Daar ben ik benieuwd naar . Toen ik merkte dat ik en de papa vd baby weer meer tot elkaar kwamen, ben ik gaan googlen naar hoe mannen hun zwangere partner zien. Ik had namelijk na 3 kids niks te klagen over mijn lijf: slank, gespierd en zelfs de verdiende tijgerstrepen kon ik (maar ook hij) als mooi zien. Zwanger zijnde heb ik wat meer moeite met mijn lichaam. De grotere buik vind ik prachtig, maar de enorme borsten niet (van C75 naar een dikke E80). Ook al het vocht wat ik vasthoud, vind ik minder... Nou zegt de papa mijn lijf zo prachtig te vinden. We zijn beiden niet zo van de grote borsten, maar deze vind hij nu wel erg mooi en interresant (haha), met name door het bijzondere doel van die groei: het is de voedselbron van ons a.s. kindje . En toch....ik blijf dan sceptisch over wat hij zegt. Ik weet wat voor vrouwen hij aantrekkelijk vind en daar lijk ik nu echt niet meer op hoor . Ons seksleven (ja, dat is weer helemaal terug), is net zo goed als voorheen. Alleen merk ik dat ik meer onzeker ben nu, mezelf wil verstoppen (licht uit, onder de dekens, etc). Hij vind dat erg jammer, maar is wel begripvol. Hoe zit het met jullie mannen? En met jullie zelf? Hoe zie jij jezelf nu? Ik ben benieuwd !
Ik was redelijk wat afgevallen voor de zwangerschap (wel teveel maar at normaal...) en was voor het eerst in mijn leven echt tevreden met mijn lichaam. Mijn man vond het ook erg mooi... Nu heb er best moeite mee dat ik weer dikker word... Mijn buik prima, borsten ook... Maar mijn benen en billen doen ook altijd lekker mee ... Mijn man vindt het heerlijk haha hij kan er echt van genieten en houdt er wel van wat vast te kunnen pakken haha...
Hij vind het ook mooi, vooral m'n grote borsten haha blijven mannen. Ik merk dat ik zelf meer moeite heb met het dikker worden dan hij, gelukkig maar lijkt me zo erg als me merkt dat je man/vriend je niet meer mooi of sexy vind.
Ik ben trots op mijn buik, het is een baby en geen vet. Maar "in bed" voel ik me niet aantrekkelijk. Ik ben niet meer lenig, het is zwaar en ik ben altijd heel erg bezig geweest met een strakke buik krijgen dus dat ik daar zo dik ben staat me dan tegen. Mijn vriend vind het wel mooi en ook tijdens de daad houd ie soms mijn buik vast. Ik weet dus dat hij er helemaal niet op afknapt ofzo (gelukkig maar). Het ligt meer bij mezelf dat ik straks gewoon blij ben dat ik me weer wat sexier kan voelen
Eerste zwangerscchap ruim 25 kilo aangekomen maar mn partner bleef me mooi vinden, alhoewel ik mijzelf echt vreselijk vond. Ook nu vollere borsten en al een klein buikje vind hij erg mooi. Hij zegt er ook naar uit te kijken als het weer groter wordt. Hij is aanhankelijker en veel liever (hij is van zichzelf al lief) maar nu heel zorgzaam. Vind het eigenlijk wel schattig hoe mn partner nu is
Mijn man vindt mij nog steeds mooi/sexy . Ik ben zelf ook heel erg trots op mijn buik. Ik had geen grote borsten, dus vind het zelf wel leuk dat deze nu voller zijn.
Ik ben sowieso best op gewicht en net voor de zwangerschap 10 kilo afgevallen, nu zit er nog maar 4 aan dus qua gewicht en buik ben ik nog steeds minder dan voorheen. Hij vind me daarin nog steeds even aantrekkelijk. borsten waren al een E en nu een G en daar zit hij ook nog gewoon graag aan. alleen zijn we in deze twintig weken maar 2x intiem geweest sinds we weten van de zwangerschap. Heeft niks met aantrekkelijk te maken maar hij voelt zich er gewoon raar bij dat er een 'toeschouwer' bij is. Hij vind het moeilijk te scheiden dat hij de ene keer aan mijn buik zit en een schopje voelt of ziet en aan de andere kant seks heeft met dezelfde buik. ik ga er vanuit dat het na de bevalling wel weer goed komt tot die tijd zijn we vooral intiem door te knuffelen en te kussen maar dat is het wel zo een beetje.
Mijn man is geweldig Hij blijft maar zeggen hoe mooi en geweldig hij me vind, hoewel ik me erg aangespoelde walvis voel en lang zo gezellig niet meer ben door hormonen/bekkenklachten/veel vocht vasthouden Ik ben het erg zat, vooral dat ik niks meer kan en alles zeer doet en voel me niet bepaald aantrekkelijk meer... maar hij blijft maar zeggen hoe fantastisch ik ben Hij is op een of andere manier echt meegegroeid in de zwangerschap. Toen we nog maar pas getrouwd waren had hij zoiets van als je ooit gaat bevallen hoef ik er niet bij te zijn toch he... Toen ik pas zwanger was schrok hij best wel beetje toen ik vertelde dat vaders normaal de navelstreng doorknippen En nu... meest trotse papa ever, super lieve dingen tegen mij en mijn buik aan het vertellen en mij bemoedigen dat ik dat kan, bevallen, en dat hij me gaat helpen en we het samen aankunnen, mijn emotionele uitbarstingen uitzitten en heleboel in huis doen wat ik niet meer kan... Heel blij met mijn man
Wat super leuk om te lezen allemaal ! Het buik vasthouden en er tegen praten herken ik ook wel van nu (deed de papa vd andere kids nooit...). Vanmorgen om 5u moest D. gaan werken en in bed gaf hij mijn buik een kus en zei 'tot straks schatje, lief zijn voor mama'. Daarna is er pas een kus voor mij .
Ik herken die onzekerheid wel. Ben altijd super slank en ik weet dat mijn man slanke vrouwen mooi vind. Hij maakt altijd al complimenten over mijn slanke lijntje. Tijdens mijn eerste zwangerschap ben ik 11 kilo aangekomen, dus niet eens zo heel veel maar toch was ik mega onzeker over hoe ik er uit zag toen. Mijn man zei dat hij me nog steeds aantrekkelijk vond maar ik geloofde hem niet. omdat ik wist dat hij op slanke vrouwen valt. Na de bevalling was ik heel snel weer op mijn oude gewicht en zei hij wel dat hij mijn mooier vind als ik niet zwanger ben. Dat heb ik zo goed onthouden blijkbaar dat ik nu ik weer dikker wordt deze 2e zwangerschap weer onzeker ben over of hij mij nog aantrekkelijk vind. Hij zegt van wel en hij wil nog net zo vaak intiem zijn als eerst maar toch... Tuurlijk vind hij het prachtig dat er een kleintje in mij groeit en dat zegt hij ook vaak. Het is echt meer mij eigen onzekerheid dat steeds opborrelt. Dan zie ik niet-zwangere meiden met een strak lijf en word ik toch soms jaloers als ik het idee krijg dat hij naar hen kijkt hihi. Dan denk ik 'fijn, zit ik hier met een raar buikje en gierende hormonen' hahaha Toch ben ik ook heel vaak trots op mijn buikje hoor! Ben verder niet dikker geworden, behalve die buik. En als ik mensen zie kijken steek ik hem soms nog net iets verder naar voren
Mijn man vindt mij nog steeds mooi. Hij vindt mijn buik mooi, al zijn we het erover eens dat het niet sexy is, zo'n buik. Mijn borsten vindt hij geweldig (75G! Maar die waren al niet klein: 75D/E). Verder is er niet zoveel veranderd. Ik heb een paar striemen, gelukkig alleen helemaal onderaan, en dat vind ik echt vreselijk maar manlief heeft er geen moeite mee. Behalve het lichamelijke verschil merk ik dat hij juist nu in de laatste weken veel liever is. Hij begint er nu rekening mee te houden dat ik niet alles meer kan (had van mij wel wat eerder gemogen) en hij aait nu regelmatig over mijn buik. Ik merk dat hij zich verheugt op de baby en dat hij ziet dat het voor mij zwaarder aan het worden is. Ik ben zo benieuwd hoe hij als vader is!
Als het aan D. ligt, doe ik nu alleen nog maar de regelzaken die ik zittend kan doen en dingen die ik echt leuk vind . Ik groei nu toch wel aardig hard, loop daarnaast met een zwaar gekneusde of gebroken stuit en hij is waanzinnig bezorgd. Toch vandaag flink lopen opruimen en poetsen (voor zover dat nu lukt) en ik ben benieuwd of hij als hij straks weer hier is, blij is of me wijs toe gaat spreken, haha! Qua intimiteit doet het hier niet onder aan eerst, maar het is wel anders. Hij is voorzichtiger met mij en op een positieve manier toch bezig in zijn hoofd met de baby die 'erbij' is. Ik geniet er erg van, had dit een tijdje terug niet durven dromen...
Mijn partner vind vooral mijn borsten, die dus groter zijn geworden interessant. Hij zegt dan ook steeds "de buik mag weg, de borsten mogen blijven". Waarop ik alleen maar kan zeggen "kan je niets beloven, scheet". Verder kijkt hij niet echt anders naar me dan hoe hij voorheen keek.
Hij vind mij goed zegt hij, alleen heb het idee dat hij soms wel Moet wennen als mijn buik weer een stuk gegroeid is, daarna wel met trots en al blozend geeft hij er een kus op. Vooral mijn borsten vind hij erg interessant (van kleine B naar denk ik bijna C) Hopelijk blijft er wat van over hihi Ik voel me de ene dag heel mooi, de andere dag heel onzeker.. Voel me dan echt een nijlpaard. Ook als vriendinnen me vertellen dat ik echt "billen" krijg weet ik niet of ik het positief of negatief moet opvatten haha. Maar het komt vast allemaal goed en ik heb het over voor mijn meisje!
Mijn vriend vind het heerlijk! Betrap hem vaak genoeg als ik gewoon in de keuken sta of wat dan ook dat hij genietend naar mij in geheel met grotere borsten en buik zit te kijken. En als ik hem daarop betrap beginnen we samen te lachen. Hij zegt het eye Candy te vinden. En met slapen draai hij altijd met z'n arm over de buik. Alsof hij het extra kan beschermen. Het is een bijzondere transformatie dat je als man en vrouw zeker dichter bij elkaar laat komen. Bijzonder om samen mee te mogen maken. Geniet ervan dames!
Mijn man vindt me prachtig Nee, ik zie er niet meer hetzelfde uit als toen hij me leerde kennen, maar hij is in de loop der jaren ook veranderd. Bovendien heb ik 2 kinderen op de wereld gezet. Dat heeft mijn lijf veranderd, maar hij vindt dat dat erbij hoort
Mijn vriend vind mijn buik en groter groeiende borsten geweldig. Daarnaast is hij extra bezorgd nu ik zwanger ben. Doe je wel rustig aan, gaat het wel? Heel lief
Mijn man vindt mij nog steeds erg mooi en dat zegt hij ook vaker. Hij aait me geregeld over de buik en geeft er soms een kusje op Ik voel me zelf een mega olifant maar hij vindt het prachtig. Ook is hij veel bezorgder en neemt me zoveel mogelijk uit handen.
Die van mij houdt van erg slank. Hij vind me mooi zwanger en m'n buik prachtig. Maar aantrekkelijk nu? Nee. Hij is eerder vertederd. Ik zal niet meer worden zoals ik was maar dat was ik na onze dochter al niet meer. Mijn buik is onherstelbaar uitgerekt en de strepen lachen me tegemoet. Al heb ik er zelf meer moeite mee denk ik. Hij heeft nog nooit geklaagd.