Lees veel over voorweeen ed maar vraag me af wanneer wisten jullie dit is een echte wee? Dus geen voorwee maar een echte wee! Wat was je toen aan t doen? Wat ging er door je heen? Wat voelde je? En wanneer volgde de tweede? Ben zo benieuwd
Mn vliezen waren als eerste gebroken.. Dus de pijn die daarna kwam wist ik zeker dat het weeen waren Mn vliezen waren gebroken.. 15 min op de wc gezeten.. Daarna als een malle mn tas nogingepakt voor t geval ik naar t ziekenhuis zou gaan en tidens mn tas in pakken kwam de eerste wee... Hing gelijk over de commode
toen ik een boek ging lezen tijdens de weeen( had al weken voorweeen) en ik echt het boek weg moest leggen van de pijn! toen wist ik dat t echte werk begonnen was!
Ik had meteen hele heftige weeën en daar was echt geen twijfel over mogelijk. Ik kon niks meer.... De pijn was zo heftig dat ik meteen doorhad dat het weeën waren.
Bij Eva waren mijn vliezen gebroken en toen de weeën begonnen was het wel duidelijk, want je zit er dan toch op te wachten. Bij Lisa kreeg ik om 3 uur 's nachts weeën, ik liep al wel overtijd maar twijfelde wel of het echte weeën waren, want ik kon er gewoon doorheen slapen. Om 7 uur ging mijn man zich klaar maken voor zijn werk, daarna ging ik douchen, ik twijfelde nog steeds. Maar onder de douche werden de weeën opeens heftiger en toen begon het te dagen dat het misschien toch begonnen was, dus mijn man gevraagd om thuis te blijven. Om 11 uur is Lisa geboren
Ik had s'ochtends al een bepaalde pijn, anders dan voorweeen en deze waren ook op de ctg te zien(controle gynaecoloog, de dag erna zou ik ingeleid worden). Heel geleidelijk over de dag werd de pijn steeds erger, en zijn we s'nachts naar het ziekenhuis gereden, waar me werd verteld dat ik nog niet aan het bevallen was want ik lachte teveel, en ook de weeen waren niet op de ctg te zien... Terug naar huis gegaan, en 2 uur later werd mn dochter geboren Ik WIST gewoon dat de bevalling begonnen was, niet alleen vanwege de pijn maar ik stond die ochtend al met een vreemd gevoel op.
Goed om jullie reacties te lezen Ze gaan overduidelijk gepaard met veel pijn en volgens mij zegt je gevoel gewoon nu is t raak, soort intuïtie/overduidelijk kan niet missen gevoel..
Hier wist ik helemaal niet dat ik in de weeen zat. Het is dat het CTG dat liet zien, maar anders wist ik het echt niet. Gyn had mij gezegd dat weeen zich opbouwen qua pijn, langer dan een minuut duren, en dat ze steeds vlotter achter elkaar komen, en regelmatig waren. Nou..........bullsh*t was dat. Want ik heb vanaf de eerste wee, tot aan de bevalling ONREGELMATIGE weeen gehad, en de pijn bouwde helemaal niet op. Zo kreeg ik een wee om de minuut, dan had ik weer een wee om de 5 minuten, dan weer om de 2 minuten, dan weer om de 7 minuten, dus zo onregelmatig als maar kan. De ene wee deed pijn, en de andere wee voelde ik nauwelijk. Als er ooit weer iemand is die tegen mij zegt dat de weeen regelmatig moeten komen, dan verklaar ik ze voor gek haha.
Ja, dit ging zo door tot de persweeen. Ik kreeg om 09.00 uur mijn eerste perswee en mocht mee persen. Wee trok weg, en 10 minuten later kreeg ik pas weer een perswee. Toen werd de kleine dus ook direct geboren. ( dat was om 09.13 uur ) De hele bevalling, dus vanaf de 1e wee tot aan de geboorte heeft 5 uur en 15 minuten geduurd
Hier wist ik het direct bij de eerste wee! Zo'n erge pijn had ik nog nooit gevoeld, kwam van het één op het andere moment in een weeënstorm terecht.. Wilde overigens net gaan slapen, het begon om 22.45 uur. Mijn eerste gedachte was: wat een pijn!! Maar het was tegelijkertijd ook een heel blij en bijzonder gevoel om te weten dat je baby er aan komt!
Als je twijfelt of iets een echte wee is dan moet je in een wam bad of onder de douche gaan. Echte weeen zullen dan doorzetten. Voorweeen stoppen vaak.
Bij de oudste 2 begonnen de weeen vrijwel na het breken van de vliezen. Bij de derde had ik snachts slijmprop verloren, en in de ochtend kreeg ik wat menstruatiepijn. En daarna kreeg ik onregelmatige harde buiken, en daar bleef het bij tot aan het eind van de bevalling. Tussendoor braken mijn vliezen spontaan, door dat wist ik dat het begonnen was. Was dat niet zo, dan had ik ook niet door dat ik zou gaan bevallen. Heb totaal geen weeenpijn gehad. En meneer was toch echtc na 2 uurtjes op de wereld. Bij mij jongste braken snachts mijn vliezen, en pas smiddags kreeg ik lichte weeen, maar die waren goed te verdragen. Maar daar bleef het bij, had continue het gevoel dat het niet door wilde zetten. De pijn werd weer niet erger, bleef hangen op hetzelfde en kwamen weer onregelmatig. Maar 3 uur laten was ze toch geboren. Dus stel dat mijn vliezen niet gebroken zouden zijn, had ik gewoon gedacht dat het voorweeen zouden zijn geweest.
Goh mamavan3bengels zo kan t dus ook Hoop zo dat t allemaal mee gaat vallen maar t kan echt alle kanten op...
Bij mij waren de vliezen een aantal uren daarvoor al gebroken, dus het was wel duidelijk. Ik heb trouwens nooit voorweeën ozfo gehad, dus ik heb ook nooit hoeven twijfelen.
had al 2 weken last van harde buiken en ook een dag echte voorweeen gehad, maar toen de echte weeen begonnen snachts ( werd er wakker van ) kon ik toch wel degelijk verschil voelen. denk wel dat je het zelf snel genoeg merkt , en zoals je hier al merkt iedere bevalling begint anders.
Bij de eerste braken de vliezen waardoor ik wist dat de krampen die ik daarna kreeg vast wel iets met een bevalling te maken hadden. Ik vond het alleen het eerste half uur niet heel erg pijn doen. Ik heb mijn man na 2 uur de vk laten bellen omdat er geen tijd tussen zat maar echt pijnlijk vond ik het niet. Het was alleen te vermoeiend om op te kunnen vangen en ik dacht dat ik dat niet minimaal 10 uur zou kunnen. (Toen de vk er een half uurtje later was had ik al 8 cm). Bij de tweede begon het met af en toe een kramp, ze duurde niet lang en er zat geen regelmaat in. Op een gegeven moment kon ik tijdens een kramp niet meer door kletsen, maar het was minder pijnlijk dan de voorweeen die ik had gehad. Mijn man heeft besloten dat ik aan het bevallen was en de vk gebeld en me naar het ziekenhuis gereden. De vk keek naar me en had ook zoiets van "jij bent niet aan het bevallen! Je hebt veel te veel praatjes" had toch 6 cm dus ze konden meteen mijn vliezen breken! Ik ben benieuwd of ik het dit keer wel echt ga herkennen of weer een hele ochtend ga twijfelen en niet geloof dat ik bezig ben.
Sochtens zat ik op de wc en om 6.45 verloor ik de slijmprop en even daarna kwam een pijn in m'n onderrug. Ik had ook aan iedereen gevraagd hoe voelt dat nou en niemand kon me daar antwoord op geven, het is ook een hele rare pijn(ik had verwacht menstruatiekrampen) Ik doe m'n best om het te beschrijven. Alsof er iets in de zenuwen van je onderrug duwt. Het hielp als iemand erover masserde/hard op duwde met cirkelende bewegingen. Voor mij ging de tijd heel snel, ik dacht dat we maar 2 uurtjes ofzo in het ziekenhuis hadden gezeten, maar we zaten er toch al 6 uur. Ik wens je een voorspoedige bevalling! Alvast heel veel plezier met je kleine wondertje!
Ik had ook al voorweeen gehad. Ik dacht dan steeds 'zou dit het begin zijn? Volgens mij zijn dit wel weeeen' Maar toen het begon wist ik het meteen. Als je echte weeën hebt, twijfel je niet meer.