Pas hoorde ik een verhaal van iemand die een erg zware bevalling had doordat de baby met aangezichtsligging kwam. De vroedvrouw had ook nog gescholden: van "hup, doorpersen, niet aanstellen". Later had de vk haar excuus hiervoor aangeboden omdat een sterrenkijker veel zwaarder is om van te bevallen. Maar ik vind het wel raar dat ze dat onder de bevalling niet opmerkten. Dit is toch wel een grote angst van me: dat het persen niet goed lukt, en je kunt er niks aan doen....
Hier kwamen ze er pas achter toen Justin zijn hoofdje er uit kwam. Dus toen moest ie nog gedraaid worden ofzo.
ik had geen sterrenkijkertje maar een stuitje dat in de weg zat. Ik heb verschrikkelijk hard geperst maar het paste gewoon niet. Uiteindelijk naar het ziekenhuis gegaan en met de vacuum verlost. Dus als het je echt niet lukt helpen ze je wel hoor! Succes!
Ik had een sterrenkijker, daar zijn ze tijdens de bevalling achter gekomen. Niet vorderende ontsluiting (want hoofdje drukte dus niet op de goede manier tegen de baarmoedermond) - 1 cm na 10 uur volle rugweeen. Maar dat dat daardoor kwam wisten we pas in de middag na die nacht (die 10 uur), daar is een echo voor gemaakt. Ze hebben haar gepoogd te draaien door mij op mijn zij te leggen en me door te leiden (extra weeenopwekkers). Dat werd een weeenstorm met dreigende spoedsectio, maarrr uiteindelijk heb ik haar toen ik eenmaal groen licht had om te persen in 6 minuutjes naar buiten gewerkt. Dat was in vergelijking een fluitje van een cent Ze is dus nog gedraaid toen ik op de zij lag, en kon gewoon vlotjes geboren worden toen dat eenmaal gebeurd was
hier ook sterrekijkertje zijn ze achter gekomen als ik mocht beginnen persen .... dus daarom vorderde de ontsluiting niet was het enige wat de vroedvrouw zei ......
Mijn dochter lag in een aangezichtsligging. Ik had ´s middags nog een echo gehad en ze lag keurig met haar kruin ingedaald. Tijdens de weeen is ze weer uit mijn bekken omhoog geschoten en verkeerd weer naar beneden gezakt. Toen mijn VK in de gaten kreeg dat ze met haar neus en kin eerst kwam moest ik doorpersen zodat haar hoofd snel geboren zou worden om zwelling van haar hoofd te voorkomen. Gelukkig is het allemaal goed gegaan en had ze nergens last van (en ik ook niet). Bespreek het anders met je VK als je je er zorgen over maakt.
Mijn oudste dochter was tijdens de bevalling ook wat gedraaid en lag dus met dr neusje omhoog....de VK ontdekte dit bij ongeveer 8 a 9 cm. Terwijl ze dus eerder wel goed lag. Ik moest op mn rechterzij gaan liggen... dat zorgde dus ook ineens voor de laatste cm ontsluiting en dat ze in de juiste stand draaide. Uiteindelijk toch een vacuum met knip geworden omdat na dik anderhalf uur persen dochterlief niet verder wilde komen. Achteraf bleek de navelstreng ook nog om haar nek te zitten, dus mogelijk dat het daardoor ook wat lastiger werd. Ze heeft er verder niets aan over gehouden gelukkig.
mijn meisje is ook als sterrenkijker geboren. Daar kwamen ze ook pas achter toen het hoofdje zichtbaar was. Het is vaak zwaarder, maar ik moet eerlijk zeggen dat het mij wel meegevallen is, ze daalde alleen wat moeilijker in, maar verder was ze er zo uit......
mijn eerste dochter was ook een sterrenkijkertje.. hier kwamen ze er met 8cm ontsluiting achter... ik moest toen op handen en knieen bevallen en dit was echt een ideale houding! ik heb het voor mijn gevoel dan ook niet extrazwaar gehad.. ze is ook als sterrenkijker ter wereld gekomen, dus ze is niet meer gedraaid! de 2e heb ik uit voorzorg (omdat het mij een fijn gevoel gaf) ook op mijn handen en knieen gebaard... was geen sterrenkijker, maar wel een makkelijke bevalling
Hier ook een sterrenkijkertje. Ik wilde gewoon thuis bevallen, en na al een hele dag flinke weeën te hebben gehad, stagneerde de ontsluiting met 7cm. Ik had al een poosje rugweeën die om de 2 minuten kwamen en 1.5 min. duurden, af en toe kwamen ze zonder pauze tussendoor. Als er dan nog vooruitgang in zit, is dat nog wel te handelen. Op een gegeven moment heeft mijn vk mijn vliezen gebroken, en heb ik 2 uur onder de douche gestaan in de hoop dat dit iets zou doen. Toen ik eronderuit kwam, nog steeds op 7cm. Mijn vk vertelde dat ze niet goed kon voelen hoe het hoofdje lag en zei dat ze het even niet wist???????? Na overleg met een collega, de auto in naar het ziekenhuis waar ik aangekomen, toch nog 1cm erbij had gekregen. Inmiddels 3 gynecologen erbij die ook niet goed de stand van het hoofdje konden ontdekken, ondanks dat ons meisje vrij diep lag. 1 van de gynecologen heeft het voor elkaar haar hoofdje voorbij het laatste randje te duwen, waardoor ik kon gaan persen. Ik had supersterke weeën en was echt blij dat ik kon gaan persen. Onze dochter kreeg het wel benauwd en met het persen kwam ook geen vooruitgang. Dus knip en vacuum. Achteraf werd dus gezegd dat ze een sterrenkijkertje was. De vacuumpomp heb ik zelf niet als negatief ervaren. Ik heb daar eigenlijk weinig van meegekregen.
Ik ben ook bevallen van een sterrenkijkertje. Helaas met een spoedkeizersnede. Onze uk lag helemaal klem in de bekken. We waren al een heel eind op weg met de bevalling thuis maar het wou niet lukken. Daarna snel met de ambu (ivm het slechte weer : dik pak sneeuw !!) naar het ziekenhuis voor een vacuum. Dit lukte niet. Toen door naar de ok voor een spoedkeizersnede. (helaas) De arts vertelde dat onze uk erg vast lag in de bekken. Als een kurk in de hals van een wijnfles. Gelukkig ging het herstel bij ons beide ontzettend goed. ben benieuwd hoe onze volgende uk ter wereld zal komen.
Een sterrekijker ligt niet in een aangezichtsligging maar ligt in een gewone achterhoofdsligging maar met de neus naar boven ipv naar beneden! Na 36 weken zwangerschap: Hoe ligt je baby in de buik? | Mens en Gezondheid: Zwangerschap
Hier ook een sterrenkijker, ontsluiting ging redelijk maar steeds langzamer, met 5cm vliezen gebroken (na 7 uur weeën), vanaf dat moment ook persweeën. 3 uur later 7 cm en toen hield het op... Naar ziekenhuis gegaan, daar aan de weeënopwekkers. Toen ik eindelijk mocht persen ging het heel snel maar toen kreeg ons meiske het heel zwaar en hebben ze de vacuüm erop gezet, weinig van gemerkt. Vanwege de ligging van de baby kunnen ze minder makkelijk om het schaambot heen, dat maakt het moeilijk. Het niet vorderen an de ontsluiting komt door verkeerde druk op de baarmoedermond. Overigens was het bij mij al snel duidelijk dat ze verkeerd lag, de vk zei dat ze het kon voelen aan de vorm en richting van de fontanel. In het zh mog een echo gemaakt maar ze konden niks zien omdat ze al te diep in mijn bekken zat. Sterrenkijker is idd geen aangezichtsligging, ook geen achterhoofdsligging maar een kruinligging. Ach, je kan er wel bang voor zijn maar je weet toch niet hoe het gaat, en het kind moet er toch uit. Als het niet vanzelf gaat wordt je wel geholpen. Bereid je goed voor zodat je weet hoe een bevalling gaat en hoe je je weeën kan opvangen, en verder is het hoe dan ook de moeite waard
Onze oudste was ook een sterrekijker en de gyn kwam er achter toen z'n hoofdje te zien was. Is uiteindelijk een vacuumverlossing geworden omdat hij de draai niet goed kon maken en er daardoor niet zelf uit te persen was. Moest uiteindelijk wel op een tweede gyn wachten omdat de eigen niet kon trekken aan die vacuumnap maar toen was zoonlief er met een paar keer persen. Voor de rest heeft het geen invloed op de snelheid van de bevalling gehad, was ingeleid omdat ik bijna 2 weken over tijd liep.
Bij mij kwamen ze er pas achter toen hij via ks eruit kwam... heb 4 uur met 9,5 cm gelegen omdat niemand het doorhad, Justin lag niet alleen met zn gezicht omhoog meet ook scheef, dus met zn oor richting het gat zeg maar Had ik er NOOIT zelf uitgekregen. Ze schijnen het te kunnen voelen aan de fontanellen, maar ook mijn 2e lag een beetje scheef en dat zagen ze ook pas toen hij er daadwerkelijk uitkwam. Wel erg lullig dat de vk zei dat ze zich niet aan moest stellen hoor...
Dochter was ook een sterrekijker, maar ik moest op handen en knieen met mn heupen wiebelen, toen ging ze goed liggen, en kon ik beginnen met persen.
dit heb ik de tweede keer ook gedaan en ik vondt het zo fijn! Bij de eerste mocht ik alleen op mijn zij liggen....en dat terwijl je je voelt alsof er een vrachtwagen uit moet niet fijn dus!
Als ik het me goed herinner (moet je me horen, het is nog geen 5 maanden geleden) kwamen ze er op het allerlaatst pas achter. Ontsluiting schoot helemaal niet op (gelijk helse rugweeën en na 13 uur pas 3cm ontsluiting) en volgens mij toen ik begon te persen keken de verloskundige en gynaecoloog elkaar een beetje vreemd aan. Toen werd er snel een echoapparaat bij gehaald en kwamen ze er achter dat ze een sterrenkijker was. Ze hebben er alleen verder niets mee gedaan ofzo, ik hoefde niet om te draaien of iets dergelijks. Ik mocht gewoon zo persen, de gynaecoloog duwde een paar keer flink op m'n buik en uiteindelijk was ze er na 3 kwartier...
Hier 2 x gehad! Mijn kindjes lagen niet met de kin op de borst en zo'n beetje met hun kruin voor de uitgang. Mijn eerste bevalling ging redelijk snel maar bij de 8 cm kreeg ik persweeen en die laatste cm kwamen heel moeizaam en het persen ging niet zo geweldig. Omdat het allemaal lang duurde moest ik toch naar het ziekenhuis en daar is hij met knip, vacuumpomp en drukken op mijn buik uiteindelijk geboren. Mijn 2e bevalling ben ik ook thuis begonnen en was er helemaal vanuit gegaan dat ze er heel snel zou zijn maar ook in dit geval weer bij 8 cm persweeen en de laatste cm kwamen moeizaam. Toen ik mocht persen en ze maar niet zakte had de vk, ook gezien mijn eerste bevalling, al snel door dat mijn dochtertje ook niet goed voor de uitgang lag. Ik heb van alles geprobeerd om haar eruit te krijgen, liggend, staand, op mijn zij, op de baarkruk op handen en knieen maar ze zakte niet dus wederom naar het ziekenhuis en uiteindelijk was alleen een flinke knip voldoende. Voor een evt. volgende bevalling ben ik niet bang (ik wil alleen niet meer thuis bevallen) ook als ze op die manier liggen komen ze er wel uit en als de ontsluiting niet vordert dan hebben vk's snel genoeg door waar het aan kan liggen en ondernemen ze actie.