mijn zoontje van 2 heeft sidns afgelopen woensdag moeite met inslapen. de buren zjn bezig de bovenverdieping te verbouwen. hebben zelf ook een jochie van dezelfde leeftijd dus houden rekening met kinder slaaptijden. en nou net toevallig 1x afgelopen woensdagmiddag lag zoontje nét in bed, werd er keihard geboord!! logisch natuurlijk, niks ter nadele van de buren, bij een verbouwing hoort lawaai. maar zoontje schrok er zo van dat hij nu eerst 5 tot 20 min heel hard aan het huilen/ schreeuwen is voordat hij slaapt. hartverschreurend vanmorgen ben ik bij de buren gaan kijken met zoontje om te laten zien waar het lawaai vandaan komt. daar stond hij geintereseerd/ stilletjes bij te kijken. maar helaas duurde het vanmiddag haast 20 min voordat hij sliep, vanavond maar 5 minuten. maar het klinkt zo zielig ik hoor dat hij bang is dat de boor weer begint. ook al hebben we een bedrijfsbusje uitgezwaaid. hij blijft bang. het is nu ook de leeftijd sinds een weekje dat hij liever nog even wilt spelen terwijl het gewoon bedtijd is. maar denk dat het daar niet aan ligt. zoontje wijst ook echt naar de muur en doet een boor na. vanmorgen werd hij om 07:00 schreeuwend wakker, wees hij naar de muur en deed de boor na. terwijl de buren nog niet eens wakker waren! wie heeft er tips zodat mijn zoontje gewoon weer lekker kan slapen zonder dat hij bang hoeft te zijn... liefs Terra
dit heeft tijd nodig denk ik. hij moet het voor zichzelf verwerken. msischien wil de buurman de volgende keer even van te voren komen zeggen als hij weer (hard) moet boren. kan me voorstellen dat het nu ff een gevoelig punt blijft voorlopig. wel sneu zeg dat hij zo ontzettend geschrokken is. niet echt tips, buiten dan en goed over blijven praten en proberen zijn angst onder woorden te brengen. maar volgens mij gaat dat al vrij aardig zo te lezen.en wat je al gedaan hebt allemaal, laten zien enzo.
ja wat binnen mijn ideeen viel is met gelukt om te doen. en ik weet ook wel dat het dan niet gelijk over is. maar toch als ik hem dan hoor huilen/ schreeuwen heb ik het gevoel dat ik er niet genoeg aan gedaan heb. als ik hem morgenochtend uit bed haal zeg ik '' wat heb jij lekker geslapen zeg!'' (hopen we dan maar ) en we hebben de boor niet gehoord he? de buurman was ook al klaar met de kamer, kamertje klaar, geen boor meer
je kan misschien tussendoor af en toe even een aai over de bol gaan geven. maar misschien maar misschien maakt het dat juist weer erger. is altijd zo lastig zulke dingen, waar doe je goed aan.
ja tijdens het inslaap moment is het niet slim om bij hem naar binnen te lopen en te troosten. dan laat hij goede hoop zien dat hij mee naar beneden mag. en snapt er niks van als ik weer wegloop, dus harder huilen nee ik heb helaas niet het type kindje waarbij dat kan. helaas
nee, dat bedoel ik dus. dus zit je tandenknarsend beneden met kromme tenen te hopen dat het snel ophoudt, zo sneu. ik had het de laatste dag voor de vakantie. toen ik hem ging halen op de creche was hij aan het huilen. anders dan anders en heel zielig, ik kreeg hem ook niet stil hij is anderhalve week helemaal van slag geweest en werd 20 keer huilend wakker nee neee neee. en de juffen houden vol dat er niks gebeurd is. ik was ook zo van slag en pissed. kan me dus wel inleven in hoe je je moet voelen nu. hopelijk zakt het snel wat af voor hem.
Ik denk idd dat dit even tijd nodig heeft en dat het vanzelf overgaat. Hij moet weer vertrouwen krijgen dat de boor echt niet terug komt. Hij associeert nu slapen met de boor zeg maar. Onze dochter heeft zoiets nog meegemaakt. een week geleden had ze ws gedroomd en werd 's nachts hysterisch wakker, ze was ineens bang voor de schaduw van de klamboe die boven haar bed hangt (nu niet meer). De dag erna had ze het niet anders dan over "de schaduw", zo bang was ze dat die terug kwam. En ik had de schaduw allang weggehaald met een mooi verhaal erbij. Uiteraard wilde ze de volgende avond niet slapen en nu, een week later heeft ze het niet meer over "de schaduw", maar pakt ze ieder excuus aan om maar niet te hoeven slapen. Ze wil nog even spelen, ze wil een slokje water, ze moet plassen enz, enz. Gister en vanavond gaat het iets beter, maar nog moeten we de hele trukkendoos tevoorschijn halen om haar in slaap te krijgen. Ik merk dat ze niet echt meer bang is, maar toch 'het gaan slapen' blijft bij haar een negatieve associatie houden. Het zal vanzelf slijten, hoop ik dan maar.
vanmorgen werd hij huilend wakker, niet in 1x gillend wakker maar het volume steeg langzaam tot hysterisch. dat is al een verbetering. maar weer wees hij naar de muur. nog maar een keer benoemd dat ik weet dat hij de boor eng vind, maar dat de boor nu weg is. en dan wijst hij ook naar buiten daar waar wij het bedrijfsbusje zagen wegrijden. dus hij weet dat de boor weg is maar is bang dat het terugkomt. vanmorgen deed ik de wasmachine aan, schrok hij ook een beetje van. maar toen hij zag dat het de was maar was viel het weer mee. ik kan niet beloven dat er nooit meer geboord word, dus als hij het weer een keer hoort terwijl de angst net wat minder geworden is kunnen we weer opnieuw beginnen :S
vanmiddag was het weer draaamaaaaaa!!!! middagslaapje is niet doorgegaan omdat hij gewoon niet ging slapen en alleen maar aan het huilen/ schreeuwen was, en weer wijzen naar de muur. dit keer heb ik streng gedaan en geroepen van beneden naar boven dat hij NU stil moest zijn en moest gaan SLAPEN! daar was hij even stil van maar ging daarna gewoon door. ik ben gewend aan zijn middagdutje, ik slaap zelf dan ook. en hoe zielig ik het ook voor hem vind dat hij niet kan slapen door iets waar hij bang voor is,... ik mis ook mijn uren slaap. aan het einde vd middag zijn we allebei waarschijnlijk chagrijnig en liggen we vroeg op bed. misschien bied ik hem zijn middagslaapje wel helemaal niet meer aan. het brengt zoveel stress met zich mee. zoontje die begint te huilen en bang is, en mama die gefrustreerd op de bank zit en maar hopen dat hij gaat slapen. pffff, wat moet ik nou??
Ik heb hier hetzelfde probleem alleen dan met onweer en harde regen. Ze is ook steeds helemaal over dr toeren met naar bed gaan, en zodra het onweert, waait of hard regent is ze uren wakker snachts. Ik heb ook al van alles geprobeerd, duurt hier al 3 maanden bijna. Ze slaapt ook niet meer smiddags, in combi met een kleine van 12 weken is het echt zwaar. Had al eens een bericht hierover geplaatst maar geen reactie`s gehad, hoop dat iemand een goede tip heeft. Het is wel zo dat sinds ze smiddags niet meer slaapt ( ik heb de strijd na 2 weken opgegeven) ze snachts wel sneller slaapt en langer. Als het normaal droog weer is, bij een beetje regen is het al drama. Mischien kan jij nog proberen om een speelgoedboor te kopen en hem te laten boren zogenaamd en dan op die plek iets ophangen zodat hij begrijpt waarom er moet worden geboord? In iedergeval veel sterkte.