Wij wisten het op woensdag en hebben het direct die zondag verteld. Mijn schoonmoeder vroeg: "sinds wanneer weten jullie het?" Nou, woensdag dus. "En dan vertellen jullie het nu pas aan ons??". Haha hoezo nieuwsgierig aagje Ze was/is er dus dolgelukkig mee. Maar de reden waarom? Tja, waarom niet. We wilden het ook graag kunnen delen als het niet goed zou gaan. We wilden wel graag dat ze nog even hun mond zouden houden tegen de rest van de wereld. Het leek ons namelijk niet zo'n succes om na een evt miskraam van jan en alleman medeleven te krijgen. Hoe lief het ook bedoeld zou zijn....
Ik ben nog niet zwanger... Maar eerst wilde ik het pas na de eerste echo vertellen, maar ik denk dat ik het toch eerder ga doen. Als het mis zou gaan, heb je tch steun aan je familie. OF ik het gelijk zou vertellen weet ik niet. Ach, het is nog niet zo ver!
Wij hebben het met 5 weken aan onze ouders verteld... We konden het niet meer voor ons houden en wilden het graag met hun delen. En mocht het mis gaan dan zouden zij je ook kunnen helpen...
Toen ik het wist (was op dat moment alleen thuis) kon ik niet meer stil zitten en moest het iemand vertellen (dat krijg je als je eigenwijs bent, en toch de test alleen doet) Ben ik de auto gestapt en naar mijn ouders gereden. Die wisten het eerder dan mijn man!!! Ik heb een goede band met hun, en ik moest het gewoon aan iemand kwijt! Mijn man kwam later op de dag thuis.. en die sprong ook een gat in de lucht.. Ja niet echt de juiste volgorde, maar ik kan dat soort dingen niet voor me houden.. Groetjes Kalush