@mamabri, ik kan me voorstellen dat deze situatie je veel energie kost en dat je er letterlijk slecht van slaapt. Weet jouw zoon dat hij min of meer wordt "misbruikt" op zijn huidige werk? Is hij misschien bang voor zijn baas? Wat sneu dat jij (en ook zijn begeleider) nu niet tot hem door kan dringen. Maar gelukkig blijft het andere aanbod staan. Als hij er over een paar weken plotseling aan toe is, kan hij dus zo overstappen. Dat is wel een prettig idee. Voor nu veel sterkte, wijsheid en geduld gewenst.
Ja, hij weet het wel, is maanden negatief geweest over zijn huidige werkgever, daardoor zitten we nu ook in deze situatie: we waren op zoek naar wat anders voor hem, dat was op zijn pad gekomen, doordat het UWV actief met hem meedacht en in de tussentijd zijn we al maanden bezig met allerlei gesprekken over de dingen die daar achter de schermen plaats vinden. Hij weet het dus zeker wel....maar weet niet goed er mee om te gaan. En ja, hij is bang voor zijn baas, heeft aangegeven dat hij bang is dat hij mij of mijn man wat zal doen (en daar zijn wij dus niet bang voor) uiteraard ook gezegd dat wij niet bang zijn en hij rustig weg kan gaan, maar ja....dring maar eens tot een autist door...zo makkelijk is dat écht niet in elk geval bedankt voor je sterkte en geduldwensen, vooral de laatste heb ik momenteel héél hard nodig.
Ik heb eerlijk gezegd geen idee. Ik denk dat mensen mij zien als eerlijk, grappig (tsja, bescheiden ben ik dan weer niet), ad rem, soms een tikje bot (te eerlijk?), maar niet gemeen. Deels ben ik zo ook, dus nou ja
Ik ben dus onmiddelijk gaan googlen op het Dunning Krugereffect. Nu ben ik in de war en weet ik niet meer in welke groep ik hoor. Ik vind mezelf wel slim, maar niet de slimste. Ben ik nou een domoor die zichzelf overschat, een slimmerik met een gebrek aan zelfvertrouwen of gewoon iemand in het midden die zichzelf prima in beeld heeft. Nee hoor, ik denk niet zozeer dat ik heel slim ben. Maar ik ben wel erg nieuwsgierig. Ik vind internet een zegen: zoveel informatie, constant beschikbaar. Dus ik zoek van alles op, verdiep me er dan ook in. Daardoor wete ik best veel. Ik heb kennis over dingen die voor mij logisch zijn (onderwijs, opvoeding e.d.) maar ook over dingen waarvan mensen zich dan afvragen... Waarom weet jij dat? Nou, daar heb ik dan toevallig eens iets over gehoord of gelezen en interessant gevonden en dan zoek ik dat allemaal uitgebreid op. Om vervolgens ooit wel weer in een situatie verzeild te raken dat het relevant is en dan andere mensn te verbluffen met mijn kennis op het gebied van Bijbelse geschiedenis of orgaandonatie of binaire getallen of... nou ja. En dan lijk je dus heel slim. En er komt in mijn leven vast wel weer een moment dat ik heel intelligent overkom als ik zeg: “Ja, typisch een geval van het Dunning Kruger effect.”
OMG jij bent precies net als ik wahahahahah. Mijn psycholoog wilde mij laatst wat leren over je aandacht verdelen over de dag. Vanwege mn burn-out. Dus ze zat uit te leggen over je energieniveau en zo. En dat ik dan vaker moet pauzeren. Vraagt ze, ‘Weet je wat de aandachtsspanne is van een gemiddelde volwassene?’ Met natuurlijk de bedoeling dat ik zeg, nee geen idee of een uur ofzo, en zij het uit kan leggen. Ik ; ‘eihm ja dat weet ik. Dat is 20-25 minuten.’ Kijkt ze me zo aan. Ik zeg; ‘ja sorry, feitjes hoofd.’
Probeer zo goed mogelijk geïnformeerd te zijn over welke organisaties mentor mogen zijn en hoe ze het doen. Mentorschap aanvragen is op zich niet heel lastig, als je het maar op de juiste manier doet en de juiste formulieren opstuurt naar de rechtbank. Echter een goede, professionele, oprecht betrokken mentor vinden kan een uitdaging zijn. Succes met de gehele situatie.
Ik kom erg toegankelijk over: standaard aanspreekpunt voor toeristen, zwervers en weggelopen kinderen. Terwijl ik niet heel erg sociaal(-voelend) ben. Ook hoor ik verdacht vaak hoe perfect opgeruimd mijn huis toch is; sommigen kijken daar een beetje opgelucht bij, maar niemand kon toelichten waarom dat is
Ik kom heel lief, onzeker en intelligent over. Het laatste klopt enigszins (ben denk ik niet zozeer slim maar heb wel een brede algemene kennis), het tweede klopt wel maar qua werk niet echt en het eerste klopt eigenlijk gewoon niet. Dit heeft tot gevolg dat mensen op mijn werk die mij voor het eerst ontmoeten al snel verbaasd zijn over de grapjes die ik maak en de stelligheid waarmee ik dingen beweer Mensen zijn vaak ook liever voor mij dan voor anderen, dat is soms wel handig. Ben trouwens wel erg gevoelig en zo kom ik ook wel over denk ik. Het introverte maar in gezelschap wel honderduit praten is voor mij trouwens ook herkenbaar!
Ik kan soms heel domme opmerkingen maken, waardoor mensen nog wel eens kunnen denken dat ik heel dom ben. Ik wijd t maar aan mn blonde haar... Verder denken mensen nog wel eens dat ik boos ben, dit heeft meer met mijn donkere ogen te maken denk ik...