al compleet met 2 kinderen.Bij mij bleef er altijd wel iets knagen.Uiteindelijk raakte ik ongepland zwanger van nummer 3 en dat was even flink schrikken. De jongste is nu 15 maanden en ik ben nu compleet. De oudste is zowat 10 jaar en de middelste 8 jaar. Ik heb ook die kriebels niet meer. Als ik nu een zwangere ziet doet het me weinig tot niets.Ik kan dan alleen maar denken van wat ben ik blij dat ik dat niet meer hoef te doen en dan kun je wel zeggen dat je compleet bent haha
Een vraag die ik mezelf vaak stel op het moment. Ik geniet zo intens van ons meisje en hoe zij zich ontwikkelt. Een baby, weer bij nul beginnen, beangstigt me en alleen het idee al maakt me moe , maar voor altijd met zijn drietjes heb ik ook nooit voor ogen gehad tot nu dus eigenlijk... Dat verwart me, want het klinkt zo eenzaam. Huisdieren genoeg hoor, dat dan weer wel haha! Maar voorlopig dus nog niet, al kan ik nu nog niet met zekerheid zeggen of dat altijd zo blijft. Ben er duidelijk nog niet over uit...
Heb altijd gezegd 2. Toen wilde t spontaan niet lukken dus mmm zwanger van een tweeling! Mooi meteen klaar dacht ik. Helaas is 1 van de 2 overleden. Dus nu hopend op een nr 3
hier voor nu compleet, maar weet het nog niet met zekerheid. we worden ook ouder en financieel niet ruim. manlief wil graag nog een brusje, maar moet zeggen dat ik daar nog niet over uit ben. bij twijfel niet doen hoor ik altijd en dat is voor mij nu ook zo. wie weet gaat er nog wat rammelen over een tijdje, maar dat zien we dan we. we genieten enorm nu en dat is nu genoeg.