Hallo meiden, Ik heb ineens een periode dat ik mij zorgen maak. (Ik ben nu ruim 37 weken zwanger) Dit komt eigenlijk doordat er mij tijdens zwangerschapscursus is verteld dat de kraamtijd helemaal niet altijd zo leuk is. We hebben plus en min punten genoteerd en we kwamen tot de conclusie dat er evenveel min punten als plus punten zijn. Natuurlijk wist ik van te voren wel dat het niet allemaal even prettig zou zijn na de bevalling, maar ik heb nu het idee dat doordat dit zo werd verteld dat ik er bijna bang voor wordt. Ik heb nu het idee dat ik de eerste week helemaal niet zal kunnen genieten! De plus punten lijken wel weg te vagen en de min punten komen naar boven. Vind ik de kraamtijd straks wel leuk? Heeft iemand hier ook last van of van gehad? En hoe hebben jullie de kraamtijd gevonden? Groetjes, duimelotje
Ik heb mijn kraamweek als heel prettig ervaren, wij hadden een leuke kraamverzorgster, Finn deed het goed.. Als iets wat minder was (Finn viel eerst veel af, ik had vreselijke stuwing) steunde de kraamverzorgster ons. Verder vloog de week echt voorbij, ik vond het heerlijk!
Ik was eigenlijk vrij snel op de been dus dat scheelt ook al een hoop. Maar ook hier een fijne kraamverzorgster voor als er iets was (stuwing, krampjes etc.) Ik heb de eerste week als heel onwerkelijk ervaren eigenlijk. Ik was zo ondersteboven van het feit dat er een kindje uit mijn lijf gekomen was.
Hoi!, Ik heb de kraamtijd bij mijn zoontje ook als fijn ervaren. Wij hebben het wel echt hééél rustig gehouden. Zoontje lag ook naast mij in zijn wieg, kon de hele tijd naar hem kijken. Visite alleen nog maar familie en die dan ook om de dag, zodat wij rustig aan de nieuwe situatie konden wennen. Wij hadden ook een hele fijne kraamverzorgster, zij bracht mijn vriend ook een ontbijtje op bed en heeft ons veel geleerd. Niet alles ging soepel hoor in het begin, borstvoeding niet enz, maar door die rust was het wel heel fijn allemaal! Laat je dus niet gek maken, laat je gewoon lekker verwennen door de kraamverzorger!
Ik vind het nogal vreemd dat ze tijdens een zwangerschapscursus zeggen dat de kraamtijd niet leuk is. Wat is dat voor cursus?? Natuurlijk ligt het eraan wat voor bevalling je hebt gehad en hoe het de eerste week met de kleine gaat, maar je moet er gewoon zoveel mogelijk van genieten. En dat gaat echt wel gebeuren hoor. Ook al voel je je af en toe niet lekker of gaat iets niet zoals gehoopt, de kraamhulp is er voor jou en de baby! Als je wilt kun jij de hele dag lekker op bed blijven liggen en je laten verwennen. Of wat jij maar wilt! Kortom: geen horrorverhalen van anderen aanhoren, want iedereen ervaart het anders!! Het is gewoon een hele mooie, bijzondere periode in je leven.
Mijn kraamtijd was over het algemeen super. Lieve en behulpzame kraamvrouw en een wolk van een dochter Ik vond de kraamvisite vervelend! Ik wilde (nu nog....) samen met mijn man genieten en wennen aan de nieuwe situatie. Dus als er een 2de komt, geef ik dit zeker aan!
Ik heb mijn kraamtijd ook als heel speciaal ervaren, maar ik kan me ook voorstellen dat ze je er voor waarschuwen. Veel mensen verwachten een roze wolk en die is er ook wel maar dan een roze wolk met donkergrijs randje. Je hebt veel lichamelijke ongemakken en pijntjes. Natuurlijk is het afhankelijk van de bevalling die je hebt gehad maar echt prettig voel je je natuurlijk niet. Ik was zelf heel snel weer op de been, de volgende dag liep ik alweer rond en zat ik gewoon op de bank in plaats van boven op bed. Ik vond het super speciaal en heb die week ook echt genoten van alles, maar ik ken ook veel vriendinnen die dit niet zo hebben ervaren en pas konden genieten toen ze lichamelijk wat opgeknapt waren. Laat het gewoon op je af komen, het is allemaal heel bijzonder en je hebt genoeg om van te genieten. Je geniet alleen nog maar meer als je een beetje voorbereid bent op alles en niet elke minuut zal leuk zijn!
Wat hadden ze dan voor punten die negatief zouden moeten zijn op die zwangerschapsgym? Hier op de gym (2 x gedaan) gingen ze echt geen lijstje opnoemen met eventuele minpunten. Ja, gewoon wat over ongemakken etc., maar niet echt dingen waarvan ik dacht, hellup! Nou ja, anyway, de kraamtijd na de geboorte van mijn dochter was nogal dubbel, ik had een super kraamhulp, maar mijn schoonfamilie gedroeg zich nogal vreemd, wat toch altijd een vervelende herinnering blijft. Daarnaast was ik uitgeput van de bevalling, die nogal lang duurde en mijn dochtertje huilde constant, bleek later reflux te hebben, maar dat wisten wij niet. Ik was gewoon oververmoeid. Maar goed, natuurlijk ben je ook zo in je nopjes met zo'n kindje. De tweede keer heb ik van de eerste keer geleerd, mijn man heeft mijn schoonfamilie ook ingelicht dat het op onze manier gaat en we geen zin hadden in gezeur. Dit keer had ik een supersnelle bevalling en was er lichamelijk gewoon een stuk beter aan toe. Ook met borstvoeding (en een paar dagen bijvoeden) heb ik geleerd van de vorige keer en mij niets meer laten vertellen, dit ging nu prima, dus dat scheelt ook een hoop. Al met al een fijne kraamperiode. Het kan dus erg verschillen. Maar ja, probeer je niet te druk te maken over wat eventueel kan gebeuren, wie weet heb je een makkelijke bevalling, voel je je goed en gaat alles naar wens met je kindje, dat kan ook gewoon!
Ik heb een hele fijne kraamtijd gehad. Ondanks dat mijn stuitje flink gekneust was en ik zo'n 20 hechtingen en aambeien van hier tot Tokio heb ik er ontzettend van genoten! We hadden een ontzettend leuke kraamverzorgster die heel erg goed voor on 3 zorgde! Elke middag verse fruit salades enz! Ze was heel lief voor ons en de laatste dagen toen ik eindelijk het bed uit kon hebben we heerlijk in de tuin gezeten en lekker zitten kletsen! Damien deed het ontzettend doen,ondanks hij te vroeg was en echt een prematuur was. Voor ons was het volop genieten...mis die tijd soms wel hoor!
Ik vond de kraamtijd echt fantastisch. Ik leefde die week echt in een roes, zo overweldigend om een kindje te krijgen! Ik had wel geluk, een snelle bevalling en geen hechtingen, dus niet zo heel moe en lichamelijk ook geen ongemakken, behalve de enorme stuwing en wat tepelkloven. Maar daar had ik helemaal geen last van, ik voelde me super en de kwaaltjes wogen echt helemaal niet op tegen het gelukkige gevoel! Wel kan het lastig zijn als je veel last kraamtranen krijgt. Maar die moet je maar gewoon laten komen en verder lekker genieten. Het moet wel heel erg zijn volgens mij als je niet van je kraamtijd kan genieten. Het lijkt me wel vervelend om veel pijn te hebben door hechtingen, maar je hoeft ook helemaal niets in je kraamtijd, dus probeer het jezelf dan zo gemakkelijk mogelijk te maken. De enige reden dat ik nu tegen hechtingen opzie, is omdat ik graag ook weer meteen voor Eva wil zorgen en dus niet aan bed gebonden wil zijn. Verder geniet ik toch wel! (als alles goed verloopt verder uiteraard)
Juist die eerste week vond ik heerlijk. Daarna was het even wat lastiger omdat je er dan 'alleen' voor staat maar die eerste week? Helemaal super en ik was dan ook helemaal high van de adrenaline van de bevalling!
De kraamtijd is ook echt niet alleen maar op een roze wolk zitten en er niet meer af komen. Dat je kraamtijd een mooie tijd is waar je met veel plezier op terug kan kijken is van veel factoren afhankelijk. Als je geluk hebt beland je op de roze wolk en heb je pech dan glibber je er af en toe wel eens vanaf. Hechtingen, stuwing, ritme zien te vinden, overweldigend veel visite, kraamtranen, stress om afvallen baby en het eten slapenloze nachten enz zijn inderdaad minpunten. Maar het is ook echt afhankelijk hoe je er zelf mee omgaat. Maar........de kraamtiijd is wel bijzonder!! Laat je lekker verwennen! Hoe zwaar ik de eerste tijd met een baby ook vond, het wennen aan elkaar, was het een bijzondere periode die ik nooit had willen missen.
tja, ik donderde wel keihard van mijn roze zwangerschapswolk af aan het einde van de kraamweek. de eerste week was echt heerlijk en bijzonder, daarna vond ik het heel zwaar en vaak ook helemaal niet leuk. dat is normaal (kwam ik toen achter) hier werd het beter toen ik weer ging werken.
Ik vond de kraamtijd, en vooral de weken daarna, niet zo fijn. Het ging mij niet eens om de lichamelijke ongemakken, maar meer om het emotionele aspect. Ik had echt het gevoel dat de grond onder mijn voeten was weggeslagen, zo erg moest ik wennen aan het feit dat ik moeder was geworden. Ik voelde mij een vreemde in mijn eigen huis, heel onwerkelijk was het. Er waren ook leuke momenten hoor, en het is natuurlijk één van de meest bijzondere en speciale periodes in je leven, maar als ik op die tijd terug kijk ben ik toch blij dat ik inmiddels een jaar verder ben. Maar ik denk dat het ook heel erg van je karakter, je bevalling en de steun uit de omgeving afhangt hoe jij je kraamtijd gaat beleven. Dat is voor iedereen zó persoonlijk. Ik zou me er nu echt niet druk om gaan maken als ik jou was (deed ik ook hoor, voor mijn bevalling, dus ik snap het wel), want je wéét het gewoon niet hoe het bij jou gaat lopen. Voor hetzelfde geld ga je het een fantastische tijd vinden, zoals veel anderen het hier ook ervaren hebben.
Ik kijk er met gemengde gevoelens op terug, met name op de eerste dagen. Ik vond de omschakeling van zwanger naar moeder heel heftig, maar ook heel mooi. Ik had geen makkelijke bevalling, maar kwam er wel zonder hechtingen vanaf. Helaas lag ik nog 3 dagen met een retentieblaas in het ziekenhuis... daar is een misverstand ontstaan waardoor mijn eerste kraamdagen best naar zijn geweest. Daarnaast kregen wij te maken met een conflict in de familiesfeer waar mijn man en ik allebei een nacht van wakker hebben gelegen, dat hielp ook niet. Ik heb daarna heelveel kraamtranen gehad, gewoon omdat ik de buik zo miste, ik moest wennen aan het idee, de zorgen, alles. Maar ook tranen van enorm geluk, dat mensje is gewoon ONS kindje! Voor mij is moederschap letterlijk alles tegelijk. Het is mooi maar overweldigend, ik ben trots en bang, gelukkig en doodop Ik heb er gevoelens door die ik nog nooit gehad heb. Van diepe, zwartgallige angst om alles fout te doen, tot een gouden warmte van geluk dat ik dit kindje heb mogen krijgen. Ik zou zeggen, laat je er door meevoeren. En hecht niet teveel aan hoe JIJ denkt dat anderen dit beleven, het lijkt wel of iedereen meteen op een roze wolk zit, maar volgens mij kampen er veel mensen met tegenstrijdige gevoelens.
Ik heb ook wel gemengde gevoelens bij de kraamweken (voor het gemak neem ik dan de eerste 6 weken). Ik had wel een fijne kraamverpleegkundige en herstelde lichamelijk goed, maar had wel veel last van kraamtranen. Voelde me soms een vreemde in mijn lichaam en moest echt wennen aan Thijmen. Wat zijn de zorgen die je hebt? Misschien kunnen we daar meer specifieke dingen over zeggen.
Ik vind het ook een beetje raar dat ze je het gevoel gegeven hebben dat de kraamtijd niet leuk is. Natuurlijk is het zwaar (weinig slaap, lichamelijk nog gebroken van de bevalling, huilende baby, lichamelijke ongemakjes) maar daarnaast is het ook prachtig! Bovendien (en dat vond ik echt!) overschijnen de mooie momenten echt alle minder leuke momenten! Ik kan natuurlijk alleen voor mezelf spreken, kan me voorstellen dat er meiden zijn die een minder leuke kraamtijd hebben gehad, maar ik denk dat je er niet van tevoren al vanuit moet gaan dat het een vreselijke tijd wordt. Dat lijkt me niet zo goed voor je gesteldheid voor de bevalling..
Ik kan me best voorstellen dat mensen je waarschuwen dat het niet allemaal 'rozegeur en maneschijn' is. Niet omdat ze je bang willen maken, absoluut niet! Maar ik denk dat er best lang een beeld rond de kraamtijd heeft gehangen van 'geweldig, mooi, leuk, roze wolk, gelukkigste tijd van je leven, schatige baby, hosanna' En als dat dan bij jou niet zo blijkt te zijn (want die baby huilt toch best veel, stuwing, hechtingen, je moet nog wennen aan het moederschap enz.) dan ga jij je misschien afvragen: "Wat doe ik verkeerd?" En het antwoord daarop is HELEMAAL NIETS. Je doet niets verkeerd, die roze wolk is helemaal niet zo roze als veel mensen altijd roepen. Niet dat het vreselijk is, zeker niet. Het is ontzettend bijzonder, maar er zijn ook moeilijke momenten. Ik denk dat ze je daarop een beetje voor willen bereiden. Zodat je in ieder geval niet hoeft te denken; "Het ligt vast allemaal aan mij." maar kunt relativeren "Het ligt niet aan mij. Bijna alle vrouwen hebben kraamtranen. Veel meer mensen moeten erg wennen in het begin en weten het af en toe even niet meer." Laat het maar gewoon op je afkomen meid. Het loopt zoals het loopt!