Wel een goed onderwerp, ik heb altijd het idee dat mensen er vooral niet aan willen denken. Ergens wel logisch, maar de dood hoort nou eenmaal bij het leven. Ik vind het persoonlijk ook een beetje sneu als ik doodga en mijn nabestaanden moeten dan in hun verdriet alles nog bedenken, daar zit je dan volgens mij helemaal niet op te wachten. Er is maar weinig wat ik wil. Ik wil zo snel mogelijk begraven worden, niet gecremeerd, en ook niet dagenlang ergens opgebaard staan, al helemaal niet in het huis waar mijn nabestaanden daarna nog verder moeten leven. Ik wil een uitvaartdienst in onze kerk waar nabestaanden op hun eigen manier afscheid kunnen nemen. Het interesseert me niet in wat voor kist ze me leggen, of er bloemen, koffie, taart of kaviaar wordt geserveerd. Ik ben er eigenlijk wel vrij nuchter in. Ik merk er toch niks meer van, dus ze doen maar. Als er maar niet een te groot spektakel van wordt gemaakt.
Dat heb ik eigenlijk al heel duidelijk in mijn hoofd. Niemand in het zwart dat staat op 1. Verder wil ik met paard en wagen naar het crematorium. , ik wil gecremeerd worden geen cake gewoon taart en champagne. Ik wil absoluut geen trieste bedoeling. Ik sta altijd positief in het leven (dat probeer ik tenminste) en ben altijd de clown van het gezelschap. Tuurlijk mag er gehuild worden maar er mag ook gedanst worden. Waarom ik dit nu al weet, er is een vriendin van mij op 16 jarige leeftijd doodgereden en die had het ook nog niet klaar staan. Daar is maar 'wat' gedaan. Dat zou ik niet willen.
Alles staat in een bestandje op de pc. Mijn man weet dit, al wil hij dit niet lezen en er ook niet over praten. Nu maar hopen dat de pc niet crasht
Daar gaat ze het ruim van redden: Voor elk budget een bijzondere uitvaart! | Budgetuitvaart.nl En mij mogen ze bij het crematorium afgeven, en dan een borrel gaan drinken. Ik heb echt helemaal niets met uitvaartdiensten. En mijn man gelukkig ook niet .
Ik wist eigenlijk al precies hoe mijn uitvaart eruit zou moeten zien, totdat ik me bedacht dat een uitvaart er vooral voor de nabestaanden is. Zij mogen bepalen hoe ze het willen hebben. Wat zij belangrijk vinden om afscheid te kunnen nemen van mij.Al hoop ik dat dat nog heel lang mag duren.
makkelijk zat hoor! ( als je tenminste niet in een eikenhoutenkist en een koets met paarden wilt liggen)
Mijn nabestaanden mogen dit zelf beslissen. Van mij mag het gewoon simpel, sober en zo goedkoop mogelijk.
Waar mijn nabestaanden zich prettig bij voelen. Een uitvaart is er niet voor mij maar voor hun. Ik weet dat mn lief graag een Rolling Stones nummer wil en dat hij niet gecremeerd wil worden. Verder mag ik beslissen tzt met de kinderen. Ik heb geen voorkeur voor graf of vuur en ook niet voor muziek. Kist mag zo goedkoop mogelijk en dan versiert door de hopelijk (achter) kleinkinderen . En zo min mogelijk uitvaartcentrum. Geen poeha ed. Tenzij zij dat graag willen natuurlijk
Ik wil absoluut niet gecremeerd worden maar begraven, en verder mogen mijn man en/of dochters weten hoe ze het doen. Het is hun afscheid.
Ligt er aan waar je woont, in Gouda bijvoorbeeld is het echt onwijs duur als je begraven wilt worden, waar ik woon spotgoedkoop.
Ik wil dat mijn nabestaanden een uitvaart regelen die zij zelf mooi vinden. Ikzelf ben dan toch al dood.
Zolang ik niet wordt gecremeerd maakt het mij niet veel uit eigenlijk. Mijn familie mag dit zelf invullen.
Mijn enige vereiste is dat ik alles op de islamitische manier wil, en dan dus ook begraven. Een uitvaartdienst met koffie en cake hoeft allemaal niet. Ik heb trouwens ook geen uitvaartverzekering.
Overigens vind ik de hele uitvaartbusiness echt een verschrikking, de manier waarop ze proberen in te spelen op je emoties etc. bleeh.