Vanmorgen paste ik even op de dochter van mijn collega. Onze meiden zijn bijna even oud en we wonen in de buurt. Soms maken we een wandeling naar het bos of de kinderboerderij, erg leuk. Nu valt me op dat mijn dochtertje eigenlijk nooit echt super vrolijk is bij dit andere kindje, ze houdt zich wat afzijdig en kan zelfs een beetje pinnig of chagrijnig worden. Heel gek, want het andere meisje is echt een lief schatje en mijn dochtertje is normaal gesproken altijd erg vrolijk met andere kindjes. Ik merk dat ik dit jammer vind allereerst omdat ik het gedrag van mijn dochtertje niet begrijp dan opeens en ten tweede omdat het nu net lijkt alsof ik een wat chagrijnig kindje heb zo. Het tegendeel is waar, maar zij ziet haar wel alleen zo lijkt wel...zucht... Hoe kan dit nou??
is het misschien niet meer een beetje jaloezie, omdat je ook aandacht aan het andere kindje besteed? hoort volgens mij ook wel een beetje bij de leeftijd, merk dat aan Fleur ook wel dat ze op dat soort momenten meer naar mij toetrekt en wat meer aandacht wil.
Daar zat ik ook al aan te denken, vandaar dat ik vanmorgen extra veel aandacht aan haar gaf in de hoop dat.... Wat ik wel gek vind is dat ik dit niet eerder bij andere kindjes die op bezoek waren heb gezien. Alhoewel die ietsjes ouder zijn wel, dus misschien is dat toch anders... Is het raar dat ik dit jammer vind op zo'n moment? Ergens schaam ik me ervoor, maar vind het zo'n jammer omdat het zo'n vertekend beeld geeft van mijn dochtertje ergens, normaal is ze zo'n vrolijke noot!...
Kinderen van die leeftijd spelen meestal niet samen. Ze vinden elkaar vaak wel interessant, maar ze doen meestal niet veel samen. Het gedrag van je dochter is helemaal niet vreemd. Ook hebben ze vaak nog naweeën van eenkennigheid waardoor ze het andere kind als sterke concurrentie voor jouw aandacht zien, zelfs als dat niet reëel is. Ik merk dat ons zoontje wel speelt met kindjes van het KDV. Die kent hij door en door, maar zijn nichtje van dezelfde leeftijd vindt hij maar lastig. De neefjes die 2 en 4 jaar ouder zijn, die vindt hij wel weer spannend, maar die reageren anders op hem. Die kunnen zich namelijk anders inleven in hem. Ik vind je meisje volkomen normaal, maar ik zou jouw gedrag er niet op wijzigen. Gewoon oppassen en je gang gaan en ze groeit er vanzelf in mee. Geef haar inderdaad lekker de aandacht, maar reageer ook op het andere kindje. Je mag je kindje ook uitleggen dat jij je aandacht kan delen.
Hoi Femkes, Dank je voor je reactie, op de een of andere manier heeft het me heel erg goed gedaan! Soms heb ik zoveel vragen, aan zo'n antwoord heb ik dan echt wat!
Fijn dat het de goede snaar heeft geraakt. Dat vind ik echt lekker om te horen, dat doet mij weer goed.