Ik zeg niet dat ik meer rechten heb. Wij hebben het zo afgesproken. Ik hoef hem niet om alles toestemming te vragen. Dat wilt hij ook niet. Hij vertrouwd mij en ik vertrouw hem qua opvoeding. Hij is bijvoorbeeld voor zijn werk vaak 2 of 3 maanden weg. Stel ik wil in die 2 of 3 maanden een weekje met het kind op vakantie. Moet ik dan persee wachten tot hij terug is op zijn handtekening ? omdat ik zonder zijn toestemming niet mag gaan... dat is onnodig.. dat vind ik maar dat vind hij ook. Heeft niks met rechten en plichten te maken, dat is gewoon hoe wij erin staan en wij het samen hebben besproken. Misschien niet hoe iedereen erover denkt maar het gaat erom dat wij samen door 1 deur kunnen dat is het beste voor ons kind.
Dan lijkt me dat je dat ook gewoon samen op kan lossen als de wet dat wel nodig acht. Tegenwoordig lijkt het me ook niet nodig om te moeten wachten op hem voor een toestemmingsbriefje, met alle social media, smartphones en andere luxe... Tja... Als dat een plicht is die erbij komt als je de vader zijn kind laat erkennen, dan heb je weinig keus denk ik. Dan zul je ook daar samen een oplossing voor moeten zoeken. Of je moet om die reden hem niet laten erkennen maar dat lijkt me ook nogal rigoureus als jullie samen goed dingen kunnen bespreken.... Lijkt me voor het kind ook niet leuk als er in zijn/haar officiële dossier staat 'vader onbekend' omdat dat makkelijker was...
Dat vind ik dus ook vandaar dat ik dit topic heb geopend, maar er zijn officiele documenten die vader moet invullen en ondertekenen als moeder alleen met kind op reis wilt. Heb ik opgezocht op google en dat gaat niet via smartphone. Dan moet je toch een printer, scanner ect in de buurt hebben en dat heeft heeft hij niet altijd. Bovendien is hij ook wel eens een week of langer niet te bereiken telefonisch. Ik kan makkelijk zulke beslissingen alleen nemen dat vind hij ook. Ik zal morgen juridisch loket bellen om te kijken of we niet iets kunnen opstellen om dat zwart op wit te zetten zodat ik niet voor alles zijn handtekening nodig heb maar bijv maar 1 x per jaar voor vanalles tegelijk.
Zodra er een kind in het spel is gaat een deel van die bijstand dus ook naar het kind, en dat kind is net zo goed van hem dus is het zo dat hij dan mooi een deel van die bijstand mee betalen. Bovendien krijg je nog extra toeslagen ed dus gaat je inkomen sowieso al omhoog. Dan kan hij wel leuk nieuwe fietsen en school ed betalen, maar levensonderhoud is toch punt 1? Jij bent straks aardig wat kwijt aan doekjes, luiers evt voeding en weet ik het allemaal, lijkt me dat de werkende vader dat voornamelijk mag gaan ophoesten.
Indd wat Umm zegt. Bovendien ben je zover ik weet verplicht het UWV de gegevens van de vader te geven - zelfs als deze het kind niet gaat erkennen. (UWV zal naar zijn gegevens vragen). Ik snap wat je wil zeggen maar dan zul je zelf actief op zoek naar werk moeten om boven bijstandsniveau uit te komen - dan ben je van het UWV etc af. en kun je zelf de regels/verdeling bepalen. Tot die tijd zijn er nu eenmaal opgelegde regels waar iedereen zich aan dient te houden.
Lijkt mij dat je dat deelt ... Als hij ook de luiers en voeding gaat betalen dan betaald hij alles alleen ...
Erkenning Bij erkenning ontstaat er een juridische band tussen de vader en het kind. De vader is verplicht om het kind te onderhouden en het kind heeft ook recht op een wettelijk erfdeel als de vader komt te overlijden. De man dient na het uit elkaar gaan/scheiding door de verzorgende ouder geïnformeerd te worden over belangrijke ontwikkelingen rondom het kind. Verschil erkenning en ouderlijk gezag Door erkenning ontstaat er een juridische band tussen de vader en het kind. De man wordt hierdoor niet de wettelijke vertegenwoordiger van het kind. Daarvoor dient eerst het ouderlijk gezag te worden aangevraagd. Pas als het ouderlijk gezag is geregeld, mag de vader wettelijk gezien meebeslissen over de opvoeding en de verzorging van het kind alsook het vermogen van het kind beheren. Tevens kan de man rechtshandelingen verrichten in naam van het kind.
Zolang jij straks een Bijstandsuitkering blijft ontvangen, dan zal je je naar de wet moeten gedragen. Met andere woorden: de wet Bijstand stelt de vader verplicht om bij te dragen in het levensonderhoud van het kind (of de kinderen) en dat loopt niet via een onderhandse regeling tussen vader en moeder, maar dat is nu eenmaal VERPLICHT dat hij dat doet via de gemeente die jouw bijstandsuitkering betaalt. In dat geval zou je ook met je ex een afspraak kunnen maken dat hij het geld wat hij moet betalen dan rechtstreeks doet aan de gemeente. En dat hij het "overschot" overmaakt op de rekening van het kind. Zodra jij uit de bijstand weg bent, dan kan je de oorspronkelijke regeling weer in gang laten treden.
Bij alleen erkenning hoef je geen toestemmingsverklaringen etc voor reizen, identiteitskaart, schoolkeuze etc. wanneer je ex ook gezag krijgt, dan zal hij idd toestemming moeten geven voor buitenlandse reizen, het aanvragen van bijv identiteitskaart of de keuze van een school. De toestemming moet recent zijn, dus eenmaal per jaar een handtekening vragen wordt niet geaccepteerd door de officiële instanties. Ik begrijp dat je geen zin hebt in al dat juridische geneuzel, maar zo is het nu eenmaal bij wet geregeld in NL.
Zoals ik in mijn eerste reactie ook al zei geld die toestemming volgens mij alleen als je gezamenlijk gezag aanvraagt. Dan heb je allebei evenveel recht om beslissingen te nemen voor het kind en moet je samen dingen bepalen, dus toestemming hebben van de andere ouder. Erkenning is puur voor het erkennen dat hij de biologische vader is en dan bepaal je de achternaam van je kind, daar kun je zelf voor kiezen. Stel je laat hem erkennen en vraagt het gezag aan en je hebt dan zijn toestemming nodig voor bepaalde dingen, zoals een weekje buitenland wat je zei. Is het dan niet mogelijk dat je hem van tevoren zo'n formulier laat tekenen die je gewoon in de kast hebt liggen en kan invullen als je weggaat? Overal is een mouw aan te passen toch? En dan bedoel ik als het wettelijk verplicht zou zijn, en je komt er niet onderuit.... Want ik snap dat je voor de makkelijkste optie gaat, alleen is de vraag of die er is... Maar stel, daar wil je niet over nadenken, maar zal toch moeten met een kindje onderweg, er gebeurt jou iets. Wat gebeurt er dan met je kindje? En wat willen jullie dat er met het kindje gebeurt? Want als hij alleen erkent heeft, en geen gezag, dan is niet gezegd dat hij dan jullie kind mag opvoeden/beslissingen nemen en in het ergste geval mag zien. Is dat wat je zou willen? Dat zijn wel serieus dingen om over na te denken, vind ik, dat is je verantwoordlijkheid, zowel tegenover je kind als tegenover hem. Ja wij zijn gewoon samen, mijn partner en ik, dus de situatie is anders, maar al waren we dat niet, hij is de vader. En als mij wat zou gebeuren wil ik dat hij het volste recht heeft over ons kind... Of hij dan wel of niet in staat is zelf/alleen voor ons kind te zorgen is een volgende maar als het nodig zou zijn wil ik dat hij die beslissing mag en kan maken, niet bv mijn ouders of familie. Daar is ieder anders in en dat mag ook, just sayin', dat zijn wel dingen om goed over na te denken en goede beslissingen in te maken.. Edit: wat ik bedoel met of hij in staat is zelf/alleen voor ons kind te zorgen, is of hij het wil, en kan vanwege tijd ruimte etc. Het is natuurlijk een ander verhaal als de vader van je kind drugs- of drank verslaafd is, of psychische problemen heeft.... Even voor de duidelijkheid
Dat zijn we nu uit aan het zoeken. Ik vind het belangrijk dat dit allemaal goed is geregeld. Je kunt ook bij de rechtbank een soort testament laten maken dat als er iets met 1 of beide ouders gebeurd er al vaststaat wie het gezag krijgt. Ik heb online al veel daarover gelezen maar omdat het nu weekend is kan ik niet met juridisch loket bellen dus hopelijk weet ik morgen meer