Zou ik mee uitkijken. Dikke kans dat ze zich aangevallen voelt, zeker als je het niet bij een ik-boodschap houdt. Als je haar aanvalt voor haar gevoel, heb je dikke kans dat het goed mis is.
Ja dat is zo.. wat raad jij aan? Gewoon maar negeren? En soms geeft ze onze dochter bijv. een cadeautje of ons tijdschriften. Hoe daar dan mee omgaan? Teruggeven met de mededeling dat we daar niet meer van gediend zijn of gewoon aannemen waarna ze ons na een paar dagen alsnog weer uitscheld net alsof er niks gebeurd is whahhaha
Ik zou het niet zo in diagnoses zoeken, kan van alles zijn. ook in andere psychische ziektes zal je vast herkenning vinden, psychose, ptss of wat dan ook. Je vooral richten op hoe hiermee om te gaan. Volgens mij zijn er al goede tips gegevens. En als ze “uitbarsting” heeft en jou grens is bereikt wederom politie bellen.
Ik zou het idd zoveel mogelijk negeren. Dank je wel zeggen voor de tijdschriften of het cadeautje en het zoveel mogelijk met rust laten. Als ze echt scheldt hoef je natuurlijk niet alles te pikken, maar kies je woorden bewust en op een rustig moment. Je kunt ook gewoon een keer vragen of alles goed gaat, maar pas op dat je niet meteen in de aanval gaat. Je zult er waarschijnlijk nog een tijdje naast moeten wonen..
Dit dus. Wat je omschrijft klinkt wel als een psychisch probleem. Daar komt geen verandering in als deze mevrouw dat zelf niet gaat aanpakken. Ik vrees dat je er weinig mee opschiet om haar aan te spreken of in gesprek te gaan. Ik zou gewoon aardig terugdoen als ze aardig doet. En als ze scheld of iets negatiefs doet dan dat gewoon negeren.
Ik zou haar ook zoveel mogelijk negeren. Tijdschriften aannemen, bedanken, zeggen dat ze dat niet hoeft te doen en het daarbij laten.