Vanaf 6 weken voor uitgerekende datum kun je in verlof gaan. Veel vrouwen ( waaronder ik) willen zo lang mogelijk werken zodat je achteraf langer thuis bent ook. We hebben 15 weken in totaal. Momenteel stond ik op de plannen tot begin september. 3 weken voor datum omdat ik nog vakantiedagen opgespaard heb die ik ga gebruiken.
Hoe gaan ze het regelen tijdens jouw verlof? Moet jij nog iemand gaan inwerken? Ik zou echt 6 weken van te voren gaan en vakantie erachter aan plakken.
Zolang jij gewoon hard blijft rennen voor je baas lacht die op vakantie in zijn vuistje en heeft hij nul reden om een oplossing voor de werkdruk te bedenken. Jij bent dus de sleutel tot de oplossing, niet je baas. Vaker nee zeggen, pauze nemen, en goed voor de baby in je buik zorgen. Als de klant aan de balie even moet wachten omdat een hoogzwangere vrouw even rustig een glas water drinkt dan is dat maar zo. En als die klant daar geen begrip voor heeft, dan heeft hij pech en is het een hork. De klant is koning, maar een hoogzwangere vrouw is keizer. En ja, ik heb ook een eigen zaak maar soms hebben klanten even pech En ik zou inderdaad ook een ander baan zoeken na je verlof.
Ik heb het ook wel keihard neergezet en snap dat het enorm moeilijk is deze situatie. Je bent de perfecte werknemer en je doet zo je best alsof het van jezelf is. Echter je werkgever houdt zn poot stijf betreft extra personeel. Dit betekent dat deze maling aan je heeft. Zorg goed voor jezelf, je werkgever zal niet aan je denken als jij steeds uitgeblust bent na een dag hard werken en alle ballen hoog gehouden te hebben. Denk dat het ook verstandig is voor jezelf om ander werk te zoeken waar je meer wordt gewaardeerd en laat het hem lekker uitzoeken.
Je hebt al wat tips gehad maar bedenk ook: wil je in een dergelijke setting werken na de bevalling? Wat als je zoontje op de opvang opeens ziek wordt en je hem moet ophalen bijv? Als moeder heb je volgens mij toch een bepaalde flexibiliteit nodig. Is dat mogelijk? Je kunt nu een oplossing vinden maar is het dan wel echt een oplossing of gaat de stress na je verlof net zo hard weer verder?
Klinkt precies als mijn situatie. Ik ga me maandag ook ziekmelden en tijdens mijn verlof hard zoeken naar wat anders. En als je per se de feestdagen thuis wilt zijn en nog geen andere baan hebt, kun je je nog ziekmelden voor complicaties na bevalling of ouderschapsverlof opnemen. Maar echt. Stoppen met dit werk. Wat is belangrijker? Je baas pleasen? Of je kindje in je buik? Ik heb er ook een week over gedaan die beslissing te nemen. En al mijn vrienden en familie gevraagd wat te doen. Ben nogbsyeeds moed aan het verzamelen om te bellen, maar ik ga het wel doen. Heb mijn kleine een week niet gevoeld door de stress, en nu ik de beslissing heb genomen valt de ontspanning over me heen en word ik weer beurs getrapt van binnen. Dus... lekker ziek melden en laat ze maar lekker in de stront zakken. Gaan ze maar een keer minder op vakantie.
Bedankt voor de reacties. Inmiddels na mijn shift van gisteren (het was kalm en ik kon mij rustig houden) is mijn buik beter. Ik ga een urine test enzo doen, maar als de dokter lichamelijk niets vindt (ik ga zeker zeggen dat ik die harde buiken heb en die stress enz) kan ze verder ook niet zoveel doen als er niets in urine ofzo gevonden wordt. Het feit dat deze kleine man nog eens 500 gram te groot is voor zijn termijn helpt ook niet natuurlijk. Ik heb mijn baas ingelicht dat ik op controle ga. Ik kreeg terug ' sterk blijven, je bent er bijna, je ervaart nu alleen maar wat andere zwangere vrouwen ervaren..."
Ik krijg hier echt kippenvel van Je werkt echt in een zeer ongezonde situatie. Ik zou zo snel mogelijk wat anders zoeken
Hoezo als moeder? Er is ook een vader toch? Ik kan dochter ook niet op stel en sprong halen van school of bso door mn werk. Dat kan vriend doen, en anders mn sm of sz.
Meid. Denk aan jezelf en meld je gewoon ziek. Is je baas een kerel? Dan heeft hij geen idee wat een zwangere vrouw ervaart, hij kan namelijk niet zwamger worden. Je baas probeert je zo lang mogelijk aan het werk te houden zodat hij geen vervanging hoeft te zoeken. Dat jij je lichaam zo naar de knoppen helpt of je extra stress ervaart wat gewoon niet goed is voor je kleintje, daar geeft zo'n baas geen zak om. Als een ander niet voor je zorgt, moet je dat zelf doen. Ik vind het ook heel moeilijk om me ziek te melden. Om dat ik de confrontatie eng vind en denk: Ja maar er is al personeel te kort. En dan denk ik aan wat mijn vader zei: wat is nou belangrijker? Je baas pleasen die heel goed voor zich zelf kan zorgen anders is hij geen eigenaar van de hotel, of je kindje in je buik die 100% afhankelijk is van jou en jouw lichaam.
Hier een mede (oud) Front Office medewerkster. Tijdens mijn zwangerschap een beetje dezelfde situatie gehad. Avonddiensten trok ik niet meer. Heb er toen ook op gestaan dat ik óf alleen ochtenddiensten kreeg, óf een dubbele bezetting tijdens avonddiensten. Uiteindelijk is mijn manager hiermee akkoord gegaan. Dit was helaas al te laat, want ik ben alsnog met 33 weken de ziektewet in gegaan vanwege Pre Eclampsie. En nu weet ik dat daar geen aanwijsbare reden voor is, maar ik denk echt dat mijn hoge bloeddruk ook deels veroorzaakt is door mijn werk. Laat het aub niet zo ver komen. Kies voor je baby. Uiteindelijk heb ik er ook voor gekozen om te stoppen met dit werk, omdat ik het niet te combineren vond met kind. Natuurlijk ligt dit ook aan het werk van je partner, of je sociale kring, maar denk er van tevoren goed over na. Ik dacht er echt te makkelijk over. En, iemand hier voor mij reageerde dat gasten respect moeten hebben voor je zwangere toeter. Helaas is dat dus echt niet altijd zo. Ik ben op de dag dat ik ‘s avonds opgenomen werd in het ziekenhuis (33 weken zwanger dus), uitgescholden door gasten omdat ik hen niet verteld had dat ze verkeerd geparkeerd stonden (hoe ik dat had moeten weten, geen idee) en een boete op de auto vonden. Na deze scheldpartij botste mevrouw nog (expres) wild met haar zware koffer tegen me aan en reed ermee over m’n voeten. Jep, zo zijn sommige mensen....
Waar haal je dat idee vandaan? Een gynaecoloog kan je echt wel thuis zetten als je vanuit je werk gedwongen wordt te hard te werken. Ook zonder problemen met je urine. En ja, ik ben ook van België.
Goed om te weten. Ik ga dat morgen extra benadrukken. Omdat het mij anders wel gemakkelijk zou lijken om thuis te blijven als je zou zeggen dat je stress hebt. (Niet negatief bedoelt ofzo hoor). Maar in die paar jaar dat ik hier werk ben ik nog geen dag ziek thuis geweest dus ik weet ook niet vanaf wanneer ze je thuiszetten.
Als je eerlijk aan je gynaecoloog vertelt wat je hier verteld hebt, dan zal hij/zij toch ook wat vragen hebben bij de impact op de gezondheid van je baby... Maar zoals ik gisteren al vroeg: wie gaat je werk overnemen tijdens je verlof? Kan die persoon niet nu al starten?
Dat is een student die we nu aan het opleiden zijn die dan mij' afwezigheid doorwerkt. Maar als ze nu al mijn shiften doet dan hebben we geen extra persoon meer bij ons aan de receptie en staan we volledig alleen. Vanaf september komen er dan weer nieuwe studenten. We zijn nogal nipt nipt ingepland deze maanden en er is geen ruimte voor ziektes. Maar als het niet anders kan dan moet het natuurlijk maar. Als de gyn mij thuiszet omdat het moet dan luister ik hoor.