Ik denk ook dat er meerdere mensen op de wereld zijn die een partner voor je kunnen zijn.. Maar als je 1 van die mensen tegen komt dan stop je als het goed is met zoeken Geluk maak je inderdaad samen, je kiest ervoor om je niet te irriteren aan die kleine dingetjes, omdat het nergens over gaat. Je kiest ervoor om door iemands mindere kanten heen te kijken omdat de goede kanten overheersen. Ik hoop dat ik voor altijd samen blijf met mijn man, daarom zijn we ook getrouwd, maar ik weet het niet. Misschien zijn we over 20 jaar wel zo uit elkaar gegroeid dat we beter af zijn zonder elkaar, dan moet je elkaar ook kunnen laten gaan. Alleen niet zonder slag of stoot natuurlijk, je moet er alles aan doen. Maar daarom blijf je nu ook werken aan je relatie om te proberen te voorkomen dat zoiets gebeurt.. Maar even hard gezegd: Als mijn man morgen onder een auto zou komen, dan hoop ik dat er nog wel iemand op de wereld is waar ik ook erg gelukkig mee zou zijn.. Maar al 10 jaar lang hebben we het hartstikke leuk samen en ontdekken we alles wat het leven te bieden heeft. Dus zeker op dit moment (en hopelijk nog heel lang in de toekomst) de juiste partner voor mij
Het gaat denk ik juist om het accepteren van elkaars verschillen. Hij heeft nu eenmaal een eigen mening en als hij dus iets anders doet dan jij zou willen is dat niet perse verkeerd. Verder moet je een grote vriendschap hebben en elkaars behoeften moeten worden vervuld. En verder kom je er pas achter als je slechte tijden meemaakt.... pas dan komt je er ECHT achter. Of al deze zaken nog gelden.
Ik weet het niet. Dat je niet verder zoekt, niet afvraagt hoe het geweest zou zijn met een andere? Maar ik denk dat het pas echt zeker weten is op, 1 van, elkaars sterfbed. Voor nu denk ik dat ik de juiste partner heb. Hij begrijpt mij, ik begrijp hem. We vullen elkaar aan, wat bij mij ontbreekt vult hij aan en vice versa.
Ik geloof niet in De ware. Wel in het tegenkomen van een persoon waarmee het heel goed voelt en waarbij je bereid bent ook de onvolkomenheden te accepteren.
Juiste partner heeft niks te maken met perefctie. Perfectie bestaat onder de mens niet maar goed genoeg wel. Ik ben verre van perfect en zo ook mijn man maar hij is wel de juiste persoon voor mij juist omdat hij mij aanvult en we zoveel overeenkomsten hebben.
Ik geloof zeker dat mijn man de ware is. Het hele plaatje klopte gewoon toen ik hem leerde kennen, en hij heeft mij naar jaren weer gelukkig gemaakt. Hij weet letterlijk ALLES en ook wat er allemaal in mijn verleden is gebeurd. Hij steunt mij door dik en dun ook tegenover zijn eigen familie. Niemand is perfect, natuurlijk irriteer je soms aan elkaar, maar ik ben ook niet perfect. Kortom, mijn man is de ware op deze aarde en ook in het hiernamaals.
Ik geloof ook dat mijn man de ware is. We hebben beide onze mindere kanten en beide weten we die heel goed van elkaar te accepteren. Geven en nemen. Toen ik zwanger was en gelijktijdig flink ziek heeft mijn man mij ongeveer 8 maanden verzorgd. Van het boodschappen doen, tot helpen met douchen, uit bed helpen, me overal naar toe rijden. Noem maar op. Alles deed hij voor me. Dat noem ik onvoorwaardelijke liefde. Anders deed hij het niet. Andersom is het ook zo. We kunnen samen huilen en lachen. Hij is mijn beste maatje vanaf de eerste dag dat we samen zijn. Ik hoop ook dat we nog heel veel jaartjes samen mogen hebben!