Ik wil gecremeerd worden, ik laat mijn nabestaanden niet achter met een begraafplek waarvan ze het misschien een verplichting gaan voelen om te moeten bezoeken en te onderhouden, ze mogen me ten alle tijden herinneren wanneer ze maar willen en dat hoeft niet per definitie op een vaste plek te gebeuren. Verder zou ik het wel heel fijn vinden als er iig 1 nummer van mijn idool afgespeeld wordt. Zijn muziek heeft toch wel door een groot deel van mijn leven gelopen. En voor de rest heb ik weinig wensen, iedereen mag aantrekken wat ze willen Waar ik nu zelf tegenaan loop; mijn zus is geen combinatie met mijn vader, ze hebben al heel lang geen contact door omstandigheden. Ik twijfel hierdoor of zij uitgenodigd moet worden mocht onze vader komen te overlijden. Ik ga dit nog wel met hem bespreken hoe hij hier tegenaan kijkt. Maar mocht een dergelijke situatie mijn kids overkomen als ik overlijd(hoop het niet) dan mogen ze van mij zelf bepalen wat voor hun het beste voelt.
Als ik dood ben, dan heb ik er niks meer aan ... Mijn nabestaanden mogen dus alles in mijn plaats beslissen. Ik ben er toch niet meer om kritiek te leveren op hun keuzes .
Ik kan wel zeggen dat ik niet wil dat mensen geen woordje zeggen etc.. Maar zij moeten afscheid van mij nemen dus het enige wat ik zou willen is een crematie.. Liedjes, bloemen etc ga ik nu niet bepalen...
mijn hele uitvaart staat al gepland bij de notaris .toen ik ziek werd heb ik mijn tetament en die regelingen gemaakt.noodgedwongen. ik vond dat héél confronterend mijn uitvaart bestaat uit veel lieve mensen die ik graag zie en die ook voor mijn kinderen veel betekenen.persoonlijke muziek(sitting on an dock of a bay,heb het leven lief,mad world,als rennen geen zin meer heeft(voor de kinderen),enz.....) en vooral gezelligheid achteraf!!!of het wel of niet een kerkdienst zal zijn die keuze laat ik aan hen die alles regelen.ik wil gecremeerd worden maar ook of ze me uitstrooien of in een urne zetten laat ik aan hen.ik heb wel brieven voor iedereen die ik liefheb geschreven en extra voor de kinderen.voor de kinderen heb ik een cd-tje gemaakt met liedjes met een betekenis voor mij,ons.
overigens werk ik al jaar en dag in de palliatieve sector en regel ik dus met stervende mensen of hun familie de uitvaart,ondertussen al zeker 100,en met de goedkoopste kist,zonder handvaten,kerkdienst,prentjes,overlijdensbrieven,één bloemstuk,vervoer,grafsteen,urne, of grond of plekje in een columbarium,opbaren in de koeling,koffietafel(de allergewoonste)...ben je al gauw 5000 euro kwijt hoor.en dan hou je het goedkoop.niet te onderschatten want er komen steeds kleine dingen bij en die maken één grote rekening waar je van achterover valt.
Simpel en snel. Ik merk er toch niks van. Niet te lang in zon koelkast. Niet belachelijk dure bloemen. Wel begraven en een steentje erop . Mensen die komen niet te formeel. Hun begrafenis hun mogen t weten, hun afscheid.
Ik wil gecremeerd worden. Hoe mijn dienst eruit zal uit zien dat weet ik nog echt niet, heb ik nog niet serieus over nagedacht. Ik denk wat muziek waar ik graag naar luisterde en als iemand dat wilt kan diegene zijn of haar zegje doen. Verder na de uitvaart, feestelijke muziek, drankje erbij, hapjes erbij. Klein feestje, op het mooie leven die ik heb gehad
Ik zeg altijd dat als ik overlijd dat er dan gedanst moet worden na de begravenis. Ik doe aan linedance dus vind ik dit wel iets moois, geen suf koffie met brood.
Ik vind het wel egoïstisch dat mensen zeggen ik laat alles aan mijn nabestaanden over. Ze hebben dan al verdriet en dan is het niet fijn om dan daarover te stressen of alles wel goed is!
Mijn man heeft natuurlijk wel een idee van wat ik mooi vind. En persoonlijk vond ik iedere uitvaart die ik tot nu toe moest regelen of mee moest helpen te regelen (helaas wat vrienden al verloren ) juist fijn om te doen. Het lijkt net of je dan al begint met verwerken. Op de dag van de begrafenis of crematie komt het dan allemaal niet zo keihard binnen.
geen suffe bedoening, er mag wat fun inzitten. Kerk hoeft niet voor mij en iedereen mag komen feesten (en ook geen zwarte kledij please). Het moet om de rouwverwerking van mijn kinderen gaan: willen ze dansen op de begrafenis dat mogen ze dat, willen ze niet komen ook goed, willen ze liever naar speeltuin idem. En daarna wil ik begraven worden: wil wel als 1 geheel weer komen spoken op koude winternachten
Hier heb ik nog nooit over nagedacht. Als het zover is moeten ze hetzelf maar uitzoeken. Er is een budget en daarmee kunnen ze het doen haha
Weet niet of het al gezegd is maar ik heb in de schoenen van 'een nabestaande' gestaan en het invullen van de uitvaart voor een plotseling en jong overleden iemand vond ik 1 van de moeilijkste dingen in mijn leven om te doen. Daarom heb ik mijn wensen ook op papier gezet en mijn man weet er van af. Er moet al zo veel geregeld worden als je komt te overlijden, ik wil mijn nabestaanden niet achter laten met vragen zoals: wat voor muziek hield ze van, wil ze het groot of klein enz. enz.
Siriel,ik vind het heel grappig dat ik precies hetzelfde wil als jij Geen stikdure kist Cremeren en de urn bij m'n man en dan af en toe een keer bij m'n pa en ma. (Doen vrienden van me ook,soort doorgeefurn ) Advertentie hoeft van mij ook niet. Voor de rest mag mijn familie het lekker uitzoeken. En ik hoop dat dat pas is als ik een jaar of 80 ben met veel kleinkinderen rijker en dat mijn man al overleden is. Dan hoeft het voor mij niet meer. Oh ja en ik wens niet dement in een bejaardentehuis te blijven maar daar kunnen ze tegenwoordig toch niets aan doen. Voor de rest denk ik er liever niet aan want ik krijg paniekaanvallen omdat ik 2 jr geleden dacht dood te gaan
Mijn nabestaanden mogen dat bepalen, partner weet of ik begraven of gecremeerd wil worden maar het is niet mijn verdriet straks maar dat van de mensen om mij heen. Ik vind het heel mooi als mensen thuis worden opgebaard en niet in zo'n kille omgeving van bijv. mortuarium maar als mijn nabestaanden dit niet prettig vinden zal ik toch echt niet thuis worden opgebaard. N.a.v. dit topic mijn verzekering maar eens bekeken. Ik ben verzekerd voor een bedrag van 7900,- zou dit genoeg zijn?
Ja daarmee krijg je een prachtige uitvaart en als je het wat ingetogener wilt dan is het zeker weten genoeg.
Hier hebben we er ook al veel over gesproken in de familie. En was was ik daar blij mee toen mijn moeder ineens overleed aan een hartstilstand. We wisten wat ze op de kaart zou willen, wat voor muziek enz. Dat gaf zoveel rust dat ik het dus heel belangrijk vind dat de de mensen om mij heen ook weten wat ik wil. Ik wil gecremeerd worden. Wat ze met mijn as doen is een beslissing voor mijn nabestaanden want zij moeten door en een goed gevoel erbij hebben. Ik heb een lijstje op de pc met de muziek die ik wil. Zo ook van mijn man en stiefvader. Ik wil geen koffie thee en cake. Ik wil wijn bier, bitterballen enz. Tuurlijk mogen mensen ook koffie en thee maar als ze een flinke neut willen nemen moeten ze dat ook vooral doen. Op de kaart geen gedichten enz, gewoon een korte tekst. Mijn sierraden zijn voor mijn dochter. Ik wil wel bloemen.
Dankje! Heb er gelukkig geen ervaring mee of veel verstand van, maar zat al met de telefoon in mijn hand om mijn premie te verhogen. Deze is maar 7,37 per maand dus vandaar dat ik het mij afvroeg.
Heel simpel. Goedkope kist, simpel afscheid voor de nabestaande en de oven in. Uitgestrooid zou ik niet willen worden. Bij iemand thuis staan ook niet. Mooi plekje in een urnenmuur lijkt me prima. Ik wil een kaartje met een vliegende witte duif. Vrijheid en wegvliegen maar niet vaarwel maar tot ziens. Geen treurige bedoeling. Ik geloof er in dat we elkaar weer zullen zien. Mijn partner wil begraven worden dus krijgt een luxe kist. Liefst een fel kleurtje. Geen zielige liedjes maar meer party muziek met veel gebonk . Mooie wagen en een mooi plekje onder een boom. Hij houdt niet zo van de zon. Kaartje moet simpel zijn en eten tja maakt hem niet veel uit. Wij weten van elkaar wat we willen. We hebben bijde een levensverzekering, uitvaardverzekering en overlijdingsrisico verzekering dus financieel zit het dan wel der in om aan de laatste wens te voldoen