Ik heb het idee dat mijn zoontje liever lui dan moe is en dat hij af en toe ernstig misbruik maakt van zijn zorgzame moeder met weinig geduld... - Hij kan zn onderbroek en gewone broek aan doen, maar alleen met elastiek van boven, doet nog geen knopen of schuifjes, die broeken draagt hij ook niet graag. Bovenkleding uit gaat wel, aan niet. Jas aan doen gaat ook met moeite, ritsen doet hij nog niet. Dochter is 3jr en 3 maanden, kan zich al een tijdje zelf uitkleden en sinds een paar maanden zelf aankleden, alleen knopen en ritsen lukken nog niet goed - Hij trekt nog niet zelf zn schoenen aan, bij een poging tot krijgt hij ze er niet in en gaat op de rand staan, gevolg: grote frustratie en mama doet t weer... Alleen regenlaarzen doet hij zelf aan en uit. Laarzen en klitteband slippers kan ze zelf, dr gympen nog niet, maar dat kost ook wel kracht, dus die doe ik. Tuurlijk zitten ze weleens verkeerd om, maar acht dat zit zo weer goed - Hij gaat wel zelf naar het toilet maar wast alleen zn handen, trekt door en doet t licht uit en deur dicht als ik er bij sta te dirigeren ( zucht..), hij WEET het dus wel, maar 9 van de10x "vergeet" hij het... Alleen de lamp uit en de deur dicht vergeet ze nog weleens, maar ik denk dat dit meer is omdat ze weer snel verder wil spelen dan dat t luiheid is oid Nadat hij heeft gepoept maak ik het altijd schoon. Ik ook, anders wordt het een knoeiboel -tandenpoetsen gaat echt slecht, hooguit 10 seconden en dan heeft meneer het weer gehad, dus ik poets het eigenlijk altijd zelf. Napoetsen weet ik sowieso dat dat nog jaren moet, maar zou wel graag zien dat hij iig 1 minuutje zelf poetst ( voor de vorm). Heel wisselend, de ene keer neemt ze ruim de tijd, de andere keer is ze in 15 sec klaar (is een zandloper geen idee??) - maken jullie al een start met zelf een boterham smeren? Kan ze op haar manier zelf, t beleg zit dan wel in t midden en dan vraagt ze of ik t goed wil smeren - Moet hem ook altijd vragen om zn speelgoed op te ruimen voor hij met iets nieuws begint, dat is een dagelijks terugkerende strijd waarvan ik me afvraag: hoe lang duurt het nog voor hij het zelf gaat doen? Ben vanaf kleins af aan zelf met haar gaan opruimen en laat het haar nu meer zelf doen (zie topic opruimprobleem) Ik ruim maar 2x per dag op, anders is ze meer bezig met opruimen dan met spelen. En peuters hebben maar een korte spanningsboog, dus waarschijnlijk speelt ze er later toch weer mee verder. Alleen klei en verf wordt meteen opgeruimd Ben wel benieuwd wat jullie kinderen van rond de 3,5 zelf doen of niet? En hoe ik het leuk kan maken voor hem dat hij dingen meer zelf wil doen? Voel me nu vaak een politie agente... Veel complimenten doen wonderen en mijn dochter wil uit zichzelf al veel zelf doen en ik heb dat alleen maar aangemoedigd. Tuurlijk duurt t weleens langer of gaat t niet helemaal goed, maar ik blijf complimenten geven
Hihi Druif, het is net of je mijn zoontje beschrijft Liever lui dan moe idd. Ik stimuleer hem wel hoor, maar geen uren, zoveel geduld heb ik niet (en dat weet hij vast ) Soms verbaast ie me en doet ineens iets uit zichzelf zonder morren. Hij kleedt zichzelf wel uit en gaat zelf naar de wc. Bij poepen veeg ik zijn billen wel af (dit wil ik zelf overigens ook) Crocs en regenlaarzen gaan zelf aan, andere schoenen meestal niet. Schoenen en jas uittrekken doet hij wel altijd zelf. Volgens mij ligt het ook heel erg aan het kind. Mijn dochtertje (1,5 jr) is bijvoorbeeld nu al erg druk met zelf haar schoenen aantrekken, terwijl mijn zoontje al gefrustreerd is als het na 1x proberen niet lukt en het dan niet verder wil proberen. Dochterlief kan er tijden mee zoet zijn en is pas blij als het is gelukt. Een wereld van verschil. Ik probeer me er niet al te druk om te maken. Ik stimuleer hem en ook hij kleedt zich straks heus wel zelf aan, misschien wat later dan leeftijdsgenootjes, maar so be it.
+1!! Nou ja, ik probeer er ook maar zo relaxt mee om te gaan. na het lezen van deze reacties ben ik flink bevestigt in het idee dat ik echt een luie heb. Ik stimuleer hem nu wel wat meer en probeer wat minder vanzelfsprekend zelf te doen, maar hem te laten doen ( als we de tijd hebben ). Maar goed, dat stuit natuurlijk even op wat weerstand en is voor hem ook wennen, want verrek, ik moet ineens mn best gaan doen! Ergens in mn achterhoofd ben ik nu ook al bezig van "wat als hij straks naar de basisschool gaat en hij kan nog geeneens zn eigen broek aantrekken? of hij komt met alleen zn onderbroek aan de klas weer in ( zoals nu dus vaak gebeurt ) Wat je zegt over die frustratie is heel herkenbaar. Als ik hem zelf zn shirt laat aantrekken begint hij al te jammeren als hij zn hoofd er niet recht in krijg. Dan denk ik alweer van: kom op, ik help je. Maar nee dus!! Hij jammert ERRUG snel, en is hopeloos verwend door zn moeder :x Tis ook wel een type van snel opgeven en boos worden als iets niet wil.
Ik herken mijn zoon ook eerder in jouw zoon hoor Druif. Ik verbaas me eigenlijk dat er kinderen zijn die al die dingen dus wel kunnen op die leeftijd Toevallig is hij heel recent begonnen met zelf aankleden. Daar kwam hij zelf mee. Knopen lukt niet maar van die schuifdingen wel. Rits gaat vaak stroef en dat frustreert hem. Uitkleden kan hij wel zelf maar vaak piept hij als hij denkt dat zijn hoofd er niet door past. Schoenen uit doet hij zelf, maar schoenen aan kan hij echt niet. Hij heeft sneakertjes en die gaan ook erg lastig aan. Laarzen kan hij wel zelf (maar doet dat niet altijd zelf) Vaak wil hij dat ik mee ga naar de wc, prima hoor. Tegenwoordig gaat hij steeds vaker alleen, maar het komt dan regelmatig voor dat hij heel zijn broek uit heeft gedaan en niet meer terug aan doet. Billen afvegen na het poepen doe ik. Ik weet niet hoe hij het doet maar het is vaak behoorlijk vies dus dat blijf ik voorlopig nog even zelf doen. Tussendoor opruimen hoeft van mij niet. Ze moeten af en toe wel iets opruimen maar in de praktijk ruimen wij meestal op als ze op bed liggen. Boterhammen smeren wil hij af en toe wel zelf doen maar dat eindigt met een enorme klont boter en een berg hagelslag op zijn brood. Ik las hier over een kindje die al snel "zelf doen" zei. Mijn zoontjes meestgebruikte zin is: "Dat kan ik niet" Volgens mij is het een pietje precies en is hij ook echt bang dat hij dingen niet kan. Hij krijgt nu steeds meer zelfvertrouwen en dat merk ik in zijn zelfstandigheid. Maar hij is ook erg lui en ik ben erg makkelijk Ik merk trouwens net als MG dat mijn dochter van bijna 1,5 wel een stuk zelfstandiger is. Zij probeert nu al kleren zelf aan te doen (lukt haar niet), helpt met de vaatwasser uitruimen enz. Ik denk dat zij veel eerder zelfstandig is dan zoontje.
Jeeee, wat een herkenning!! Ik voelde me al een slechte moeder dat ik hem te weinig zou stimuleren, maar ik lees gelukkig meerderen wiens kindje zo is, is misschien een een beetje karakter en type kind... Mn dochter is pas 11 maanden dus daar kan ik nog niks over zeggen, maar merk al dat ze een stuk minder gefrustreerd reageert als mn zoon destijds...
Nee joh, je bent echt geen slechte moeder. Ik ben echt wel voor een beetje stimulatie maar het moet wel leuk blijven. Ik vind dat het ook uit je kind zelf moet komen. Als ze er nog niet aan toe zijn heeft het volgens mij echt geen zin om ze de hele tijd te 'stimuleren'. Ik probeer overigens wel te benoemen wat ik doe als ik hem help. Dus vertel hem hoe hij zijn shirt aan moet doen maar help hem dan wel met het vinden van zijn mouwen e.d. Het scheelt misschien dat ik weinig kinderen in mijn omgeving heb dus mijn verwachtingen liggen wellicht wat minder hoog? Ik kijk gewoon hoe ver mijn zoontje is en als hij uit zichzelf met iets komt dan stimuleer ik hem daarin.
Ja, op deze manier stimuleer ik hem ook. Misschien helpt t hem ook niet zo mee dat hij is overgestapt van KDV naar gastouder, daar heeft hij toch wat meer hulp en minder oudere kindjes om aan op te trekken. Maar goed, het komt vast vanzelf, alleen duurt t misschien ietsje langer...
Haha, vergeleken bij TS heb ik volgens mij een über braaf kind - Ze trekt zelf haar kleren aan (hulp bij het shirt of jurk ofzo, maar verder kan ze eigenlijk alles zelf), kan haar knoop (gewone of schuif) en rits van haar broek zelf dicht krijgen, ook kan ze zelf een riem om doen met een gesp. - Ze kan zelf de rits van haar jas dicht krijgen zonder hulp, knopen e.d. ook. - Ze kan zelf haar schoenen aantrekken (met klitteband of gespjes). - Ze kan zelf haar boterham een beetje smeren, alhoewel ze vaak na een halve boterham de boter aflikt en mij de rest laat doen - Ze gaat zelf naar de wc, soms roept ze dat we mee moeten of vraagt ze van te voren. We moeten haar steeds op het hart drukken dat ze roept als ze gepoept heeft, anders doet ze dat gerust ook zelf (en haar armen zijn echt nog te kort om haar billen überhaubt te kunnen afvegen). - Opruimen kan ze wel, met een beetje hulp en als het niet allemaal door elkaar ligt. Ik merk dat ze dan lastig een begin kan vinden, dan heeft ze wat sturing nodig (pak jij alle knuffels en die gooien we hier in...). Maar dat lijkt me ook wel nodig. Uit zichzelf zou ze niet zo snel iets opruimen - Tandenpoetsen doe ik meestal. Ze kan het wel een beetje zelf, maar ik heb daar niet zoveel geduld voor (staat wat te rommelen...). Eerlijk gezegd kan ze echt heel veel zelf, en toch help ik haar meestal. Ik hoor heeeel vaak 'Ik kan het wel zelf!' Misschien toch maar eens proberen haar ook meer zelf te laten doen, want ze vindt het ook wel heel leuk. Ik heb wat dit betreft echt een braverik, zo lief, altijd zelf nuttig willen helpen. En ze is motorisch ook wel handig, want de rits van haar jas kan ze al wel een half jaar dicht krijgen! Ze heeft dan opeens weer iets door waarvan ze merkt 'ik kan dat niet, hoe moet dat dan' en binnen een paar dagen had ze het door. Was ook zo bij knopen dichtdoen en zindelijk worden!
Ik hoop toch werkelijk dat de moeders van kindjes van 3,5 die veel minder kunnen dan kindjes die jonger zijn zich niet slecht voelen of hun kind een luie donder vinden! Ik blijf het herhalen hoor: waarom zo'n haast als het nog niet uit het kind zelf komt? Als een kind het wel kan en wil, prima! Maar verdiep je eens in wat logische leeftijden zijn bij de ontwikkelingen van een kind! Ja; je kan een kind stimuleren als het kind daaraan toe is, maar te vroeg dingen verwachten van een kind zorgt alleen maar voor frustratie en een langer aanleertraject. Dat geldt voor zindelijkheid en voor aankleden. Ik heb liever dat mijn kind ineens goed een boterham smeert dan dat het maanden loopt te klooien! Bedenk het maar zo: het is gewenst als een kind als het naar school gaat zelf op de wc kan en zichzelf kan aan- en uitkleden!
Ik hoop idd niet dat mensen dit door mijn post denken hoor... Ik ga echt niet met een 2,5 jarige ritssluitingen oefenen, als ze daar zelf niet om zou vragen. Ik heb gewoon een peuter-leerbeer, die alles zo nodig wil kunnen Hoeft van mij niet zo Zogelukkig, niet te hard roepen dat ouders 'zo'n haast' hebben. Ik heb geen haast, ik heb een haastig kind. Ik kan niet anders dan mee rennen
En waarom voel jij je aangesproken dan, als ik zeg: "waarom zo'n haast als het nog niet uit het kind zelf komt? Bij jouw kind komt het kennelijk allemaal uit zichzelf, dus heb ik het niet over jou! Ik vraag me trouwens wel af hoe jij je kind nog ruim 3 jaar zoet gaat houden, die kan immers alles al.
Ja, misschien voel ik me te snel aangesproken. Ik word voor m'n gevoel zo snel als een 'pusher' gezien, maar misschien moet ik dat dan maar een beetje uit m'n hoofd zetten. Kwam misschien doordat je post net na mijn bericht kwam Enneh, kan alles al? Je moet m'n dochter horen, die zegt regelmatig "ik kan dat nog niet" Voor haar gevoel is er nog de hele wereld om te leren!
Mijn dochter is net 3 geworden en kan zelf haar onderbroek/broek/sokken/schoenen/jas aan en uit doen. Shirts lukken nog niet zo goed. Ik zei tegen iemand aan de telefoon dat ze nog geen knoopjes kon dichtmaken en toen zei ze van wel.. En warempel: dat kon ze ook. Broodsmeren wil ze heel graag, maar boter eindigt in het midden van haar boterham of in haar mond. Kaas verdeelt ze altijd keurig over haar hele boterham. Naar de wc gaan lukt goed. Bij poep veeg ik haar billen af, want dat lukt haar nog niet. Als we thuis zijn komt ze ook weleens met blote billen weer de kamer in. Als ik zeg dat ze alles aan moet doen, doet ze dit (meestal) Ik kijk niet wat andere kinderen al kunnen, maar wat ze zelf leuk vindt om te doen. Ze wil nu zelf helpen met de tafel dekken of afruimen, vegen/stofzuigen neemt ze vaak van mij over. Ze 'helpt' met sokken oprollen (lukt nog niet echt, maar ze probeert het). Een vriendje van haar doet al die dingen nog niet. Die interesseren hem totaal niet. Het is echt een kwestie van interesse denk ik. Soms kijk ik wel wat vriendinnen/zussen hun kinderen leren en dan kijk ik wat mijn dochter ervan vindt. De ene keer vindt ze iets heel leuk, de andere keer niet. Jouw zoontje zal andere dingen weer meer/beter doen dan mijn dochter.
Nou, dat posten na jouw bericht was puur toeval. Cygnet heeft ook vlotte kindjes, dat is mooi! Maar eerlijk gezegd zijn dat eerder uitzonderingen dan regel. En ik adviseer moeders waarvan de kindjes nog niet zo vlot zijn op die leeftijd daar geen voorbeeld aan te nemen, dat heeft nl. geen nut; ieder kind ontwikkelt zich op zijn eigen tijd en wijle.
Ach ja, het is gewoon een combinatie van kind en ouder(s). Mijn dochter is ook wel redelijk zelfstandig uit haarzelf en persoonlijk vind ik het meestal wel leuk om haar te stimuleren en ook om blij voor en trots op haar te zijn . Maar niet koste wat kost, alleen als ik zie dat ze er zelf ook wel lol in heeft. Maar eerlijk gezegd lees ik uit de verschillende reacties nou ook weer niet enorme verschillen tussen kindjes!? De een is wat sneller, braver en/of de ouder wat stimulerender of zelfs streng. Dat vind ik niet meer of minder dan een kind dat het allemaal wel goed vindt of een ouder die lekker relaxed kijkt naar hoe een kind grotendeels uit zichzelf ontwikkelt. Zelf ben ik voor dat laatste weer te ongeduldig als ik denk/zie dat dochter ergens aan toe is