Iris heeft nog maar 1 grootouder; mijn moeder. Zij past 1x per week een dag op. Woont vlakbij dus komt regelmatig even langs of ik fiets langs haar en Iris gaat er zo nu en dan logeren. Superleuke oma die op de dagen dat ze oppast zich aan onze regels houdt en als Iris daar logeert haar lekker verwent; zoals t 'hoort'. Verder nooit problemen.
Oh ik voel me absoluut niet aangevallen hoor, ik dacht alleen dat ik in je berichtje las dat jij geen voorstander was van een oppassende opa en/of oma. Ik had trouwens het knipoogje erachter ook niet gezien.
De band en het vertrouwen die je met iemand hebt bepaald toch heel sterk wat kan en niet. Ik kan mijn schoonmoeder, vader, zijn vriendin en mijn broers en (schoon)zussen volledig vertrouwen. De rollen zijn duidelijk, wij zijn de ouders en bepalen de regels. Zij mogen ons zoontje best verwennen en showen, ze doen datgene wat in het belang van ons kind is. Ze geven alleen af en toe een cadeautje wat past bij zijn leeftijd en voordat hij wat te snoepen krijgt vragen ze ons wat wij er van vinden. Heerlijk was het een tijdje terug bij een feestje dat ook ons zoontje ook geregeld lekker met hun kon spelen, knuffelen en mijn familie zien. Tot nu toe heeft alleen mijn schoonmoeder opgepast. We moeten gewoon gaan plannen dat de anderen dat ook kunnen, anders komt het er niet van door de afstand. Mijn schoonvader is helaas een ander verhaal. Het is veel moeilijker als je ver uiteen ligt met je ideeen, normen en waarden. Kom in elk geval op voor jullie zelf en je kind. Jij bent de ouder en bepaald, je schoonmoeder volgt (in de meeste gevallen).
Hier gaan mijn moeder en schoon moeder beide een dag oppassen.. bij mijn moeder maak ik me totaal geen zorgen, weet dat ze het zou doet zoals ik het graag zou willen, wat ze op die dag doet zal me een zorg wezen, op visite, winkelen ze doet maar Mijn Schoon ouders daarentegen, daar heb ik een hard hoofd in... Laatst waren ze hier, het was 26 graden en wij zaten in de tuin, S op bed. "waarom ligt S op bed? kan die niet in de tuin?" "nou eum S is 6 weken die heeft er niets aan in de hitte in de tuin, en hij moet toch ook gewoon slapen???" "nou ja zeg jullie moeten niet zo moeilijk doen hoor" eeuuhh ja :S "mag ik even een foto maken?" "ja hoor als u maar zachtjes doet, hij slaapt net" vervolgens komt schoonma beneden en ligt S te huilen.. :S vast even over zn wangetje geaaid of hem wakker gemaakt onder het mom van dan mag ie wel mee naar beneden. niet dus hij valt vanzelf wel weer in slaap showen mogen ze allemaal, ik hoef mijn kind niet aan de mede -campinggasten bij mijn schoonouders te laten zien, mag zij doen, ken ik toch niet
Hihihi dacht dan inderdaad, want ik heb nergens geschreven en of gezegd dat ik geen voorstander zou zijn van de opa en oma als "oppas". Geeft niks, kan gebeuren! De opa en oma's willen heus wel eens oppassen en dat mogen ze ook van mij. Mits het natuurlijk bij hun ook uitkomt. Het is tot nu toe nog niet zo heel vaak voorgekomen, ook doordat ik veelal thuis ben. Voor sommige mensen gaat het heel makkelijk om hun kindje naar de opa en oma te brengen, voor anderen iets minder gemakkelijk. Er zijn mensen die hun kindje graag bij ze achter laat en er zijn ook mensen die dat totaal niet willen. Denk dat een ieder wel zijn voors en tegens heeft. Vind het het belangrijkste dat het welzijn van het kind voorop word gesteld. Super als dat bij opa en oma helemaal goed is, jammer als dat helaas niet zo kan zijn...
Daar ben ik het mee eens hoor, maar ik lees hier op ZWP ook vaak genoeg verhalen waar ik uit opmaak dat sommige moeders ook enorm kunnen zeuren en helemaal niets goed vinden. Het lijkt me voor opa's en oma's dan ook érg moeilijk om een normale band met hun kleinkind op te bouwen als de moeder (want het gaat toch echt vaak om de moeder die ergens mee zit) zo moeilijk doet en dat stoort mij soms wel. Natuurlijk zal een deel van deze moeders groot gelijk hebben hoor dat zij bepaalde dingen niet leuk vinden of niet accepteren, maar een groot deel ook niet. (In my humble opinion) En dan bedoel ik niet het wel/niet laten oppassen maar hele andere dingen. Bijvoorbeeld dat moeders helemaal gaan stijgeren als oma ZONDER TE VRAGEN :x zomaar haar kleinkind oppakt!
Zoals ik eerder had vermeld. Heb ik nog wel eens moeite met mijn schoonmoeder. Maar datr komt meer dus door mijn eigen gevoel. Ze doet ontiegelijk haar best. Natuurlijk doet ze wel iets wat ik anders zou doen. Maar goed ik ben al blij dat ze wil oppassen. En het belangrijkste van allemaal:!!!! Als ik zie hoe mijn dochter reageerd op haar oma's en opa! dan weet ik dat het gewoon helemaal goed zit. Mij hoor je daarom ook niet klagen. Als we aankomen bij de oma's en opa, begint ze meteen te lachen en kruipt ze er naar toe. Zo kun je met een fijn en goed gevoel je kind achter laten. Ook geven ze zelf aan dat ze het erg fijn vinden dat ze haar vaak zien. Dat ze een band met haar opbouwen. Zoals mijn schoonmoeder zegt: Soms zien kinderen hun opa's en oma's zo weinig dat ze er bang voor zijn of verlegen. Ze is reuze blij dat dat bij haar niet zo is. Dus dat gevoel van mij, moet ik dus zo af en toe gewoon aan de kant schuiven. En me eigenlijk niet zo aanstellen @MvLiam Ik begrijp jou reatie ook wel hoor. Hihi als je goed nadenkt zijn sommige reactie inderdaad overtrokken. Soms neemt het gevoel de overhand en denk je niet meer helder na. En dat is ook erg zonde. het beschadigd meer dan je soms in de gaten hebt. (wat natuurlijk ook weer niet bij iedereen van toepassing is)
Mijn ouders passen 1 x per week op en daarnaast logeert hij daar regelmatig een nachtje. Mijn zoon vind het een feestje en mijn ouders des te meer. Ontzettend vertederend om ze samen te zien. En natuurlijk doen ze sommige dingen anders dan wij, maar ze zijn ook niet zijn ouders, maar zijn grootouders. Ze verwennen hem dus gigantisch (geeft helemaal niks, want hij weet dondersgoed dat thuis het er heel anders aan toe gaat) en zijn natuurlijk veel voorzichtiger. Ik ben ze in ieder geval zeer dankbaar en vind het geen probleem dat er niet alles zo gaat zoals thuis. Daar hoort er bij.
Zowel mijn ouders als schoonouders vragen een schema als ze een dagje op onze zoon passen, terwijl ik daar niet zo strikt mee om ga, proberen zij juist alles netjes op gezette tijden te doen. Heel fijn vind ik dat, want hij blijft zo lekker in zijn eigen ritme. Tuurlijk doen ze dingen wel eens anders dan wij, vooral mijn moeder en schoonvader hebben er nogal een handje van m wat toe te stoppen wat hij thuis nog niet zou krijgen, maar goed, daar maak ik me maar niet druk om. Mijn vader is juist weer degene die uitgebreid met zijn kleinzoon loopt te showen. Als we met ze op terras zitten loopt hij de hele tijd met die kleine op zijn arm rond. Super leuk om te zien vind ik dat...dat hij zo trots is op ons mannetje. Maar als ik aan mijn ex-schoonouders denk, tja daar had ik vast met veel meer dingen moeite gehad, die waren zo veel anders. Ben blij dat zij nooit opa en oma zijn geworden van kinderen van mij. Dus het ligt ook aan de klik die je met de (schoon)ouders hebt.
ik zal jullie even een aantal van mijn probleempuntjes vertellen... dan weten jullie enigsinds hoe en wat... Onze dochter is nu bijna 9 maanden dus het is al anders dan in het begin natuurlijk maar toch voor de volledigheid: 1. Mijn SM trekt onze dochter meteen uit mijn handen als we daar komen of hun hier, en als ze ze niet fysiek uit handen trekt, dan wel verbaal (ik denk wacht rustig af tot wij haar zelf afgeven... maar daar krijgen we de kans niet toe) 2. Hetzelfde verhaal als hierboven op verjaardag waar mensen komen aan wie wij zelf voor het eerst ons kindje willen laten zien (ze was toen krap 5 maanden), zij heeft dus onze dochter vast en ook wordt er aan haar gevraagd hoe ze eet, drinkt ontwikkeld, en zelfs hoe de bevalling is gegaan.... 3. We worden min of meer verplicht elke week langs te komen want als we dat niet doen krijgen we op maandagavond een telefoontje dat ze ons wel hadden verwacht het weekend... als we wel zijn geweest krijgen we te horen dat we er te kort waren... (als onze dochter aangaf moe te zijn (na 1,5 uur ofzo) gingen we idd naar huis, wonen 5 minuten verderop dus kon ze lekker in haar eigen bedje) 4. Toen ze nog heel klein was gaf mijn SM onze dochter niet terug als ze huilde en na 3 troostpogingen alleen nog maar harder ging huilen! 5. Als we binnenkwamen en dochter sliep in MC er boven blijven hangen tot ze wakker wordt en proberen ongezien of met een smoes een ruk of duw tegen de MC te geven waardoor ze wakker werd (en dan zeggen: ik deed niks hoor) 6. In eerste instantie zou mijn SM 1 dag in de week op gaan passen, tijdens de zwangerschap raakte ik mijn baan kwijt van oppassen was dus in het begin geen sprake, toen ik een tijdelijke baan kreeg zou ze op woensdagochtend op gaan passen... toen is de bom een keer gebarsten en heb ik mijn dienst noodgedwongen van woensdagochtend om moeten zetten naar woensdagavond zodat mijn vriend thuis bij onze dochter was als ik ging werken. toen het 2 weken later weer "goed" was, MOEST ik mijn dienst maar WEER omzetten zodat ZIJ kon oppassen. 7. Ik krijg te horen dat ik te hebberig ben met ons kind, maar ik krijg niet eens de kans om haar spontaan een keer aan oma te geven... gaf haar namelijk wel spontaan aan opa maar dan werd ze uit zijn handen gegrist door oma.... en als klap op de vuurpijl, zouden deze dingen allemaal voorkomen uit MIJN postnatale depressie die ik volgens hun zou hebben!!
Laat ik ook even vertellen dat ik vóór de zwangerschap geen problemen had met mijn SM, we waren niet de grootste vriendinnen en gingen echt niet samen shoppen maar konden met elkaar door 1 deur! ik vind het leuk om te zien dat mijn schoonvader zo trots is op zijn kleindochter... die man wordt emotioneel als hij haar ziet, maar zit zo onder de duim dat hij nu met mijn SM meelult! zoals ik al zei heb ik onze dochter regelmatig aan hem gegeven maar dan griste mijn SM haar weer bij hem uit handen waar hij dan niks van zei! Ik zou heel graag willen dat onze dochter gewoon een goede band kan opbouwen met haar opa en oma maar op deze manier wordt dat erg lastig aangezien mijn SM absoluut niet inziet wat ze fout doet en ze dus een hoop dingen doet die ons niet aan staan!
Mumtobe: Tsja, wat moet ik hierover zeggen. Ik vind het eigenlijk best meevallen en heb het gevoel dat je misschien niet zo dol bent op je schoonmoeder en daarom zo reageert? Ik denk dat je schoonmoeder gewoon heel wijs met jullie dochtertje is en graag op haar past. Is dat uit je handen trekken niet iets wat jij zo ervaart omdat je het niet leuk vindt als je schoonmoeder haar vast pakt? Mijn schoonmoeder pakt Liam ook altijd meteen en gaat met hem knuffelen, gewoon omdat ze blij is om hem te zien.
Ik heb totaal geen band met met mijn schoonouders. En dat vind ik eigelijk wel prima. Irriteer me dood aan ze. En ik weet ook wel dat ze het niet verkeerd bedoelen, maar ze zijn vaak zo opdringerig dat er irritaties ontstaan die steeds blijven wringen. Zo staat ze als het kan elke dag op de meest onmogelijke tijden voor de deur. Vaak als ik net weg wil gaan...grrr heel iriitant. Als we ergens op visite zijn en de kleine ligt boven te slapen lopen ze gewoon naar boven en maken hem wakker en nemen hem mee naar beneden oder het mom ik moest even naar de wc en ik hoorde hem huilen...mmmm toch gek op mijn babyfoon huilde die niet, maar hoorde ik oma wel hem wakker maken. Laatst ook weer zegt ze ik ga even naar de wc dus ik zeg o ik moet ook ga jij maar eerst ik wacht wel. Eh ja ok...haha wat had ik die tuk. Zo ook met de fles geven. In princiepe geven mijn man of ik hem de fles en soms opa of oma. Maar mijn ventje houdt er niet van als de fles steeds uit zijn mond wordt getrokken als er wat melk naast loopt, want dan hoeft ie halverwege niet meer en een uur later loopt ie weer te huilen omdat ie honger heeft. En wat doen de schoonouders? Juist...20x die fles eruit trekken en als ik er wat van zeg nou ze hebben toch zeker wel 2 kinderen opgevoed. Ja idd maar mijn kind is jouw kind niet... Waar ik me ook zo aan kan irriteren is als ze 10x achter elkaar zegt. " onze jongen!" mens er is niks van jou bij. Heb ook echt het idee dat ze het zegt om mij te irriteren. Maar goed ik hou me in en als iets me dwars zit dan zeg ik er wat van. Ze gaan straks ook 1 dag oppassen omdat me vriend dat persee wil omdat mijn moeder ook een dag oppast. Ik ben akkoord gegaan onder de voorwaarde dat als het me niet zint en het gaat niet goed dat ik er achter mekaar mee stop al moet ik er nog een dag minder voor gaan werken...
ik zie opa en oma vooral als opa en oma. Niet als oppas, verzorgers, maar als opa en oma. En ze zijn allemaal dol op ons meisje. Ik heb enorm lieve ouders en schoonouders en ze zullen zich ook nooit met ons en onze opvoeding bemoeien. Als ik nu zeg dat ze iets nog niet mag accepteert iedereen het. Het enige wat ik dan weer jammer vind (voornamelijk bij mijn schoonouders) is dat ze te bescheiden zijn. Dus ze zullen nooit uit zichzelf vragen (tegenwoordig gaat het wat beter ) of ze haar vast mogen houden. Af en toe denk ik "trek dat kind maar eens uit mijn handen"... maar als ik haar geef en zie hoe leuk ze allemaal met haar omgaan... heerlijk!
Mijn dochter heeft de vriendin van mijn schoonvader en hem zelf nu misschien 8 keer gezien, en dat vind ik wel best. Het zijn vreemde mensen, en mijn sm is helaas overleden Mijn ouders zien Sterre gemiddeld 1 keer per week, best veel gezien we 110 km uit elkaar wonen. Ze passen af en toe op, niet heel vaak, maar ze staan altijd klaar Mijn moeder is ook erg trots enzo natuurlijk, maar zij en mijn vader doen alles zoals wij het willen eigenlijk. Ik heb maar 1 keer wat gezegd, dat was toen ze tegen een tante van mij zei, je mag haar wel vasthouden hoor, terwijl Sterre bij mij op schoot zat. Toen zei ik later toen iedereen weg was van uh mam, dat heb ik liever niet, want ze ging toen heel de kring rond en ze was toen nog erg klein. Dat begreep ze wel en verder nooit iets gehad eigenlijk.
Ons voordeel is (vind ik) dat beide opa's en oma's één dag in de week oppassen. Op die dag kunnen ze doen wat ze willen qua showen, knuffelen etc. Hoewel dit wel onder onze condities gebeurd. We hebben zeer duidelijk afgesproken al toen ik zwanger was dat wij de voeding bepalen, het ritme en ook voor later de strafmaatregelen. Ik geloof wel een beetje in het Oei ik Groei boek en heb dat hen ook laten lezen. Zo begreep mijn moeder dat als een kindje haar gezicht wegdraait ze niet meer wil knuffelen en mijn schoonmoeder dat laten doorhuilen helemaal niet persé goed is. Ook begeleid ik ze in dingen die ze niet mag. Als mijn schoonmoeder al NEE zegt als ze bijna iets aanraakt vraag ik haar: "mag ze er soms niet naartoe kruipen?" (antwoord van haar: nee, dat mag wel). En dan zeg ik netjes dat ze dan te vroeg nee heeft gezegd. Een klein voorbeeld, maar ze houden behoorlijk rekening met onze opvoeding. Het oppassen door de opa's en oma's geeft ons het grote voordeel dat we gevoelsmatig niet verplicht zijn ook nog ieder weekend op bezoek te gaan en dat ons meisje haar opa's en oma's heel goed kent.
Ik moet héél eerlijk zeggen dat ik het er heel erg moeilijk mee heb als (schoon)ouders met mijn kinderen aan de haal gaan .. Maar dat ligt echt bij mij .. Waarom, weet ik niet .. maar ik heb het er erg moeilijk mee als ik mijn kinderen moet 'delen' met anderen! Niks naar mijn (schoon)ouders toe overigens! Dat zijn allemaal erg lieve mensen, ook al doen ze dingen anders dan dat ik ze zou doen. Mijn kinderen zijn nu 2x een hele dag met mijn schoonouders meegeweest. Ik heb het op die dagen ontzettend moeilijk gehad... Daardoor heb ik nu de keuze gemaakt om dit niet meer doen. Als ze opa en oma zien doen ze dat met ons er bij. Opa en Oma komen hier heen of wij gaan een paar uurtjes naar hun toe. Mijn schoonmoeder zei toevallig gisteren tegen mij .. als zij een keertje komen logeren dan doe ik het natuurlijk heel anders dan jij! Dat snap je ook wel he? Goed, zij weet niet wat mijn gevoel over deze kwestie is (nog niet uitgesproken; dus logeren zit er voorlopig niet in) .. maar dit soort opmerkingen versterken het gevoel van 'de kinderen niet mee willen geven' ... Nogmaals wil ik benadrukken dat het dus niet (geheel) aan mijn (schoon)ouders ligt.. en dat het dus echt iets persoonlijks is! Mijn gevoel zegt gewoon NEE ..
Ach ik baal wel eens als mijn moeder alle leuke dingen die ze kan aan andere verteld voordat ik dat kan doen. Verder vind ik het heerlijk om te zien hoe blij en trots ze zijn en hoe mijn dochter op hun reageerd. Mijn schoonmoeder zie ik niet zo heel vaak, werkt erg veel. Ook zij is trots en blij maar wat meer terughoudend omdat ze haar kleindochter niet zo vaak ziet.
Ik denk dat communicatie het belangrijkste is, in goede en slechte relaties met (schoon)ouders (opa's en oma's dus). Praten en luisteren. Als de oren niet worden gebruikt, tja... In dat geval zeg ik "wie niet horen wil moet maar voelen." Als er ook maar iets in de relatie die strubbelingen veroorzaakt dan zul je je daarover toch moeten uitspreken. Als je dat niet doet krijgt het in ieder geval geen kans te worden opgelost. De tegenpartij heeft de keuze het aan te nemen en er wat mee te doen of diegene kiest er voor het te negeren. In het laatste geval heb jij het tenminste goede wil getoont en is het spijtig voor de ander, maar kan je alsnog bijvoorbeeld besluiten opa en oma niet meer op te laten passen, omdat jij je er niet lekker bij voelt. Wanneer je het niet uitspreekt dan zal het gevoel zich alleen maar blijven wreken en heeft de relatie wellicht geen toekomst meer. Sommige relaties raken voorbij het stadium waarin er nog gecommuniceerd kan worden en dat is toch wel een verdrietige gedachte die je heel de toekomst met je meeneemt.
Dit KUN je niet menen? Het is HUN kleinkind, het kindje van HUN zoon. Ze zijn toch zijn opa en oma, zonder hen was hij er niet geweest hoor! Hij is in mijn ogen toch ook echt een deel van hen hoor. Natuurlijk ben jij zijn moeder en ben jij 'de baas' maar dat neemt niet weg dat het hun kleinkind is en dat hij ook een deel van hen is. Pff, dit zijn dus de onredelijke dingen die ik bedoel. Veel vrouwen hebben geloof ik een enorm probleem met hun schoonmoeder (en andersom) en volgens kunnen moeders er hierdoor niet zo goed tegen wanneer de schoonmoeders zich ineens vol liefde en zorg op de kleinkinderen storten. Natuurlijk moeten zij stil staan bij de wensen van de ouders en deze in acht nemen, maar het blijven wel de opa en oma en zij hebben in mijn ogen toch echt wel recht op een normale omgang met hun kleinkind.